Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "behaviour disorder" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Risk factors increasing aggressive behaviour in psychiatric patients hospitalised with a diagnosis of bipolar disorder, schizophrenia and anxiety disorders
Czynniki zwiększonego ryzyka zachowań agresywnych u pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie z rozpoznaniem choroby dwubiegunowej, schizofrenii i zaburzeń lękowych
Autorzy:
Szymaniuk, Wiktor
Trzeciak, Katarzyna
Balaj, Kayla
Siembida, Jagoda
Rajewska-Rager, Aleksandra
Michalak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941239.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aggressive behaviour
anxiety disorders
bipolar affective disorder
risk factors
schizophrenia
Opis:
Violent and aggressive behaviour is a serious problem among hospitalised psychiatric patients. The aim of this study was to assess factors that may help predict violent behaviour in psychiatric inpatients. Method: The study group consisted of 107 patients hospitalised in the Department of Adult Psychiatry, Poznan University of Medical Sciences in Poznań, with a diagnosis of bipolar disorder (n = 58), schizophrenia (n = 39) and anxiety disorders (n = 10). Sociodemographic and clinical data were obtained through a review of medical records and patient interviews using a self-prepared questionnaire. Results: Of 107 respondents, aggressive behaviour occurred in 46 patients (42.99%). A low risk of aggressive behaviour was observed in 68 patients (63.6%), medium risk – in 37 patients (34.6%), and high risk – in 2 subjects (1.9%). The study demonstrated a significant association between aggressive behaviour and short duration of the illness (p = 0.002), the criminal history of the patient (p = 0.003), the use of sedatives (p = 0.04), unemployment (p = 0.00034) and male gender in patients with a diagnosis of bipolar disorder (p = 0.03). There were no statistically significant differences between the incidence of violence and the main diagnosis (p = 0.56). The study showed no association with alcohol (p = 0.5) and psychoactive substance abuse (p = 0.07), age (p = 0.8), addiction in family (p = 0.1), history of suicide attempt (p = 0.08) and the lack of insight into the illness (p = 0.8). Conclusions: Based on these results, it appears that the most important factors in the occurrence of aggressive behaviour were criminal history, prior violent behaviour and short duration of the illness. The use of sedative drugs and male gender were also significant risk factors.
Zachowania gwałtowne i agresywne są poważnym problemem wśród pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie. Celem pracy była ocena czynników, które mogłyby być predyktorami występowania zachowań agresywnych. Metoda: Grupę badaną stanowiło 107 pacjentów hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej (n = 58), schizofrenii (n = 39) i zaburzeń lękowych (n = 10). Dane  socjodemograficzne i kliniczne uzyskano poprzez przegląd dokumentacji medycznej pacjenta oraz wywiad z wykorzystaniem kwestionariusza własnego. Wyniki: Spośród 107 badanych zachowania agresywne występowały u 46 osób (42,99%). Niskie ryzyko zachowań agresywnych stwierdzono u 68 chorych (63,6%), średnie – u 37 (34,6%), a wysokie – u 2 (1,9%). Badanie wykazało znaczący związek między ryzykiem wystąpienia zachowań agresywnych a krótkim czasem trwania choroby (p = 0,002), karalnością pacjenta (p = 0,003), stosowaniem leków uspokajających (p = 0,04), brakiem zatrudnienia (p = 0,00034) i płcią męską w grupie osób z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej (p = 0,03). Nie zaobserwowano istotnych statystycznie korelacji między występowaniem agresji a typem choroby (p = 0,56). Nie wykazano również związku badanej zmiennej z uzależnieniem od alkoholu (p = 0,5) i narkotyków (p = 0,07), wiekiem (p = 0,8), uzależnieniem w rodzinie chorego (p = 0,1), liczbą prób samobójczych (p = 0,08) i brakiem wglądu w chorobę (p = 0,8). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że najważniejszymi czynnikami ryzyka zachowań agresywnych są karalność pacjenta, występowanie w przeszłości zachowań agresywnych i krótki czas trwania choroby. Istotnymi czynnikami okazały  się także stosowanie leków uspokajających oraz płeć męska.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 1; 23-32
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral reasoning of children with a severe socialisation deviation and their relation to important social norms
Autorzy:
Smolík,, Arnošt
Svoboda, Zdeněk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428505.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
behaviour disorder
morals
frustration tolerance
moral development
moral conduct
Opis:
This text presents the partial results of a research project entitled An Analysis of the Teleological Aspects of Substitute Care Facilities and their Impact on the Value System of Children with a Severe Socialisation Deviation. The aim of the research was to assess the state of children’s personality cultivation in the area of moral development when placed in substitute care (facilities for individuals with a diagnosis of behaviour disorder). The focus of the project were children who have problems complying with important social rules at some point during their development. The level of their problems escalated up to the point of removal from the family. In this case the Czech school system offers the possibility of using alternative educational strategies implemented at special educational institutions. In the context of our research the question also remained to what extent these institutions were prepared to effectively fulfil their social obligation. An important motive for the design of this research was the current situation within society, where the system of educational facilities used to perform mandated institutional care and protective custody in the Czech Republic was subjected to different often controversial interventions in the recent years (in the opinion of experts working in this segment of educational activities). The system has undergone several rather awkward attempts to improve the work with children diagnosed with behaviour disorder. The following text is an interpretation of significant partial findings based on collected data.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2015, 3 (12); 95-115
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magnesium in pathophysiology and therapy of affective disorders
Magnez w patofizjologii i terapii zaburzeń afektywnych
Autorzy:
Poleszak, E.
Nowak, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14315.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
affective disorder
animal
biochemical process
depression-like behaviour
living organism
magnesium
magnesium deficiency
man
pathophysiology
therapy
Opis:
Magnesium possesses activity in a broad range of biochemical processes in living organisms. This review focus on the role of magnesium in pathophysiological and therapeutical mechanisms of affective disorders. Magnesium as an antagonist of the N-methyl-D- -aspartate (NMDA)/glutamate receptor complex, is active in the antidepressant screen test, forced swim test in rodents. Clinical studies, although providing very limited amount of data, suggest possible efficacy of magnesium in mania (bipolar affective disorders). Magnesium deficiency induced depression-like behavior in animals, and such an effect in humans is also suggested. All the available data indicate the importance of magnesium homeostasis in pathophysiology and therapy of affective disorders.
Magnez odgrywa znaczącą rolę w funkcjonowaniu wielu procesów biochemicznych w żywym organizmie. W pracy dokonano oceny roli magnezu w patofizjologii i terapii zaburzeń afektywnych. Magnez jako antagonista receptora NMDA wykazuje aktywność w teście wymuszonego pływania u zwierząt. Badania kliniczne, chociaż dostarczają bardzo ograniczonej liczby danych, sugerują prawdopodobną skuteczność magnezu w terapii manii (zaburzenia afektywnego dwubiegunowego). Niedobór magnezu prowadzi do pojawienia się zaburzeń depresyjnych zarówno u zwierząt, jak i ludzi. Dostępne dane wskazują na ważną rolę homeostazy magnezowej w patofizjologii i terapii zaburzeń afektywnych.
Źródło:
Journal of Elementology; 2006, 11, 3; p.389-397,fig.,ref.
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of manipulative, movement and preparatory sports games on correction of behavior disorders in integrated elementary school pupils with ADHD
Wpływ manipulacyjnych, ruchowych i przygotowawczych gier sportowych na poprawę zachowania uczniów integracyjnej szkoły podstawowej cierpiących na ADHD
Autorzy:
Chovanova, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5043.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
attention deficit hyperactivity disorder
symptom
child
behaviour
physical activity
concentration process
sport game
Opis:
Hyperactivity associated with lack of concentration poses a problem to teachers. This behavioral disorder, which affects school achievement, behavior and social relationships, requires specific educational approach. One of the possibilities of correcting such a disorder is through movement and physical activity, which is important not only for somatic development, but also for social development of children. At present, this issue is being discussed among experts in the field. The research was conducted in the school year 2012/2013. The sample consisted of 46 primary school teachers who taught at the first degree of elementary school. The teachers evaluated 123 integrated pupils aged 6 to 10. To assess behavioral disorders, we used Vanderbilt ADHD Diagnostic Teacher Rating Scale (VADTRS), a diagnostic tool used by teachers to identify children with ADHD. Arousing interest in physical activities, increasing their effectiveness and making these activities more esthetic had positive effect on children as shown by their interest in physical activities. The teachers confirmed improvement in relationships with peers (89.13%), following directions/rules (93.48%) and disrupting classes (86.96%). This study was supported by project VEGA 1/0769/13 “The Effectiveness of Specific Movement Reeducation Procedures on the Correction of Hyperkinetic Disorders of Prepubertal Children”.
Nadpobudliwość, związana z ciągłym rozpraszaniem uwagi, jest główną przeszkodą w pracy szkolnej. Zaburzenie zachowania, które wpływa na wyniki w nauce, zachowanie oraz relacje społeczne ucznia, wymaga szczególnego podejścia w edukacji. Jedną z metod poprawiania zachowania jest ruch i aktywność fizyczna. Ruch jest ważny nie tylko dla prawidłowego rozwoju fizycznego, lecz także dla rozwoju społecznego dziecka. Obecnie stanowi to znany problem. Badania przeprowadzono w roku szkolnym 2012/2013. Grupa nauczycieli pierwszej klasy szkoły podstawowej w Preszowie składała się z 46 ankietowanych, którzy oceniali 123 integrowanych uczniów szkół podstawowych. Zastosowaliśmy skalę Vanderbilt ADHD Diagnostic Teacher Rating Scale, VADTRS – narzędzie przeznaczone dla nauczycieli do orientacyjnej oceny dzieci z podejrzeniem ADHD. Poprzez zwiększenie atrakcyjności, efektywności i estetyki aktywności ruchowej udało się nam pozytywnie wpłynąć na dzieci oraz ich akceptację takiej formy zajęć. Uzyskaliśmy korektę zaburzeń zachowania. Nauczyciele potwierdzili poprawę w stosunkach między rówieśnikami (89,13%), szacunku dla nauczycieli (93,48%) i rozpraszaniu uwagi w klasie (86,96%). Kwestie te poruszane są w ramach programu grantowego VEGA nr 1/0769/13 „Skuteczność specyficznych reedukacyjnych metod ruchowych w poprawie zaburzeń nadpobudliwości u dzieci w młodszym wieku szkolnym”.
Źródło:
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna; 2014, 13, 2
1895-8680
Pojawia się w:
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia więzi i krzywdzenie dzieci jako problem towarzyszący zaburzeniu hiperkinetycznemu (ADHD) i zaburzeniom zachowania
Attachment disorder and child maltreatment as problems accompanying attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) and disruptive behaviour
Autorzy:
Brzozowska, Agata
Wzorek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944783.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
attachment disorders
attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD)
child maltreatment
comorbidity
disruptive behaviour
krzywdzenie dzieci
zaburzenia więzi
zaburzenia współistniejące
zaburzenia zachowania
zespół nadpobudliwości psychoruchowej (adhd)
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is characterized by a constant pattern of behaviour which consists of attention disorders, impulsiveness and hyperactivity significantly deteriorating the child’s functioning at home and at school. ADHD is often accompanied by other disorders, e.g. disruptive behaviour. The authors of this article present and analyse the comorbidity of both disorders and pathogenesis of specific subtypes of ADHD (subtype with predominant impulsiveness and mixed subtype) in the context of disorders in attachment and/or maltreatment of the child. According to the attachment theory, the relationship between the child and the closest carer determines the way the child will later perceive itself and other people. Attention was paid to the negative emotional interactions between the child with ADHD and its carer, which increases the risk of the occurrence of maltreatment due to the child’s hyperactivity and the carer’s individual characteristics. A physical and emotional abuse or neglect present in many families of patients with ADHD may also have transgenerational dimension and reflect multigenerational attachment disturbances. Literature emphasizes the contribution of traumatic experiences of comprehensive violence to emotional development, self-control and social relations. In some cases the relation between violence experienced in childhood and using it towards one’s own children may result from poor relations with parents and disturbances in the development of a safe attachment. The authors recommend individual approach to the therapy of the child with ADHD, taking into account the aforementioned problems of the child and its family.
Zaburzenie hiperkinetyczne (w klasyfikacji amerykańskiej DSM-IV używa się nazwy: zespół nadpobudliwości psychoruchowej – attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) charakteryzuje stały wzór zachowania, na który składają się zaburzenia uwagi, nadmierna impulsywność oraz nadruchliwość w istotny sposób pogarszające funkcjonowanie dziecka w środowisku domowym i szkolnym. Zaburzeniu hiperkinetycznemu często towarzyszą inne zaburzenia, m.in. zaburzenia zachowania. Autorki pracy poruszają zagadnienie współwystępowania obu zaburzeń oraz patogenezy określonych podtypów ADHD (podtypu z przewagą impulsywności i mieszanego) w kontekście zaburzeń więzi i/lub krzywdzenia dziecka. Według teorii przywiązania związek pomiędzy dzieckiem a najbliższym opiekunem kształtuje sposób, w jaki dziecko będzie później postrzegało siebie i innych. Zwrócono uwagę na zjawisko nacechowanej negatywnymi emocjami interakcji pomiędzy dzieckiem z ADHD a jego opiekunem, co zwiększa ryzyko wystąpienia krzywdzenia w związku z nadpobudliwością dziecka oraz indywidualnymi cechami opiekuna. Występująca w wielu rodzinach dzieci z ADHD przemoc fizyczna, emocjonalna oraz zaniedbanie mogą mieć również wymiar transgeneracyjny i być wyrazem wielopokoleniowych zaburzeń więzi. W literaturze podkreśla się znaczenie traumatycznych doświadczeń szeroko rozumianej przemocy dla rozwoju emocjonalnego, samokontroli oraz relacji społecznych. W niektórych przypadkach związek między doznawaniem przemocy w dzieciństwie i stosowaniem jej wobec własnych dzieci może być skutkiem zbyt słabych relacji z własnym rodzicem i zakłóceń w tworzeniu się bezpiecznego przywiązania. Autorki postulują indywidualne podejście do terapii dziecka z ADHD uwzględniające wyżej wymienione problemy dziecka i jego rodziny.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 189-193
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies