Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "barwniki fotosyntetyczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The impact of temperature and photosynthetically active radiation on the growth and pigments concentration in Baltic picocyanobacterium Synechococcus sp.
Wpływ temperatury i natężenia światła na wzrost i zawartość barwników fotosyntetycznych u bałtyckiej pikoplanktonowej sinicy Synechococcus sp.
Autorzy:
Śliwińska-Wilczewska, Sylwia
Cieszyńska, Agata
Latała, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179191.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
picocyanobacteria
growth
PAR
photosynthetic pigments
temperature
pikoplanktonowe sinice
wzrost
barwniki fotosyntetyczne
temperatura
Opis:
The experiments on three Baltic picocyanobacterial strains of Synechococcus (BA-120 - red strain, BA-124 - green strain and BA-132 - brown strain) were conducted at four scalar irradiances in Photosynthetically Active Radiation (PAR) and four temperature levels. The main aim of this work was to estimate the effect of environmental conditions (temperature and PAR) on cell concentration and photosynthetic pigments (Chlorophyll a - Chl a and Carotenoids - Car) contents. The ranges of PAR and temperatures were 10, 100, 190, 280 μmol m-2 s-1 and 10, 15, 20, 25ºC, respectively. The experiment was carried in a medium of salinity of 8. The number of Synechococcus sp. cells was determined using a BD Accuri™ C6 flow cytometer. The pigments contents were determined by a spectrophotometric method. In this work, it was found that elevated intensity and temperature have, on average, a positive effect on cell concentration for Synechococcus sp. The highest cells concentrations were noted at the highest PAR (280 µmol m-2 s-1) and the highest T (25ºC) for green and brown strains (BA-124 and BA-132, respectively) and at 190 µmol m-2 s-1 and 25ºC for red strain (BA-120). Comparing the strains at each PAR level and temperature, the highest cell concentration was noted in green strain (36·106 cell ml-1), while the lowest was observed in red strain (8·106 cell ml-1). In general, in the two strains of Synechococcus (BA-120 and BA-132), the highest Car and Chl a contents were observed at the lowest light intensity and the highest temperature. On the other hand, Car and Chl a maximum content in BA-124 were noted at the lowest light and temperature. The experiments on Synechococcus strains demonstrated their high capacity to acclimate to a wide range of PAR and temperature levels. The three strains of Synechococcus showed adaptation capabilities, since they were able to change the composition of their photosynthetic pigments to use light quantity better and to protect the cells from the unfavourable effect of elevated light and temperature.
Badania przeprowadzono na trzech szczepach bałtyckiej pikoplanktonowej sinicy z rodzaju Synecho-coccus (BA-120 – szczep czerwony, BA-124 – szczep zielony oraz BA-132 – szczep brązowy), które hodowano w czterech różnych warunkach oświetlenia fotosyntetycznie aktywnego (PAR): 10, 100, 190, 280 μmol m-2s-1 oraz w czterech temperaturach: 10, 15, 20 i 25°C. Głównym celem pracy było określenie wpływu wybranych zakresów PAR i temperatury na wzrost komórek oraz zawartość barw-ników fotosyntetycznych u analizowanych szczepów sinicy. Eksperyment przeprowadzono w medium o stałym zasoleniu równym 8. Liczebność komórek określana była za pomocą cytometru przepły-wowego BD Accuri™ C6. Pomiar oraz estymację zawartości barwników fotosyntetycznych określono metodą spektrofotometryczną. Na podstawie uzyskanych danych wykazano, że wysoka intensywność światła oraz wysoka temperatura mają na ogół pozytywny wpływ na liczebność komórek Synechococ-cus sp. Stwierdzono, że szczep zielony (BA-124) oraz szczep brązowy (BA-132) osiągnęły największą liczebność komórek w najwyższym oświetleniu (280 μmol m-2 s-1) i najwyższej temperaturze (25°C). Szczep czerwony BA-120 wykazał najwyższy wzrost w 190 μmol m-2 s-1 i 25°C. Ponadto zaobserwowa-no, że szczep zielony posiadał najwyższą liczebność komórek, która po tygodniu eksperymentu wyniosła 36·106 kom. ml-1, natomiast szczep czerwony był najmniej liczny (8·106 kom. ml-1). Ogólnie, szczepy BA-120 oraz BA-132 najwyższą zawartość chlorolu a oraz barwników karotenoidowych wykazały w najniższym oświetleniu i najwyższej temperaturze. Maksymalną zawartość tych barwników szczep BA-124 osiągnął w najniższej temperaturze oraz natężeniu światła. Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń wykazano wysoką aklimatyzację szczepów Synechococcus sp. do szerokiego zakresu natężenia PAR oraz temperatury. Wszystkie badane szczepy pikoplanktonowej sinicy były zdolne do zmiany proporcji swoich barwników fotosyntetycznych. Tego rodzaju umiejętność pozwala im lepiej wykorzystywać dostępne promieniowanie w procesie fotosyntezy oraz daje ochronę w przypadku ekspozycji na niekorzystne warunki środowiskowe.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2017, 2; 59-68
2543-8832
2545-0999
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie dwutlenku siarki na wybrane gatunki liściastych drzew leśnych
The effect of sulfur dioxide on selected deciduous forest trees
Autorzy:
Bes, A.
Baciak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/886345.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
drzewa lesne
olcha czarna
dab szypulkowy
zanieczyszczenia powietrza
dwutlenek siarki
oddzialywanie na srodowisko
barwniki fotosyntetyczne
chlorofil
Źródło:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences; 2015, 24, 2[68]
1732-9353
Pojawia się w:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność imidazoliowych cieczy jonowych z anionem zawierającym fluor dla wybranych gatunków chwastów
Toxicity of imidazolium ionic liquids with the anion containing fluorine for some weed species
Autorzy:
Biczak, R.
Pawłowska, B.
Telesiński, A.
Stręk, M.
Płatkowski, M.
Śnioszek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127468.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
toksyczność
właściwości chwastobójcze
ciecze jonowe
barwniki fotosyntetyczne
sucha masa
toxicity
herbicidal properties
ionic liquids
photosynthetic pigments
dry weight
Opis:
Jednymi z najbardziej rozpowszechnionych i najczęściej badanych cieczy jonowych są imidazoliowe ciecze jonowe. Część z tych związków, tj. heksafluorofosforany czy tetrafluoroborany, zawiera w swej budowie fluor, który może wykazywać bardzo niekorzystny wpływ na środowisko. Ze względu na duże zainteresowanie tymi związkami niezbędne jest określenie ich wpływu na środowisko, w tym na różne gatunki roślin wyższych. Roślinami szeroko rozpowszechnionymi na całym świecie są chwasty. W niniejszej pracy dokonano oceny wpływu tetrafluoroboranu 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowego [BMMIM][BF4] i heksafluorofosforanu 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowego [BMMIM][PF6], zastosowanych w formie oprysku, na trzy popularne gatunki chwastów: żółtlicę drobnokwiatową (Galinsoga parviflora Cav.), szczaw zwyczajny (Rumex acetosa L.) oraz komosę białą (Chenopodium album L.). W wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że [BMMIM][PF6] najsilniejsze działanie wykazywał w stosunku do roślin komosy białej, natomiast rośliną najbardziej wrażliwą na działanie [BMMIM][BF4] okazał się szczaw zwyczajny. Żółtlica drobnokwiatowa była rośliną o największej tolerancji na badane ciecze jonowe. ILs powodowały inhibicję wzrostu roślin i ich korzeni, wzrost zawartości suchej masy oraz spadek zawartości barwników asymilacyjnych w liściach badanych chwastów. Wszystkie zaobserwowane zmiany w dużym stopniu były uzależnione od zastosowanego stężenia cieczy jonowych.
One of the most common and most studied of ionic liquids are imidazolium ionic liquids. Some of these compounds, i.e. hexafluorophosphates or tetrafluoroborates contains fluorine in their structure which may have a negative impact on the environment. Because of so much interest in these compounds it is necessary to determine their impact on the environment including various species of higher plants. Plants widely distributed around the world are weeds. In this paper we attempt to assess the impact of 1-butyl-2,3-dimethylimidazolium tetrafluoroborate [BMMIM][BF4], and 1-butyl-2,3-dimethylimidazolium hexafluorophosphate [BMMIM][PF6] applied as sprays on three popular weed species: gallant soldier (Galinsoga parviflora Cav.), common sorrel (Rumex acetosa L.) and white goosefoot (Chenopodium album L.). The studies found that [BMMIM][PF6] showed the strongest activity in relation to plant white goosefoot, while the plant most susceptible to the [BMMIM][BF4] proved to be a common sorrel. Plant the most resistant to the tested compounds was galant soldier. Investigated ILs resulted in inhibition of plant growth and root growth of the dry weight content and a decrease in the assimilation pigments in the leaves studied weeds. All observed changes were largely dependent on the concentration of the compound.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 2; 595-605
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies