Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "averroism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Beginnings of Modern Christian Aristotelianism
    Początki nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego
    Autorzy:
    Swieżawski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232571.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Arystoteles
    awerroizm
    arystotelizm chrześcijański
    Aristotle
    Averroism
    Christian Aristotelianism
    Opis:
    This is an English translation of Swieżawski’s original article titled “Początki nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego,” published in Roczniki Filozoficzne 19 (1971): 41–56. The paper focuses on four main topics: (a) increased theological standing of Aristotle in the 15th century; (b) critical concerns over the compatibility of Aristotle’s philosophy with Christianity, as well as over its interpretation by Averroes; (c) search for the “historical Aristotle” and an objective assessment of the resultant interpretations of Aristotle’s philosophy; (d) identification of Thomism with Christian Aristotelianism.
    Angielskie tłumaczenie oryginalnego artykułu Swieżawskiego pt. „Początki nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego”, opublikowanego w Rocznikach Filozoficznych 19 (1971): 41–56. Artykuł przedstawia cztery główne zagadnienia: (a) wzrost teologicznej powagi Arystotelesa w XV wieku; (b) pojawiające się w tym okresie głosy krytyczne, dotyczące chrystianizmu Arystotelesa i awerroistycznej interpretacji jego poglądów; (c) dążenie do odszukania „historycznego Arystotelesa” i do obiektywnej oceny jego różnych interpretacji; (d) utożsamienie tomizmu z chrześcijańskim arystotelizmem.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 4; 7-26
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Natural Reason and God’s Infinite Power: Diversity of Approaches in the Late 13th and 14th Century Commentaries on Averroes’s De substantia orbis
    Autorzy:
    Tomanek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621437.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    De substantia orbis
    Averroes
    Averroism
    Fernand of Spain
    Maino de’ Maineri
    Philosophy in Medieval Paris
    Philosophy in Medieval Erfurt
    Opis:
    The subject of this article is Latin reception of Averroes’s treatise De substantia orbis, with special regard to the commentary practice in the late Middle Ages. Numerous philosophical problems were taken up in these commentaries following Averroes’s lead. The most controver-sial among them were these concerning divine attributes, i.e., infinite power, efficient and final causality, and, consequently, God's ability to create out of nothing. Three different commentaries were therefore chosen to exemplify the key differences be-tween the doctrinal approaches of the commentaries on the De substantia orbis. The first two of them—composed by Fernand of Spain and Maino de’ Maineri—represent the Averroistic approach, adopting and developing Averroes’s ideas; the third commentary—composed by an anonymous author in Erfurt around 1362—represents the non-Averroistic approach referring to the questions raised in the De substantia orbis in order to propose orthodox solutions being far from these adopted in the treaty by Averroes himself. The article aims at scrutinizing the problems of infinite power of God and divine causali-ty as they have been taken up by Latin philosophers from the late XIIIth to the second half of the XIVth century by elucidating the key differences between the two lines of inquiry and highligh-ting the variety of approaches to Averroes’s De substantia orbis.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2021, 54; 181-215
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy Awerroes był awerroistą?
    Was Averroes an averroist?
    Autorzy:
    Kaczmarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431332.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Awerroes
    awerroizm
    determinizm
    dusza ludzka
    teoria "podwójnej prawdy"
    filozofia muzułmańska
    Averroes
    averroism
    determinism
    human soul
    theory of “double-truth”
    Muslim philosophy
    Opis:
    XIII wiek w Europie obfitował w wiele aktywnych nurtów filozoficznych. Jeden z nich, ruch związany z odkrytym na nowo Arystotelesem, zgromadził wokół siebie grupę ludzi zwanych „awerroistami”. Bardzo szybko tenże nurt zaczęto kojarzyć z Awerroesem, filozofem muzułmańskim z XII wieku. Powyższy artykuł podejmuje analizę filozofii Awerroesa, w celu dowiedzenia, że bezpośrednie łączenie imienia Awerroesa z nurtem awerroizmu stanowi zbyt duże uproszczenie. Artykuł opracowuje ten problem na różnych płaszczyznach. Głównymi źródłami podjętych tu rozważań są dwa dzieła Ibn Ruszda: Fasl al.-makal i Al.-Kaszf an manahidż al.-adilla. Pierwsze zagadnienie dotyczy wolnej woli i pojęcia determinizmu. Poruszany przez awerroistów problem predestynacji, Awerroes umieścił między dwoma skrajnościami: okazjonalizmem i determinizmem. Filozof z Kordoby dowodził, że człowiek nie jest bytem całkowicie zdeterminowanym, ale porusza się według pewnych reguł i korzysta z łaski Bożej, by te reguły wypełnić. W kolejnej części artykułu pada pytanie o problem duszy. Awerroiści twierdzili, że dusza ludzka jest śmiertelna i umiera wraz z ciałem. Uważali, że istnienie jedna wspólna dusza dla całego rodzaju ludzkiego. Ale to nie była teoria Awerroesa. Badając pisma tego filozofa, łatwo dowieść, że wierzył on w istnienie po śmierci indywidualnych dusz ludzkich, w życiu, które nastąpi po zmartwychwstaniu. Ostatnia z omawianych spraw dotyczy zagadnienia tzw. „podwójnej prawdy”. Zwolennicy tej teorii uważali, że istnieją dwie niezależne drogi wiodące ku prawdzie: teologiczna i filozoficzna. Według awerroistów były to drogi niezależne od siebie i każda posiadała swoją własną prawdę. W artykule wykazano jednak, że Awerroesa nie można łączyć ze stanowiskiem ateistycznym, dla którego prawdy teologiczne nie miałyby większej wartości. Był on bowiem wierzącym muzułmaninem, który miał szacunek dla credo swojej religii. Jednakże Ibn Ruszd pokazał trzy drogi rozumowania. Podzielił on ludzi na trzy grupy: filozofów, teologów i prosty lud. Według niego każda z tych grup posługuje się swoimi własnymi metodologicznymi narzędziami. Prosty lud rozumie prawdy swojej wiary w oparciu o metody retoryki, teologowie są dialektykami, natomiast filozofowie posługują się sylogizmem demonstratywnym, który jest najskuteczniejszym sposobem dochodzenia do prawdy. Na pewno badanie filozofii Awerroesa pozostaje stale aktualnym zadaniem. Warto jednak pamiętać o jednej uwadze – a mianowicie, należy zawsze starać się odróżniać oryginalne myśli Awerroesa od jego komentarzy dzieł Arystotelesa, które nie zawsze pokrywają się z poglądami Ibn Ruszda.
    We can identify many branches of philosophy in 13th century Europe. The newly rediscovered philosophy of Aristotle, brought together the so–called “averroists”. The title “averroist” became linked with Averroes, a Muslim philhosopher in the 12th century. This article examines the philosophy of Averroes with the aim of showing that the linking of averroist approaches with his name is oversimplistic. The article does this in a few ways. The main sources of this exploration are two works written by Averroes: “The Decisive Treatise” (Fasl al.-maqal) and “Faith and Reason in Islam” (Al.-Kaszf an manahidż al.-adilla). The first issue is in regard to free will and determinism. Averroes placed predestination, as put forward by averroists, between two extremes: occasionalism and determinism. The philosopher from Cordoba argued that the man is not a fully determined being but moves in accordance with certain laws, for which he requires the grace of God to fulfil. The next part of the article looks at the soul. Averroists thought that a human soul is mortal and dies with the body. They believed that there is one common soul for all mankind. However, this is not Averroes’ theory. In examining his writings, it is clearly seen that he believed in the existence of individual souls after death, in a life following the resurrection. The final matter involves the theory of “double–truth”. Advocates of this idea believe that there are two independent ways of discovering the truth: theological and philosophical. Averroists argued that theology and philosophy are independent of one another and that each has its own truth. In our article we demonstrate that Averroes is not an atheist, for whom theological truth has no real value. On the contrary, he was a faithful Muslim, who respected the creed of his religion. However, Averroes (aka Ibn Rushd) showed three ways of reasoning. He divided people into three groups: philosophers, theologians and the common people. According to him, each group uses its own methodological tools. The common people understand the truth of their faith based on the methods of rhetoric, theologians are dialecticians, and philosophers use the syllogic demonstration, which is the most effective way of arriving at the truth. Certainly the study of Averroes’ philosophy remains a constant task. One needs to bear in mind however, that one should always try to distinguish his original thoughts from his comments on the works of Aristotle, which do not always correspond to his own views.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 2; 79-94
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SANTO TOMÁS DE AQUINO Y SIGERIO DE BRABANTE: LA DUPLEX VERITAS COMO NUNCIO DE UNA SECULARIZACIÓN EN CIERNES
    ST. THOMAS AQUINAS AND SIGER OF BRABANT: „DUPLEX VERITAS” AS THE HERALD OF SACULARIZATION IN EMBRYO
    Autorzy:
    Di Giacomo Z., Mario
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507238.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    double truth
    Latin Averroism
    heterodox Aristotelianism
    Thomism
    faith-reason relationship
    Aristotle’s baptism
    University of Paris
    secularization
    technical reason
    Opis:
    This paper analyzes the XIII century’s doctrine of double truth attributed to a Master of the Faculty of Arts of the University of Paris, Siger of Brabant. We will not, however, concentrate on determining if he was the authentic author of the duplex veritas; instead, our interpretation will focus on the importance of this doctrine as the source of a complex process of secularization that would end with separating faith from reason, theology from philosophy and from a socio-political perspective, the spiritual power from the temporal one.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2013, 2; 65-90
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies