Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "berias" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Górnojurajsko–?dolnokredowy kompleks węglanowy w rejonie Dąbrowy Tarnowskiej–Szczucina (Przedgórze Karpat)
    Upper Jurassic–?Lower Cretaceous carbonate complex in Dąbrowa Tarnowska–Szczucin area (Carpathian Foreland)
    Autorzy:
    Morycowa, E.
    Moryc, W
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2062937.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    mikroskamieniałości
    tyton
    berias
    przedgórze Karpat
    microfossils
    Tithonian
    Berriasian
    Carpathian Foredeep
    Opis:
    Górnojurajskie utwory formacji wapieni koralowcowo-glonowych ze Swarzowa, występujące w środkowej części przedgórza Karpat, w rejonie Dąbrowy Tarnowskiej–Szczucina, zawierają liczne makroskamieniałości (m.in. skleraktinie, mszywioły, ramienionogi, algi) oraz niezbyt liczne mikroskamieniałości. Niektóre mikroskamieniałości są interesującymi wskaźnikami biostratygraficznymi. Występujące sporadycznie w wyższej części tej formacji kalpionellidy (Calpionella alpina, C. aff. alpina, Crassicolaria cf. brevis, Tintinopsella cf. carpatica) wskazują na późnotytoński wiek tych osadów (zona Crassicollaria). Być może, do tytonu należy prawie cała formacja ze Swarzowa i najniższa część leżącej wyżej formacji wapienno-dolomitycznej, muszlowcowej ze Smęgorzowa. Wyższa część formacji ze Smęgorzowa może należeć już do kredy dolnej, do beriasu.
    The Upper Jurassic coral-algal Swarzów Formation in the Dąbrowa Tarnowska–Szczucin area, occuring in the middle part of the Carpathian Foreland Poland contains rich macrofossils (i.e. scleractinian corals, bryozoans, brachiopods, algae) and generally sparse assemblages of microfossils. Some of the latter are interesting as a biostratigraphical tool. Thus, the presence of rare calpionellids (Calpionella alpina, C. aff. alpina, Crassicolaria cf. brevis, Tintinopsella cf. carpatica) argues for Late Tithonian age (standard Crassicollaria zone) of the upper part of this formation. It is suggested that the Swarzów Limestone Formation almost entirely represents the Tithonian, which probably reaches the lowest part of the lithostratigraphic unit of the Smęgorzów Limestone-Dolomitic Coquina Formation. The upper part of this unit may belong to the Lower Cretaceous, to Berriasian.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 447; 25--47
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The lower and middle Berriasian in Central Tunisia: Integrated ammonite and calpionellid biostratigraphy of the Sidi Kralif Formation
    Autorzy:
    Maalaoui, K.
    Zargouni, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138976.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ammonite
    calpionellids
    Berriasian
    bioevents
    biostratigraphy
    Tunisia
    amonit
    kalpionellidy
    berias
    biostratygrafia
    Tunezja
    Opis:
    The lower and middle Berriasian sedimentary succession of the Sidi Kralif Formation has been a subject of biostratigraphic study in two key sections in Central Tunisia. Our contribution is an attempt to better define the basal Berriasian interval, between the Berriasella jacobi Zone and the Subthurmannia occitanica Zone. Zonal schemes are established using ammonites and calpionellids, and these permit correlation with other regions of Mediterranean Tethys and beyond. The use of biomarkers afforded by microfossil groups has allowed characterization and direct correlation with four widely accepted calpionellid sub-zones, namely Calpionella alpina, Remaniella, Calpionella elliptica and Tintinopsella longa. The two ammonite zones of Berriasella jacobi and of Subthurmannia occitanica are recognised on the basis of their index species. The parallel ammonite and calpionellid zonations are useful as a tool for correlation and calibration in time and space, thus allowing a better definition of a J/K boundary. The presence of four Berriasian calpionellid bioevents is recognised: (1) the ‘explosion’ of Calpionella alpina, (2) the first occurrence of Remaniella, (3) the first occurrence of Calpionella elliptica and (4) the first occurrence of Tintinopsella longa. The last is here documented as coeval with the presence of Subthurmannia occitanica, which marks the lower/middle Berriasian boundary.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 1; 43-58
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systematic palaeontology of the Perisphinctoidea in the Jurassic/Cretaceous boundary interval at Le Chouet (Drôme, France), and its implications for biostratigraphy
    Autorzy:
    Frau, C.
    Bulot, L. G.
    Wimbledon, W. A. P.
    Ifrim, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138820.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ammonites
    Berriasian
    Cretaceous
    biostratigraphy
    Le Chouet
    France
    amonity
    berias
    kreda
    biostratygrafia
    Francja
    Opis:
    This study describes ammonite taxa of the Perisphinctoidea in the Jurassic/Cretaceous boundary interval at Le Chouet (Drôme, France). Emphasis is placed on new and poorly known Himalayitidae, Neocomitidae and Olcostephanidae from the lower part of the Jacobi Zone auctorum. Significant results relate the introduction of Lopeziceras gen. nov., grouping himalayitid-like forms with two rows of tubercles, and Praedalmasiceras gen. nov., grouping the early Berriasian Dalmasiceras taxa. Study of the ontogenetic sequences of both genera show that they were derived from late Tithonian Himalayitidae. This supports the distinction between the subfamilies Himalayitinae and Dalmasiceratidae subfam. nov. Content, variation, dimorphism and vertical range of the Neocomitidae Berriasella, Pseudoneocomites, Elenaella and Delphinella are discussed. A conservative use of the Olcostephanidae Proniceras is followed herein.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 2; 175-204
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towards a standard Tithonian to Valanginian calpionellid zonation of the Tethyan Realm
    Autorzy:
    Lakova, I.
    Petrova, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138866.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    calpionellids
    Tithonian
    Berriasian
    Valanginian
    Western Balkan Unit
    Mediterranean standard zonation
    kalpionellidy
    tyton
    berias
    Walanżyn
    Bałkany
    Opis:
    A calpionellid zonal scheme is proposed for the Tithonian through Valanginian pelagic carbonates of the Western Balkan Unit, based on the vertical ranges of 57 chitinoidellid and calpionellid species recognized. This zonal scheme consists of calpionellid zones that are widely accepted in the Mediterranean Realm, such as the zones of Chitinoidella, Praetintinnopsella, Crassicollaria, Calpionella, Calpionellopsis, Calpionellites and Tintinnopsella. Subzonal divisions are comparable to those in the Carpathians. Direct correlations between ammonite and calpionellid ranges suggest that the base of the Upper Tithonian corresponds to the FO of Chitinoidella boneti; that of the Upper Berriasian to the FO of the genus Calpionellopsis; and the base and top of the Lower Valanginian to the FO and LO of the genus Calpionellites respectively. Correlations of the calpionellid zonation in the study area with zonations in other areas are discussed.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2013, 63, 2; 201-221
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Górny tyton i berias w płaszczowinie reglowej dolnej Tatr Zachodnich w świetle danych lito-, bio- i magnetostratygraficznych
    The Upper Tithonian and Berriasian in the Lower Sub-Tatric Nappe of the Western Tatra Mts in the light of litho-, bio- and magnetostratigraphic data (southern Poland)
    Autorzy:
    Grabowski, J.
    Pszczółkowski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074426.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    tyton
    berias
    litostratygrafia
    biostratygrafia
    magnetostratygrafia
    Tatry Zachodnie
    Tithonian
    Berriasian
    Lower Subtatric Nappe
    lithostratigraphy
    biostratigraphy
    magnetostratigraphy
    Opis:
    Detailed magnetostratigraphic investigations of the Tithonian–Berriasian strata, integrated with litho- and biostratigraphic observations were carried out within the Bobrowiec Unit of the Lower Sub-Tatric (Krina) Nappe in theWestern Tatra Mts. Amodification of the existing lithostratigraphic scheme is proposed, splitting the Pieniny Limestone Formation (sensu Lefeld et al. 1985) into two formations, accordingly with lithostratigraphic subdivisions of the coeval deposits in some other parts of the Krina Nappe in Slovakia: the Jasenina Formation (includes Pośrednie Member sensu Pszczółkowski 1996, in its uppermost part) and the Osnica Formation (Osnica Member sensu Pszczółkowski 1996). The Jurassic/Cretaceous boundary, as defined by calpionellids, falls within the lowermost part of the Osnica Fm. Magnetozones from CM20r (Lower/Upper Tithonian boundary) up to CM16n (Upper Berriasian) were identified. Jurassic/Cretaceous boundary is situated within the CM19n magnetozone, below the short reversed Brodno subzone. Magnetostratigraphic correlation of four sections revealed existence of some “gaps” which are interpreted as tectonic reductions, which have to be considered while calculating the sedimentation rate which, however, might be roughly estimated. Sedimentation was relatively slow within the Jasenina Formation (5–7 m/My), but accelerated within the Osnica Fm (mean value: 10–15 m/My) and in the investigated lower part of the Kościeliska Marl Fm (20–30 m/My). Presence of hematite correlates with low sedimentation rate.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2006, 54, 10; 870-877
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Microfacies and stratigraphic position of the Upper Jurassic Rogoża coquinas at Rogoźnik, Pieniny Klippen Belt, Carpathians
    Mikrofacje i pozycja stratygraficzna górnojurajskich muszlowców z Rogoży w Rogoźniku (pieniński pas skałkowy)
    Autorzy:
    Reháková, D.
    Wierzbowski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061237.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    biostratygrafia
    dinocysty wapienne
    kalpionellidy
    kimeryd
    tyton
    berias
    litostratygrafia
    Pieniński Pas Skałkowy
    Karpaty
    biostratigraphy
    calcareous dinocysts
    calpionellids
    Kimmeridgian
    Tithonian
    Berriasian
    lithostratigraphy
    Pieniny Klippen Belt
    Carpathians
    Opis:
    The Rogoża Coquina Member (Pieniny Klippen Belt, Carpathians, Poland) develped as red micritic ammonite coquinas covers the stratigraphical interval from Kimmeridgian to Upper Tithonian as indicated by microfossils study (calcareous dinocysts and calpionellids) in the type-section of the unit, in the Rogoźnik Quarry. These deposits are overlain by white micritic limestones attributed to the Sobótka Limestone Member of Lower to Middle Berriasian.
    Czerwone muszlowce amonitowe odsłonięte w nieczynnym kamieniołomie w Rogoźniku stanowią wzorzec litostratygraficzny dla ogniwa muszlowców z Rogoży (dawniejsza nazwa "czerwone muszlowce rogoźnickie" - Birkenmajer 1962, 1963, 1977). Pozycja chronostratygraficzna tych utworów i ich związek ze słynnymi muszlowcami ogniwa muszlowców z Rogoźnika (dawna nazwa "białe muszlowce rogoźnickie" - Birkenmajer 1962, 1963, 1977) pozostawały przez dłuższy czas nie w pełni wyjaśnione. Pierwotnie (Birkenmajer 1977), sądzono, że ogniwo muszlowców z Rogoży jest starsze od ogniwa muszlowców z Rogoźnika; później (Kutek & Wierzbowski 1986), wyrażono opinię, że ogniwa te są równowiekowe - czerwone mikrytowe muszlowce z Rogoży zastąpione są obocznie przez muszlowce z Rogoźnika o silnie zrekrystalizowanym matryksie przekształconym w dużym stopniu w grubokrystaliczny kalcyt. Przeprowadzone obecnie szczegółowe badania płytek cienkich z prób zebranych w profilu muszlowców z Rogoży w kamieniołomie w Rogoźniku (fig. 1 i 2, pl. 1-3) pozwoliły na pełne przedstawienie charakterystyki mikrofacjalnej i określenie pozycji chronostratygraficznej tych utworów w oparciu o cysty wapiennych Dinoflagellata oraz kalpionelle. Widoczne w profilu muszlowce mają miąższość około 11 metrów (spąg ogniwa muszlowców z Rogoży jest tu nieodsłonięty) i wykształcone są w niższej części jako czerwone wapienie typu wackestone i packstone o mikrofacji sakkokomowo-globochetowej, a w części wyższej - jako czerwonawe i różowe wapienie typu wackestone o mikrofacji kalpionellowo-radiolariowej. Pozycja chronostratygraficzna niższej części muszlowców zawiera się w przedziale od kimerydu i dolnego tytonu (poziomy dinoflagellatowe: Parvula, Moluccana, Borzai oraz Pulla-Tithonica w klasyfikacji Rehakowej 2000) do środkowego tytonu/najniższego górnego tytonu (poziomy kalpionellowe: Chitinoidella oraz Praetintinnopsella w klasyfikacji Rehakowej i Michalika 1997). Datowania te pokazują, że omawiane utwory obejmują przedział stratygraficzny, odpowiadajacy rozwiniętym w klasycznej postaci muszlowcom z Rogoźnika w profilu skałek Rogoży (por. Kutek i Wierzbowski 1986). Wyższa część ogniwa muszlowców z Rogoży w badanym profilu zawiera liczne kalpionelle wskazujące na górnotytoński poziom Crassicolaria i jego wszystkie trzy podpoziomy: Remanei, Brevis i Colomi (por. Reháková i Michalik 1997). Utwory bezpośrednio nadścielające muszlowce z Rogoży w profilu kamieniołomu w Rogoźniku reprezentowane są przez białe i biało-szare wapienie typu wackestone, a lokalnie też mudstone, wykształcone w mikrofacji radiolariowo-kalpionellowej lub kalpionellowej. Obecne tu zespoły kalpionelli wskazują na dolny i środkowy berias (poziom Calpionella), przy czym jak wydaje się, najniższa część tego poziomu, odpowiadająca podpoziomowi Alpina, jest tu nieobecna lub silnie zredukowana miąższościowo. Może to wskazywać na istnienie luki stratygraficznej pomiędzy ogniwem muszlowców z Rogoży, a omawianymi nadległymi wapieniami, które swoim charakterem litologicznym, a także swoją pozycją stratygraficzną, wyraźnie nawiązują do ogniwa wapienia z Sobótki w schemacie litostratygraficznym Birkenmajera (1977).
    Źródło:
    Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 15-27
    1896-7876
    1731-3708
    Pojawia się w:
    Volumina Jurassica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies