Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "biblical rhetoric" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Retoryka biblijna-semicka
    Autorzy:
    Meynet S.I., Roland
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578725.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    retoryka biblijna
    retoryka semicka
    kompozycja tekstu
    kompozycje równoległe
    kompozycje koncentryczne
    interpretacja
    biblical rhetoric
    Semitic rhetoric
    text composition
    parallelism
    concentrism
    interpretation
    Opis:
    The aim of this article is to make a short and a practical introduction to the Biblical and Semitic Rhetorical analysis. It begins with a brief historical overview of the development of this biblical approach starting from its founders focus on their discovery of key elements of rhetorical compositions found in the Bible like parallelismus membrorum, parallel and concentric compositions. In the second part of this article the author show how those rhetorical compositions function on various levels of composition starting with small textual units and ending with textual large. In the last part the author give some hints on how to interpret the text taking into consideration its composition and the biblical context. The article concludes with a sample of rhetorical analysis of an Islamic prayer and its comparison with the Lord’s Prayer.
    Celem tego artykułu jest krótkie oraz praktyczne wprowadzenie do analizy retoryki biblijnej oraz semickiej. Rozpoczyna się od krótkiej historycznej prezentacji rozwoju tej metody biblijnej, poczynając od założycieli tej metody, skupiając się na odkrytych przez nich kluczowych elementach retorycznych kompozycji znajdujących się w Piśmie Św. takich jak parallelismus membrorum, kompozycje równoległe oraz koncentryczne. W drugiej części tego artykułu autor ukazuje, jak owe kompozycje retoryczne funkcjonują na różnych poziomach kompozycji, poczynając od małych jednostek literackich, a kończąc na dużych jednostkach literackich. W ostatniej części autor podaje parę wskazówek, jak interpretować tekst, biorąc pod uwagę jego kompozycje oraz kontekst biblijny. Artykuł kończy się przykładem modlitwy muzułmańskiej oraz jej porównaniem z Modlitwą Pańską.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2019, 23; 11-42
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wszystkie Kościoły poznają, że „JA JESTEM” jest sprawiedliwym sędzią czynów człowieka (Ap 2,18-29)
    All the Churches will know that „I AM” is the righteous judge of human actions (Ap 2,18-29)
    Autorzy:
    Daniła, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578759.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    retoryka hebrajska
    retoryka biblijna
    Apokalipsa, św. Jana
    Listy do Kościołów
    Tiatyra
    Hebrew rhetoric
    biblical rhetoric
    Revelation, St. John
    Letters to Churches
    Tiathir
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest uzasadnienie postawionej tezy: JA JESTEM jest sprawiedliwym sędzią czynów człowieka na podstawie Listu do Kościoła w Tiatyrze (Ap 2,18-29). W analizowanym tekście pojawia się temat dobrych i złych uczynków człowieka oraz odpłaty za nie ze strony Boga w postaci kary lub nagrody. To właśnie temat sądu nad człowiekiem stał się inspiracją do postawienia takiej tezy. Do wykazania prawdziwości powyższej tezy zastosowano metodę właściwą dla hebrajskiej retoryki semickiej. Posłużono się również współczesnymi komentarzami egzegetycznymi.W tym celu dokonano w punkcie pierwszym podziału tekstu na mniejsze jednostki wraz z uzasadnieniem tego podziału, wykazując strukturalne zależności wewnątrz każdej z nich.Drugi punkt zawiera opis każdej z części, a także zależności, jakie występują pomiędzy nimi w całym tekście z uwzględnieniem kompozycyjnym figur retorycznych. Dzięki temu możliwe było dostrzeżenie, iż poszczególne części odpowiadają sobie wzajemnie. To pozwoliło wysunąć wniosek, że tekst posiada budowę symetryczno-koncentryczną i możliwe było wskazanie części centralnej, w której jest wprost mowa o odpłacie za popełniane uczynki.W trzecim punkcie zostały podjęte wysiłki dotyczące interpretacji treści Listu. Ukazano w nim kontekst biblijny i kulturowy badanego tekstu, dokonano jego egzegezy, a następnie wyprowadzono teologię. W ten sposób możliwe jest odczytanie na nowo Listu do Kościoła w Tiatyrze – z większym zrozumieniem symboli w nim zawartych, jak też całym jego przesłaniem.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2018, 22; 205-238
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Messia fa discepoli: luce che sorge per Israele e per le Nazioni. Analisi della composizione retorico-biblica di Mt 4
    Autorzy:
    Graziano, Fracesco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035607.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-05
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Wybranie
    Sługa Pański
    uczniowie
    Galilea pogan
    retoryka biblijna
    dwu ogniowa kompozycja
    Servant of the Lord
    disciples
    Galilee of Nations
    biblical rhetoric
    two fires composition
    Opis:
    The sub-sequence of Mt 4:12-25 concludes the first literary section of the Gospel of Matthew and introduces the Sermon on the Mount (Mt 5–7) and the narrative about the messianic works of Jesus (Mt 7–8). The exegetes recognize at least three episodes in this pericope (vv. 12-17; vv. 18-22; vv. 23-25), without considering, however, the possibility of reading them as a whole. The analysis by means of biblical and Semitic rhetoric (RBS) takes into consideration the composition of larger units of biblical text. As a result, it demonstrates that the literary unit in question and its three episodes serve as a mediator of a message for the entire dimension of Matthew’s Gospel.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 184-213
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powołanie Jeremiasza (Jr 1,4-19) w ujęciu hebrajskiej retoryki biblijnej
    The Vocation of Jeremiah (Jer. 1:4-19) According to the Biblical Hebrew Rhetoric
    Autorzy:
    Białowąs, Anna Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119805.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Księga Jeremiasza
    hebrajska retoryka biblijna
    powołanie Jeremiasza
    kompozycja
    Book of Jeremiah
    biblical Hebrew rhetoric
    calling of Jeremiah
    composition
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza tekstu Jr 1,4-19 zgodnie z zasadami hebrajskiej retoryki biblijnej. Dokonana analiza umożliwiła wydobycie kompozycji badanego tekstu, a także poprzez ukazanie relacji wewnątrz jednostek doprowadziła do głębszego zrozumienia powołania i misji Jeremiasza. Ukazane relacje pomiędzyposzczególnymi segmentami, urywkami oraz częściami potwierdzają komplementarność kompozycji, na którą składa się sekwencja złożona z trzech fragmentów w relacji ABA’. Powołanie Jeremiasza, które było przedmiotem badań, można rozpatrywać w kontekście trzech rzeczywistości: (A) wezwanie, które stanowi pierwszy etap powołania; (B) wizje,które określają cel misji; (A’) posłanie będące realizacją zadań wynikających z powołania.
    The aim of this article is to analyze the text of Jer. 1:4-19 according to the principles of biblical Hebrew rhetoric. The analysis made it possible to bring out the compositionof the text under study, and by showing the relationships within the units, it led to deeper theological conclusions. The depicted relationships between individual segments and parts confirm the complementarity of the composition, which consists of a sequence of three fragments in ABA’ relationship. The vocation of Jeremiah that was the focus of the study can be considered in the context of three realities: (A) the call, which is the first stage of the vocation; (B) the visions, which define the purpose of the mission; (A’) the mission, which is the fulfillment of the tasks resulting from the vocation.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 1; 15-34
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość uczniów. Kompozycja i interpretacja J 17,9-19 w świetle retoryki semickiej
    The identity of disciples. The composition and interpretation of J 17,9-19 in the light of Semitic rhetoric
    Autorzy:
    Opiełka, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578645.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Ewangelia św. Jana
    biblijna retoryka hebrajska
    struktury paralelne
    struktury koncentryczne
    interpretacja teologiczna
    The Gospel of St. John
    biblical Hebrew rhetoric
    parallel structures
    concentric structures
    theological interpretation
    Opis:
    The subject of this paper is finding foundations for the identity of the disciples of Christ in the Gospel in a world where all borders are getting blurred and where we need to show a clear image of a disciple of the Lord. This objective was achieved through the exegesis of John 17: 9-19 by using the biblical Semitic rhetoric and taking into account the latest literature on the subject of research. The essential stages of this dissertation were: a delimitation of the analysed text, a description of the biblical context, the interpretation and the theological conclusions, all distributed in three chapters. In the beginning of the first chapter, the delimitation was discussed, to show the further and the closer context of John 17. Then, using a top-down analysis, the three units were separated: 1d-8, 9-19 and 20-26. The central unit (9-19), which expresses the prayer of the Son for his disciples, was chosen for the further part of the dissertation. Using a rhetorical analysis method the three parts was discovered (9-11c, 11d-13 and 14-19) which are composed in an ABA’ structure. For each of them, the internal structure of the analysed fragment was described. This was necessary to carry out a correct interpretation. In the second chapter, an interpretation of the individual parts of the text was conducted, proceeded by an analysis of the biblical context for each of them. This analysis showed the links between the studied pericope and the parable of the prodigal son (Luke 15: 31-32), or with the prayer “Our Father” (Matt 6: 9-13). The third chapter, which consists of two paragraphs shows the composition of the whole rhetorical passage that leads to the theological conclusions. The structure shows that the essence of the message of John 17: 9-19 is the love of the Father, which takes imperfect sons, so that they can become truly for themselves brothers.
    Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest poszukiwanie fundamentów tożsamości ucznia Chrystusa znajdujących się w Ewangelii, aby w obliczu świata, w którym wszelkie granice się rozmywają, na nowo pokazać wyraźne rysy ucznia Pana. Cel ten został zrealizowany poprzez egzegezę fragmentu 17. rozdziału Ewangelii według św. Jana (J 17,9-19), z wykorzystaniem biblijnej retoryki semickiej oraz z uwzględnieniem najnowszej literatury z zakresu przedmiotu badań. Zasadnicze etapy pracy, którymi były: delimitacja badanego fragmentu, opis kontekstu biblijnego, interpretacja i wyciągnięcie wniosków teologicznych, zostały ujęte w 3 punktach. Na początku pierwszego punktu omówiono delimitację, ukazując kontekst dalszy oraz bliższy dla J 17. Następnie z zastosowaniem analizy odgórnej wydzielono w nim 3 jednostki: 1d-8, 9-19 i 20-26. Do dalszej pracy wybrano fragment środkowy (9-19), którego treścią jest modlitwą Syna za uczniów. Poprzez zastosowanie metody analizy retorycznej udało się w badanym tekście wyszczególnić 3 części (9-11c, 11d-13 oraz 14-19) ułożone koncentrycznie w schemacie ABA’. Dla każdej z nich została opisana struktura wewnętrzna konieczna do przeprowadzenia właściwej interpretacji. W punkcie drugim przeprowadzono interpretację poszczególnych części poprzedzoną analizą kontekstu biblijnego dla każdej z nich. Ta analiza pozwoliła m.in. zobaczyć powiązanie badanej perykopy z przypowieścią o syn marnotrawnym (Łk 15, 31-32), oraz z modlitwą „Ojcze nasz” (Mt 6,9-13), a przez to, dostrzec głębszy sens tekstu biblijnego. Trzeci punkt, który składa się z dwóch podpunktów, pokazuje kompozycję retoryczną całego fragmentu, prowadzącą do wniosków teologicznych. Na jej podstawie pokazano, że istotą przesłania J 17,9-19 jest miłość Ojca, która przyjmuje niedoskonałych synów, aby ci mogli prawdziwie stać się dla siebie braćmi.
    Źródło:
    Scriptura Sacra; 2019, 23; 99-136
    1428-7218
    Pojawia się w:
    Scriptura Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ziarnko gorczycy – pochodzenie, status i losy frazeologizmu w języku polskim
    Ziarnko gorczycy (the Mustard Seed): The Origins, Status and History of a Biblical Phraseologism in the Polish Language
    Autorzy:
    Koziara, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459332.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    frazeologia biblijna
    przekłady Pisma Świętego
    retoryka
    leksykografia
    biblical phraseology
    translations of the Holy Scriptures
    rhetoric
    lexicography
    Opis:
    The article is a linguistic microanalysis of the origins, status and history of a single phraseological unit ziarnko gorczycy ( the mustard seed). It is classified thematically in the Polish language as a floristic set expression of Biblical origin. A detailed report on this phraseologism is an opportunity to point out the rhetorical contexts of other Polish Biblical expressions and their lexicographic descriptions. As a lexical unit that represents a thematically specific phraseological group, ziarnko gorczycy allows for additional linguistic and cultural research that points to the pictures of the Biblical world entrenched in the Polish language.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2015, 10; 97-106
    2083-1765
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Augustyn i tekst Pisma Świętego
    Saint Augustine and the Bible text
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792536.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    Augustine
    Bible
    Septuagint
    biblical canon
    biblical inspiration
    spiritual interpretation
    Christian orator
    classical culture
    rhetoric
    Augustyn
    Pismo Święte
    Septuaginta
    kanon biblijny
    natchnienie biblijne
    interpretacja duchowa
    mówca chrześcijański
    kultura klasyczna
    retoryka
    Opis:
    Święty Augustyn jest kluczową postacią Kościoła i kultury zachodniej, którego wpływ widać także w podejściu do Pisma Świętego i Jego interpretacji. Całość swojego spojrzenia na Biblię opisał w dziele De doctrina christiana, które nadal zasługuje na uwagę i na uwzględnienie jej we współczesnych interpretacjach biblijnych. Wśród tematów dotyczących tekstu biblijnego, które podejmuje Augustyn, pierwszorzędne miejsce odgrywają zagadnienia prawdy i autorytetu Septuaginty, kanonu Pism Świętych, natchnienia biblijnego i duchowej interpretacji tekstów biblijnych oraz przymiotów mówcy chrześcijańskiego. Szerokie uwzględnienie tych zagadnień i ich twórcze rozwinięcie, także przy wykorzystaniu tradycji retorycznej zaczerpniętej z myślicieli rzymskich, przede wszystkim Cycerona, przyczyniło się do nawiązania twórczego dialogu Kościoła z kulturą klasyczną, a także stało się modelem do jego kontynuowania w późniejszych epokach. W swoim podejściu do tekstu biblijnego Augustyn pozostaje nadal twórczym inspiratorem, pokazującym żywotność tradycji biblijnej oraz jej znaczenie kulturowe.
    Saint Augustine, whose influence is visible in terms of his approach to the Bible and Its interpretation, is a key figure of the Church and Western culture. He described his entire perspective on the Bible in his work De doctrina christiana, which still deserves attention and a place among the contemporary interpretations of the Bible. Among the topics dealing with the text of the Bible, which Augustine discusses, the most significant are the questions of the truth and authority of the Septuagint, the canon of the Holy Scriptures, biblical inspiration and the spiritual interpretation of biblical texts as well as the qualities of Christian orator. Augustine’s extensive consideration of these issues and his creative development of them, also making use of the rhetorical tradition drawn from Roman thinkers, above all Cicero, helped to establish a creative dialogue between the Church and classical culture becoming a model for its continuation in later eras. In his approach to the biblical text, Augustine remains a creative influencer, demonstrating the vitality of the biblical tradition and its cultural significance.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2023, 9; 109-143
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pytanie o funkcję retoryczną opowiadań o powołaniu prorockim
    Autorzy:
    Pikor, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178425.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    powołanie prorockie
    redakcja ksiąg prorockich
    retoryka opisu powołania
    hermeneutyka biblijna
    słowo prorockie
    prophetic vocation (calling)
    redaction of the prophetic books
    rhetoric of the description of calling
    biblical hermeneutics
    prophetic word
    Opis:
    The paper discusses the question about the rhetorical function of the stories on prophetic vocation. Assuming their apologetic character, an opinion that dominates in the exegesis based on the historical-critical method, the quest after further goals takes it into account that the text is a testimony to the event of vocation. Applying the narrative method has allowed us to distinguish three different communicative situations written in the description of calling. The last of them is the process of reading in which the ideal prophet meets his ideal listener. Taking this fact into account in the rhetorical analysis has allowed us to grasp some new persuasive aspects of the vocational narration. Its goal is not reduced to the apology of the authority of the prophet or his word. Sharing his experience of calling, the prophet introduces his listeners in a direct contact with the word of God, thus enabling their decision whether to listen or not to listen to his words. In result, the event making the prophecy is re-created and updated in the time and space of the reader.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2005, 52, 1; 23-42
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cain’s rhetorical artfulness: Erasmus’ Biblical spoof
    Retoryczna przebiegłość Kaina. Biblijny apokryf Erazma
    Autorzy:
    Ryczek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089948.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Early Modern European history
    16th-century Latin-language writers
    16th century humanism
    rhetoric
    Biblical mythopoeia
    Cain
    Desiderius Erasmus (1466–1536)
    wczesna nowożytność
    literatura nowołacińska
    humanizm
    retoryka
    apokryfy biblijne
    Erazm z Rotterdamu (1466–1536)
    Opis:
    This article contains a bilingual, Latin-Polish, edition of a letter written by Erasmus to John Sixtin (Ioannes Sixtinus), a Frisian student he met in England. In it Erasmus describes a dinner party at Oxford to which he was invited as an acclaimed poet. In the presence of John Colet, leader of English humanists, table talk turned into learned conversation. Erasmus’s contribution to the debate was an improvised fable (fabula) about Cain who, in order to become farmer, persuades the angel guarding Paradise to bring him some seeds from the Garden of Eden. His speech, a showpiece of rhetorical artfulness disguising a string of lies and spurious argument, is so effective that the angel decides to steal the seeds and thus betray God’s trust. Seen in the context of contemporary surge of interest in the art of rhetoric, Erasmus’ apocryphal spoof is an eloquent demonstration of the heuristic value of mythopoeia and the irresistible power of rhetoric.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2018, 5; 531-544
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enemy of All Virtues: Once Again on the Image of Simeon the Great in the Oration “On the Treaty with the Bulgarians”
    Wróg wszelkich cnót: Raz jeszcze w sprawie wizerunku Symeona Wielkiego w oracji „Na pokój z Bułgarami“
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158124.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    cnoty kardynalne
    Symeon I (893-927)
    średniowieczna Bułgaria
    relacje Bizanzjum-Bułgaria
    retoryka bizantyńska
    ideologia bizantyńska
    obraz Bułgarów w źródłach bizantyńskich
    obcy w źródłach średniowiecznych
    średniowieczna egzegeza biblijna
    cardinal virtues
    Simeon I the Great (893–927)
    medieval Bulgaria
    Byzantine-Bulgarian relations
    Byzantine rhetoric
    Byzantine ideology
    the image of Bulgarians in Byzantine sources
    the others in medieval sources
    medieval biblical exegesis
    Opis:
    This article focuses on the Bulgarian Tsar Simeon I the Great (893-927), who in the second half of his reign entered into a protracted military and ideological conflict with the Byzantine Empire. He wished not only to extend his dominions at the expense of his southern neighbour, but also to equal him in titular power, and it is possible - although scholars differ on this point - that his aspirations reached even further, namely Constantinople itself. Either way, Bulgaria under his reign posed a serious threat to Byzantium and its main antagonist. The death of the Tsar in 927 and the conclusion of peace with the Empire by his son, Peter I (927-969), finally put an end to the conflict between both the states. The celebrations marking the conclusion of the agreement provided an opportunity to take stock. In a rhetorical speech written for the occasion, Simeon's actions and aspirations were severely criticised – through comparisons to figures from ancient literature and biblical texts, the Byzantine speaker discredited the attitude of this ruler. Comparisons to those of them who aroused negative connotations in listeners and readers deprived Simeon of all the virtues belonging to a Christian ruler and, above all, of the cardinal ones by which he should, above all, legitimise himself.
    Artykuł koncentruje się na postaci cara bułgarskiego Symeona I Wielkiego (893-927), który w drugiej połowie swojego panowania wszedł w długotrwały konflikt militarny i ideologiczny z cesarstwem bizantyńskim. Pragnął bowiem nie tylko poszerzyć swoje włości kosztem południowego sąsiada, lecz i zrównać się z nim w tytulaturze, niewykluczone zaś, jakkolwiek w tej materii zdania uczonych są rozbieżne, iż jego aspiracje sięgały jeszcze dalej, a mianowicie samego Konstantynopola. Tak czy owak, Bułgaria czasów jego panowania stanowiła poważne zagrożenie dla Bizancjum i jego głównego antagonistę. Śmierć cara w 927 i zawarcie pokoju z cesarstwem przez jego syna, Piotra I (927-969), ostatecznie położyła kres konfliktowi pomiędzy oboma krajami. Uroczystości związane z zawarciem porozumienia stały się okazją do podsumowań. W napisanej z tej okazji mowie retorycznej działania i aspiracje Symeona zostały poddane surowej krytyce – poprzez porównania do postaci z literatury antycznej i tekstów biblijnych bizantyński mówca zdyskredytował postawę tego władcy. Porównanie do tych z nich, którzy wzbudzali u słuchaczy i czytelników negatywne konotacje pozbawiło Symeona wszelkich cnót przynależnych chrześcijańskiemu władcy, a nade wszystko tych kardynalnych, którymi przede wszystkim powinien się legitymizować.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 84; 105-122
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie zatwardzajcie serc waszych...”. Problem sklerokardii w twórczości Wacława Potockiego (na podstawie Nowego zaciągu… i Dyjalogu o zmartwychwstaniu Pańskim). Część pierwsza: Retoryczne aspekty sklerokardii
    “Do not harden your hearts...”. The problem of sclerocardia in the works of Waclaw Potocki (based on Nowy Zaciąg... and Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim). Part 1: Rhetorical aspects of sclerocardia
    Autorzy:
    Dziemian, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083854.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Wacław Potocki
    Nowy zaciąg
    Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim
    sklerokardia
    serce
    zatwardziałość serca
    retoryka
    obrazowanie
    barok
    literatura religijna
    epika
    dramat
    dialog
    mesjada
    zmysłowość
    cielesność
    biologia
    motywy biblijne
    okrucieństwo
    cierpienie
    XVII w.
    animalizm
    grzech
    grzech przeciwko Duchowi Świętemu
    choroba
    słowo
    Waclaw Potocki
    Nowy Zaciąg
    Dyjalog o zmartwychwstaniu
    Pańskim
    sclerocardia
    heart
    hardening of the heart
    rhetoric
    imagery
    baroque
    religious literature
    epic
    drama
    dialogue
    mesiad
    sensuality
    carnality. biology
    biblical motifs
    cruelty
    suffering
    17th century
    animalism
    sin
    disease
    word
    sin against the Holy Spirit
    Opis:
    This article is the first of two parts of a study devoted to the biblical issue of hardness of heart, present in two works by Waclaw Potocki – Nowy Zaciąg... (1698) and Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim (1676). The discourse of this sketch focuses primarily on rhetorical issues, on showing the strategies of imagery and the ways of presenting the characters affected by the title sclerocardia (Judas, Annas and Caiaphas, the chief priests and the Jews as collectives demanding the killing of Jesus, the Jewish and Roman executioners), as well as points out the differences and points of convergence in the indicated areas, occurring in the genre-different works. Indicated are the most expressive elements and aspects of the linguistic fabric of the works, which Potocki used to show the essence of the problem, as well as rhetorical techniques and tricks, which were used by the author to build numerous expressive descriptions that strongly affect the senses of the recipient (e.g.: comparisons, amplifications, poetics of contrast, privileging detail and concrete). The multifaceted and artistic construction of descriptions was created by the poet from Łużna using phraseology and lexis from various thematic areas (mainly biology, medicine and the natural world). Animalistic aspects of sclerocardia - the most dominant- together with elements of biologism, naturalism, physiology and anatomy, both prove Potocki’s high sensitivity to stimuli coming from the sensual and material world, as well as testify to the poet’s fascination with the spheres of corporeality and sensuality; this, in turn, is a characteristic element of his poetic imagination. The vision of characters and reality affected by sclerocardia, present in the pages of Nowy Zaciąg... and Dyjalog..., is dominated by falsehood, hypocrisy and lies, marked by extreme brutality, ruthlessness, violence and cruelty. It has no room for pity or any scruples.
    Artykuł jest pierwszą z dwóch części studium poświęconego biblijnej problematyce zatwardziałości serca obecnej w dwóch dziełach Wacława Potockiego – mesjadzie Nowy zaciąg… (1698) oraz Dyjalogu o zmartwychwstaniu Pańskim (1676). Dyskurs niniejszego szkicu koncentruje się przede wszystkim na zagadnieniach retorycznych, na ukazaniu strategii obrazowania oraz sposobach prezentacji bohaterów dotkniętych tytułową sklerokardią (Judasz, Annasz i Kajfasz, arcykapłani i Żydzi jako zbiorowości domagające się zabicia Jezusa, żydowscy i rzymscy oprawcy), jak też wskazuje różnice i punkty zbieżne we wskazanych obszarach, występujących w odmiennych gatunkowo utworach. Wskazano najbardziej wyraziste elementy i aspekty językowej tkanki utworów, które Potocki wykorzystał w celu ukazania istoty problemu, a także techniki i chwyty retoryczne, które posłużyły autorowi do zbudowania licznych ekspresyjnych, silnie oddziałujących na zmysły odbiorcy opisów (np. porównania, amplifikacje, poetyka kontrastu, uprzywilejowanie szczegółu i konkretu). Wieloaspektową i plastyczną konstrukcję opisów poeta z Łużnej stworzył za pomocą frazeologii i leksyki pochodzących z różnorakich obszarów tematycznych (głównie z zakresu biologii, medycyny i świata natury). Animalistyczne aspekty sklerokardii – najbardziej dominujące – wespół z elementami biologizmu, naturalizmu, fizjologii i anatomii, dowodzą wysokiej wrażliwości Potockiego na pochodzące ze świata zmysłowego i materialnego bodźce oraz są świadectwem fascynacji poety sferami cielesności i zmysłowości; to zaś stanowi charakterystyczny element jego poetyckiej wyobraźni. Wizja bohaterów i rzeczywistości dotkniętych sklerokardią, obecna na kartach Nowego zaciągu… i Dyjalogu…, jest zdominowana przez fałsz, hipokryzję i kłamstwo, naznaczona skrajną brutalnością, bezwzględnością, przemocą i okrucieństwem. Brak w niej miejsca na litość czy jakiekolwiek skrupuły.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 44-62
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies