Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bóstwa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Monika Ożóg, Kościół starożytny wobec świątyń i posągów bóstw, Kraków 2009, Wydawnictwo WAM, ss. 217.
    Autorzy:
    Pietras, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613928.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Monika Ożóg
    bóstwa
    Opis:
    nie dotyczy
    Źródło:
    Vox Patrum; 2009, 53-54; 770-773
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O bóstwach żeńskich w mitologii germańskiej i hinduizmie
    ABOUT FEMALE DEITIES IN GERMANIC MYTHOLOGY AND HINDUISM
    Autorzy:
    Chomik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561551.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo HUMANICA
    Tematy:
    religia
    hinduizm
    mitologia germańska
    kobieta, bóstwa
    religion
    Hinduism
    Germanic mythology
    woman
    deities
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego tekstu są miejsca i funkcje bóstw kobiecych w panteonach bogów germańskich i hinduistycznych. W mitologii germańskiej najważniejsze były podziały na siły symboliczne męskie i żeńskie, a nie modelowy podział bogów i ludzi na sfery władzy, wojny i dobrobytu. Wśród bóstw żeńskich mitologii germańskiej należy wymienić: Frigg, jako królową Asów i Asynii, Sagę, Eir, Gefjon, Fullę, Sif, Lofn, Vor, Vanr, Syn, Hlin, Snotrę i Gnę. oraz należąe do Wanów Nerthus i Freję. Wybuch wojny pomiędzy Asami a Wanami powoduje pojawienie się tajemniczej kobiety Gullveig. Spośród grup bogiń skandynawskich wyraźnie odrębne od męskiej części panteonu były Disy, boginie związane ze sferą płodności i śmierci. Tradycja Wielkiej Bogini jest w hinduizmie nie mniej ważna niż tradycje Wisznu i Śiwy. Niezliczone bóstwa żeńskie w tradycjach lokalnych są zazwyczaj przez Hindusów uznawane za personifikacje czy aspekty jedynej Wielkiej Bogini, której kult sięga najprawdopodobniej czasów prehistorycznych. W hinduizmie wszystkie boginie są tylko jakimś aspektem jednej Bogini, działającej w różny sposób zależnie od konkretnej sytuacji. Najważniejsze z nich to boginie Durga i Kali. W hinduizmie popularne są też związki par Bogów, które mają być przykładami idealnych związków pomiędzy kobietą a mężczyzną. Należą do nich związki Ramy i Sity, Kriszny i Radhy, Śiwy i Parwati czy Wisznu i Lakszmi.
    The purpose of this work is to present the hierarchy and the functions of female deities in the Germanic and Hindu pantheons. The most important in Germanic mythology were the divisions into the symbolic masculine and feminine strengths, unlike the model gods and humans separation basing on three areas: power, war and prosperity. Among several female deities of Germanic mythology, ones that shall be listed are: Frigg, the Queen of the Æsir and Asgard, Sága, Eir, Gefjon, Fulla, Sif, Lofn, Vör, Vanr, Syn, Hlín, Snotra and Gná as well as belonging to the Vanir, Nerthus and Freyja. The war between the Æsir and the Vanir, causes Gullveig, a mysterious woman, to appear. From all of the Norse goddesses groups, distinctively separate from the masculine fraction of the pantheon were the dísir, goddesses connected with the fertility and the death. The tradition of Mother Goddess in Hinduism is just as important as the traditions of Vishnu and Shiva. Innumerable female deities in the local traditions are usually regarded by Hindus people as the personifications or some aspect derived from one and only Mother Goddess, the worship of whom, most likely dates back to prehistoric times. In Hinduism, all of the goddesses are just some kind of One Goddess’ aspect, who depending on the specific situation, acts in a different manner. The most important goddesses are Durga and Kali. What is also popular in above-mentioned religion, are relationships among the couples of Gods that are to be the examples of an ideal relationship between a woman and a man. These include relationships of Rama and Sita, Kriszna and Radha, Shiva and Parvati or Vishnu and Lakshmi.
    Źródło:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2018, 1(4); 137-153
    2451-3539
    2543-7011
    Pojawia się w:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kult siedmiu archaniołów w średniowiecznej Nubii na tle kultu siedmiu planetarnych bogów w basenie Morza Śródziemnego
    Autorzy:
    Łaptaś, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195761.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Nubia
    siedmiu archaniołów
    ikonografia
    kult
    planetarne bóstwa
    Seven Archangels
    Iconography
    Cult
    Planetary Gods
    Opis:
    Prace polskich archeologów w Sudanie, trwające od tzw. „Kampanii Nubijskiej” (1961-1964), stale wzbogacają wiedzę o chrześcijańskiej Nubii. Nowe badania nie tylko zmuszają do korygowania wiedzy na temat Nubii, ale także do świeżego spojrzenia na średniowieczne chrześcijaństwo. Ciekawym wątkiem nubijskiej angelologii są świadectwa kultu siedmiu archaniołów potwierdzone w inskrypcjach, a także w malarstwie i architekturze. W przypadku Nubii nie zachowały się obszerne opisy rozwoju kultu archaniołów i wiedza opiera się na łączeniu pojedynczych informacji, które po zebraniu tworzą pełny obraz. Celem niniejszego artykułu jest zebranie tych informacji i pokazanie, iż kult archaniołów rozwijał się w Nubii i istniał pewien stały skład imion tych archaniołów. 
    The works of Polish archaeologists in Sudan, ongoing since "The Nubian Campaign" (1961-1964), constantly enrich our knowledge about Christian Nubia. New research not only forces us to correct our knowledge on Nubia, but also to take a fresh look at Mediaeval Christianity. An interesting thread of Nubian angelology is the evidence of seven archangels’ cult confirmed in inscriptions as well as in painting and architecture. In the case of Nubia, we do not have extensive descriptions of the development of the archangels’ worship and our knowledge is based on the combination of individual data, which, when collected, may form a complete picture. The purpose of this paper is to gather these single tesserae and show that the worship of archangels was developing in Nubia and that there was a certain permanent set of the archangelic names.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 1; 17-30
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Orishas in Cuban Santería According to Nelson Marcos Aboy Domingo
    Orisze w Santerii kubańskiej w ujęciu Nelsona Marcosa Aboya Domingo
    Autorzy:
    Kieżel, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950546.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    orisze
    kult
    bóstwa
    religie afroamerykańskie
    cuban santería
    orishas
    cult
    african-american religions
    nelson
    marcos aboy domingo
    Opis:
    Santería (also called La Regla de Ocha, or The Rule of Ocha) is an Afro-American syncretic religion practiced in Cuba. At the center of this religion is a belief in the Supreme Being, in deity intercessors (Orishas), and ancestral spirits. Orishas are like divine mediators between the Supreme Being and men. They represent the embodiment of natural forces and natural phenomena such as birth and death, health and disease, rain and dew, and trees and rivers. Orishas represent the four great elements of nature: fire, water, earth and air, as well as the three dimensions of nature: mineral, vegetal, and animal. The Orishas are the emanations of the Supreme Being, from whom they have received divine attributes and characteristics. Their task is to help the Supreme Being to govern the world. This study presents the original concept of “Orisha” according to Nelson Marcos Aboy Domingo, the Cuban anthropologist and babalawo, by first presenting how the concept of orishas came about, and then examining the essence, function, and roles of Orishas as well as their cult in Cuban Santería according to concept of Cuban anthropologist.
    Santeria (określana także jako La Regla de Ocha) to synkretyczna religia afroamerykańska występująca na Kubie. Centrum tej religii stanowi wiara w Istotę Najwyższą, w bogów - pośredników (orisze) i duchy przodków. Orisze określa się jako bóstwa pośredniczące między Istotą Najwyższą a człowiekiem. Reprezentują one uosobienie sił przyrody oraz zjawisk naturalnych: narodziny i śmierć, zdrowie i chorobę, deszcz i rosę, drzewa i rzeki. Orisze przedstawiają cztery wielkie elementy natury: ogień, wodę, ziemię i powietrze, jak również trzy wymiary przyrody: mineralny, roślinny oraz zwierzęcy. Orisze stanowią emanację Istoty Najwyższej, od której otrzymały boskie atrybuty oraz charakterystykę, stąd też mają za zadanie pomoc Istocie Najwyższej w zarządzaniu światem. W niniejszym opracowaniu ukazano oryginalną koncepcję pojęcia „orisza” w ujęciu Nelsona Marcosa Aboya Domingo – kubańskiego antropologa i babaláwo. Na początku zarysowano proces kształtowania się pojęcia „orisza”. Następnie przedstawiono istotę, funkcję, rolę oriszów oraz ich kult w santerii kubańskiej według koncepcji kubańskiego antropologa.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mythological Components in Roman Paganism Tradition
    Elementy mitologiczne w tradycji pogaństwa rzymskiego
    Autorzy:
    Roma, Andrianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1728752.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    religia rzymska
    bóstwa rzymskie
    mitologia
    kalendarz rzymski
    sacra privata
    sacra publica
    obrzędy
    Roman religion
    Roman deities
    mythology
    Roman calendar
    rites
    Opis:
    The culture of ancient Rome is impressive with its uniqueness, so scholars have always been interested in it. In ancient societies religious component always plays a great role, so studying it becomes key in understanding the depth of human feelings. The ancient perception of the world is clearly represented in mythology, the first type of human consciousness, whose reflections manifest itself in all the following stages of human development. The article seeks to identify the mythological components in Roman paganism tradition that facilitates deep understanding of the religion of ancient Rome. At the same time, the cornerstone of the study is the relationship between the religious and the human—what role in the process of social and cultural transformations the religious component played, how deeply mythological components intertwined with religious doctrine, what was the nature of the relationship of the Romans with their gods, and how the features of mentality transformed universal human aspirations as seen by the ancient Romans. A comprehensive analysis of this issue opens up further prospects for research, which can be considered a broader layer of the culture of ancient Rome.
    Kultura starożytnego Rzymu jest w urzekający sposób wyjątkowa, dlatego uczeni od zawsze się nią interesowali. W starożytnych społeczeństwach komponent religijny zawsze odgrywał wielką rolę, dlatego jego badanie staje się kluczem do zrozumienia głębi ludzkich uczuć. Starożytna percepcja świata jest wyraźnie widoczna w mitologii, która jest przejawem ludzkiej świadomości, a której odbicie przejawia się we wszystkich kolejnych etapach rozwoju człowieka. Artykuł ma na celu wskazanie komponentów mitologicznych w tradycji pogaństwa rzymskiego ułatwiających dogłębne zrozumienie religii starożytnego Rzymu. Jednocześnie fundamentem badań jest relacja między tym, co religijne, a tym, co ludzkie – jaką rolę w procesie przemian społecznych i kulturowych odgrywał komponent religijny, jak głęboko komponenty mitologiczne splatały się z doktryną religijną, jaki był charakter relacji Rzymian z ich bogami, jak według starożytnych Rzymian cechy mentalności wpływały na uniwersalne dążenia człowieka. Wszechstronna analiza tego zagadnienia otwiera dalsze perspektywy badawcze, które można uznać za szerszą warstwę kultury starożytnego Rzymu.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 2; 85-94
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Angels and Devils Lost and Regained: a Revision of the Great Chain of Being
    Autorzy:
    Szwedek, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076374.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Great Chain of Being
    deification (supernaturalization)
    Christian
    Greek and Roman mythological deities
    Wielki Łańcuch Bytu
    deifikacja (supernaturalizacja)
    mitologiczne bóstwa chrześcijańskie
    greckie i rzymskie
    Opis:
    The Great Chain of Being is a cognitive, Western folk model of the world of a global character. Over time the model has been reduced from, for example, 67 levels in the Middle Ages to 5 levels in Modern Times, dispensing on the way with angels, devils, etc. and leaving only God at the top. This is at odds with life and language in which deities from Christian, Greek and Roman mythologies are often present. To make the model more compatible with life and language, the paper argues for reinstatement of those deities by replacing the GOD level with the level of DEITIES – supernatural beings
    Wielki Łańcuch Bytu jest ludowym kognitywnym modelem świata o charakterze globalnym. W ciągu wieków został zredukowany z 67 poziomów w wiekach średnich do 5 poziomów, pozbywając się po drodze np. aniołów i diabłów, pozostawiając na najwyższym poziomie tylko Boga. Jest to rażąco niezgodne z życiem i językiem, w których bóstwa mitologii chrześcijańskiej, greckiej i rzymskiej są często obecne. Niniejszy artykuł proponuje przywrócić te bóstwa, zastępując poziom BOGA poziomem BÓSTW – istot nadprzyrodzonych, co uczyniłoby Wielki Łańcuch Bytu bardziej zgodnym z życiem i językiem.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 1; 3-20
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prisca Theologia Mickiewicza
    Mickiewicz’s Prisca Theologia
    Autorzy:
    Seweryn, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1801814.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Adam Mickiewicz; Joachim Lelewel; Maciej Kazimierz Sarbiewski; bóstwa słowiańskie; prelekcje paryskie; dyskurs symboliczny
    Adam Mickiewicz; Joachim Lelewel; Maciej Kazimierz Sarbiewski; Slavic deities; Parisian lectures; symbolic discourse
    Opis:
    Artykuł, będący fragmentem przygotowywanej większej rozprawy, skupia się na operacjach – raczej symbolicznych aniżeli pojęciowych – jakie Mickiewiczowi w pierwszym kursie Literatury słowiańskiej służą do konstruowania obrazu przedchrześcijańskiej kultury duchowej Słowian wedle pożądanego, apriorycznego wzorca. Zjawisko to, rozpatrywane w kontekście wykraczającego poza romantyzm procesu kulturowego, znajduje analogię w humanistycznym koncepcie mitologicznej monogenezy, wyczerpująco opracowanym przez Macieja Kazimierza Sarbiewskiego w traktacie Dii gentium. Mickiewicz dowodzi pierwotnego monoteizmu Słowian w trybie podobnym do tego, jaki w tradycji humanistycznego mitoznawstwa służył dowodzeniu pierwotnego monoteizmu Greków i Rzymian. Zbieżność ta nie jest motywowana bezpośrednią filiacją, lecz raczej wspólnotą pojęciowo-symbolicznego aparatu apologetycznej tradycji, której cechą znamienną jest kamuflowanie aporii generowanych przez pojęcie pierwotnej teologii. W związku z utrzymującym się nieporozumieniem, jakoby stanowisko Mickiewicza w tej kwestii było w zasadzie tożsame ze stanowiskiem Joachima Lelewela, artykuł, analizując założenia argumentacji obu autorów, wykazuje, że bliski im obu koncept pierwotnego słowiańskiego monoteizmu wynika w obu przypadkach z odmiennych, przeciwstawnych przesłanek i pełni odmienne funkcje.
    The article, which is a fragment of a larger dissertation under preparation, focuses on the operations – symbolic rather than conceptual – which Mickiewicz uses in the first course of Literatura słowiańska [Slavonic Literature] to construct an image of the pre-Christian spiritual culture of Slavs according to a desired, a priori model. This phenomenon, considered in the context of a cultural process going beyond Romanticism, finds analogy in the humanistic concept of mythological monogenesis, thoroughly developed by Maciej Kazimierz Sarbiewski in the treatise Dii gentium. Mickiewicz proves the original monotheism of the Slavs in a manner similar to the one used in the tradition of humanistic mythology to prove the original monotheism of the Greeks and Romans. This convergence is not motivated by direct filiation, but rather by a common conceptual and symbolic apparatus of the apologetic tradition, whose characteristic feature is the camouflage of aporias generated by the concept of primordial theology. Due to the ongoing misunderstanding that Mickiewicz’s position on this issue is basically the same as that of Joachim Lelewel, upon analysing the assumptions of the arguments of both authors, the article shows that the concept of original Slavic monotheism, which is close to both of them, in both cases results from different, contradictory premises and performs different functions.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 107-127
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies