- Tytuł:
- A potential of non-energy use of agricultural residues and energy plants in lignocellulosic composites production. A brief report
- Autorzy:
-
Wronka, Anita
Kowaluk, Grzegorz - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2200205.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
- Tematy:
-
particleboard
bending
strength
compression
rape straw
willow - Opis:
-
There is a systematic increase in the use of wood waste as raw material in particleboard production, but in the face of an upward trend in particleboard demand, these activities are insufficient. Therefore, there arises the necessity of using materials whose resources are renewable easier (faster) than forest resources, or materials which are considered waste. Such materials could be: “energetic” willow (Salix Viminalis L.) and rape straw. In the case of willow, its production potential quite often cannot be fully utilized in an “energy production” way, due to consumers’ requirements and capabilities. In the case of rape straw, which is regarded as waste material (in more optimistic scenarios – as a side product) in agricultural production, it is known, that the amount of this material will increase, because of the EU regulations, concerning biofuels. Today only 2–3% of rape straw is industrially utilized. The results of research show that appropriate preparation of the mentioned alternative raw material and adjustment of technological parameters give a possibility to produce particleboards of parameters equal to, or even higher than, those of typical, commercially available boards. The research confirmed the possibility of replacing industrial wood shavings with rapeseed straw particles even in 50% without significantly worsening the properties of the manufactured boards. The strength and thermal insulation parameters of boards with reduced density, made of Salix Viminalis L. willow particles, are also promising.
Odnotowuje się systematyczny wzrost wykorzystania odpadów drzewnych jako surowca do produkcji płyt wiórowych, ale w obliczu rosnącego popytu na płyty wiórowe działania te są niewystarczające. W związku z tym pojawia się konieczność stosowania materiałów, których zasoby są odnawialne łatwiej (szybciej) niż zasoby leśne. Takimi materiałami mogą być: wierzba „energetyczna” (Salix Viminalis L.) i słoma rzepakowa. W przypadku wierzby dość często jej potencjał produkcyjny nie może być w pełni wykorzystany w sposób „energetyczny” ze względu na wymagania i możliwości konsumentów. W przypadku słomy rzepakowej, która bardzo często jest traktowana jako odpad (w bardziej optymistycznych scenariuszach – jako produkt uboczny) w produkcji rolnej, wiadomo, że ilość tego surowca wzrasta ze względu na regulacje unijne dotyczące biopaliw. Obecnie tylko 2–3% słomy rzepakowej jest wykorzystywane do celów przemysłowych. Wyniki badań wskazują, że odpowiednie przygotowanie wymienionego alternatywnego surowca oraz dostosowanie parametrów technologicznych daje możliwość produkcji płyt wiórowych o parametrach równych lub nawet wyższych niż typowe płyty dostępne w handlu. Badania potwierdziły możliwość zastąpienia przemysłowych wiórów drzewnych cząstkami słomy rzepakowej nawet w 50% bez istotnego pogorszenia właściwości produkowanych płyt. Obiecujące są również parametry wytrzymałościowe i termoizolacyjne płyt o obniżonej gęstości, wykonanych z cząstek wierzby Salix Viminalis L. - Źródło:
-
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2020, 110; 73--78
1898-5912 - Pojawia się w:
- Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł