Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autotranscendencja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Person and Conscience: Augustinian Strands in John-Pauls Ethics
Osoba i sumienie. Wątki augustyńskie w etyce Jana Pawła II
Autorzy:
O'Donovan, Oliver
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035198.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
augustynizm
Karol Wojtyła (Jan Paweł II)
Max Scheler
osoba
sumienie
Henri de Lubac
Gaudium et spes
autotranscendencja
Augustinianism
Karol Wojtyła (John-Paul II)
person
conscience
Gaudium et Spes
self-transcendence
Opis:
Wielkie uznanie dla encykliki Veritatis splendor zrodziło się z jej augustynizmu. W myśli Wojtyły dominują dwa augustyńskie motywy, jeden zaczerpnięty z Maxa Schelera, drugi z Henri de Lubaca i nouvelle théologie. Jedność bytu i dobra to podstawa, na której potwierdza on integralność ontologiczną osobowego podmiotu działania. Pierwszeństwo łaski Bożej, prowadzącej człowieka jako podmiot działania do moralnego urzeczywistnienia, kieruje jego myśleniem o sumieniu jako wewnętrznym dialogu z Bogiem. Cała moralna samoświadomość zależy od tego spotkania, natomiast ciągłość osoby umożliwia rozwój moralnego doświadczenia.
The wide appeal of Veritatis Splendor lay in its Augustinianism. Two Augustinian themes predominate in Wojtyła's thought, one derived from Max Scheler, the other from Henri de Lubac and the nouvelle théologie. The unity of being and the good is the basis on which he can reassert the ontological integrity of the personal agent. The priority of divine grace in leading the human agent to moral fulfilment directs his thinking about the conscience as an inner dialogue with God. All moral self-awareness depends on that encounter, while the continuity of the person makes possible the accrual of moral experience.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 3; 17-31
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mieszkańcy gwiazd” według Karla Rahnera
The “inhabitants of stars” according to Karl Rahner
Autorzy:
Rodzeń, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430898.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Rahner Karl
theology
extraterrestrial intelligence
space
self-transcendence
christocentrism
Rahner Karol
teologia
inteligencja pozaziemska
kosmos
autotranscendencja
chrystocentryzm
Opis:
In his enormous literary-production Karl Rahner (1904–1984) did not omit the question of intelligent extraterrestrial beings. Despite the fact that his statements about this issue are sporadic, fragmented and scattered, they nevertheless give a fairly clear and original philosophical and theological picture of this problem. Rahner presents the question of hypothetical extraterrestrial intelligence in a metaphysical perspective in which the cosmos is constantly coming into being as a self-transcending reality. According to Rahner the cosmos with its physical laws and in accordance with the purposeful plan of its Creator is oriented not only towards humans (anthropocentrism), but also towards other embodied spiritual beings (subjectivity-centrism). In this perspective there is a real possibility that other intelligent beings besides us exist. From the theological point of view, according to Rahner these hypothetical beings, just like humans, are exposed to the self-communicating God-Trinity through the Logos-Christ-Redeemer (christocentrism).
W swojej ogromnej spuściźnie piśmienniczej Karl Rahner (1904–1984) nie pominął zagadnienia istnienia rozumnych istot pozaziemskich. Są to jednak wypowiedzi nieliczne, fragmentaryczne i rozproszone. Pomimo tego dają one wyrazisty i oryginalny obraz filozoficzno-teologiczny tego zagadnienia. Kwestię potencjalnych inteligencji pozaziemskich Rahner przedstawia na tle metafizycznego ujęcia kosmosu jako nieustannie stającej się i autotranscendującej rzeczywistości. W jego opinii kosmos w swoich prawach fizycznych i zgodnie z celowym zamysłem jego Stwórcy zorientowany jest nie tyle w stronę człowieka (antropocentryzm), lecz podmiotów cielesno-duchowych (podmioto-centryzm). W tej perspektywie realna staje się możliwość powstania także innych, oprócz człowieka, istot rozumnych. Z punktu widzenia teologii są one według Rahnera tak samo otwarte na samoudzielającego się Boga-Trójcy w Logosie-Chrystusie-Zbawcy (chrystocentryzm) jak ludzie.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2016, 52, 3; 153-174
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies