Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "beton z proszków reaktywnych" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Tendencje kształtujące przyszłość betonu
    Autorzy:
    Czarnecki, L.
    Kurdowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/343327.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Producentów Cementu
    Tematy:
    beton
    rozwój materiałowo-technologiczny
    rozwój zrównoważony
    krzywa rozwoju
    beton wysokiej użyteczności
    beton samonaprawialny
    beton przeźroczysty
    beton z proszków reaktywnych
    nanocement
    nanobeton
    Ductal
    Źródło:
    Budownictwo, Technologie, Architektura; 2007, 1; 50-55
    1644-745X
    Pojawia się w:
    Budownictwo, Technologie, Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Betony z proszków reaktywnych i ich zastosowanie w konstrukcjach zespolonych
    Reactive powder concrete and their use in composite construction
    Autorzy:
    Denisiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/160775.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
    Tematy:
    konstrukcja zespolona
    belka stalowo-betonowa
    beton ultrawysokowartościowy
    beton z proszków reaktywnych
    mieszanka betonowa
    badanie doświadczalne
    composite structure
    steel-concrete beam
    ultra high performance concrete
    reactive powder concrete
    concrete mix
    empirical survey
    Opis:
    Pierwsza część pracy o charakterze przeglądowym ma na celu prezentację wciąż mało znanego w naszym kraju materiału, jakim jest beton z proszków reaktywnych (BPR). Omówiono cechy charakterystyczne oraz podstawowe właściwości fizyczne i mechaniczne BPR. Wskazano dotychczasowe i planowane (będące w sferze badań) zastosowania tego materiału w szeroko pojętych konstrukcjach zespolonych. W pracy przedstawiono również wyniki własnych badań doświadczalnych BPR, które miały na celu sprawdzenie możliwości wykonania betonu z proszków reaktywnych w „warunkach placu budowy”, tzn. bez stosowania mieszarek intensywnych lub próżniowych oraz bez wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych (obróbka cieplno – wilgotnościowa, ciśnieniowa).
    The first part of the paper presents reactive powder concrete (RPC), rather unpopular in Poland. The basic physical and mechanical characteristics of RPC are discussed. The current and planned uses of the reactive powder concrete in the composite constructions are indicated. The second part of the work shows the results of the own RPC experimental research. The tests are to check possibility to produce reactive powder concrete with such parameters that it can be included in the group of high-quality materials with the use of an ordinary freefall concrete mixer without special treatment procedures such as heat-moisture treatment and pressure treatment.
    Źródło:
    Przegląd Budowlany; 2014, R. 85, nr 11, 11; 18-23
    0033-2038
    Pojawia się w:
    Przegląd Budowlany
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania betonów z proszków reaktywnych
    Investigation of Reactive Powder Concrete (RPC)
    Autorzy:
    Grzeszczyk, S.
    Matuszek-Chmurowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/209731.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
    Tematy:
    beton z proszków reaktywnych
    wytrzymałość
    trwałość
    wybuch
    Reactive Powder Concrete
    strength
    durability
    explosion resistance
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań betonu z proszków reaktywnych (RPC). Optymalizację składu mieszanki betonowej mającej na celu największy stopień upakowania ziaren w przestrzeni przeprowadzono w oparciu o krzywą optymalnego uziarnienia wg Funka dla dmax = 1000 μm oraz dmin = 0,1μm. W optymalizacji składu uwzględniono cement, pyły krzemionkowe, mączkę i piasek kwarcowy. Stosowano dodatek włókien stalowych w ilości około 25% masowych. Niski stosunek wody do spoiwa wynoszący 0,2 uzyskiwano poprzez stosowanie najnowszej generacji superplastyfikatorów na bazie polikarboksylanów. Mieszanka RPC utrzymywała płynną konsystencję w czasie 1 godziny. Średnica rozpływu określona wg normy PN-EN 1015-3 po czasie 60 minut wynosiła 250 mm. Stwardniały beton RPC charakteryzował się wysoką wytrzymałością i trwałością. Wytrzymałość na ściskanie już po dwóch dniach osiągała 145 MPa, a po 28 dniach około 200 MPa. Natomiast wytrzymałość na zginanie wynosiła ponad 50 MPa. Beton po 56 cyklach zamrażania i odmrażania w roztworze soli odladzającej wykazał minimalne złuszczenia solne wynoszące zaledwie 0,0007 kg/m². Pozwala to określić jego mrozoodporność jako bardzo dobrą, biorąc pod uwagę kryterium według normy PKN-CEN/TS 12390-9. Badania mikrostruktury betonu RPC za pomocą mikroskopii skaningowej wykazały, że dominującą fazą jest amorficzna faza uwodnionych krzemianów wapniowych (C-S-H). W większości przypadków pokrywa ziarna kwarcu i wykazuje z nimi ścisły kontakt. Obserwuje się również dobry kontakt tej fazy z nieprzereagowanymi ziarnami cementu. Stwierdzono także występowanie monosiarczanu (AFm). Mikrostruktura betonu jest zwarta, sporadycznie obserwowano pory o wielkości kilkunastu mikrometrów. Wyniki badań porowatości betonu RPC uzyskane za pomocą porozymetru rtęciowego wykazały prawie dwukrotne zmniejszenie porowatości całkowitej betonu w czasie dojrzewania od 2 do 28 dni (od 10,9% do 4,4%). W mikrostrukturze RPC stwierdzono zdecydowaną przewagę mezoporów o małej średnicy, poniżej 20 nm, których ilość wzrasta od 39,8% do 77,1% w czasie od 2 do 28 dni. Na podstawie otrzymanych wyników badań betonu RPC oraz danych literaturowych stwierdzono, że RPC może być alternatywą dla innych materiałów o zwiększonej odporności na wybuchy.
    Results of investigations of reactive powder concrete (RPC) are presented in the paper. Optimization of the concrete composition was performed to achieve the highest degree of grains packing based on the optimal graining curve according to Funk for dmax = 1000 μm and dmin = 0.1 μm. Cement, silica fume, quartz and sand powder were considered in the composition. Steel fibers addition of 25% by mass was applied. A very low water-to-binder ratio, amounting to 0.2, was reached applying novel generation of superplasticizers based on polycarboxylates. The RPC mixture remained fluid during 1 hour. The diameter of slump flow according to PN-EN standard amounted to 250 mm after 60 minutes. The hardened concrete RPC displayed high strength and durability. Compressive strength reached 145 MPa after 2 days and about 200 MPa after 28 days; the bending strength exceeded 50 MPa after 28 days. After 56 freezing/defrosting cycles in the deicing salt solution, the concrete has shown minimal salt scaling of only 0.0007 kg/m². Therefore, frost resistance of the concrete studied can be rated as very good according to PN-EN standard. The SEM pictures proved the amorphous phase of hydrated calcium silicates (C-S-H) is the dominant phase within the RPC microstructure. Usually, the C-S-H phase tightly covers the quartz grains and is in close contact with the unreacted cement grains. Crystallites of the monosulphate (AFm) were also found. The concrete microstructure was compact; pores of a few micrometers were rarely observed. The RPC porosity was measured using the mercury porosimetry. Porosity reduction by almost twice (from 10.9% down to 4.4%) was found after the RPC curing from 2 to 28 days. In the same period, a fraction of small mezopores (diameter below 20 nm) increased from 39.8% to 77.1%. Based on the research results data, presented the RPC concrete can be regarded as an interesting alternative to other construction materials of enhanced explosion resistance.
    Źródło:
    Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2018, 67, 1; 127-140
    1234-5865
    Pojawia się w:
    Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Betony nowej generacji z proszków reaktywnych
    Concrete new generation with reactive powders
    Autorzy:
    Grzeszczyk, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/111021.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Centrum Rzeczoznawstwa Budowlanego Sp. z o.o.
    Tematy:
    beton
    cement
    kompozyty z proszków reaktywnych
    ductal
    concrete
    Opis:
    W artykule na podstawie obszernego przeglądu literatury przedstawiono charakterystykę nowej generacji kompozytów na bazie cementów stosowanych w konstrukcjach inżynierskich i rehabilitacji budowli. Omówiono rolę cementu, mikrowypełniaczy, superplastyfikatorów i włókien w tych kompozytach tj. czynników pozwalających na maksymalne upakowania cząstek w matrycy cementowej i minimalną objętość porów oraz wzrost wytrzymałości na zginanie kompozytu. Szczególną uwagę zwrócono na kompozyty z proszków reaktywnych (Reactive Powder Concrete) w których zastąpiono kruszywo grube zmielonym kwarcem i piaskiem. Takie kompozyty zawierają aktywne mikrowypełniacze a stosowane najnowszej generacji superplastyfikatory pozwalają na obniżenie stosunku wodno cementowego w kompozycie aż do 0.2. Natomiast dodatek włókien stalowych pozwala na znaczne zwiększenie wytrzymałości na zginanie. Przedstawiono znakomite właściwości Ductalu – kompozytu z proszków reaktywnych, który przy wytrzymałości na ściskanie od 180 do 230 MPa osiąga wytrzymałość na rozciąganie 30 do 50 MPa. Jego stosowanie umożliwia tworzenie cienkich profili i znacznych rozpiętości elementów konstrukcyjnych, wysokich lekkich i smukłych, jednocześnie trwałych i odpornych na korozję. W pracy podano kilka przykładów zastosowania Ductalu w praktyce.
    Based on a broad literature review, this paper presents characteristics of new generation composites on the basis of cements which are applied in engineering structures and in rehabilitation of structures. The role of cement, microfillers, superplasticizers and fibers in the above stated composites i.e. factors which allow the maximum packing of particles in the cement matrix and a minimum pore volume, and the increase of composite bending strength, have been discussed. Special attention was paid to Reactive Powder Concrete in which coarse aggregate was replaced by ground quartz and sand. Such composites contain active microfillers and the applied new generation superplasticizers allow to decrease the water-cement ratio in the composite up to 0.2. Whereas, steel fibre additive allows to significantly improve the bending strength. The paper presents the properties of the excellent Ductal – a composite from Reactive Powder Concrete, which at compressive strength from 180 to 230 MPa achieves the tensile strength of 30 to 50 MPa. Its application allows to create slim profiles and tall light and slender, and simultaneously durable and corrosion-resistant structural elements of considerable span. This papers gives a few examples of Ductal application in practice.
    Źródło:
    Inżynieria Bezpieczeństwa Obiektów Antropogenicznych; 2018, 1-2; 50-53
    2450-1859
    2450-8721
    Pojawia się w:
    Inżynieria Bezpieczeństwa Obiektów Antropogenicznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Beton z proszków reaktywnych - właściwości mechaniczne i mikrostruktura
    Autorzy:
    Zdeb, T.
    Śliwiński, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/343213.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Producentów Cementu
    Tematy:
    beton z proszków reaktywnych
    matryca spoiwowa
    kruszywo
    właściwości mechaniczne
    mikrostruktura
    warunki dojrzewania
    Źródło:
    Budownictwo, Technologie, Architektura; 2010, 3; 51-55
    1644-745X
    Pojawia się w:
    Budownictwo, Technologie, Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interfacial transition zone in reactive powder concretes (RPC) cured under various hydrothermal conditions
    Strefa przejściowa w betonach z proszków reaktywnych BPR dojrzewających w różnych warunkach hydrotermalnych
    Autorzy:
    Zdeb, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1849807.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    strefa przejściowa
    beton z proszków reaktywnych
    BPR
    naparzanie niskoprężne
    autoklawizacja
    interfacial transition zone
    reactive powder concrete
    RPC
    steaming
    autoclaving
    Opis:
    Reactive powder concrete (RPC), due to its characteristic composition with reduced water quantity, often below a stoichiometric ratio, the addition of pozzolana usually close to or above 20% of the weight of cement and a significantly reduced inclusion rate compared to normal or high performance concrete, has a different nature of the interfacial transition zone between the micro aggregate grains and the binder matrix. Due to the significant influence of RPC curing conditions on the morphology of the interfacial transition zone, the analysis included composites cured in water of Tmax=20°C, subject to low-pressure steam curing Tmax=90°C and autoclaved at Tmax=250°C. The paper presents a qualitative assessment of the interfacial transition zone in reactive powder concretes with the use of a scanning microscope with the use of linear EDS and quantitative analysis by means of stereological analysis of the image obtained with the use of a BSE detector. The results of the study unequivocally confirm the lack of portlandite crystallisation at the phase interface and the different phase composition in the interfacial transition zone in relation to the mean mass composition.
    Ewolucję opisu strefy przejściowej w kompozytach cementowych prześledził Kurdowski w publikacji „Chemia Cementu i Betonu”, gdzie scharakteryzował jej ogólnie przyjęte modele zróżnicowane pod względem występujących kolejno po sobie stref, jak i pod względem ich składu fazowego. Ponadto rozwój metodyki badań strefy przejściowej pozwala obecnie coraz ściślej opisywać właściwości oraz budowę tej newralgicznej części cementowych kompozytów ziarnistych. Stosuje się tutaj najczęściej metodę mikroskopii zarówno optycznej jak i skaningowej wraz ze stereologiczną analizą obrazu, analizę EDS, XRD, a także w celu rozpoznania różnic we właściwościach mechanicznych względem kruszywa i matrycy stosuje się badania metodą nanoindentacji. W przypadku tradycyjnych kompozytów cementowych strefa przejściowa odgrywa ważną rolę w kształtowaniu ich cech mechanicznych ze względu na obszar, w którym najczęściej dochodzi do zainicjowania rys w obciążonym materiale. Z tego względu, jedną z podstawowych idei komponowania składu kompozytów BPR jest homogenizacja tekstury kompozytu, mająca bezpośredni związek z ujednorodnieniem rzeczywistych naprężeń panujących w obciążonym materiale. Godycki-Ćwirko tłumaczy, jak intensywnie na wartość naprężeń rzeczywistych wpływa: wielkość inkluzji, wzajemna odległość pomiędzy jej ziarnami oraz różnica w odkształcalności inkluzji względem matrycy. Ponadto, na charakter strefy przejściowej mają także warunki dojrzewania kompozytu. Z tego powodu w części badawczej niniejszego artykułu scharakteryzowano strefę przejściową pomiędzy matrycą spoiwową i mikrokruszywem kwarcowym w betonach z proszków reaktywnych dojrzewających w zróżnicowanych warunkach hydrotermalnych tj. w wodzie, poddane niskoprężnemu naparzaniu w temperaturze 90°C oraz autoklawizacji w temperaturze 250°C. Warunki te wpływają na reaktywność poszczególnych składników kompozytu i tym samym na skład fazowy strefy przejściowej. W badaniach wykorzystano standardowy skład mieszanek betonów z proszków reaktywnych, które po dojrzewaniu w wyżej wymienionych warunkach hydrotermalnych zostały poddane obserwacjom mikroskopowym SEM wraz z analizą EDS. Badania jakościowe zostały zrealizowane na powierzchni trzech losowo wybranych ziaren piasku kwarcowego, każdorazowo realizując pięć analiz liniowych EDS ukierunkowanych prostopadle do powierzchni ziarna. Pozwoliły one na wyznaczenie proporcji liczby atomów pierwiastków Ca, Si, Al i Fe w całym przyjętym zakresie długości linii i tym samym w każdym jej punkcie z rozdzielczością około co 0,05 μm. Na tej podstawie naniesiono chmurę punktów pomiarowych w układzie współrzędnych Ca/Si – Al+Fe/Ca, gdzie zaznaczono także obszary występowania możliwych w kompozycie faz tj. C-S-H, CH, C3S, AFm.
    Źródło:
    Archives of Civil Engineering; 2020, 66, 4; 137-152
    1230-2945
    Pojawia się w:
    Archives of Civil Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies