Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "banque" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Réforme du secteur minier en République Démocratique du Congo dans le contexte des problèmes de gouvernance et les perspectives du développement économique
    The Reform of the Mining Sector in the Democratic Republic of Congo in the Context of Management Problems and Prospects of Economic Development
    Reforma sektora górnictwa w Demokratycznej Republice Konga w kontekście problemów zarządzania i perspektyw rozwoju gospodarczego
    Реформы в горнодобывающей промышленности в Демократической Республике Конго: вопросы управления и перспективы реконструкции
    Autorzy:
    Kamba-Kibatshi, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943586.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    réforme
    secteur minier
    Katanga
    Kivu
    Kasai
    Gécamines institutions financières internationales (IFI)
    l’économie congolaise
    La Banque Mondiale
    La Banque Centrale du Congo
    Le Fond Monétaire international (FMI)
    reform
    mining sector
    Gecamines
    international financial institutions,
    Congolese economy
    World Bank
    Congolese Central Bank
    International Monetary Fund
    reforma
    sektor górnictwa
    międzynarodowe instytucje finansowe
    kongijska gospodarka
    Bank Światowy
    Kongijski Bank Centralny
    Międzynarodowy Fundusz Walutowy
    Opis:
    La République Démocratique du Congo (RDC) est incroyablement riche en ressources naturelles. C’est pourquoi nous affirmons, que par son importance géostratégique, la République démocratique du Congo (RDC) est un pays qui décide ou conditionne la stabilité et le développement de l’Afrique centrale et de la région des Grands Lacs. Katanga l’une de ses riches provinces, étant reconnu comme pays minier, elle est le siège de nombreuses exploitations de métaux les plus variés répartis dans une multitude de mines et de carrières. Le secteur minier congolais est placé au centre de la politique du développement qui se base sur la relance macroéconomique, par un re-cours massif aux investissements étrangers, et cela pour permettre au pays de «lutter contre la pauvreté». Initiée par plusieurs institutions financières internationales, une réforme du secteur minier a été intégrée aux programmes de développements appliqués en République Démocratique du Congo et s’est traduite comme une libéralisation du secteur minier. À ce titre, notre travail c’est-à-dire le présent article propose une réflexion sur le processus d’élaboration de la réforme du secteur minier et les financements de sa mise en oeuvre dans une perspective plus globale de reconstruction du pays. Longtemps critiquée et déshonorée pour ses effets sociaux et environnemen-taux dévastateurs, la mine artisanale se répand rapidement dans une grande partie du monde, notamment en Afrique. Pour un certain nombre de pays et de communautés internationales, elle représente une voie vers le développement et la croissance économique. L'exploitation artisanale dans les mines de la République Démocratique du Congo et en particulier de la province du Katanga est un marché self-service et anarchique, à la limite de l'informel et duquel le pays ne tire en réalité aucun profit substantiel. Le secteur minier de ce pays et surtout du Katanga a traditionnellement été occupé par la société de l’État «la Gécamines», et celleci a le monopole pour toutes les exploitations industrielles des minerais. Reconnu pour détenir une diversité incroyable de minerais en importantes quantités, «ce pays recèlerait 70 % des réserves mondiales de cobalt, 20 % du cuivre, 45 % du diamant, ainsi qu’un potentiel important en or, uranium et manganèse». La République Démocratique du Congo est ainsi le producteur le plus important de cobalt au monde à part l’Australie.
    The Democratic Republic of Congo (DRC) is extremely rich in natural resources. Therefore, due to its geostrategic importance, it is a country that decides whether it affects the stability and development of Central Africa and the Great Lakes region. Katanga is one of the richest provinces of the DRC, where the economy is based primarily on the mining industry, it is a place (seated) for many companies in the mining of metals in mines and quarries. The vision of development of the economy of the country depends on the Congolese mining sector and applied development policy, which is focused on macroeconomic stimulus, such as foreign investment, which in effect allow the fight against poverty. Initiated by several international financial institutions reform mining remains in the integration of the development programs carried out in the Democratic Republic of Congo and is reflected in the liberalization of the mining sector. Therefore, this article is important from the point of view of the development process of the reform of mining and finance its implementation from the point of view of global prospects for reconstruction. Extraction of minerals in the Democratic Republic of Congo, especially in the Katanga province is recognized by the local community as a functioning market in an anarchic because of informal restrictions as a result of which the country draws a small profit. The mining sector in the country, and especially in the province of Katanga has traditionally been occupied by the state company “Gecamines” which has a monopoly in the mining industry. Known as having an amazing variety of minerals in large quantities, “the country had in 2007, about 70% of world reserves of cobalt and 20% copper, 45% of the diamond, as well as significant potential for gold, uranium and manganese.” Democratic Republic of Congo is the world's largest producer of cobalt in addition to Australia.
    Demokratyczna Republika Konga (DRK) jest niezwykle bogata w zasoby naturalne. Dlatego też, ze względu na jej znaczenie geostrategiczne jest ona krajem, który decyduje, czy też ma wpływ na stabilność i rozwój Afryki Środkowej i region Wielkich Jezior. Katanga jest jedną z najbogatszych prowincji DRK, gdzie gospodarka oparta jest przede wszystkim na górnictwie, jest ona miejscem (siedzibą) dla wielu firm zajmujących się wydobywaniem metali w kopalniach i kamieniołomach. Wizja rozwoju gospodarki tego państwa uzależniona jest od kongijskiego sektora górniczego oraz stosowanej polityki rozwoju, która ukierunkowana jest na bodźce makroekonomiczne, takie jak inwestycje zagraniczne, które w efekcie umożliwią zwalczanie ubóstwa. Zainicjowana przez kilka międzynarodowych instytucji finansowych reforma górnictwa pozostaje w integracji z programami rozwojowymi realizowanymi w Demokratycznej Republice Konga i znajduje odzwierciedlenie w liberalizacji sektora górniczego. W związku z tym niniejszy artykuł jest istotny z punktu widzenia procesu rozwoju reformy górnictwa i finansowania jej realizacji z punktu widzenia globalnej perspektywy odbudowy. Wydobycie minerałów w Demokratycznej Republice Konga, a zwłaszcza w prowincji Katanga uznawane jest przez społeczeństwo lokalne jako funkcjonowanie rynku w sposób anarchiczny z uwagi na nieformalne ograniczenia, w wyniku których kraj czerpie niewielkie zyski. Sektor górniczy w tym kraju, a szczególnie w prowincji Katanga był tradycyjnie zajmowany przez przedsiębiorstwo państwowe „Gecamines”, które po-siada monopol w przemyśle wydobywczym. Znany jako posiadający niesamowitą różnorodność minerałów w dużych ilościach, „kraj ten posiadał w 2007 roku około 70% światowych rezerw kobaltu, 20% miedzi, 45% diamentu, a także znaczny potencjał złota, uranu i manganu”. Demokratyczna Republika Konga jest największym na świecie – oprócz Australii – producentem kobaltu.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 48; 170-196
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les effets et l’impact de la crise financière sur le marché financier et de banques polonaises
    The Effects and Impact of the Financial Crisis on Polish Banks and Financial Market
    Skutki kryzysu finansowego dla polskich banków i rynku finansowego
    Autorzy:
    Kamba-Kibatshi, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547912.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Finance
    crise
    crédit
    banque
    marché de l'immobilier
    la réforme des finances publiques
    rynek finansowy
    światowy kryzys finansowy
    Polska
    reforma finansów publicznych
    finance
    crisis
    credit
    real estate market
    reform public finance
    Opis:
    Depuis le début de l'éclatement de la crise financière, il a été remarqué que, presque toutes les agences filiales des banques étrangères fonctionnant en Pologne étaient et jusque là sont encore stables et en bonnes conditions économiques que leurs propres centrales qui sont en difficultés financières et économiques. Pour cela il est à noter que cette situation a été rendu possible grâce à la haute efficacité financière et, avant tout le développement et l’expansion du secteur bancaire en Pologne. La plupart des économistes croient que la crise financière ne met pas en danger et ne menace pas directement l'économie polonaise, au moins dans les prochains mois. Récemment, une discussion sur les effets et l’ l'impact de la crise mondiale pour le secteur financier en Pologne a été renforcée. Aujourd’hui le secteur financier polonais dans toute la région est considéré comme le plus resistant par rapport à toutes ces turbulances financières et économiques surtout quand on observe la situation économiques non stable dans des pays voisins à la Pologne. Donc même s'il y a des actifs douteux, c’est-à-dire leurs effets sur le marché seraient négligeables. En outre, la socié-té polonaise n'est pas tellement riche et n’est pas habituée à vivre à crédit, pour être excessivement endetter. Le facteur le plus important, cependant, s'est avéré être une supervision de la bonne qualité des banques, qui, malgré la domination du capital étranger dans la propriété des biens sont soumises à des réglementations nationales. Les prévisions macroéconomiques pour la Pologne pour un certain temps, ont montré du ralentissement de la croissance du PIB. Pendant la période de deux ans le ralentissement qui n’était pas signifiant se fondait sur la diminution de la croissance économique de plus de 6,4% et était une cause importante pour mener à la poursuite des bonnes perspectives de demande intérieure, consommation et investissement, toujours solide croissance des exportations et les avantages de la présence dans l'Union européenne.
    Od początku wybuchu kryzysu finansowego często mówiono, że w polskim sektorze finan-sowym, można było zauważyć bardzo dobrą kondycję finansową polskich oddziałów zagranicz-nych instytucji, w przeciwieństwie do ich central. Większość ekonomistów uważa, że kryzys finansowy nie zagrażał i nadal nie zagraża bezpośrednio polskiej gospodarce, przynajmniej nie w naj-bliższych miesiącach. Ostatnio dyskusja o skutkach światowego kryzysu dla polskiego sektora finansowego uległa zaostrzeniu. Zaogniła się również walka konkurencyjna na rynku usług finan-sowych. Polski sektor finansowy jest uważany za znaczący, by mógł z powodzeniem uczestniczyć w globalnej grze. Stąd jeżeli pojawią się nawet wątpliwe aktywa, to ich wpływ na rynek będzie znikomy. Ponadto polskie społeczeństwo nie jest ani na tyle zamożne, ani przyzwyczajone do życia na kredyt, by nadmiernie się zadłużać. Najistotniejszym czynnikiem okazała się jednak dobra jakość nadzoru nad bankami, które mimo dominacji zagranicznego kapitału we własności aktywów podlegają krajowym regulacjom. Prognozy makroekonomiczne dla Polski od dłuższego czasu pokazywały spowolnienie wzrostu PKB w okresie dwóch lat. Spowolnienie to ma polegać na obniżeniu się tempa wzrostu gospodarki z ponad 6 do ok. 4 proc. Jest bowiem kilka ważnych okoliczności prowadzących do utrzymywania się dobrej koniunktury – dobre perspektywy popytu krajowego, zarówno po stronie spożycia, jak i inwestycji, nadal solidny wzrost eksportu oraz korzyści z obecności w UE.
    Since the beginning of the outbreak of the financial crisis, it was often said that in the finan-cial sector, we could see a very good financial health of Polish foreign affiliates, as opposed to their headquarters. This was made possible thanks to the high financial effectiveness and, above all, expanding their market scope. Most economists believe that the financial crisis does not en-danger nor continues to threaten directly the Polish economy, at least in the coming months. Re-cently, a discussion of the effects of the global crisis for Poland's financial sector has been tight-ened up. Polish financial sector is considered to be significant, and is able to participate in the global game. Hence, if there are even questionable assets, their effect on the market would be negligible. In addition, Polish society is not so wealthy nor accustomed to live on credit, to be excessively indebted. The most important factor, however, turned out to be a good quality supervi-sion of banks, which, despite the domination of foreign capital in the ownership of assets, are subject to national regulations. Macroeconomic forecasts for Polish for quite some time, showed slowing GDP growth in the period of two years slowing down it has to rely on diminishing eco-nomic growth of from 6 to 4%. There is a number of important reasons for to the continuation of the good times - good prospects for domestic demand, both in terms of consumption and invest-ment, still durable export growth and the benefits of the EU membership.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2014, 38; 331-351
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La demande de monnaie en République Démocratique du Congo dans les années 2004–2012
    Popyt na pieniądz w Demokratycznej Republice Konga w latach 2004–2012
    Demand for money in Democratic Republic of Congo in the years 2004-2012
    Autorzy:
    Kamba-Kibatshi, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547919.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    economy
    market
    central bank
    RDC
    currency
    franc Congolese countries
    gospodarka
    rynek
    Bank centralny
    DRK
    waluta (pieniądz)
    frank kongijski
    kraj
    économie
    marché
    Banque centrale
    monnaie
    franc Congolais
    pays
    Opis:
    Un pays qui ne contrôle pas sa monnaie et son système financier, ne contrôle pas son écono-mie et en conséquence sa sécurité économique. La monnaie est un outil important pour la gestion macroéconomique d’un pays. Une politique monétaire crédible ne sera menée au Congo que quand d'une part il ne sera pas rétabli la confiance au gouvernement sur toute l’étendue du pays c’est-à-dire sa gouvernance ne sera pas reconnue, d'autre part le franc congolais n’aura pas été reconnue dans l'économie nationale comme une monnaie crédible et légitime dans tout le pays en conformité avec la Constitution actuelle du pays. Pour le réaliser qu'il faudra penser à faire des réformes dans tous les secteurs économiques du pays. La monnaie est le signe le plus visible de la performance économique d'un pays. Malheureusement, la République Démocratique du Congo depuis ces dernières décennies, a connu une expérience inflationniste sans précédent. Dans les 15 dernières années, le taux d'inflation en RDC est élevé à 104% par an, ce qui a entraîné la perte de crédibilité monétaire dans le pays. Le taux de change mis en place ou introduit en 1998 montre que 1 franc congolais par rapport au dollar américain était de 1 franc congolais, ie. 100 CDF = 0,3333 USD, ce qui signifiait que quant quelqu’un voulait acheter 1 dollar américain, il devrait payer 3 francs congolais, mais maintenant la monnaie congolaise est devenu sans valeur parce que maintenant pour 1 dollar américain vous devez payer 940 francs congolais. L’évaluation que l’on a fait pen-dant ces quinze dernières années est un constat d’échec car le franc d’aujourd’hui ne vaut plus rien par rapport à celui que le pays avait introduit en juin 1998. Dans ce cas la réforme monétaire était indispensable pour marquer le grand changement dans la gestion du secteur public et inspirer ainsi la confiance dans l’avenir du pays.
    A country that does not control its currency and its financial system, does not control its economy. Money is an important tool for macroeconomic management. A credible monetary policy cannot be conducted in the Congo as it has not restored confidence in the country and in its governance on the one hand, the other in the national economy and the Congolese franc to do the only legal tender short on the extent of the Republic in accordance with the constitution. To achieve all that he will think about making reforms in all economic sectors of the country. The currency is the most visible sign of the economic performance of a country. The DR Congo has experienced decades inflationary experience unprecedented. Over the last fifteen years, the average inflation rate is 104 percent a year. This has cost the currency much of its value and credibility. Introduced in 1998 to parity 1.3 Congolese francs to the US dollar, the Congolese currency depreciated to 940 Congolese francs against the greenback in June 2014. The evaluation that we made the last fifteen years is a failure because the franc today is worth nothing compared to the country had introduced in June 1998. The currency reform was supposed to mark the biggest change in the management of public affairs and inspire confidence in the future of the country.
    Kraj, w którym nie ma kontroli waluty i systemu finansowego, a przede wszystkim nie ma kontroli inflacji, nie kontroluje swojej gospodarki. Waluta jest albo powinna być w każdym państwie ważnym katalizatorem zarządzania makroekonomicznego. Wiarygodna polityka pieniężna nie zostanie wprowadzona w Demokratycznej Republice Konga, tak długo, dopóki, z jednej strony nie zostanie przywrócone zaufanie do rządu w kraju, a z drugiej strony frank kongijski nie zostanie uznany w gospodarce narodowej za wiarygodną i legalną walutę na terytorium całego kraju zgodnie z obowiązującą konstytucją kraju. Aby móc to osiągnąć, należy przeprowadzić reformę całej gospodarki. Waluta bowiem jest wyznacznikiem kondycji gospodarczej kraju. Demokratyczna Republika Konga od kilku dziesięcioleci niestety posiada bezprecedensowe doświadczenia związane z nadmiernie wysoką inflacją. W ciągu ostatnich 15 lat stopa inflacji w DRK wynosiła 104% rocznie, co spowodowało utratę wiarygodności walutowej. Kurs wprowadzonego w 1998 r. franka kongijskiego w relacji do dolara amerykańskiego wyniósł 1 frank kongijski tzn. 100 CDF = 0,3333 USD, co oznaczało, iż chcąc kupić 1 dolara amerykańskiego należało zapłacić 3 franki kongijskie, natomiast obecnie waluta kongijska stała się bezwartościowa, bowiem obecnie za jednego dolara amerykańskiego płaci się 940 franków kongijskich. Oznacza to, że frank kongijski w przeciągu tych ponad 15 lat stracił na wartości ponad 100 000%. Wprowadzona reforma walutowa zamiast przyczynić się do stabilizacji, poprawy siły nabywczej ludności Konga, odbudowy zaufania społecznego, odniosła wręcz przeciwne skutki. Z pewnością w celu uzdrowienia tego stanu rzeczy, należy zbadać strukturę i funkcjonowanie kongijskiego systemu finansowego pod kątem rozwoju gospodarczego kraju.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2015, 43; 387-409
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Impact du commerce international sur le développement économique de la République Démocratique du Congo
    Wpływ handlu zagranicznego na rozwój gospodarczy Demokratycznej Republiki Konga
    Impact of International Trade on Economic Development for the Democratic Republic of Congo
    Влияние внешней торговли на развитие экономики Демократической Республики Конго
    Autorzy:
    Kamba-Kibatshi, Marcel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/549213.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    politique monétaire
    Banque Centrale du Congo
    croissance
    plein emploi
    l'équilibre extérieur
    taux de change
    polityka pieniężna
    Kongijski Bank Centralny
    wzrost gospodarczy
    pełne zatrudnienie
    równowaga zewnętrzna
    kurs wymiany
    monetary policy
    Central Bank of Congo
    growth
    full employment
    external balance
    exchange rate
    Opis:
    La politique monétaire est l'action par laquelle l'autorité monétaire, en générale la banque centrale agit sur l'offre de monnaie dans le but de remplir son objectif de stabilité des prix. Elle tâche également d'atteindre les autres objectifs de la politique monétaire, qualifié de triangle Keynésien : la croissance, le plein emploi, l'équilibre extérieur. La politique monétaire se distingue de la politique budgétaire. La politique monétaire peut avoir pour objectif de maintenir le taux de change de la monnaie nationale avec une monnaie. La fixité des taux de change peutêtre obtenue par la banque centrale en vendant et en achetant des devises au jour pour atteindre le taux objectif. L'objectif déclare de la politique monétaire que mène la Banque Centrale au Congo est d'obtenir et de maintenir la stabilité des prix à travers l'ajustement de l'offre de monnaie à la demande de mon-naie. Pour mettre en oeuvre celle-ci, la Banque Centrale du Congo détermine le cadre de pilotage à travers lequel la politique monétaire sera mise en oeuvre au cours de l'année. A partir de ce cadre, elle décide la mesure dans laquelle il convient de réserver ou d'assouplir les conditions monétaires. En effet, il ressort des analyses effectuées sur l'évolution de la conjoncture en République Démo-cratique du Congo au cours de ces trois dernières décennies (entre 1970 et 2000), que les épisodes de dépréciations de la monnaie nationale (Zaïre, Nouveau Zaïre et/ou Franc congolais) correspondent très souvent à une accélération du rythme de formation des prix intérieurs, de même que les périodes de fortes tensions inflationnistes se caractérisent également par des pertes de vitesse de la monnaie nationale par rapport aux devises étrangères. Fort de ces considérations, nous posons les questions suivantes : Est-ce que le Franc congolais est stable ? Quelles sont les politiques de la BCC pour soutenir la stabilité du Franc congolais ? Les réponses à ces questions constituent l'objet même de nos investigations tout au long de la présente étude. A travers l'article on a analysé les difficultés de la politique monétaire dans le contexte de la dollarisation complète de système bancaire et les faiblesses institutionnelles. L'ana-lyse empirique confirme que la Banque centrale en République Démocratique du Congo est en mesure de contrôler la quasiinflation, malgré qu’on pourrait avoir une réaction rapide des chocs inflationnistes. Après avoir analysé les avantages et les inconvénients des différents régimes de taux de change, on peut affirmer que le renforcement du cadre actuel de la politique monétaire reste la meilleure solution, étant donné que le pays est exposé aux nombreuses échanges de monnaies étrangères (change de devises). L'augmentation de l'exigence de réserve semble contredire d'autres mesures prises par la banque centrale. Le taux d'intérêt est conçu pour réguler la liquidité dans le système financier et influe sur le développement de l'activité économique. Il est l'un des principaux outils des autorités monétaires pour influencer l'octroi de prêts et de l'inflation de modulation dans le pays.
    Polityka pieniężna jest procesem, w ramach którego władze monetarne, na ogół bank centralny, wpływają na podaż pieniądza dążąc do realizacji celu, jakim jest stabilność cen. Dążą one również do osiągnięcia innych celów zwanych keynesowskim trójkątem: wzrostu gospodarczego, pełnego zatrudnienia i równowagi zewnętrznej. Polityka pieniężna różni się od polityki fiskalnej. Polityka pieniężna dąży do utrzymania kursu wymiany waluty krajowej. Celem państwa w ramach polityki pieniężnej jest osiągnięcie i utrzymanie stabilności cen poprzez dostosowanie podaży pieniądza do popytu na pieniądz. Aby móc to zrealizować Bank Centralny Konga określa ramy kontroli, w jakich polityka pieniężna będzie realizowana w ciągu roku. Jak wynika z analizy sytuacji w Demokratycznej Republice Konga w latach 1970–2000 można zaobserwować, iż deprecjacji waluty krajowej odpowiadają przyspieszone tempo wzrostu cen w kraju, a także okresy silnych presji inflacyjnych. W związku z podjętymi rozważaniami nasuwają się następujące pytania: Czy frank kongijski jest stabilny? Czy polityka pieniężna Kongijskiego Banku Centralnego wspiera stabilność franka kongijskiego? Odpowiedzi na te pytania stanowią przedmiot badań. W artykule dokonano analizy trudności w zakresie polityki pieniężnej w kontekście szerokiej dolaryzacji systemu bankowego i słabości instytucjonalnej. Empiryczna analiza potwierdza, że Bank Centralny w Kongu jest w stanie niemalże kontrolować inflację, pomimo szybkiej reakcji na szoki inflacyjne. Po przeanalizowaniu zalet i wad różnych reżimów kursowych, można stwierdzić, że wzmocnienie obecnych ram polityki pieniężnej pozostaje najlepszym rozwiązaniem, biorąc pod uwagę, że kraj jest podatny na częste wstrząsy walutowe. Zwięk-szanie rezerwy obowiązkowej wydaje się sprzeczne z innymi środkami stosowanymi przez bank cen-tralny. Stopa procentowa pozwala na regulowanie płynności w systemie finansowym oraz wpływa na rozwój działalności gospodarczej. Jest ona jednym z głównych instrumentów, którymi władza monetarna wpływa na przyznawanie kredytów i modulowanie inflacji w kraju.
    The monetary policy is the action by which the monetary authority, as a central bank influences the supply of money in order to fulfill its objective of price stability. She also task of achieving the other objectives of monetary policy, called Keynesian triangle: growth, full employment, external balance. Monetary policy differs from fiscal policy. Monetary policy can aim to maintain the exchange rate of the national currency with a currency. Fixed exchange rates may be achieved by the central bank selling and buying currency at the day to reach the target rate. The objective of monetary policy states that leads the Central Bank in the Congo is to achieve and maintain price stability through adjustment of the money supply to money demand. To implement this, the Central Bank of Congo determines the control framework through which monetary policy will be implemented during the year. From this framework, it decides the extent to which it is appropriate to reserve or ease monetary conditions. Indeed, it is apparent from analysis of the evolution of the situation in the Democratic Republic of Congo over the past three decades (1970 to 2000), the episodes of depreciation of the national currency (Zaire and New Zaire / or Congolese franc) are often at a faster pace of domestic price formation, as well as periods of heavy inflationary pressures are also characterized by speed loss of the national currency against foreign currencies. With these considerations, we ask the following questions: Is the Congolese franc stable? What are BCC's policies to support the stability of the Congolese Franc? The answers to these questions are the object of our investigations throughout this study. Throughout the article we analyzed the difficulties of monetary policy in the context of complete dollarization of the banking system and institutional weaknesses. The empirical analysis confirms that the Central Bank in the Democratic Republic of Congo is able to control almost inflation, despite that we could have a rapid response to inflationary shocks. After analyzing the advantages and disadvantages of different exchange rate regimes, it can be said that strengthening the current framework of monetary policy remains the best solution, given that the country is exposed to numerous exchanges of foreign currency (exchange currencies). The increase in the reserve re-quirement seems to contradict other measures taken by the central bank. The interest rate is designed to regulate liquidity in the financial system and affects the development of economic activi-ty. It is one of the main tools of monetary authorities to influence lending and inflation modulation in the country.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 47; 361-385
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies