Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "benzyloamina" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Synthesis of carboxymethylcellulose nanoparticles using various coiling agents
Synteza nanocząstek karboksymetylocelulozowych z wykorzystaniem różnych czynników zwijających
Autorzy:
Kulikowska, A.
Wasiak, I.
Ciach, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072916.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
carboxymethylcellulose
benzylamine
hexylamine
octylamine
karboksymetyloceluloza
benzyloamina
heksyloamina
octyloamina
Opis:
Polysaccharide-based nanoparticles (NPs), due to their outstanding properties, attract much attention in the field of drug delivery systems. Presented work describes a method of carboxymethyl cellulose NPs synthesis which can serve as anticancer drugs carriers. The main goal of this research was to investigate the influence of type and amount of aliphatic amine and different carboxymethyl cellulose oxidation degree on the resulting NPs size.
Nanocząstki polisacharydowe ze względu na swoje unikalne właściwości cieszą się dużym zainteresowaniem w systemach podawania leków. Prezentowana praca opisuje metodę syntezy nanocząstek karboksymetylocelulozowych, które mogą pełnić rolę nośnika leków przeciwnowotworowych. Celem wykonanych badań było zbadanie wpływu typu i ilości użytej aminy alifatycznej oraz różnych stopni utlenienia karboksymetylocelulozy na rozmiar powstających nanocząstek.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 4; 268--269
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional groups grafted on poly(vinyl chloride) – evaluation of new modified polymers in metal ions adsorption
Szczepienie funkcyjnych grup aminowych na poli(chlorku winylu) – ocena przydatności otrzymanych polimerów w adsorpcji jonów metali
Autorzy:
Mbarki, F.
Ammari, F.
Amor, A. B. H.
Meganem, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946993.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
poly(vinyl chloride)
benzylamine
diethylenetriamine
dichlorodiethyl ether
substitution reaction
metal extraction
poli(chlorek winylu)
benzyloamina
dietylenotriamina
eter dichlorodietylowy
reakcja podstawienia
ekstrakcja jonów metali
Opis:
Poly(vinyl chloride) (PVC) has been subjected to numerous chemical modifications which were undertaken in order to improve its properties, the use of PVC in new applications and understanding of PVC-related phenomena. This work describes the chemical modification of PVC by amino groups (benzylamine and diethylenetriamine) through nucleophilic substitution reactions of its chlorine atoms to obtain P1 polymer. The modified polymer was subsequently reticulated with dichlorodiethyl ether to obtain P2 polymer. The obtained polymers were characterized using infrared spectroscopy (FT-IR), elemental analysis (CHN), differential scanning calorimetry (DSC), thermogravimetric analysis (TGA), differential thermal analysis (DTA), and X-ray diffraction (XRD). The modified polymers (P1 and P2) were tested for metal ion extraction (cadmium, cobalt, lead, or chromium) using the solid-phase extraction (SPE) method and the inductively coupled plasma atomic emission spectrometry (ICP-AES) technique. Quantitative adsorption measurements were performed using solutions containing 2 • 10-4M of heavy metal ions with pH = 3.5–4.5 at a flow rate of 0.6 dm3/min. The new extractants based on modified PVC (P1 and P2) were able to remove the negative effects of heavy metals contained in aqueous solutions. For Pb2+, the extraction percentage was 98 % using P1 and 90.3 % using P2.
Przeprowadzono chemiczną modyfikację poli(chlorku winylu) (PVC) w reakcji nukleofilowego podstawienia atomów chloru grupami aminowymi (benzyloamina i dietylenotriamina). Otrzymany polimer P1 szczepiono następnie eterem dichlorodietylowym – uzyskano polimer P2. Wytworzone polimery scharakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni (FT-IR), analizy elementarnej (CHN), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), analizy termograwimetrycznej (TGA), różnicowej analizy termicznej (DTA) i dyfrakcji rentgenowskiej (XRD). Polimery P1 i P2 testowano w procesie ekstrakcji jonów metali (kadmu, kobaltu, ołowiu lub chromu), stosując ekstrakcję w fazie stałej (SPE) imetodę atomowej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie (ICP-AES). Pomiary ilościowe adsorpcji prowadzono w roztworach wodnych zawierających 2 • 10-4M jonów metali ciężkich, opH=3,5–4,5 i przy szybkości przepływu 0,6 dm3/min. Nowe ekstrahenty na bazie zmodyfikowanego PVC (P1, P2) adsorbowały metale ciężkie zawarte w roztworach wodnych – w wypadku jonów Pb2+ ekstrakcja za pomocą P1 wyniosła 98 %, a za pomocą P2 – 90,3 %.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 2; 109-117
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies