Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "balet." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Balet – baletnica – tancerz baletowy: badanie skojarzeń osób nietańczących
Ballet – Ballerina – Ballet Master: Stereotypes and Associations by People Who Do Not Dance
Autorzy:
Aleksandrovich, Maria
Kowalczyk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147695.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
balet
baletnica
mistrz baletu
stereotypy
skojarzenia
ballet
ballerina
ballet master
stereotypes
associations
Opis:
Ballet, classical dance, as an art and a profession tries to keep up with modernity, while main-taining its unique, classic style. In the public perception, however, ballet remains an enigmatic art. Ballet performers are themselves aware that their passion and stage image are particularly susceptible to stereotypes. The interest of the media and of scholarship causes dancers more and more often to debunk myths, modify the styles of practicing the art of ballet, and work on their own personality. All these things they do just to surprise the average audience, ballet lovers, journalists and scholars. From an academic point of view, the perspectives of those who do not dance are worthy of study as well. The aim of the present research was to identify the most common stereotypical associations with the words “ballet”, “ballerina”, “ballet master”. Fifty-five people (forty-nine women, six men) aged from 19 to 48 (average age 25.2) from Pomeranian University in Słupsk took part in the study.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 353-372
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mise en corps des «gueules» de «Ferdydurke»: le ballet grotesque d’Anna Hop à la lumière de l’œuvre de Gombrowicz
The Grotesque Ballet of Anna Hop in Light of Gombrowicz’s Works
Autorzy:
Bocianowski, Cécile
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690244.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
dance
ballet
grotesque;
Witold Gombrowicz
Ferdydurke
body
pantomime
taniec
balet
groteska
ciało
pantomima
Opis:
This article examines Anna Hop’s 2015 ballet, based upon Witold Gombrowicz’s novel Ferdydurke, created at the National Polish Ballet, analysing the interaction between the choreography and literary language to demonstrate the choreographic specificity of Hop’s treatment of Gombrowicz’s text.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 183-195
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Women to the Placards! The Socio-economic Situation of Female Choreographers in the Male World of Ballet Art
Autorzy:
Cholewicka, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057134.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
rynek pracy artystów
balet
choreografia
kobity
nierówności
ekonomika kultury
artists’ labour market
ballet
choreographers
women
inequality
cultural economics
Opis:
The ballet environment is very specific – hermetic and small. Analysing the history and literature of ballet as well as looking at the contemporary repertoire of leading ballet companies, it is easy to notice the numerous domination of women, which does not determine their dominance in the creative (choreography) and management sphere. In Poland, in the season 2019/2020, 6 out of 9 largest, primer ballet companies are headed by men. As research has shown, it is the male gender that has been dominating in choreography for years, constituting the spectacles shown on the stages and, as a result, the ballet heritage. The article Women tothe placards! The socio-economic situation of female choreographers in the male world of ballet art shed light on the labour market of Polish choreographers working in leading ballet companies, pointing out the prevailing inequalities between men and women who are involved in ballet choreography. In this study, I apply the methods of social sciences (documentary evidence analysis – repertoire and labour force of 9 primer Polish ballet companies in the season 2019/2020), I analyse the data collected during the study Estimation of the number of artists, creators and performers in Poland (Ilczuk et al. 2018), whilst cultural economics is the theoretical framework of my study. This theoretical-methodical base allowed me to expose the inequalities, potential causes and dependencies that exist on the labour market of artists creating ballet choreographies. An immanent feature of this market is the deficit of women.
Środowisko baletowe jest bardzo specyficzną społecznością – hermetyczną i niewielką. Analizując historię i literaturę baletową, jak również przyglądając się współczesnym repertuarom wiodących zespołów, łatwo można zauważyć liczebną dominację kobiet, która nie stanowi o ich dominacji w sferze kreacyjnej (choreografia) i zarządczej. W Polsce w sezonie 2019/2020 na czele 6 z 9 największych kompanii baletowych stoją mężczyźni. Jak pokazały badania, to płeć męska od lat dominuje w choreografii, stanowiąc o pokazywanych na scenach spektaklach, a w efekcie o dziedzictwie baletowym. W artykule analizuję rynek pracy polskich choreografek pracujących w wiodących zespołach baletowych, wskazując na panujące nierówności między kobietami i mężczyznami, którzy trudnią się choreografią baletową. W badaniu stosuję metody nauk społecznych (analizę dokumentów – repertuarów i składów osobowych 9 wiodących polskich kompanii baletowych w sezonie 2019/2020), analizuję dane zebrane podczas badania "Szacowanie liczebności artystów, twórców i wykonawców w Polsce" (Ilczuk i in. 2018), a ekonomika kultury stanowi o ramach teoretycznych mojego badania. Baza teoretyczno-metodyczna pozwoliła mi naświetlić nierówności, potencjalne przyczyny i zależności panujące na rynku pracy artystów i artystek tworzących choreografie baletowe. Immanentną cechą tego rynku pozostaje deficyt kobiet.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 2; 72-89
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie kompozytorki baletów. Rekonesans
Female ballet composers. A Reconnaissance
Autorzy:
Drajewski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179084.pdf
Data publikacji:
2023-03-21
Wydawca:
Związek Kompozytorów Polskich
Tematy:
muzyka
muzyka baletowa
balet
teatr tańca
taniec
kompozytorki
music
ballet music
ballet
dance theatre
dance
female composers
Opis:
Muzyka baletowa przedstawia się jak uboga krewna w polskiej refleksji teoretycznej i muzykologicznej. A muzyka baletowa tworzona przez kobiety jawi się wręcz jako czysta kartka. Aby chociaż w minimalnym stopniu ją zapisać, postanowiłem przyjrzeć się polskim kompozytorkom XX i XXI wieku. Z wyliczeń statystycznych, opartych o trzy bazy danych: POLMIC-u, e-teatru, taniecpolska.pl i kwerendy własne wynika, że 35 polskich kompozytorek XX i XXI wieku ma na swoim koncie przynajmniej jedno dzieło lub więcej, które w podtytule zawiera dookreślenie „balet”, „muzyka baletowa” lub zostało skomponowane specjalnie dla teatru tańca, pantomimy lub spektaklu tańca. Łącznie powstało 122 utworów, z których 20 (balety) nie doczekało się realizacji scenicznej. W związku z tym, że muzyka pisana dla innych typów „widowisk tanecznych” powstawała we współpracy z konkretnym choreografem lub choreografką, została zrealizowana na scenie — z wyjątkiem 3 kompozycji — w stu procentach. Kompozytorką, która jako pierwsza tworzyła muzykę baletową w Polsce, była Anna Maria Klechniowska. Pierwsze dwa balety: „Bilitis” i „Juria” skomponowała w dwudziestoleciu międzywojennym, trzeci — „Fantasma” — w 1964. Największym powodzeniem cieszyła się twórczość baletowa dla dzieci Jadwigi Szajny-Lewandowskiej (1912–1994). Najczęściej wystawiany był balet „Pinokio”. Kolejne zagadnienie dotyczy realizacji scenicznych. Choreografię do 18 baletów wystawionych na scenie zrealizowali mężczyźni, a 14 — kobiety. Inaczej wypadają liczby w przypadku muzyki do „widowisk tanecznych” (pantomima, teatr tańca, spektakl tańca), gdzie dominowały choreografki (47). Dotychczasowe ustalenia stanowią punkt wyjścia do dalszych badań muzyki pisanej „do tańca”.
While Polish theoretical and musicological reflection seems to treat ballet music as a poor relation, ballet works composed by women appear as a complete tabula rasa. The present author decided to contribute to filling it by analysing works of Polish female composers of the 20th and 21st centuries. Statistical calculations based on three databases including Polish Music Information Centre (POLMIC), polishstage.pl (e-teatr) and taniecpolska.pl portals as well as own research have revealed that 35 Polish female composers of the 20th and 21st centuries have written at least one or more works whose subtitles contain the words “ballet” or “ballet music” or have been composed particularly for a dance theatre, pantomime or dance performance. Out of 122 compositions, twenty ballets have not been staged. The works composed for other types of “dance shows” were written in collaboration with specific choreographers, therefore they have all been staged, except for three compositions. The first Polish female composer to write ballet music was Anna Maria Klechniowska. Her two earliest ballets, “Bilitis” and “Juria” were composed in the interwar period, and the third one titled “Fantasma” in 1964. The most successful female composer was Jadwiga Szajna-Lewandowska who composed ballets for children. Her most popular work was ballet “Pinokio” [Pinocchio]. Another question refers to stage productions of ballets composed by women. Eighteen of the ballets staged were choreographed by men, and fourteen by women. In the case of music composed strictly for “dance shows” (dance theatre, pantomime or dance performance) female (47): only twelve male choreographers decided to collaborate with a female composer. Two performances were the result of collaborative work. The findings to date constitute a point of departure for further research into music composed “for dance” (ballet, pantomime, dance theatre and dance performances).
Źródło:
Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 205-222
1733-9871
2719-7891
Pojawia się w:
Polski Rocznik Muzykologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od rytmizacji do oper i baletów. Wokół muzycznych inscenizacji Jana Dormana
From Rhythmisation to Operas and Ballets. About the Musical Staging in Jan Dorman’s Theatre
Autorzy:
Figzał-Janikowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36141504.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
muzyka teatralna
rytmizacja
opera
balet
Karol Szymanowski
theatre music
rhythmisation
ballet
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie muzyczności w teatrze Jana Dormana, ze szczególnym uwzględnieniem ostatnich przedstawień reżysera, w których muzyka staje się punktem wyjścia dla inscenizacyjnej koncepcji. „Muzyczne” myślenie o teatrze towarzyszyło Dormanowi od początku jego artystycznej działalności. O dźwiękowym charakterze pierwszych inscenizacji reżysera decydowały przede wszystkim dziecięce piosenki i wyliczanki, w kolejnych funkcję taką zaczęła pełnić również ścisła rytmizacja tekstu. Komponowanie spektaklu na wzór muzycznej partytury, które staje się znakiem rozpoznawczym teatru Jana Dormana osiąga swój najpełniejszy wymiar w inscenizacjach inspirowanych wielkimi formami muzycznymi – koncertem, baletem i operą. Powstają one w końcowym okresie twórczości artysty, stanowiąc jednocześnie syntezę rozmaitych tropów muzycznych, obecnych i rozpoznawanych w teatrze Dormana na różnych etapach jego rozwoju.
The paper addresses the issue of musicality in the theatre of Jan Dorman, in particular his last productions, in which music was a starting point for the staging concept. “Musical” thinking about the theatre always had a strong impact on Dorman’s creative process. His first productions included children’s songs and counting rhymes, and this led to a rhythmisation of the text in the subsequent ones. Composing the spectacle along the lines of a musical score, which became the hallmark of Jan Dorman’s theatre, is especially prominent in his last theatre works inspired by larger musical forms, such as concert, ballet and opera. These performances represent a synthesis of various musical tropes and signs that were so characteristic of  Dorman’s theatre at various stages of its development.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 141-160
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Which of the five classical ballet positions is the most demanding for the dancer’s body? An electromyography-based study to determine muscular activity
Autorzy:
Gorwa, Joanna
Kabaciński, Jarosław
Murawa, Michał
Fryzowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324094.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
motion capture
electromyography
ballet
muscles
turnout
classical dance
przechwytywanie ruchu
elektromiografia
balet
mięśnie
rozjazd
taniec klasyczny
Opis:
The study aimed to determine which of the five classical ballet positions is the most demanding regarding muscular activity, values of external rotation in the hip joints, angular values of foot progression as well as the inclination (tilt) of the pelvis in the sagittal plane. Methods: In this cross-sectional study, 14 female pre-professional ballet dancers (aged 11–16) participated. Participants were tasked with the sequential adoption of five classical ballet positions (CP1–CP5). The electromyographic activity of the muscles of the trunk and the lower limb was recorded with surface electrodes. Kinematic data including hip and knee external rotation, foot progression angle and pelvic tilt were collected using a motion capture system. Results: Symmetric positions CP1 and CP2 were not as demanding as asymmetric CP3–CP5. Higher values of hip and foot external rotation without greater muscular effort in CP2 than CP1 was noticed. Considering asymmetric positions, CP3 did not trigger a greater activity of hip or foot muscular groups than CP4 and CP5. CP4 was characterised by the greatest pelvic anterior tilt and the lowest activity of GM in the forward lower limb. In CP5, forward lower limb entailed a higher activity of muscles supporting the foot than in the remaining positions. Conclusion: In terms of biomechanics, the most demanding classical ballet position in pre-professional dancers is CP4, followed by CP5, CP3, CP1 and CP2. This finding can be applied in educational methodology of dancers, figure skaters, synchronized swimmers, acrobatic gymnasts, rhythmic gymnasts or cheerleaders.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 4; 3--14
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy flamenco w twórczości Manuela de Falli na podstawie baletu El sombrero de tres picos
The elements of flamenco in the work of Manuel de Falla on the basis of the ballet El sombrero de tres picos
Autorzy:
Jędrzejczyk, Andżelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514071.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
M. de Falla
balet
flamenco
El sombrero de tres picos
Opis:
Present thesis concerns the influence of the flamenco music on Manuel de Falla’s ballets. Manuel de Falla was the 20-th century spanish composer. In classical compositions Falla often had been inspired by the artistry of flamenco however the most had been shown in his ballets. The purpose of this study was to investigate which elements of flamenco has been used by Falla and approach to spanish folk music on an example of El sombrero de tres picos. The story – a magistrate infatuated with a miller’s faithful wife attempts to seduce her – derives from the novella by Pedro Antonio de Alacón. The composition history is very intresting because Manuel de Falla first wrote pantonima ballets – El corregidor y la molinera – based on this novella. Sergei Diaghilev, of the Ballet Ruses, saw the premiere of El corregidor y la molinera and commissioned Falla to rewrite it. The outcome was a two-act ballet scored for large orchestra called El sombrero de tres picos. Not only the text is about the spanish customs and people but throughout the ballet Falla uses traditional Andalusian folk music. I would like to exhibit and prove it.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2014, 1(20); 4-19
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka baletowa Aleksandra Tansmana – prezentacja źródeł i perspektywy badawcze
Alexandre Tansman’s Ballet Music: Sources and Research Perspectives
Autorzy:
Kaczmarowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806607.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksander Tansman
balet
neoklasycyzm
XX wiek
Paryż
muzyka polska
Alexandre Tansman
ballet
neo-classicism
20th century
Paris
Polish music
Opis:
Po dekadach nieobecności w polskiej kulturze muzycznej, twórczość Aleksandra Tansmana powraca na rodzime sale koncertowe. Do bogatego i różnorodnego dorobku kompozytora chętnie sięgają orkiestry, zespoły kameralne i soliści. Jego muzyka jest również coraz częściej tematem badań naukowych i różnego rodzaju opracowań. Pomimo rosnącego zainteresowania Tansmanem, wciąż jednak pozostają obszary, które nie zostały należycie zbadane. Do nich należy z pewnością jego twórczość baletowa. Celem niniejszego komunikatu jest próba uporządkowania dotychczasowej wiedzy na temat baletów Aleksandra Tansmana, wykazanie podstawowych źródeł do ich opracowania oraz zarysowanie perspektyw badawczych. Liczne argumenty pozwalają przypuszczać, że balet był ważnym obszarem działalności kompozytora. Należą do nich chociażby wybitne nazwiska choreografów, z którymi współpracował (Rudolf Laban, Kurt Jooss, Jean Börlin), czy sceny, na których były wystawiane jego dzieła (Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu). Niektóre, tak jak Sextuor czy La Grande Ville (The Big City), osiągnęły ogromną popularność i były wielokrotnie prezentowane na scenach Europy i Stanów Zjednoczonych. Oprócz komponowania baletów z muzyką oryginalną, Tansman w porozumieniu z choreografami adaptował również swoją muzykę symfoniczną do przedstawień tanecznych. Niebagatelne znaczenie w kontekście baletu mogła mieć także jego bliska, trwająca wiele lat przyjaźń z Igorem Strawińskim. Pierwsze kwerendy, przeprowadzone dzięki wsparciu córek kompozytora, wykazały źródła będące podstawą do dalszych badań. Przechowywane w Bibliothèque nationale de France autografy muzyczne, zarówno szkicowe jak i edycyjne, a także wydania partytur, nagrania oraz dokumenty historyczne, takie jak listy, recenzje czy materiał ikonograficzny, mimo pewnych braków, mogą w przyszłości posłużyć do przeprowadzenia pełnowymiarowego opracowania twórczości baletowej Aleksandra Tansmana.
After decades of absence from Polish musical culture, the music of Alexandre Tansman is now returning to the country’s concert halls. Orchestras, chamber ensembles and soloists are eagerly turning to his rich and varied output, which is also increasingly being explored in academic research and studies of various kinds. Despite this growing interest, there are still some areas of Tansman’s legacy that have not been adequately researched. They certainly include his ballet music. This brief report aims to systematise existing knowledge concerning Tansman’s ballets, list the key sources for their study, and outline research perspectives. There are numerous arguments to support the thesis that ballet was an important field of work for this composer. Among other things, he collaborated with eminent choreographers (Rudolf Laban, Kurt Jooss, Jean Börlin), and his ballets were staged at famous venues (Metropolitan Opera, Théâtre des Champs-Élysées). Some of them, such as Sextuor and La Grande Ville [The big city], gained immense popularity and were repeatedly performed in Europe and the United States. Apart from composing original ballet music, Tansman worked with choreographers to adapt his symphonic works for dance spectacles. His enduring friendship with Igor Stravinsky may also have been significant in the context of his ballet output. Preliminary archive research conducted thanks to the support of the composer’s daughters has turned up sources that may serve as the basis for further studies. Music autographs kept at the Bibliothèque nationale de France (both sketches and engraver’s manuscripts), as well as score editions, recordings and such historical records as letters, reviews and iconography may, despite some gaps, make a full-scale study of Alexandre Tansman’s ballet output possible in the future.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 4; 148-163
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Janina Pudełek (1930–2004)
Autorzy:
Krasiński, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520710.pdf
Data publikacji:
2005-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
badania nad tańcem
balet
historia baletu
taniec
Janina Pudełek
dance studies
ballet
ballet history
dance
Opis:
Wspomnienie o profesor Janinie Pudełek (1930–2004), która w swej wieloletniej działalności krytycznej i badawczej zajmowała się przede wszystkim baletem. Autor podkreśla jej wkład w rozwój badań nad historią i estetyką baletu oraz wagę jej prac dokumentacyjnych prowadzonych w Muzeum Teatralnym w Warszawie, gdzie była odpowiedzialna za dział scen muzycznych i opracowywała zbiory operowo-baletowe. Wspomniano także krótko o ważnych pracach dotyczących historii i estetyki baletu, które pozostawiła w rękopisie.
A memoir about Professor Janina Pudełek (1930–2004), who was primarily concerned with ballet in her many years of critical and research activities. The author emphasizes her contribution to the development of research on the history and aesthetics of ballet, as well as the importance of her documentation work carried out at the Theater Museum in Warsaw, where she was responsible for the musical scenes department and processed the opera and ballet collections. Brief mention is also made of significant works on ballet history and aesthetics that she left in manuscript.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2005, 54, 1/2; 282-286
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia autorstwa muzyki do baletu na przykładzie „Wesela w Ojcowie”
The question of the authorship of ballet music, on the example of a 'Wedding in Ojców'
Autorzy:
Kukla, Adam Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408596.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
Wesele w Ojcowie
Karol Kurpiński
Józef Damse
Jan Stefani
Józef Stefani
ballet
Wedding in Ojców
Opis:
Pomimo obszernych możliwości badawczych liczba publikacji naukowych na temat dziewiętnastowiecznego polskiego baletu jest dziś skąpa. Do tej pory żaden naukowiec również nie przeprowadził badań nad sposobem komponowania tego typu utworów i kwestii autorstwa, która jest z tym związana. Skłoniło to autora niniejszego artykułu do ukazania tego problemu na przykładzie najpopularniejszego we wspomnianym okresie baletu pt. Wesele w Ojcowie. Utwór miał prapremierę 14 III 1823 r. w warszawskim Teatrze Narodowym i obecny jest na teatrum do dziś. Niniejszy artykuł został podzielony na dwie części. Pierwsza odpowiada na pytanie, w jaki sposób komponowano muzykę do baletów. Autor przedstawia kwestię odwołując się do tekstów prasowych. Najważniejszym z nich jest opublikowany w 1820 r. na łamach Tygodnika Muzycznego artykuł Karola Kurpińskiego „O muzyce do baletów pantomicznych”. Od współautora Wesela w Ojcowie dowiadujemy się, że istnieją dwie drogi do powstania muzyki: samodzielne napisanie kompozycji lub ułożenie jej z skomponowanych wcześniej fragmentów własnej lub cudzej muzyki. Dla kompozytora druga metoda wydaje się mieć słuszne uzasadnienie, ponieważ pozwala na przeniesienie znanych widzowi kontekstów z innych dzieł do baletu. Zabieg ten umożliwia odbiorcy na łatwiejsze zrozumienie akcji sztuki. Z artykułu artysty wynika, że słowo „kompozytor” na gruncie baletu można rozumieć dwojako, jako autora muzyki lub/i autora koncepcji przebiegu utworu. W drugiej część artykułu myśl teoretyczna Kurpińskiego została ukazana na przykładzie utworu zawartego w tytule. Aby ujawnić autorstwo poszczególnych fragmentów baletu posłużono się źródłami muzycznymi. Na nich wzmiankowani są tacy kompozytorzy, jak Jan Stefani, Karol Kurpiński, Józef Damse, Józef Elsner, Józef Stefani, J. Borzysławski i Leopold Lewandowski. W tej części artykułu wykorzystano również dziewiętnastowieczną prasę. Teksty w niej zawarte koncentrują się głównie na autorze koncepcji przebiegu muzyki. Najczęściej pojawiają się nazwiska Kurpińskiego i Damsego, rzadziej Stefaniego ojca. Mimo to trudno jest jednoznacznie rozstrzygnąć, kto jest autorem koncepcji utworu. Całość niniejszego artykułu zamyka katalog numerów muzycznych, które w ciągu około pięćdziesięciu lat od prapremiery były wykonywane podczas Wesela w Ojcowie.
Despite broad research potential, the number of academic publications concerning Polish 19th-century ballet is still small. Nor has any researcher to date studied the topic of how ballet music came to be composed, and the related question of its authorship. This has persuaded me to illustrate this research problem with the example of the then most popular ballet, A Wedding in Ojców, whose world premiere took place on 14 March 1823 at Warsaw’s Narodowy [National] Theatre, and which still continues to be staged. The present paper has been divided into two parts, the first of which examines the manner in which music for ballets was composed. The author refers here to press articles, the most important of which was printed in 1820 in Tygodnik Muzyczny [Music Weekly] and entitled O muzyce do baletów pantomicznych [On music for pantomime ballets]. Its author, Karol Kurpiński, co-creator of A Wedding in Ojców, describes two ways in which ballet music can come into being. It can be a new, independent piece of music, or a compilation of previously existing fragments of music by this or some other artist(s). For the ballet composers, that latter method is well justified in that it allows them to transfer contexts already known to the audience from other works into the ballet, and thus makes it easier for the spectators to follow the action. From this article it transpires that in the field of ballet, the word ‘composer’ may refer to the author of the music and/or to the person who compiled the numbers and programmed the piece. In the second part of my paper, I have illustrated Kurpiński’s music-theoretical thought on the example of A Wedding in Ojców. Music sources have been examined in order to attribute the various musical numbers to specific composers. The sources mention such names as: Jan Stefani, Karol Kurpiński, Józef Damse, Józef Elsner, Józef Stefani, J. Borzysławski, and Leopold Lewandowski. In this section of my article I have continued to make use of 19th-century press notes, which mostly focus on the persons of the programmers. The names of Kurpiński and Damse, less frequently – that of Stefani the Elder are mentioned. Despite such media attributions, it is difficult to establish who in fact programmed this ballet. My paper ends with a catalogue of musical numbers included in A Wedding in Ojców in the first c.50 years after its premiere.
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 4; 37-64
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskar Schlemmer: Projekt „Nowy Człowiek”
Oskar Schlemmer: the “New Man” Project
Autorzy:
Leyko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015483.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
bauhaus
oskar schlemmer
nowy człowiek
balet triadyczny
tańce bauhausu
new man
triadic ballet
bauhaus dances
Opis:
Wychodząc od ponawianych od końca dziewiętnastego stulecia prób stworzenia dla człowieka przyjaznych i zdrowych warunków rozwoju w świecie niszczonym przez cywilizację i urbanizację, w artykule przedstawiono wizję nowego człowieka, jaka pojawiła się po I wojnie światowej w Bauhausie, nowoczesnej szkole projektowania. W trakcie działalności szkoły w latach 1919–1933 ta promodernistyczna wizja ewoluowała od idei człowieka metafizycznego – na etapie silniejszego związku kształcenia w Bauhausie ze sztuką, do człowieka społecznego w drugim etapie, gdy dominowało projektowanie zespołowe, a uczelnię zaczęto uważać za „uniwersytet projektowania”. Najbardziej konsekwentną wizję nowego człowieka reprezentował Oskar Schlemmer – malarz, rzeźbiarz, autor frezów i metaloplastyk ściennych, scenograf i choreograf. W centrum twórczości Schlemmera w każdej z tych dziedzin stał człowiek, który był dla artysty „miarą wszystkich rzeczy”. Jednakże Schlemmer w zasadniczo odmienny sposób przedstawiał człowieka w sztukach plastycznych i w sztukach scenicznych. Podczas gdy malarstwo sztalugowe dawało nieograniczone możliwości wyobrażania postaci ludzkiej, Schlemmer – zwłaszcza w latach 1921–1933 szukał środków do przedstawienia człowieka w ogóle, typowych form opisujących jego postać, uniwersalnych i ponadczasowych. Natomiast w przestrzeni sceny, gdzie podstawowym „materiałem” był żywy, cielesny człowiek, Schlemmer stosował maski pełnopostaciowe, pod którymi ukrywał przetransponowaną w obiekt sceniczny postać tancerza. Przykładem tych eksperymentów jest Balet triadyczny i Tańce Bauhausu. Podstawą tych działań artysty było przekonanie, że sztuki plastyczne – posługując się płaszczyzną – „od-twarzają” postać człowieka, zaś trójwymiarowa przestrzeń sceny pozwala go „stwarzać” na nowo.
From the end of the nineteenth century, a great number of attempts were made to create proper conditions for human development and well-being in the world destroyed by the effects of the advances of civilization and urbanization. The article presents the vision of a new man that appeared after the First World War in Bauhaus, a modern design school. During the school’s activities in 1919-1933, this pro-modernist vision evolved from the idea of a metaphysical man – at the stage of a stronger relationship of education in Bauhaus with art, to the social man in the second stage, when team design dominated and the university started to be considered the "design university." The most consistent vision of the new man was represented by Oskar Schlemmer - a painter, sculptor, author of milling cutters and wall metalworks, stage designer and choreographer. At the centre of Schlemmer's work in each of these areas was man who was for the artist "the measure of all things." However, Schlemmer portrayed man in his visual and performing arts in a fundamentally different way. While easel painting offered unlimited possibilities of portraying the human figure, Schlemmer, especially in the years 1921 – 1933, sought to present the figure of man in his typical, universal, and timeless form. However, in the space of the stage, where the principal material was a living man, Schlemmer used full-body masks, under which he hid the figure of the dancer transformed into a stage object. An example of these experiments is the Triadic Ballet and Bauhaus Dances. The basis of these activities was the belief that visual arts use the surface to "recreate" the figure of a man, while the three-dimensional space of the stage allows the man to "be created" again.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 11-20
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narcyz zakochany sam w sobie
Narcissus in Love with Himself
Autorzy:
Lipiński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433183.pdf
Data publikacji:
1960
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Polish ballet
dance criticism
ballet criticism
theater criticism
Louis-Antoine Duport
Maria Danilova
Jean-Georges Noverre
Kantorbery Tymowski
balet polski
krytyka tańca
krytyka baletowa
krytyka teatralna
Maria Daniłowa
Opis:
Artykuł omawia pojawienie się na warszawskiej scenie w 1812 roku Louisa-Antoine'a Duporta, który wystąpił w balecie w swojej choreografii, zatytułowanym Narcyz zakochany sam w sobie. Autor  przygląda się recepcji wydarzenia przez anonimowego krytyka Gazety Warszawskiej; być może Kantorberego Tymowskiego. Analizowaną recenzję umieszcza w kontekście dziejów krytyki tańca w Polsce w XVIII i XIX wieku oraz zestawia ją z ocenami talentu Duporta formułowanymi przez Jean-George’a Noverre’a, Julien-Louisa Geoffroya, Stendhala. Istotnym tłem dla głównego tematu są relacje artysty z Marguerite Joséphine Weymer (in. panną George) i Marią Daniłową. W odniesieniu do tego tematu autor tekstu, korzystając ze współczesnych badań radzieckich, koryguje narracje funkcjonujące wcześniej w opracowaniach angielskich i włoskich.
This article discusses the 1812 Warsaw performance of Louis-Antoine Duport, who appeared in ballet entitled Narcissus in Love with Himself in his own choreography. The author examines the review of the event by an anonymous critic of the Gazeta Warszawska (possibly Kantorbery Tymowski). He reads the analyzed review in the context of the history of dance criticism in Poland in the eighteenth and nineteenth centuries and sets it against assessments of Duport's talent formulated by Jean-George Noverre, Julien-Louis Geoffroy, and Stendhal. The artist's relationships with Marguerite Joséphine Weymer (a.k.a. Miss George) and Maria Danilova provide an important backdrop to the main theme. The author uses contemporary Soviet research to adjust the earlier findings of English and Italian scholars.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 1960, 9, 1; 147-154
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pan Twardowski Adolfa Sonnenfelda. Kilka uwag na temat muzyczno-scenicznego wariantu legendy
Adolf Sonnenfeld’s Pan Twardowski: Some Observations on the Theatrical Musical Version of the Legend
Autorzy:
Lisecka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343994.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Adolf Sonnenfeld
Pan Twardowski
ballet
music
neo-romanticism
balet
muzyka
neo-romantyzm
Opis:
The subject of the analysis consists in the sources concerning the ballet Pan Twardowski by Adolf Sonnenfeld. On the basis of the surviving description of the performance from 1898 and the piano excerpts of selected ballet scenes, conclusions were drawn about the Warsaw composer’s work as another variant of the popular Polish legend. The important research context is a reflection on the popular music culture of the second half of the 19th century and contemporary styles of reception
Przedmiotem analizy są źródła dotyczące baletu Pan Twardowski Adolfa Sonnenfelda. Na podstawie zachowanego opisu spektaklu z 1898 r. oraz wyciągów fortepianowych wybranych scen baletowych sformułowano wnioski na temat dzieła warszawskiego kompozytora jako kolejnego wariantu popularnej polskiej legendy. Istotny kontekst badawczy stanowi refleksja nad muzyczną kulturą popularną drugiej połowy XIX w. oraz współczesnymi stylami odbioru.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2023, 67, 1-2; 107-121
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salty, tańce, skoki i balety, czyli o tańcu w dawnych szkołach jezuickich
Saltos, dances, jumps, and ballets, or dancing in old Jesuit schools
Autorzy:
Mieszek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942694.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jezuici
teatr
taniec
Balet
Opis:
Recenzja omawia książkę Anny Reglińskiej-Jemioł poświęconą problematyce tańca w dawnych teatrach jezuickich. Omówiona została kompozycja pracy oraz zagadnienia zawarte w kolejnych rozdziałach książki. W recenzji podkreślono wieloaspektowe potraktowanie przez Reglińską-Jemioł tematu wyrażonego w tytule rozprawy: połączenie zagadnień tańca oraz kultury muzycznej z wypowiedziami teoretycznymi i praktyką sceniczną (zarówno polską jak i obcą – głównie włoską i francuską). Zwrócono uwagę na wielość przykładów ilustrujących zmiany w poglądach na temat tańca oraz na niezwykle cenną próbę klasyfikacji wstawek tanecznych na podstawie informacji zawartych w sumariuszach. Wskazano też nieliczne niedociągnięcia książki. Doceniono również próbę uporządkowania materiału źródłowego w obszernym aneksie. Książka Anny Reglińskiej-Jemioł jest nowatorskim spojrzeniem, które wypełnia lukę i wzbogaca wiedzę na temat dawnego teatru szkolnego.
The review discusses the book by Anna Reglińska-Jemioł, devoted to issues of dan- ce in the old Jesuit theates. It outlines the composition of the work and issues addres- sed in individual chapters of the book. The review highlighted Reglińska-Jemioł’s multi-faceted treatment of the titular subject: combining the issue of dance and mu- sic culture with theoretical statements and stage practice (both Polish and foreign – mainly Italian and French). Attention was drawn to the multiplicity of examples il- lustrating the changes in views on dance and the valuable attempt to classify dance segments based on the information contained in summaries. Also pointed out were several shortcomings of the book. The reviewer appreciated the attempt to organize the source material in an extensive appendix. The book by Anna Reglińska-Jemioł is an innovative look that fills the gap and provides new knowledge about the old school theater.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies