Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "białko S-100" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Stężenie białka S100B w surowicy krwi u młodzieży z omdleniami
Serum S100B protein concentration in adolescents with syncope
Autorzy:
Szydłowski, Lesław
Matuszek, Iwona
Nowakowska, Ewa
Morka, Aleksandra
Jędrzejowska-Szypułka, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034149.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
S100B protein
adolescent
presyncope
syncope
omdlenie
białko s100b
stan przedomdleniowy
młodociany
Opis:
Introduction: Children and adolescents with syncope are frequent patients in a general practitioner’s or paediatrician’s office. Syncope is a sudden, reversible, short and spontaneously resolving loss of consciousness associated with transient global cerebral hypoperfusion. The pattern of metabolic and clinical disorders resulting from brain ischaemia has been well described in patients with cerebral stroke. Due to brain ischaemia during stroke, the blood–brain barrier is broken down, which results in the appearance of S100B protein in the cerebrospinal fluid. Its concentration increases with increasing extent of ischaemia. The aim of the study was to assess whether adolescents with syncope present elevated serum S100B protein concentrations. Material and methods: The analysis involved 70 adolescents at 14–18 years of age (average age: 15.5), including 32 syncope patients and 38 controls. The basic diagnostic test was a tilt test performed in accordance with the Westminster protocol. S100B assay was conducted by collecting blood samples directly before a tilt test as well as 6 and 24 hours afterwards. Results: There were no differences between patients and controls in S100B levels at baseline and after 6 and 24 hours. Conclusions: The results of the study do not confirm the hypothesis that during syncope in adolescents, the brain tissue becomes damaged, which would be indicated by elevated serum S100B protein level. This research project requires continuation, and further analyses should be conducted taking into account various types of syncope, particularly the cardioinhibitory one, during which cardiac asystole of 3–15 seconds (or even longer) is observed.
Wprowadzenie: Dzieci i młodociani z omdleniami są częstymi pacjentami w poradni lekarza rodzinnego lub pediatry w podstawowej opiece zdrowotnej. W czasie omdlenia dochodzi do nagłej, odwracalnej, krótkotrwałej i ustępującej samoistnie utraty przytomności, związanej z chwilowym zmniejszeniem przepływu krwi przez mózg. Model zaburzeń metabolicznych i klinicznych w wyniku niedokrwienia mózgu został dobrze opracowany u chorych z udarem mózgu. Z powodu niedotlenienia podczas udaru dochodzi do rozszczelnienia bariery krew–mózg, w wyniku czego w płynie mózgowo-rdzeniowym pojawia się białko S100B, którego stężenie wzrasta wraz z rozległością obszaru uszkodzenia. Celem badań była ocena, czy u młodocianych z omdleniami dochodzi do podwyższenia stężenia białka S100B w surowicy krwi. Materiał i metody: Analizą objęto 70 młodocianych w wieku 14–18 lat (średnia 15,5 roku), w tym 32 z omdleniami oraz 38 z grupy kontrolnej. Zasadniczym badaniem diagnostycznym był test pochyleniowy (tilt test), przeprowadzany według protokołu westminsterskiego. W celu oznaczenia stężenia białka S100B krew pobierana była tuż przed tilt testem, po 6 oraz 24 godzinach od badania wyjściowego. Wyniki: Nie stwierdzono różnic w stężeniu białka S100B w pomiarze wyjściowym, po 6 i 24 godzinach w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną. Wnioski: Otrzymane wyniki nie potwierdzają hipotezy, że u młodocianych w trakcie omdlenia dochodzi do uszkodzenia tkanki mózgowej, wyrazem czego miałoby być podwyższenie stężenia białka S100B w surowicy. Projekt badawczy wymaga kontynuacji i przeprowadzenia analizy z uwzględnieniem różnych typów omdleń, szczególnie kardiodepresyjnych, podczas których następuje asystolia serca trwająca 3–15 sekund, a nawet dłużej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 1; 69-76
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Histologiczna ocena tkanek podniebienia miękkiego u pacjentów z zaburzeniami oddychania podczas snu
Autorzy:
Panek, Justyna
Reszeć, Joanna
Rogowski, Marek
Olszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397299.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
białko S-100
CD20
CD3
CD34
chrapanie
podniebienie miękkie
zespół obturacyjnych bezdechów podczas snu
Opis:
Wstęp: Sen to stan fizjologiczny, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jedną z przyczyn jego zaburzeń jest zespół obturacyjnych bezdechów podczas snu (OSAS). Cel: Celem pracy jest ocena histologiczna błony śluzowej podniebienia miękkiego u pacjentów z różnymi postaciami OSAS. Materiał i metoda: Grupę badaną stanowili pacjenci z zaburzeniami oddychania podczas snu o charakterze chrapania pierwotnego lub OSAS. Pacjenci z przewlekłym zapaleniem migdałków podniebiennych, bez wywiadu zaburzeń oddychania podczas snu zostali włączeni do grupy porównawczej. Fragmenty błony śluzowej języczka podniebiennego (grupa badana) i łuku podniebienno-językowego (grupa porównawcza) były pobierane do badań histologicznych podczas zabiegów operacyjnych. W badanej tkance, przy użyciu metod histologicznych, histochemicznych i immunohistochemicznych, oceniano: obecność i nasilenie stanu zapalnego (CD3, CD20, CD68), strukturę włókien nerwowych (S-100) oraz wielkość naczyń krwionośnych (CD34). Wyniki: U pacjentów z OSAS rozwijał się miejscowy proces zapalny w obrębie tkanek gardła środkowego (silniejsza ekspresja CD3, CD20, CD68 u pacjentów z OSAS). Nasilenie reakcji immunohistochemicznej z CD3 korelowało ze stopniem zaawansowania OSAS. Wykazano wyższy stopień włóknienia, wyższą ekspresję receptora CD34 oraz S-100 u chorych z OSAS w stosunku do pacjentów chrapiących i z grupy porównawczej. Wnioski: Chrapanie, poprzez przewlekłą wibrację tkanek, najprawdopodobniej prowadzi do uszkodzenia włókien nerwowych w obszarze podniebienia miękkiego, co może nasilać epizody spłyceń oddechowych podczas snu oraz zwiększać liczbę pojawiających się bezdechów.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 6-12
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies