Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "axiological issues" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Dyskurs – z perspektywy teoretyczno-metodologicznej
    Discourse - from the theoretical and methodological perspective
    Autorzy:
    Ostrowska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138239.pdf
    Data publikacji:
    2014-04-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    dyskurs
    perspektywa teoretyczno-metodologiczna
    kwestie terminologiczne
    epistemologiczne
    aksjologiczne
    axiological issues
    discourse
    epistemological
    terminological
    theoretical and methodological perspective
    Opis:
    O podjęciu niniejszej problematyki zaważyło co najmniej kilka powodów, pośród nich zwłaszcza fakt rozpowszechniania się pojęcia dyskursu w różnych sferach życia społecznego pomimo niedookreślonego, nieostrego znaczenia terminu, którego sens z reguły wyłania się z kontekstu w jakim zostaje ono użyte. Ponadto interesująca zdaje się dość duża swoboda w posługiwaniu się kategorią dyskursu przez autorów prac o rozmaitym zakresie i poziomie problemowym oraz wyodrębnianie różnych rodzajów dyskursu w podejmowanych rozważaniach (tj. polityczny, prawny, historyczny, filozoficzny, edukacyjny, naukowy etc.) z pominięciem wyraźnych kryteriów owej typologii. Jako istotna jawi się ponadto kwestia jakościowych badań nad dyskursem, które ciągle jeszcze nie są należycie doceniane, nie tylko w naukach o edukacji. Rozważania rozpoczynam od kilku uwag wprowadzających, po czym nawiązuję do ważniejszych kwestii etymologicznych, oraz zatrzymuję się przy zagadnieniu znaczenia dyskursu. Następnie zwracam uwagę na pojawiające się problemy z pojęciem dyskursu i odnoszę się do wybranych aspektów badań dyskursu, w tym do roli i pozycji badacza. Na koniec podejmuję próbę podsumowania rozważań.
    Undertaking the issues addressed in this article was influenced by at least a couple of reasons, among which especially the fact of spreading the concept of discourse in various spheres of social life, despite the vague, imprecise meaning of the term, the sense of which usually emerges from the context in which it is used. Moreover, what seems interesting is the broad enough discretion in the use of the category of discourse by the authors of papers of various problem scope and level and singling out different types of discourse in the considerations undertaken (i.e., political, legal, historical, philosophical, educational, scientific, etc.) without clear criteria of this typology. What is more, the issue of qualitative research on discourse, which is still not adequately appreciated, not only in the sciences of education, also appears to be important. I begin my considerations with a few introductory remarks, and then refer to the more important etymological issues, and consider the question of importance of discourse. Furthermore, I pay attention to the emerging problems with the concept of discourse and refer to some selected aspects of discourse research, including the role and position of the researcher. Finally, I attempt to summarize the discussion.
    Źródło:
    Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 91-109
    0867-0323
    2450-3452
    Pojawia się w:
    Forum Oświatowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy zasadą primum non nocere a ideą integracji dziedzictwa „przeszłość w przyszłości” Piero Gazzoli. Polityka kształtowania zasad niezbędnej interwencji konserwatorskiej
    Between the primum non nocere prinicple and the concept of heritage intergation. ‘The past in the future’ Piero Gazzola policy of establishing the principles of necessary conservation interventions
    Autorzy:
    Gaczoł, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218177.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Piero Gazzola
    znaczenie dziedzictwa kulturowego w współczesnym świecie
    aksjologiczne problemy ochrony
    dialog drogą kompromisu
    pakt dla ochrony zabytków
    meaning of cultural heritage in the modern world
    axiological issues of protection
    dialogue as a path of compromise
    pact for monument protection
    Opis:
    Nawiązując do faktu, że II Kongres Konserwatorów Zabytków odbył się w roku jubileuszowym, bowiem w czerwcu 2015 r. minęło 50 lat od dni, w których odbyło się zgromadzenie założycielskie Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS, autor zwrócił uwagę na postać profesora Piera Gazzoli, (1908–1979) jednego z jej głównych inicjatorów i współtwórców, wybitnego włoskiego historyka architektury, wykładowcy akademickiego oraz konserwatora zabytków i zespołów zabytkowych, szczerego przyjaciela Polski. W artykule przypomniano, że proces tworzenia w całej Europie służb konserwatorskich i trudny wybór odpowiednich postępowań restauratorskich lub rekonstrukcyjnych, prowadziły w środowisku konserwatorskim do prób nawiązania stałej współpracy międzynarodowej już od 1931 r., a po tragicznych wydarzeniach II wojny światowej – do uchwalenia w 1964 r. w Wenecji Karty Konserwacji i Restauracji Zabytków i Miejsc Zabytkowych zw. Kartą Wenecką. Zwrócono jednakże uwagę, że sformułowania zawarte w tym dokumencie były odbiciem ówczesnych układów społecznych oraz podziału stref wpływów na kontynencie europejskim. Autor stara się poszukiwać niezbędnej równowagi w odniesieniu do podejmowanych aktualnie interwencji konserwatorskich, które zawsze powinny wychodzić od zasady primum non nocere, ale zarazem zgodnie z nowym rozumieniem dziedzictwa umiejętnie integrować jego wartości z potrzebami współczesnego człowieka. Znakomicie wyrażał to Piero Gazzola już w autorskim wstępie do eseju „The Past in the Future” (Przeszłość w przyszłości), opublikowanego w Rzymie w 1969 r.: przemyślenia i rozważania opisane w książce, inspirowane są żarliwą nadzieją, że nasze środowisko i codzienność będą kreowane w racjonalnej harmonii, a poszanowanie wkładu naszego dziedzictwa będzie inspirowało współczesnego człowieka. (…) Jednym z zasadniczych warunków jest wpisanie do obiektów historycznych funkcji niezbędnych do właściwego działania obiektu czy miasta. W następstwie analizy powyższych słów Gazzoli, aktualnych poglądów w zakresie filozofii ochrony oraz doświadczeń, wynikających z długoletniej własnej praktyki, autor artykułu formułuje tezę: kryteria ochrony i konserwacji zabytków powinny być rozpatrywane indywidualnie w drodze dialogu, uwzględniającego wymogi konserwatorskie i specyfikę wynikającą ze współczesnych wymogów użytkowania. Dialog jest drogą kompromisu a teoria ochrony zabytków to sztuka osiągania optymalnej równowagi między teraźniejszością a przyszłym rozwojem. Artykuł kończy się stwierdzeniem, że zbyt małą uwagę przywiązuje się współcześnie do aksjologicznych problemów ochrony dziedzictwa kulturowego, czyli do stworzenie naturalnej relacji – więzi emocjonalnej pomiędzy społeczeństwem i jego zabytkami oraz do edukacji całego społeczeństwa w tym zakresie oraz propozycją stworzenia „Paktu dla ochrony zabytków”, czy szerzej dla ochrony dziedzictwa.
    Alluding to the fact that the 2nd Congress of Monument Conservators was held in the jubilee year, because in June 2015 50 years had passed since the founding meeting of the International Monument Protection Council ICOMOS, the author drew attention to Professor Piero Gazzola (1908–1979), one of its initiators and co-creators, an eminent Italian historian of architecture, a university lecturer, a conservator of monuments and historic complexes, and a true friend of Poland. The article recalls that in the whole Europe the process of creating conservation services and a difficult choice of appropriate restoration or reconstruction procedures led, in the conservation milieu, to attempts at establishing constant international cooperation already in 1931, and after the tragic events of World War II – to drafting in Venice in 1964 the Charter for the Conservation and Restoration of Monuments and Sites, known as The Charter of Venice. It was, however, pointed out that the phrasing used in the document reflected the social relations of the times and the division of zones of influence in Europe. The author tries to find a necessary balance in relation to the currently undertaken conservation interventions which should always start from the primum non nocere principle; but at the same time, according to the new understanding of heritage, skilfully integrate its values with the needs of the modern man. It was already expressed by Piero Gazzola in his preface to the essay “The Past in the Future”, published in Rome in 1969: the reflections and considerations described in the book are inspired by an ardent hope that our environment and everyday lives will be created in a rational harmony, and the respect for the contribution made by our heritage will inspire the contemporary man. (…) The condition is to inscribe in the historic structures the functions necessary for the facility or the city to function properly. Having analysed the above words of Gazzola, current views concerning the protection philosophy and personal experience resulting from years of practice, the author of the article formulates a thesis: criteria of monument protection and conservation should be considered individually by means of a dialogue taking into account conservation requirements and the specificity resulting from contemporary utilisation requirements. Dialogue is a path of compromise and the theory of monument protection is the art of obtaining an optimal balance between the present and the future development. The article ends with a statement that too much attention is currently paid to axiological problems of cultural heritage protection, namely to creating a natural relation – an emotional bond between the society and its monuments, and to education of the whole society in this respect, as well as a proposal of creating a “Pact for monument protection”, or more widely for heritage protection.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 44; 85-97
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Вытокі і функцыі паэзіі ў лірыцы Алеся Барскага
    Geneza i funkcje poezji w tekstach Alesja Barskijego
    Origins and functions of poetry in the lyrical works of Ales Barski
    Autorzy:
    Бароўка, Ванда
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/960121.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
    Tematy:
    паэзія
    лірычны герой
    эстэтычная праблематыка
    функцыі паэзіі
    аксіялагічныя ўстаноўкі пісьменніка
    poezja
    podmiot liryczny
    zagadnienia estetyczne
    funkcje poezji
    postawy aksjologiczne pisarza
    poetry
    lyrical hero
    aesthetic issues
    functions of poetry
    axiological attitudes of the writer
    Opis:
    Лірыка А. Барскага шматтэмная. Асэнсаванне эстэтычнай праблематыкі займае ў ёй не апошняе месца. Вытокі паэзіі ўвогуле А. Барскі бачыць у жыц-ці, а сваёй паэзіі – у прыгажосці навакольнай прыроды і ў помніках культу-ры, што стымулююць яго творчую актыўнасць. Лірыка А. Барскага аўтапсі-халагічная, лірычны герой паэта – асоба, духоўна блізкая аўтару. А. Барскі высока ацэньвае праўдзівасць і шчырасць аўтара-творцы. Спектр функцый паэзіі, з пункту гледжання А. Барскага, шырокі. Паэт вылучае сярод іх такія функцыі, як абуджэння чалавечай фантазіі, рэпрэзентацыі рэчаіснасці, ацэ-начную, мнеманічную і герменеўтычную, а таксама арыгінальную функцыю – функцыю захавання чалавекам маладосці ў працэсе творчасці.
    Liryka A. Barskiego jest różnotematyczna. Zrozumienie zagadnień estetycznych jest jednym z ważnym aspektów interpretacyjnych. A. Barski źródła poezji upatruje w życiu, a swojej w pięknie otaczającej przyrody i zabytków kultury, które stymulują twórczość. Liryka A. Barskiego jest autopsychologiczna, podmiot liryczny to osoba bliska duchowo autorowi. A. Barski docenia prawdziwość i szczerość autora-twórcy. Zakres funkcji poezji z punktu widzenia A. Barskiego jest szeroki. Poeta wyróżnia takie funkcje, jak rozbudzanie ludzkiej wyobraźni, reprezentowanie rzeczywistości, ewaluacyjne, mnemoniczne i hermeneutyczne, a także funkcję oryginalną – funkcję zachowania młodości człowieka w procesie twórczym.
    A. Barski's lyrical works approach different themes. The understanding of aesthetic issues is not the least important among them. A. Barski sees the origins of poetry in general in life, and bases his own poetry on the beauty of the surrounding nature and the cultural monuments that stimulate his creative activity. A. Barski's poems are autopsychological, that is to say, the poet's lyrical hero is spiritually close to the author. A. Barski appreciates the truthfulness and sincerity of the author-creator. The range of functions of poetry, from the point of view of A. Barski, is wide. The poet singles out such functions as the function of awakening the human imagination, the representation of reality, evaluation, mnemonics and hermeneutics, as well as the original poetic function – the function of preserving youth in the creative process.
    Źródło:
    Acta Albaruthenica; 2020, 20; 13-23
    1898-8091
    Pojawia się w:
    Acta Albaruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies