Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bałwochwalstwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Rozgrzeszeni z bałwochwalstwa? Strategie „oswajania” religijnej inności w podboju Nowego Świata
    Autorzy:
    Krupecka, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647414.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    idolatry
    otherness
    Las Casas
    bałwochwalstwo
    inność
    Opis:
    In this article I present some basic modes of “domestication” of the religious otherness – “idolatrous” polytheism, in this case – in the conquest of the New World. Selected examples: Cortés, Bernal Díaz del Castillo, José de Acosta and Bartolomé de Las Casas, were used in order to determine the key patterns of capturing the indigenous religions, starting from appropriating the other, then establishing of radical difference and finally its denial – not through assimilation but through discovering the inner foreigness. I use the notion of “extraordinariness” (Le Goff) as the main analytical category. My theoretical perspective is Wolfgang Welsch’s proposal to reject the ‘old’ way of thinking in the terms of own – foreign and replace it with the opposition of close – distant.
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie sposobów oswajania religijnej inności – w tym wypadku „bałwochwalczego” politeizmu – w podboju Ameryki. Wybrane przykłady (Cortés, Bernal Díaz del Castillo, José de Acosta i Bartolomé de Las Casas) służą wypracowaniu podstawowych modeli odnoszenia się do rdzennych kultów religijnych, począwszy od zawłaszczenia, przez sposoby budowania różnicy radykalnej, aż po jej zanegowanie, jednak nie przez asymilację, lecz odkrycie obcości w sobie. Narzędziem interpretacyjnym jest dla mnie kategoria „niezwykłości” (Le Goff), perspektywą teoretyczną zaś propozycja Wolfganga Welscha, by kategorię własne – obce zastąpić rozróżnieniem bliskie – dalekie.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2017, 42, 1
    2300-7540
    0137-2025
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czasy przykładać do miary Chrystusa. Postęp(owanie) ku Bogu a ubóstwienie postępu – kryteria J. Ratzingera/Benedykta XVI
    To Measure the Times by the Yardstick of Christ Progress(ing) Towards God and Divinization of Progress – J. Ratzinger/ Benedict XVIs Criteria
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040612.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    postęp
    bałwochwalstwo
    prawda
    zbawienie
    historia
    Bóg
    człowiek
    teologia
    Opis:
    Nowoczesne rozumienie postępu, wynikające z naczelnego i niczym nieuwarunkowanego miejsca i rangi, jakie obecnie w antropologii zyskały wolność i rozum, okazuje się w istocie ograniczać kierunek rozwoju człowieka do poszerzania możliwości technologicznych i kultywowania nowości oraz zmiany jako wartości samych w sobie. W ten sposób zapoznany zostaje właściwy sens rozwoju (historii) ludzkości zmierzającej wszak od swojego początku w Bogu ku spełnieniu w Nim – zjednoczeniu z Chrystusem. Zamienianie docześnie użytecznych technik, umiejętności i narzędzi na inne, jeśli pozbawione jest moralnej miary, celu i duchowego odniesienia, nie można uznać za rzeczywiste doskonalenie. Ta niebezpieczna redukcja, uwodząca pozorną skutecznością działań i szybkimi doczesnymi profitami (materialnymi, psychologicznymi itp.) – przestrzega J. Ratzinger/Benedykt XVI – staje się niekiedy również udziałem Kościoła i teologii. Tymczasem ich zadaniem nie jest koniecznie „pozostawanie na czasie”, lecz ochrona świata i człowieka przed ideologiami i tendencjami niszczącymi, grzesznymi, śmiercionośnymi, a do takich należą technokracja i bałwochwalcza dyktatura postępu.
    Modern understanding of progress, resulting from freedom and mind that have been given such principal and unconditioned place and importance by current anthropology, turns out to restrict, in fact, the direction of human development toward extending technological capabilities and cultivating innovations or changes as values in themselves. This way the proper sense of the mankind (and its history) is perceived; of the mankind that, after all, makes its way from its origin in God towards its fulfillment in Him – toward the unification with Christ. Replacement of earthly useful techniques, skills or tools with others cannot be considered as a real improvement, if it is deprived of the moral yardstick, purpose and spiritual reference. J. Ratzinger/Benedict XVI warns that this dangerous reduction, deluding with ostensible effectiveness of operations and worldly profits (material, psychological etc.), sometimes involves also the Church and theology. Meanwhile, their task is not to necessarily `keep up with times', but to protect the world and men against destructive, sinful or deadly ideologies and tendencies, such as technocracy and idolatrous dictatorship of progress.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 21-45
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne formy bałwochwalstwa – perspektywa katechetyczna
    Contemporary forms of idolatry – catechetical perspective
    Autorzy:
    Mazur, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148256.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    idolatry
    digital culture
    smartphone
    catechesis
    Decalogue
    bałwochwalstwo
    kultura cyfrowa
    smartfon
    katecheza
    Dekalog
    Opis:
    1 czerwca 1991 roku w Koszalinie rozpoczęła się czwarta pielgrzymka św. Jana Pawła II do Ojczyzny. Papież Polak swoją refleksję podczas homilii wygłoszonych w 11 polskich miastach skupił na Dekalogu oraz na przykazaniu miłości. Fundamentalne znaczenie miał namysł nad pierwszym z przykazań, który jednocześnie był wprowadzeniem do kolejnych przemówień. „Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie” (Wj 19,5) to wezwanie do odkrywania wartości relacji człowieka z Bogiem, ale także demaskowania niebezpieczeństw niszczących tę relację, z których najbardziej ewidentnym jest bałwochwalstwo. Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest bałwochwalstwo oraz na jakie jego formy czy przejawy są szczególnie narażeni dzisiejsi katechizowani? Jako przykład współczesnego bałwochwalstwa ukazana została bezkrytyczna i nieumiarkowana partycypacja w kulturze cyfrowej, a jako przykład współczesnego „złotego cielca” wskazany został smartfon, oczywiście wtedy, gdy jest traktowany jako coś więcej niż tylko użyteczne narzędzie. Jednocześnie jako sposób na uniknięcie zdiagnozowanych niebezpieczeństw ukazana została realizacja zadań katechezy, będąca narzędziem formacji dojrzałej religijności i dojrzałego człowieczeństwa, które jest w stanie oprzeć się bałwochwalczym zagrożeniom.
    On June 1, 1991, the fourth pilgrimage of St. John Paul II to his homeland started in Koszalin. The Polish Pope focused his reflection during the homilies delivered in 11 Polish cities on the Decalogue and on the commandment of love. Of fundamental importance was reflection on the first of the commandments, which at the same time was an introduction to the next speeches. “You will have no other gods next to Me” (Ex 19:5) is a call to discover the value of man’s relationship with God, but also to expose the dangers that destroy this relationship, the most evident of which is idolatry. The article attempts to answer the question of what idolatry is and to what forms or manifestations of it are catechized today? As an example of contemporary idolatry, uncritical and immoderate participation in digital culture has been shown, and a smartphone has been indicated as an example of the modern “golden calf”, of course when it is treated as something more than just a useful tool. At the same time, the implementation of catechesis tasks, which is a tool for the formation of mature religiosity and mature humanity that is able to resist idolatrous threats, was shown as a way to avoid the diagnosed dangers.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 207-220
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Artysta między godnością a zawstydzeniem. "Impresje" nie tylko o dokonaniach artystycznych
    Autorzy:
    Nadrowski, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/511868.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wstyd
    bezwstyd
    twórczość
    piękno
    godność
    tandeta
    demoralizacja
    bałwochwalstwo
    desakralizacja
    dyktatura relatywizmu
    nihilizmu i komercjalizacji
    Opis:
    The achievements of each artist are connected to his craftsmanship, professionalism, and most importantly his vocation. His personal decisions regarding his art have a direct impact on it, as he can act in a positive and responsible way, or negative with destructive and demoralizing way. Often we hear of the “priesthood” of an artist and of his prophetic mission, which becomes an annunciation and a kind of epiphany of beauty. To that end, many say that artists through their work bring salvation to many. In many ways, art plays an essential part in fulfilling Theology by giving it a commentary. In a specific way it is connected to sacramental art, which has many layers. This sort of art should always be decent and respectful and at the same time make it easier for people to connect to God, during the liturgy, as well as during the personal prayer, meditation, contemplation and adoration. These pieces of art should always create a sense of unity and harmony. After all, we always look and search for a deeper meaning of art, not forgetting its iconological and theological sense. When we talk about art that is considered shameless, we also touch the artist’s lack of professionalism, inability to create high class art; its cheapness and plagiarism, but also it’s destructive, full of degradation and demoralizing context. In the context of the religious sacrum, those negative behaviors in art, together with its loss of prophetic and sacred meaning, often lead to: profanation, heresy, blasphemy, and idolatry. A great abuse of freedom of expression that cannot be tolerated is an absolute ignorance when it comes to God, dismissing God altogether while promoting self. At the same time, the recipient is ignored and disdained. Still just as valid today are the importance of dialogue and the cooperation of three different backgrounds: The artists, investors and consumers. The achievements of the artists should not only enhance the heritage of given generation, but most importantly lift up the spirit of believers and even making easier for them to reach salvation
    Źródło:
    Studia Theologica Varsaviensia; 2016, 54, 1; 159-176
    0585-5594
    Pojawia się w:
    Studia Theologica Varsaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozmaitość znaczeń fenomenu Pachamamy
    Different Meanings and Understandings of the Pachamama Phenomenon
    Autorzy:
    Szyszka, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343180.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Pachamama
    Synod o Amazonii
    bałwochwalstwo
    Andy
    ekologia
    Synod on the Amazon
    idolatry
    Andes
    ecology
    Opis:
    Podczas Synodu poświęconego Amazonii (Rzym 2019) doszło do nieporozumienia dotyczącego jakoby praktyk bałwochwalczych w odniesieniu do drewnianych figur, które okrzyknięto „amazońską Pachamamą”. Aby wyjaśnić tę kwestię, należałoby odpowiedzieć na pytanie, czym charakteryzuje się wiara w Pachamamę dla Indian andyjskich, a czym jest Pachamama dla osób spoza tego kręgu? Jeżeli pod pewnymi warunkami można skłaniać się do przyjęcia Pachamamy jako bóstwa andyjskiego, to amazońska bogini Pachamama jawi się jako koncepcja kuriozalna. Artykuł podejmuje próbę wyjaśnienia, jak Pachamama była rozumiana kiedyś i jak jest interpretowana współcześnie przez Indian andyjskich oraz jak doszło do upowszechnienia idei Matki Ziemi na innych kontynentach. Poszukiwanie odpowiedzi na bazie gruntownej wiedzy pozwala bowiem zauważyć różnicę pomiędzy odwołaniem się jedynie do symboliki a bałwochwalczym kultem religijnym.
    During the Synod on the Amazon (Rome 2019), there was a lot of misunderstanding concerning allegedly idolatrous practices performed in relation to wooden statues which by many people were seen as an idol of the Amazonian Pachamama. To respond to these accusations, one must first highlight the differences between  ways of understanding of the nature of the Pachamama and the corresponding believes among Andean people, and how Pachamama is seen outside the Andean world? If, under certain conditions, one can be inclined to accept Pachamama as an Andean deity, then the Amazonian goddess Pachamama appears to be a bizarre concept. Firstly, this article will attempt to explain how Pachamama was once understood and how it is interpreted today by the Andean Indians. Secondly, I will try to present how the idea of Pachamama as Mother Earth in terms of environmental protection began to be propagated in the world outside the area of Andean Indians culture and what the repercussions of this movement are. The search for answers, based on solid knowledge, allows us to indicate the difference between the appeal to symbolism and idolatrous religious worship.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 159-173
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opętanie i egzorcyzmy w apologetyce wczesnochrześcijańskiej II-III wieku
    Possession and exorcisms in the early Christian apologetics of 2nd and 3rd century
    Autorzy:
    Terka, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612934.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    apologia
    bałwochwalstwo
    bezbożność
    demon
    egzorcyzm
    Kościół
    magia
    modlitwa
    imię Boże
    opętanie
    idolatry
    impiety
    exorcism
    Church
    magic
    prayer
    God’s name
    possession
    Opis:
    The article is the attempt to analyze the teaching of early christian apologists about possession and exorcisms in Church. They recognize that possession in the strict sense applies to a human body. By contrast, spiritual enslavement consists in introducing someone into impiety. Evil spirits, after turning away from their Creator, envy people the grace of God and try to take them away from God and to enslave. They claim to be gods and demand sacrifices and a cult. Magic is also the way to enslavement, because the effectiveness of magic is connected with the power of demons. An exorcism is a kind of spiritual fight in which a christian, in the name of Jesus, commands demons and liberates the possessed person. Exorcisms are the manifestation of God’s power, which beats evil spirits and exposes their lies. Although the main reason of the liberation is the power of God’s name, faith and ardent prayer of a possessed person and these who pray for him have also an impact on that process. Christians who live in the grace of God are under the care of Christ, so they don’t have to fear demons.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 87-111
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Man’s animality in the light of st. Augustine’s philosophical works
    Zwierzęcość człowieka w świetle pism filozoficznych św. Augustyna
    Autorzy:
    Terka, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612862.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    bałwochwalstwo
    błąd
    Bóg
    ciało
    człowiek
    dusza
    pamięć
    pożądliwość
    przyjemność
    przyzwyczajenie
    rozum
    zmysłowość
    zwierzęcość
    idolatry
    mistake
    God
    body
    human
    soul
    memory
    lust
    pleasure
    accustom
    reason
    sensuality
    animality
    Opis:
    Człowiek jako istota cielesna jest częścią świata materialnego, żyje i podlega procesom podobnym do tych, które panują w świecie zwierząt, a przewyższa go tylko dzięki posiadaniu duszy rozumnej. Chociaż więc ciało umożliwia zaistnienie i funkcjonowanie zwierzęcości w człowieku, to jednak jej istota, czyli podobieństwo człowieka do zwierząt, jest określone przede wszystkim przez relację duszy do ciała. Ponieważ zwierzęta nie posiadają rozumu, to zwierzęcość rozumianą na poziomie ontologicznym, jaką dzieli człowiek ze zwierzętami, św. Augustyn opisuje jako przeżywanie i doświadczanie doznań cielesnych przez byt o charakterze zmysłowym, który jako zwrócony w stronę rzeczy materialnych i żyjący w świecie doznań cielesnych, znajduje w nich właściwe sobie miejsce. Jest więc ona bezrozumnym rozkoszowaniem się sprawami cielesnymi. Zwierzęcość człowieka jest również rozważana jako możliwość bycia, co oznacza, że jest ona przedmiotem wyboru woli i przyjmuje postać procesu upodobnienia się do zwierząt rozumianego w sensie moralnym. Polega ona na tym, że człowiek, który został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, będąc ze swej natury zwrócony ku Niemu, poprzez grzech pychy odwraca się od Niego i od kontemplacji prawd wiecznych zwracając się poprzez pożądliwość w stronę świata cielesnego. Ciesząc się dobrami doczesnymi oraz kierując ku nim swe pragnienia, człowiek przyzwyczaja się do przebywania pośród rzeczy cielesnych, zapomina o Bogu oraz o własnej rozumnej naturze, a dąży do zmysłowej przyjemności. Konsekwencją odwrócenia się od Stwórcy i pożądliwego skierowania się ku rzeczom doczesnym jest więc zaślepienie prowadzące do niewoli cielesności i bałwochwalstwa.
    As a corporeal being, man is part of the material world, he lives and is subject to processes similar to those which prevail in the world of animals and exceeds them only owing to the fact that he possesses a rational soul. Thus, although a body makes animality possible for a man to exist and function, its nature, meaning man’s similarity to animals, is defined mainly by the relationship between the soul and body. Since animals do not have minds, animality understood on the ontological level is something man and animals share in common. St. Augustine describes this as experiencing bodily sensations by the sensual being, which, because of their turning towards material things, lives in the world of bodily sensations and finds their place in it. Therefore, this is irrational delectation in bodily matters. This animality in humans is also considered as a possible lifestyle, which means it is an object of the will’s choice and assumes the form of the process of becoming similar to animals in the moral sense. It consists in the fact that man, who is created in the image and likeness of God, being turned to Him by nature, yet due to the sin of pride turns away from Him and from contemplation of eternal truths, and because of covetousness goes towards the carnal world. Being pleased with worldly possessions and directing his desires towards them, man becomes accustomed to existing among corporeal matters, forgetting about God and his own nature, and aspires to sensual pleasures. Therefore, the consequence of turning away from the Creator and lustfully turning to worldly possessions is blindness that leads him or her into slavery of corporeality and idolatry.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 631-652
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ta gospodarka zabija”. Papieża Franciszka krytyka (wynaturzeń) wolnego rynku
    „This Economy Kills”. Pope Francis’ Critique of (the Degenerations of) the Free Market
    Autorzy:
    Dylus, Aniela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/468812.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    „zabójcza” gospodarka
    ekonomia wykluczenia
    ubóstwo
    bałwochwalstwo pieniądza
    kapitalizm
    globalizacja
    krytyka
    „teoria skapywania”
    „killer” economy
    economy of exclusion
    poverty
    idolatry of money
    capitalism
    globalization
    critique
    trickle-down theory
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest eksplikacja krytyki rynkowych wynaturzeń zawarta w adhortacji papieża Franciszka Evangelii Gaudium (EG) oraz prezentacja polemiki z tą krytyką. Aby lepiej zrozumieć adhortację, trzeba mieć na uwadze pastoralny motyw piętnowania „zabójczej” gospodarki, przesądzający też o dosadnym języku analizowanego tekstu. Rekonstruując od strony formalnej papieską krytykę gospodarki, można stwierdzić, że dotyczy ona głównie określonych działań i podmiotów, ale także systemu (ustroju) gospodarczego oraz teorii ekonomicznych, towarzyszących im ideologii i opartej na nich polityki gospodarczej. Adresatem krytyki są podmioty ze świata biznesu (głównie uwikłane w gospodarkę „czarną” i „szarą”), polityki (np. ulegający ideologii „absolutnej autonomii rynków”), ale też konsumenci poddający się „kulturze dobrobytu” oraz niektóre obojętne wobec ubóstwa wspólnoty kościelne. Ze zdecydowanym sprzeciwem spotkała się działalność gospodarcza prowadząca do wykluczenia, do rodzących przemoc nierówności społecznych i do ekonomizacji życia społecznego. Skrytykowane zostało porzucenie służebnej funkcji pieniądza na rzecz „bałwochwalstwa” i poddanie się „rządom” pieniądza. W polemice z tą krytyką wytykano Franciszkowi błędną diagnozę skali ubóstwa, nietrafne wiązanie go z globalizacją oraz niepełną identyfikację przyczyn kryzysu finansowego i zadłużenia. Papieska krytyka objęła również „panujący system ekonomiczny”. Nie oznacza to jednak odrzucenia en block kapitalizmu (i gospodarki rynkowej), a jedynie jednej z jego odmian – kapitalizmu finansowego. W EG jako szkodliwa została uznana polityka nieingerencji gospodarczej. Według komentatorów chodziło tu o wyraźny dystans wobec polityki gospodarczej opartej na consensusie waszyngtońskim. Z kolei w odpowiedzi zarzucano Papieżowi nieuprawnione uogólnienia. Oburzano się, że patrzy na gospodarkę z perspektywy Argentyny. Jego krytykę kapitalizmu oceniono jako „radykalnie lewicową”, świadczącą o braku zrozumienia dla tego systemu. Wreszcie z dezaprobatą Franciszka spotkały się niektóre teorie ekonomiczne. Można się tu doszukać krytyki tez właściwych dla neoliberalnej ekonomii podaży oraz leseferyzmu, doktryny nieingerencji i darwinizmu społecznego. Papież demaskuje je jako „ideologie”. To samo dotyczy „teorii skapywania”. Poszukując dróg wyjścia ze ślepego zaułka „zabójczej” gospodarki, Franciszek domaga się „ukierunkowania antropologicznego” gospodarki i otwarcia się jej na etykę. Chodzi mu przy tym o „etykę niezideologizowaną” i kierującą się do Boga. Choć domaga się przede wszystkim odnowienia etyki cnót, nie zapomina też o etyce instytucji.
    The subject of the article is the explication of the critique of degenerations of the market, found in Pope Francis’ exhortation Evangelii Gaudium (EG), as well as the presentation of a polemic with this critique. For a better understanding of the adhortation, the pastoral motive of the “killer” economy needs to be kept in mind – it also determines the text’s strong language. Formally reconstructing papal critique of the economy, one can conclude that it is mainly concerned with particular actions and subjects, but also with the economic system and economic theories, accompanying ideologies and economic policy which is based therein. The critique is aimed at subjects from the world of business (usually those involved in „black” and „grey” economies), politics (e.g. those who yield to the “absolute market autonomy” ideology), but also at consumers who submit to the „culture of prosperity”, and at some Church communities indifferent to poverty. Economic actions leading to exclusion, social inequalities that breed violence, and economization of social life were adamantly opposed. Abandonment of the ancillary function of money for „idolatry” and submitting to „the rule” of money was criticized. In polemic with this criticism, Francis was reproached for the erroneous diagnosis of the scale of poverty, for tying it inaccurately with globalization and for an incomplete identification of the causes of the financial crisis and debt. Papal critique also included „the prevailing economic system”. This does not mean an en bloc rejection of capitalism (or the market economy), but only one of its forms – financial capitalism. EG considers the policy of economic non-interference harmful. Commentators regard this as distancing from the economic policy based on the Washington consensus. In response, the Pope was accused of unfounded generalizations. His Argentinian perspective on the economy caused outrage. His critique of capitalism was assessed as „radically left-wing”, and proving a lack of understanding for this system. Finally, some economic theories met with Francis’ disapproval. One can discern here a critique of thesis characteristic of neoliberal supply economy and laissez-faire, non-inter-ference doctrine and social Darwinism. The Pope reveals them to be „ideologies”. The same applies to the trickle-down theory. Looking for ways out of the dead end of the „killer economy”, Francis demands the “anthropological orientation” of the economy and its opening to the ethics. What he means is an ethics „non-ideologised”, directing to God. Although he primarily calls for a renewal of the ethics of virtue, he does not forget institutional ethics.
    Źródło:
    Prakseologia; 2015, 157/2; 163-186
    0079-4872
    Pojawia się w:
    Prakseologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żaby w Biblii na tle innych antycznych tradycji
    Frogs in the Bible against the Background of Other Ancient Traditions
    Autorzy:
    Laskowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1603365.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    żaby
    exodus
    bałwochwalstwo
    magia
    druga plaga
    psalmy
    Księga Mądrości
    demon
    Apokalipsa św. Jana
    Frogs
    Exodus
    idolatry
    magic
    second plague
    Psalms
    Book of Wisdom
    daemon
    Book of Revelation
    Opis:
    Tekst analizuje obecność żab w Biblii (16 razy) na tle ich symboliki antycznej. Pozwala ona bowiem lepiej dostrzec podobieństwa i różnice między tekstem biblijnym a kulturowym środowiskiem narodów ościennych wobec Żydów. W historii wyjścia żaby są wykonawcami kary Bożej. Septuaginta dokonuje interpretacji, ściślej wiążąc żaby z działaniem Boga zapewne wskutek związku tych zwierząt z magią. Reinterpretacja drugiej plagi w księgach dydaktycznych Starego Testamentu ma charakter aktualizującej modlitwy. W Nowym Testamencie żaby pojawiają się jedynie w Apokalipsie w kontekście demonologicznym, w niejasnym i prawdopodobnie związanym z magią. Jako zwierzęta nieczyste służą zobrazowaniu działania złych duchów.
    The article considers the presence of frogs in the Bible (16 occurrences) in relation to the wider symbolic meaning of this creature in antiquity. The ancient symbolism of frogs enables us to notice both the similarities and the differences between the biblical texts of the Israelites/Jews and the cultures of neighboring peoples. In the narrative of Exodus, frogs are the agents of divine punishment. In the Septuagint frogs are associated with the action of God, probably as a result of their relation to magic. The Old Testament interprets the second plague in the context of prayer. In the New Testament, frogs are found only in the Book of Revelation. The context of their appearance has a demonological and magic nature;  frogs, as unclean animals, are symbols of evil spirits and their influence.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2017, 32; 321-347
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Stała pokusa wiary”. Współczesne bałwochwalstwo i jego geneza
    „Constant temptation of faith”. Contemporary idolatry and its origins
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956571.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    God
    name of God
    deity/idol
    image worship/idolatry
    error
    sin
    worship
    religion
    positivism
    metaphysics
    culture
    Bóg
    bożek/idol
    bałwochwalstwo/idolatria
    błąd
    grzech
    kult
    religia
    pozytywizm
    metafi zyka
    kultura
    imię Boże
    Opis:
    Looking at some reputedly religious phenomena in today’s world we could openly ask whether these phenomena don’t fall, in certain cases, into a category of a new kind of idolatry which means replacing God with a creature. It is the world of human sensations and experiences that should be especially taken into consideration, sensations and experiences which are often regarded as religious or which, in some cases, undergo the process of absolutisation, whereas this is only a kind of concentration on oneself or on a particular thing. It has been noticed quite accurately, that modern times can be characterised by a shift “from wooden idols to spiritual idols”. Therefore, there is an urgent need for philosophical and theological perspective on this broad sphere of experiences, and for a question whether those experiences create new idols and, by the same token, whether they are idolatrous in character. To answer these questions responsibly and coherently we have to define the origins of idolatry and concurrently find the appropriate criteria which will enable us to evaluate theologically respective phenomena which may appear questionable. This very issue constitutes the subject of this study.
    Źródło:
    Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 89-105
    2449-7452
    Pojawia się w:
    Studia Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niektóre aspekty polemiki Septuaginty z kultami misteryjnymi
    Some Aspects of the Septuagint’s Polemic Against Mystic Cults
    Autorzy:
    Laskowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051486.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Septuaginta
    kulty misteryjne
    Dionizos
    Demeter
    Izyda
    Mitra
    Baal‑Peor
    Belfegor
    bałwochwalstwo
    Lb 25
    Pwt 23
    18
    1 Krl 15
    12
    Am 7
    5
    Oz 4
    14
    Jr 16
    Septuagint
    mysteric cults
    Dionysios
    Isis
    Baal-Peor
    Belphegor
    idolatry
    Num 25
    Deut 23
    1 Kgs 15
    Hos 4
    Jer 16
    Opis:
    This article provides an analysis of the occurrence of basic terms related to the Greek mystery cults in the Septuagint. Such terms as τελεταί, μύσται and θίασοι appeared to be so significant and wide that could be employed in expressing theological views on current reality while translating. Considerably general criticism of initiations seems to reflect the translator’s polemics against traditions which he considered unacceptable in the light of the Yahwist. The Baal-Peor cult (Numbers 25:3,5 and Psalms 105:28 LXX) was perceived by the translator as one of the initiations. The translation of the Book of Amos 7:9 defines the idolatrous temples of Israel as initiations, thus being living institutions and not specific locations. A similar approach can be observed in the translation of the terms qedesha and qadesh. in Deut 23:18, 1 Kgs 15:12 and Hos 4:14, whereas the term θίασοι in translation of Jeremiah 16:5 refers to feasts in the honour of deities. It should be noted, however, that the Septuagint translators’ reference to mystery cults was not their main focus of attention. Translation phenomena observed herein remain rather marginal even in comparison with the writings of Philo or Flavius Josephus. Therefore it can be inferred that the problem in question was a peripheral part of a larger phenomenon, i.e. condemnation of idolatry.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2014, 4, 2; 334-354
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies