Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "beneficjum" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Inwentarz rzymskokatolickiego kościoła parafialnego w Siehniewiczach z 14 maja 1930 roku
    The Inventory of the Catholic Church in Siehniewice of 14 May 1930
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783917.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia Kościoła
    historia diecezji pińskiej
    parafia w Siehniewiczach
    inwentarze kościołów parafialnych
    beneficjum parafialne
    Church history
    the history of the diocese of Pińsk
    the parish of Siehniewice
    the inventory of the parish churches
    the church preferment
    Opis:
    “The inventory of the Catholic church of Siehniewice prepared by father Izydor Niedroszlański during the transfer of that church to the new appointed pastor, father Henryk Kazimierowicz according to the decision of His Excellency the Bishop of Pińsk on 14 May 1930, number 1096/30”. The first wooden parish St. Mary of Assistance church in Siehniewice in the diocese of Łuck-Brześć has been founded in the middle of XVIth century. The church built of bricks have established in 1785 Józef and Maria Prozorowie. The church has been burned by the Russians in 1915 and 1922 reconstructed by the pastor father Izydor Niedroszlański und thanks to the support of the parishioners and benefactors. During the years of the Second Republic the parish of Siehniewice was placed in the new 1925 created diocese of Pińsk. The Bishop Zygmunt Łoziński gave on 14 May 1930 the administration of that parish to the successor of farther Izydor Niedroszlański. From the at that time completed inventory we are getting knowledge about the history of that parish and church, about the successively done constructions and reconstruction, about the equipment and decorations of that church. The in the inventory described material means of the parish are revealing the church preferment. The inventory is describing also the parish buildings, archives and office.
    „Inwentarz Siehniewickiego rz-kat. parafialnego kościoła sporządzony przez ks. Izydora Niedroszlańskiego przy zdaniu niniejszego nowo mianowanemu proboszczowi ks. Henrykowi Kazimierowiczowi w myśl zarządzenia J. E. Ks. Biskupa Pińskiego z dnia 14 maja 1930 roku pod Nr 1096/30”. Pierwotny, drewniany kościół parafialny pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach, w diecezji łucko-brzeskiej ufundowany został w połowie XVI wieku. Murowaną świątynię ufundowali dla tej parafii Józef i Maria Prozorowie w 1785 roku. Spalona w 1915 roku przez Rosjan, w 1922 roku została odbudowana staraniem ówczesnego proboszcza ks. Izydora Niedroszlańskiego i dzięki ofiarności parafian i dobrodziejów. W latach II Rzeczypospolitej parafia w Siehniewiczach znalazła się w granicach erygowanej w 1925 roku diecezji pińskiej. Decyzją pasterza tej diecezji. biskupa Zygmunta Łozińskiemu z 14 maja 1930 roku jej proboszcz ks. Izydor Niedroszlański przekazał ją swemu następcy w Siehniewiczach. W sporządzonym z tej okazji inwentarzu-protokole dowiadujemy się o historii świątyni, jej odbudowach i remontach, wyposażeniu i konserwacji wystroju o świątyni, jej odbudowach, wyposażeniu i konserwacji wystroju. Opisane dobra materialne przynależne da parafii ukazują stan beneficjum kościelnego w tamtych czasach. Inwentarz zamieszcza opis zabudowań gospodarczych, aktualnego inwentarza kościelnego i biura i archiwum parafialnego.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 465-476
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół parafialny we Włodzimierzu Wołyńskim 1851-1856
    ПРИХОДСКОЙ ХРАМ ВО ВЛАДИМИРЕ ВОЛЫНСКОМ 1851-1856
    ПАРАФІЯЛЬНЫ КАСЦЁЛ ВА УЛАДЗІМІРЫ ВАЛЫНСКІМ 1851-1856
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545157.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Historia Kościoła
    diecezja łucko-żytomierska
    inwentarz
    beneficjum parafialne
    история Католической Церкви
    история Луцко-Житомирской католической епархии
    инвентари приходских костелов
    приходские бенефиции
    гісторыя Касцёла
    гісторыя Луцка-Жытомірскай дыяцэзіі
    інвентары парафіяльных касцёлаў
    парафіяльныя бенефіцыі
    history of the Church
    history of the diocese of Lutsk and Zhyto-myr
    inventory
    parish benefice
    Opis:
    Murowany parafialny kościół farny pw. Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim stanął na miejscu kościoła drewnianego, fundacji księżnej Anny Zabarskiej z 1554 roku, który w 1736 roku spłonął. Fundatorem nowej świątyni był biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki i przez niego konsekrowany. Po kolejnym pożarze w 1800 roku spłonął dach kościoła, a staraniem proboszcza ks. Tomasza Zdebińskiego został odbudowany i pokryty gątem. W 1833 roku w pożarze miasta dach świątyni z probostwem i zabudowaniami kościelnym ponownie spłonął. W 1836 roku z pomocą biskupa łucko-żytomierskiego Michała Jana Piwnickiego i ze skromnych ofiar parafian kościół farny został odbudowany. Kolejny remont dachu i murów kościelnych miał miejsce w 1853 roku staraniem ówczesnego proboszcza i dziekana włodzimierskiego w latach 1850-1886 – ks. Jana Piotrowskiego. W 1856 roku gąta dachowe na świątyni zostały zastąpione blachą. Na podstawie sporządzonego opisu kościoła parafialnego w we Włodzimierzu Wołyńskim dowiadujemy się o historii parafii, jej proboszczach, o świątyni, jej odbudowach, wyposażeniu i konserwacji wystroju. Opisane dobra materialne przynależne da parafii ukazują stan beneficjum kościelnego w tamtych czasach.
    Каменный приходской фарный костел во имя св. Иоакима и Анны во Владимире Волынском возник на месте деревянного, построенного на средства княгини Анны Збарской в 1554 г., который сгорел в 1736 г. Средства на постройку нового храма дал епископ Адам Война Оранский, каменецкий суфраган, который и освятил данный храм. После очередного пожара в 1800 г. кровля костела сгорела, но старанием настоятеля о. Фомы Здебиньского она была восстановлена и покрыта дранкой. После пожара города в 1833 г. кровля храма вновь сгорела вместе с домом настоятеля и приходскими строениями. В 1936 г. с помощью епископа Луцко-Житомирского Михаила Иоанна Пивницкого и скромных пожертвований прихожан костел был восстановлен. Следующий ремонт кровли имел место в 1853 г. старанием о. Иоанна Пиотровского, тогдашнего настоятеля и декана владимирского в 1850-1886 гг. В 1856 г. дранка на крыше костела была заменена жестяным покрытием. На основании составленного описания приходского храма во Владимире Волынском можно ознакомиться с историей прихода, его настоятелях, самом храме, его восстановлениях, оборудовании и консервации внутреннего убранства. Описанное материальное имущество, принадлежащее приходу, отображает состояние бенефиция костела в то время.
    Мураваны парафіяльны фарны касцёл св. Яўхіма і Ганны ва Уладзіміры Валынскім узнік на месцы драўлянага, пабудаванага на сродкі княгіні Ганны Збарской ў 1554 г., які згарэў ў 1736 г. Сродкі на пабудову новага храма даў біскуп Адам Вайна Аранскі, камянецкі суфраган, які і асвяціў гэты храм. Пасля чарговага пажару ў 1800 г. дах касцёла згарэў, але намаганнямі пробашча а. Тамаша Здэбіньскага ён быў адноўлены і пакрыта гонтам. Пасля пажару горада у 1833 г. касцельны дах зноў згарэў разам з будынкам пробашча і парафіяльнымі пабудовамі. У 1936 г. з дапамогай епіскапа Луцка- Жытомірскага Міхала Яна Піўніцкага і сціплых ахвяраванняў парафіянаў касцёл быў адноўлены. Наступны рамонт даху меў месца ў 1853 г. дзякуючы намаганням а. Яна Пятроўскага, тагачаснага пробашча і дэкана ўладзімірскага ў 1850-1886 гг. У 1856 г. гонтавае пакрыццё даху было заменена бляшаным. На падставе складзенага апісання парафіяльнага касцёла ва Уладзіміры Валынскім можна даведацца пра гісторыю парафіі, яе пробашчаў, аб самой святыні, яе адбудовах, абсталяванні і кансервацыі яе ўнутранага строю. Апісаная матэрыяльная маёмасць, якая належыць парафіі, адлюстроўвае стан бенефіцыяў касцёла ў той час.
    A brick parish church dedicated to Saints Joachim and Anne was built in place of a wooden church, founded by Duchess Anna Zabarska in 1554 (the wooden church burnt down in 1736). Bishop Adam Woyna Orański, a suffragan bishop of Kamieniec, founded and consecrated the new church. In another fire of 1800, the roof of the church burnt down, but thanks to the parish priest Tomasz Zdebiński’s efforts, it was reconstructed and shingled. However, the roof of the church along with the presbytery and other parish buildings burnt down again in a town fire in 1833. In 1836 the parish church was rebuilt with the help of the Bishop of Lutsk and Zhyto-myr, Michał Jan Piwnicki. In addition, parishioners made modest offerings for this purpose. In 1853 another renovation of the church, including the roof, was initiated by the then parish priest and the dean of Włodzimierz (1850-1886), Rev. Jan Piotrowski. In 1856 the shingled church roof was replaced with a metal one. All information about the history of the parish, parish priests, the church, its renovation, equipment and interior conservation are included in the description of the parish church in Włodzimierz Wołyński. This description of the tangible goods which belonged to the parish reveals the condition of the church benefice at the time.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 203-227
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafia Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach w diecezji pińskiej w świetle wizytacji z 3 października 1926 roku
    The Parish of the Protection of the Blessed Virgin Mary in Siehniewicze in the Pińsk diocese based on the visitation records of 3 October 1926
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783980.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia Kościoła
    historia diecezji pińskiej
    historia parafii w Siehniewiczach
    inwentarze parafialne
    beneficjum parafialne
    the history of the Church
    the history of the diocese of Pińsk
    the history of the parish of Siehniewicze
    parish inventories
    parish benefice
    Opis:
    The original parish church dedicated to the Protection of the Blessed Virgin Mary in Siehniewicze, in the Lutsk-Brest diocese, dates from the mid-sixteenth century. The masonry church was founded by Józef and Maria Prozorów in 1785. It was burned in 1915 by the Russians and then rebuilt in 1922, thanks to the efforts of Rev. Izydor Niedroszlański and those who supported him. In the Second Republic of Poland, the parish in Siehniewicze became part of the Pińsk diocese, which was established in 1925. The history of the church and the inventory of the church and the parish property were prepared for the canonical visitation of the parish in Siehniewicze, conducted 3 October 1926 by the ordinary bishop of the Pińsk diocese, Zygmunt Łoziński.
    Pierwotna świątynia parafialna pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach, w diecezji łucko-brzeskiej pochodzi z połowy XVI wieku. Świątynię murowaną ufundowali dla tej parafii Józef i Maria Prozorowie w 1785 roku. Spalona w 1915 roku przez Rosjan, w 1922 roku została odbudowana staraniem proboszcza ks. Izydora Niedroszlańskiego i ludzi dobrej woli. W II Rzeczypospolitej parafia w Siehniewiczach należała do erygowanej w 1925 roku diecezji pińskiej. Historia parafii i sporządzony jej inwentarz, zarówno kościelny, jak i zaplecza gospodarczego, zostały opracowane na wizytację kanoniczną parafii w Siehniewiczach dokonaną 3 października 1926 roku przez ordynariusza diecezji pińskiej Zygmunta Łozińskiego.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 469-483
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafialny kościół farny Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim w 1831 roku
    The parish church of sts Joachim and Anne in Włodzimierz Wołyński in 1831
    Autorzy:
    Żurek, Waldemar Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783943.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    historia Kościoła
    historia diecezji łucko-żytomierskiej
    inwentarze kościołów parafialnych
    beneficjum parafialne
    the history of the Church
    the history of the diocese of Lutsk and Zhytomyr
    the inventories of the parish churches
    a parish benefice
    Opis:
    The present parish church in Włodzimierz Wołyński was founded in the mid-18th century by a person who was born there, Bishop Adam Woyna Orański, a suffragan of Kamieniec, who also consecrated it. This church was given to the Carmelites from the Order of the Blessed Virgin Mary, called the Carmelites of the Ancient Observance. In the 19th century alone, the church burnt down twice (1800, 1833). Thanks to the commitments of the local shepherds of the diocese, parish priests and the faithful, not only was it rebuilt, but it was also renovated and modernized (1856). The above description of the parish church in Włodzimierz gives un information about its history, reconstruction, liturgical implements, the interior and parish priests. It also presents the property of the parish, the number as well as the condition of the chapels in the parish.
    Fundatorem obecnego kościoła farnego we Włodzimierzu Wołyńskim był w połowie XVIII wieku tamtejszy rodak, biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki, który konsekrował świątynię. W kościele tym zostali osadzeni karmelici z Zakonu Braci Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywani karmelitami trzewiczkowymi. W samym tylko XIX wieku kościół ten ulegał dwukrotnie (1800, 1833) pożarowi. Dzięki zaangażowaniu tamtejszych pasterzy diecezji, proboszczów i wiernych nie tylko każdorazowo był odbudowywany, lecz także remontowany i modernizowany (1856). Na podstawie powyższego opisu kościoła parafialnego we Włodzimierzu dowiadujemy się o jego historii, odbudowach, wyposażeniu w sprzęt liturgiczny, wystroju oraz o proboszczach. Zamieszcza opis dóbr materialnych przynależnych do parafii, ilość i stan kaplic na terenie parafii.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 423-433
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uposażenie parafii obrzańskiej i wybrane aspekty działalności duszpasterskiej w okresie pocysterskim w latach 1836-1861
    Endowment of the Parish in Obra and Selected Aspects of its Pastoral Activity in the Post-Cistercian Period in the Years 1836-1861
    Autorzy:
    Zając, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040132.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Obra
    the Prussian Partition
    kasta cystersów
    pastoral ministry
    beneficjum parafialne
    retired priests
    monastic libraries
    Jesuits
    Karol Antoniewicz SJ
    Fr. Aleksander Jełowicki
    Fr. Piotr Widawski
    Fr. Władysław Lewandowski
    Opis:
    After 1836 the income of the parish priest and the parish were to be guaranteed by the Prussian administration, but the full amount was not paid for several years. The original project of opening a home for retired priests was never realized. The parish priest was assisted in his pastoral ministry by Fr. Piotr Widawski, who actually fulfilled the responsibilities of the curate. Charitable work was continued, especially the support of the widows who lived in the parish hospital, but eventually the Prussian authorities ordered for it to be shut down. Patriotic activity was also pursued and parish branches of the Polish League (Liga Polska) were founded. A short stay of the Jesuits was marked by an untimely death of Fr. Karol Antoniewicz, who was buried in the crypt of the church in Obra.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2013, 8; 167-205
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ksiądz Stefan Żuchowski (1666-1716): uczony, pisarz i bibliofil
    Autorzy:
    Wójcik, Walenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044412.pdf
    Data publikacji:
    1980
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wspomnienie
    beneficjum
    proboszcz
    archidiakon
    memoir
    benefice
    parish priest
    archdeacon
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1980, 40; 161-169
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archiwum historyczne parafii Wolsztyn (inwentarz z 1963 roku)
    Autorzy:
    Weiss, Anzelm
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041122.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    14.-20. Jahrhundert
    Kirchenvisitation
    Archivalien
    Benefizium
    XIV-XX wiek
    wizytacja
    archiwalia
    beneficjum
    14th-20th century
    canonical visitation
    archives
    benefice
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2001, 76; 341-387
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bractwo Różańcowe w Urzędowie w XVIII wieku
    The Rosary Brotherhood in Urzędów in the 18th Century
    Autorzy:
    Surdacki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953897.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    bractwa
    konfraternie
    Bractwo Różańcowe
    Urzędów
    parafia
    prebenda
    prebendarz
    seniorzy bractwa
    beneficjum
    uposażenie
    Brotherhoods
    confraternities
    Rosary Brotherhood
    parish
    prebend
    prebendary
    seniors of brotherhood
    benefice
    salary
    Opis:
    Among the bigger and smaller social groups that have existed in the history, religious brotherhoods deserve a special attention. Their origin goes back to the Christian times. In the medieval Western Europe brotherhoods became a common phenomenon. In Poland, like in the whole Catholic Church, a specially dynamic development of brotherhoods took place only after the Trent Council. They became an important factor in the revival of the Church and they influenced the spiritual awareness of the society. They also played an important role in fighting Protestantism. Well-organized brotherhoods, often having their own altars, chapels and chaplains, realized their own public-religious aims contained in their statutes. In the 17th-18th centuries Urzędów had four religious brotherhoods. Urzędów was a crown town, established by King Władysław Jagiełło in 1405. It was the seat of the deanery of the same name, which belonged in that time to the Zawichost arch-deanery and the Cracow diocese. Three of the Urzędów brotherhoods were confraternities that were the best known and the most popular in Poland: The Literary Brotherhood, The St. Anna's Brotherhood, and The Rosary Brotherhood. Apart from them the unique St. Sebastian Brotherhood was active for a short time that did not exist anywhere else. The oldest of them was the Literary Brotherhood of Our Lady, which was established in 1489; the youngest was the Jesus and the Immaculate Mary Rosary Brotherhood. It was established in 1721 and accepted in 1726. It was founded by noblemen, Krzysztof Węgliński and Benedykt Węgliński. The two men also had the right of patronage over the brotherhood. By virtue of the foundation and erection the brotherhood had its own benefice (rosary prebend), chapel with a fraternal altar in it, and its own prebendary. In his account of 1781 the inspector states that at the beginning the prebend had its own chapel adjacent to the parish church, but after the church had been burned down in 1755, and another one was built, the chapel was situated in one of the aisles. The confraternity's main aim was to propagate the cult and glory of Our Lady as well as promoting and practicing the rosary services that were headed by an appointed priest who did the religious service in the brotherhood. The prebendaries were chosen and presented by the founders. The successive prebendaries in Urzędów were: Rev. Paweł Smoleński, Rev. Krakowiecki, Rev. Błażej Pezielski, Rev. Franciszek Szymański, Rev. Adrian Pawełecki. The last prebendary in the 18th century was Rev. Szymon (Mateusz) Tymiński. The successors of the confraternity founders had the right of presentation. Brotherhoods, especially the bigger ones, had their own administrations. They were headed by the seniors who were obliged to see to the whole of their activities. Also the brotherhood scribe was an important person, as he entered the names of new members of the brotherhood in a special register; he also collected and noted down the membership fees. In the Urzędów Rosary Brotherhood most of the mentioned functions and tasks were performed by two trusted members, usually representatives of the municipal authorities, and, as a rule, wealthy people, called “provisories” or “seniors”. The religious associations' activities were always based on bigger or smaller financial foundations. Of the Urzędów ones the Rosary Brotherhood had decidedly the most financial resources. Its wealth resulted from the benefice guaranteed by the founders and collators. Besides the property belonging to the brotherhood itself, their prebendary had his own, ample salary. Both the prebendary and the brotherhood itself had estates, bequeathed sums of money on the estates belonging to the Urzędów townspeople, and revenues coming from collections, contributions and alms from the parishioners. The fall of brotherhoods came in the period of a full bloom of the Enlightenment in Europe and the development of the so-called Catholic Enlightenment. In the period immediately preceding the final fall of Poland in 1795 all brotherhoods active there were doomed to wretched existence and slowly they ended their life in the initial phase of the occupation of the Polish lands by the three invaders. In 1801 only the Rosary Brotherhood still worked at the Urzędów church, while the remaining ones stopped their activities, and their benefices were given to the parish after the fire of the parish church in 1755. The other sources of income and charity bequests were assigned for building a new church. The Rosary Brotherhood continued its work after Poland lost sovereignty, through most of the 19th century. However, the political and social conditions in which it had to work was completely new; also the situation in which the Polish Church found itself was completely different from the previous one.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 2; 25-55
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienie podmiotowości prawnej prebendy w świetle uregulowań kościelnych i państwowych
    The issue of legal subjectivity of prebends in light of church and state regulations
    Autorzy:
    Skoczykłoda, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14796491.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    prebend
    benefice
    legal subjectivity
    ownership
    Catholic Church
    prebenda
    beneficjum
    podmiotowość prawna
    własność
    Kościół katolicki
    Opis:
    Artykuł przedstawia zagadnienie podmiotowości prawnej prebend, zwanych też beneficjami, które od wieków stanowiły istotną część organizacji kościelnej. Aby mogły swobodnie realizować swoje zadania, Kościół katolicki przyznawał im osobowość prawną, co w średniowieczu było w pełni uznawane przez ówczesne systemy państwowe. Jednak wraz z  laicyzacją Europy uznawanie prebend za osoby prawne przestało być automatyczne, a z czasem państwa zupełnie przestały uznawać beneficja za podmiot prawa świeckiego. Mimo to dalej były one traktowane przez Kościół jako jego jednostki organizacyjne, uprawnione do posiadania własnego majątku. Choć dziś prebendy nie są już spotykane, dalej wynikają z nich liczne wątpliwości praktyczne. Autor poszukuje rozwiązania problemu przysługiwania własności beneficjom i przedstawia złożoną ewolucję podejścia do owej materii w Polsce. Pozwala to ustalić, iż nieruchomości, których własność przysługiwała przed laty prebendom, powinny zostać przypisane tym podmiotom prawnym Kościoła, z którymi działalność beneficjum była związana, lub tym, które realnie korzystały z nieruchomości prebend po zaprzestaniu przez nie działalności.
    The article portrays the issue of the legal subjectivity of prebends, also called benefices, which were an important part of the church organization for centuries. In order to freely carry out their tasks, the Catholic Church conferred upon them legal personality, which was recognized in full by the contemporary state systems. However, together with the increasing secularization of Europe, the recognition of prebends as legal persons ceased to be automatic, and over time states completely stopped recognizing benefices as a subject of secular law. Nevertheless, they were still treated by the church as organizational units entitled to owning property. Although prebends are unheard of in contemporary times, many practical doubts still arise. The present study attempts to search for a solution to the problem of the right of ownership of benefices and delineates the complex evolution of the approach to this matter in Poland. This allows one to establish that real estate, the ownership of which was vested in prebends years ago, should be assigned to those legal subjects of the church with which the activities of a benefice were associated or those that actually used a prebend’s real estate after the cessation of a benefice’s activity.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 1; 43-85
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz parafii małopolskich w świetle Liber beneficiorum Jana Długosza. Luki i wybrane możliwości uzupełnienia
    Parishes in Małopolska, according to Liber beneficiorum by Jan Długosz. Omissions and supplement opportunities
    Autorzy:
    Poniewozik, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019017.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Długosz
    parafia
    beneficjum
    uposażenie
    dziesięcina
    a parish
    a benefice
    endowment
    a tithe
    Opis:
    Liber beneficiorum by Jan Długosz is one of the basic sources enabling researchers to learn about the Catholic Church in the diocese of Cracow in the second half of the 15th century. The author's intention was to create a work which could help to defend the rights of various ecclesiastical institutions to retain different elements of endowments. The source, therefore, contains descriptions of various types of income and their origins. Among the important groups of benefices described by Długosz were parish churches. One of the three essential parts of the work was devoted to them. The previously written description allowed the author to gather comparable information on the diocese of Cracow, concerning, among others, the dedication of churches, the material of which they were built and the properties of the place in which the churches were located. Above all, however, Liber beneficiorum enables researchers to familiarize themselves with the sources of income, such as tithes, rents or others. The undoubted advantage of Jan Długosz’s work is the precise distinction between the payers of particular services. Jan Długosz in many cases not only presented priests’ sources of income but also included its estimated value. Another important thing is a presentation of rural population’s payments made in kind and income from priests’ own farmstead. In addition, Liber beneficiorum allows researchers to learn about the parish districts of the described churches, although it was not the main reason for the creation of this work. Such a wide variety of information included in Jan Dlugosz's work provides tremendous research opportunities. Unfortunately, this is not the ideal source. The main disadvantages of Liber beneficiorum are numerous omissions. The work in many cases does not give any information about a number of parish churches. In other cases, where the description is included, it contains a lot of gaps. In this situation, it is necessary to supplement the information provided by Jan Długosz. The aforementioned wealth of information in Liber beneficiorum requires that supplements should be sought in a very diverse source material. Moreover, these are not the sources contemporary with Jan Dlugosz’s work. In most cases, they come from later periods, mainly from the 16th century. These are primarily church visitations and sources of fiscal character - both church and secular. They sometimes fill in the gaps in the number of parishes, their income, the size of parish districts etc. Unfortunately, using sources quite distant chronologically does not allow researchers to refer the obtained information directly to the times of Jan Dlugosz. This, in turn, requires tedious verification of the obtained data.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 237-271
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spisy ludności i beneficjów diecezji wileńskiej z drugiej połowy XVIII wieku
    Das statistische Verzeichnis und Benefizium der Diözese Wilna aus der zweiten Hälfte des XVIII. Jhs.
    Autorzy:
    Gawrysiakowa, Janina
    Litak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041837.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Lemberg
    Gnesen
    Volkszählung
    Benefizium
    Lwów
    Gniezno
    spis ludności
    beneficjum
    Lviv
    census
    benefice
    Opis:
    -Unter verschiedenen von Ignacy Jakub Massalski, dem Bischof von Wilna, an die Warschauer Nunziatur geschickten statistischen Verzeichnissen sind zwei von besonderer Bedeutung: das 1773 - jedoch nach dem Zustand von 1768 - angefertigte Summariusz dyzunitów, dyssysentów […] und Status ecclesiarum et beneficiorum almae dioecesis Vilnensis [...] von 1774. Summariusz umfaßt das verkleinerte Gebiet von der Diözese Wilna nach der ersten Teilung Polens (1772). Status umfaßt dagegen die ganze Diözese mit ihrem infolge der ersten Teilung von Rußland annektierten nordöstlichen Teil. Summariusz gibt statistische Angaben an, welche Nichtunierte, also Angehörige der russisch-orthodoxen Kirche und Protestanten (Kalvinisten und Lutheraner), Tataren (Anhänger des Islams), Karaiten und russisch-orthodoxe Sekten (sog. ,,Bohomoły" und „Philipponen") betreffen. Status berücksichtigt dagegen eine Reihe von die Diözese Wilna betreffenden statistischen Angaben, wie das Verzeichnis der Pfarreien und mancher Filialkirchen, Wertschätzungen der Einkommen einzelner Benefizien, das Patronatsrecht ihnen gegenüber, und vor allem die Erwachsenen dieser Diözese (capaces sacramentorum). Beide Verzeichnisse lassen viel zu wünschen übrig hinsichtlich ihrer Genauigkeit - vor allem, wenn es um die Bevölkerung geht. Dennoch können sie, durch andere Quellen ergänzt, einen Ausgangspunkt bilden für die Untersuchungen zur Besiedlung der Diözese Wilna in der zweiten Hälfte des XVIII. Jahrhunderts.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1998, 70; 101-135
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The History of Saint Michael the Archangel Uniate Church in Rogóźno in the Light of the 18th Century Church Visitation
    Historia parafii unickiej pw. św. Michała Archanioła w Rogóźnie w świetle XVIII-wiecznej wizytacji kościelnej
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038281.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Rogóźno
    parafia unicka
    Kościół prawosławny
    duchowieństwo parafialne
    argentaria
    beneficjum
    Unici
    Uniate parish
    Orthodox church
    parish priest
    benefice
    Uniates
    Opis:
    Praca przedstawia funkcjonowanie parafii unickiej pw. św. Michała Archanioła w Rogóźnie w 1. połowie XVIII wieku. We wstępie artykułu określono położenie geograficzne siedziby parafii, jej wielkość i miejsce w strukturach organizacyjnych Kościoła. Analizując protokoły powizytacyjne biskupów chełmskich, przedstawiono wygląd świątyni parafialnej i jej wyposażenie. W miarę możliwości określono wygląd plebanii i zabudowań gospodarczych. Następnie określono beneficjum cerkiewne. W dalszej części zwrócono uwagę na liczbę wiernych i ich duszpasterzy.
    The following work depicts the operating of Saint Michael the Archangel Uniate Church in Rogóźno in the first half of the 18th century. The introduction contains the geographical location of the parish, its size and the place in the hierarchy of the Church. Having analyzed the Bishop of Chełm post-visitation protocols both the appearance of the church and church’s endowment is put forth. As far as possible, the appearance of the presbytery and auxiliary buildings has been determined. Then, not only was the church benefice determined but the number of the faithful and the clergy was defined.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 91-108
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z dziejów parafii unickiej w Grodysławicach
    From the History of the Uniate Parish in Gradysławice
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040574.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Uniate parish
    Orthodox church
    parish priest
    argentaria
    benefice
    Uniates
    parafia
    cerkiew
    proboszcz
    beneficjum
    unici
    Opis:
    Artykuł przedstawia blisko 200-letnie dzieje parafii unickiej p.w. Podwyższenia Świętego Krzyża w Grodysławicach (od końca XVII w. do 1875 r., czyli roku likwidacji unii i tym samym parafii). Na wstępie określono położenie geograficzne parafii, jej wielkość i miejsce w strukturach organizacyjnych Kościoła. Analizując protokoły powizytacyjne biskupów chełmskich oraz wykazy statystyczne, przedstawiono wygląd świątyni parafialnej i kościołów filialnych oraz ich wyposażenie. W miarę możliwości, na ile pozwoliły źródła, ukazany został także wygląd plebanii i budynków ekonomicznych. Następnie określono beneficjum cerkiewne z uwzględnieniem zmian, jakie zachodziły w jego wielkości i jakości. W kolejnej części odtworzono listę związanych z parafią 14 duchownych, wzbogacając ją o podstawowe dane biograficzne poszczególnych kapłanów. W końcowej części określono liczbę wiernych, przedstawiono liczbę parafian przystępujących do sakramentów oraz w miarę możliwości zaprezentowano poziom religijnego uświadomienia wiernych parafii grodysławickiej.
    The present paper depicts almost 200-year-old history of the Uniate parish of the Exaltation of the Holy Cross in Grodysławice (from the end of 17th century until 1875- i.e. the liquidation of the treaty and consequently the parish). The introduction of this paper provides some general information about its geographical location, its size and the place within the Church hierarchical structure. Having analyzed post- visitation protocols left by the Bishops of Chelm as well as statistical reports the look of both the church and branch churches and their accessories is recounted. As far as the available primary sources have made it possible, not only is the look of the vicarage and ancillary buildings presented but also the parish ecclesiastical benefice and its fluctuation in size and quantity throughout its history is determined. Furthermore, the total number of 14 parish priests residing in this particular parish is defined enriched with some biographical information about each and every one of them. The final part determines the number of worshipers as well as the number of Holy Communion receivers, furthermore, as far as possible, the level of religious awareness of Grodyslawice parishioners is presented.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 4; 23-68
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies