Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autotematyzm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Narrator nieobecny? Struktura narracji w utworze Debory Vogel Akacje kwitną. Montaże
An Absent Narrator? The Structure of Narration in Debora Vogels „Akacje kwitną. Montaże” („Acacias Bloom. Montages”)
Autorzy:
Pater, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944411.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narrator
autotematyzm
Debora Vogel
kreacjonizm
self-thematism
creationism
Opis:
For the author a polemics with the thesis concerning the “absence” of the narrator in Debora Vogel's novel Akacje kwitną. Montaże is the starting point for analysis of the narration structure of the work. The self-creating measures taken by the speaking subject, a distinct self-thematism and showing the very process of creating the novel world by means of proper techniques reveal the basic principle of the work's construction, which is the idea of creationism. At the same time these are manifestations of the experimental character of Vogel's fiction and of the peculiar game played by the narrator with the recipient with the use of tools typical of the novel.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 115-143
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performed Biography, or Stage Play of/with an Actress’s Life Archive: A Case Study
Biografia performowana, czyli sceniczna gra (z) archiwum życia aktorki: Studium przypadku
Autorzy:
Popczyk-Szczęsna, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147334.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
biografia
archiwum
performatywność
autotematyzm
reenactment
biography
archive
performativity
autothematicism
Opis:
Artykuł dotyczy kwestii reprezentacji biografii w sztukach teatralnych, w których bieg życia jednostki stanowi podstawę zabiegów re-kreacyjnych. Wśród najnowszych przedstawień inspirowanych materiałem biograficznym, często autotematycznych, które oscylują między fikcją i faktografią, wyróżniono typ określony jako biografia performowana. Jako reprezentatywny przykład takiego przedstawienia wybrano spektakl Wielce Szanowna Pani (reż. Martyna Peszko, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2020) inspirowany biografią aktorki Haliny Mikołajskiej i utrzymany w poetyce gry (z) archiwum. Sceniczne performowanie biografii Mikołajskiej odbywa się dzięki wykorzystaniu dokumentacji pisanej i filmowej, utworów literackich, autotematycznych wypowiedzi i zachowań wykonawczyń oraz interakcji z publicznością. Dzięki temu fragmentaryczna re-kreacja jednostkowej biografii splata się z osobistymi i ogólnymi refleksjami o etycznych i emocjonalnych wyzwaniach wpisanych w zawód artystki scenicznej. Podstawą analizy przedstawienia jest pojęcie reenactment wprowadzone przez Rebekkę Schneider na określenie tych praktyk przywołania przeszłości, w których afektywny akt rekonstrukcji historii jest jednocześnie kreacją osobistej wypowiedzi wykonawców.
This article deals with the issue of representation of biography in theater plays in which an individual life course forms a basis for the re-creational efforts. Among the latest often autothematic performances inspired by biographical material and oscillating between fact and fiction, a form known as performed biography can be identified. This article presents the play Wielce Szanowna Pani (Dear Madam, dir. Martyna Peszko, Polish Theater in Bydgoszcz, 2020), inspired by the biography of actress Halina Mikołajska and set in the poetics of playing (with) the archive, as representative of such a performance. The performance of Mikołajska’s biography onstage draws upon the use of archival documents and film, literary works, and the performers’ autothematic utterances and actions, as well as audience interaction. In this way, the fragmentary re-creation of an individual biography and personal and general reflections on the ethical and emotional challenges faced by a stage artist are intertwined. The analysis of the play centers around the concept of reenactment, introduced by Rebecca Schneider to refer to practices of recalling the past, in which the affective act of reconstructing history is simultaneously a creation of the performers’ personal utterances.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 65-85
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dziecięcy wektor” w komiksach Guy Delisle’a
Autorzy:
Abriszewska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962183.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Guy Delisle
komiks
dziecięcy bohater
autotematyzm
comics
child protagonist
autothematism
Opis:
The aim of the article is to study the influence of the child characters in Guy Delisle’s graphic stories on the narrative itself. This influence varies from direct and explicit (comments, characters’ actions) to indirect and implicit, when the very form of the narrative is reshaped. Such changes occur when the child character influences the way his or her father, who is allegedly the main character of the story, functions in relation to time and space. The article also focuses on how the child characters in the stories catalyze play with conventions or reflection about the self and about the medium. Sometimes these characters become protagonists  whose perspectives dominate the narrative.
Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób obecność dziecięcych bohaterów w twórczości Guy Delisle’a każdorazowo przesuwa wektor historii, decydując o jej kształcie. Wpływ ten może być bezpośredni – komentarze, działania dzieci, albo pośredni – ten wymiar ogarnia niejako cały kształt opowieści, ponieważ  dzieci decydują o kształcie gospodarowania zarówno czasem, jak i przestrzenią głównego bohatera opowieści – ojca. Zaprezentowane również zostaje, w jaki sposób dzieci w twórczości kanadyjskiego rysownika stają się pretekstem do autotematycznego spojrzenia, zabaw komiksową konwencją, czy też zostają pierwszoplanowymi bohaterami, z perspektywy których budowany jest świat przedstawiony.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino i deziluzja
Cinema and Disillusion
Autorzy:
Biliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24955539.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autotematyzm
deziluzja
postmodernizm
kognitywizm
refleksywność
reflexivity
disillusionment
postmodernism
cognitive film theory
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Adrianny Woroch To tylko sztuczka. O samoświadomości kina i technikach deziluzyjnych we współczesnych filmach (2022), zawierającej szeroko zakrojone omówienie rozmaitych rodzajów zabiegów refleksywnych, jakimi posługiwali się filmowcy w ciągu ostatnich czterdziestu lat. Autor zwraca uwagę na strukturę rozprawy, charakteryzowaną w niej teorię i przyjętą przez Woroch metodologię, a także sytuuje książkę na tle innych opracowań dotyczących refleksji nad filmowym autotematyzmem.
The article is a review of Adrianna Woroch’s book To tylko sztuczka. O samoświadomości kina i technikach deziluzyjnych we współczesnych filmach [It’s Just a Trick: On Cinematic Self-Awareness and Disillusive Techniques in Contemporary Films] (2022), which extensively discusses various reflexive techniques employed by filmmakers over the past forty years. The author addresses the structure of the work, the theory presented by Woroch and her methodology, and situates the book in the context of other works focused on the idea of cinematic self-reflexivity.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 237-242
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nekrolog jako składnik elegijnego świata poetyckiego i jako tekst metapoetycki w wybranych utworach Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Obituary as a Component of the Elegiac Poetic World and as a Meta-poetic Text in the Selected Pieces by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Autorzy:
Trusewicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1450117.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
nekrologia
metapoetyka
autotematyzm
elegia
poezja
necrology
meta-poetics
autothematism
elegy
poetry
Opis:
W artykule zaproponowano interpretację wybranych wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w których obecny jest motyw nekrologu. Autor wskazuje na dwie funkcje tego motywu w utworach poety. Po pierwsze nekrologi wprowadzają tonację elegijną, charakteryzującą poetę jako jednostkę melancholijną i skoncentrowaną na tematyce funeralnej.  Po drugie pełnią funkcję metapoetycką, poddając doświadczenie śmierci afektywnej i językowej refleksji.
The article interprets the selected poems by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki which use the trope of obituary. The author points out its functions. First, the obituary introduces an elegiac tone that characterizes the poet as a melancholic subject, focused on the theme of a funeral. Second, this form has a meta-poetic function which allows an affective and linguistic reflection on the experience of death.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2020, 17; 87-98
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorefleksyjność po polsku
Polish-Style Self-Reflexivity
Autorzy:
Birkholc, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850592.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autotematyzm
autorefleksyjność
historia kina polskiego
metafikcja
reflexivity
history of Polish cinema
metafiction
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Pawła Bilińskiego Kinematograf o sobie. Autotematyzm w polskim filmie fabularnym (2021). Autor zwraca uwagę na to, że Biliński skupia się na przypadkach, w których autorefleksyjność manifestuje się w sferze treści, a nie formy filmowej. Jego zdaniem Biliński koncentruje się na innych aspektach zagadnienia niż większość filmoznawców zajmujących się autorefleksyjnością. Kinematograf o sobie… nie jest pracą ani z zakresu teorii kina, ani narratologii, lecz publikacją stricte historycznofilmową. Biliński próbuje nakreślić historię autotematyzmu w kinie polskim i odpowiedzieć na pytanie, po co rodzimi twórcy – nie tylko eksperymentatorzy, ale też reżyserzy filmów rozrywkowych – sięgali po chwyty autorefleksyjne. Autor recenzji omawia konstrukcję książki, wskazując mocne i słabsze strony monografii. Jego zdaniem Kinematograf o sobie… to pozycja, która może usatysfakcjonować w większym stopniu odbiorców zainteresowanych historią kina polskiego niż czytelników zainteresowanych filozoficznymi i narratologicznymi aspektami autorefleksyjności.
The article is a review of Paweł Biliński’s book Kinematograf o sobie. Autotematyzm w polskim filmie fabularnym [Cinema on Itself: Reflexivity in Polish Feature Film] (2021). The reviewer points out that Biliński focuses on situations where reflexivity is manifested in the sphere of content, and not in the sphere of film form; he concentrates on other aspects of the issue than most film scholars interested in reflexivity. Kinematograf o sobie… is neither a dissertation in the field of cinema theory nor narratology; it is strictly a book in film history. Biliński tries to outline the history of Polish reflexivity and to answer the question why Polish filmmakers – not only experimenters, but also directors of entertainment movies – made reflexive films. The reviewer discusses the structure of the book and points out its strengths and weaknesses. In his view, Kinematograf o sobie… is a book that can satisfy readers interested in the history of Polish cinema more than readers fascinated by the philosophical or narrative aspects of reflexivity.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 182-188
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy patrzysz uważnie?”. Autotematyzm w „Prestiżu” Christophera Nolana
“Are You Watching Closely?”: Self-Reflexivity in Christopher Nolan’s “The Prestige”
Autorzy:
Michno, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341360.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autotematyzm
Christopher Nolan
metoda szkatułkowa
self-reflexivity
box-within-a-box method
Opis:
Tekst jest poprowadzoną w kluczu autotematycznym analizą filmu Prestiż (2006) Christophera Nolana. Trzy fazy doskonałej sztuczki magicznej zaprezentowane w pierwszych i ostatnich minutach projekcji odpowiadają trzyetapowej, szkatułkowej metodzie opowiadania filmowego zastosowanej przez reżysera. Kolejność oraz charakter elementów składowych mogą zostać z powodzeniem porównane ze schematami używanymi w kinie popularnym, co wraz z subtelnymi odniesieniami do postaci związanych z narodzinami kina dopełnia metafilmowego spojrzenia na twórczość Nolana.
The article presents an analysis of self-reflexivity in The Prestige (2006) by Christopher Nolan. Three phases of the perfect magic trick presented in the first and last minutes of the film correspond to the three-stage, box-within-a-box method of narrative employed by the director. The order and nature of the components can be successfully compared to those used in popular cinema, which, along with subtle references to the birth of the cinema, complete the meta-film overview of Nolan’s work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 181-195
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogrzeb Irzykowskiego – wobec młodopolskiej niezrozumiałości
Funeral by Irzykowski – Towards Modernist Incomprehensibility
Autorzy:
Dąbrowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057947.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Irzykowski
krytyka
Młoda Polska
niezrozumiałość
maniera
autotematyzm
criticism
Modernism
incomprehensibility
mannerism
autothematism
Opis:
Cel artykułu stanowi podjęcie namysłu nad stosunkiem Karola Irzykowskiego do charakterystycznej dla Młodej Polski estetyki wieloznaczności i enigmatyczności, którą autor postrzega jako stojącą w sprzeczności wobec dążenia do „komunikatywności” tekstu. Refleksje nad podstawami wyrażanej przez Irzykowskiego krytyki i postulatami formułowanymi przez niego w odpowiedzi na krytykowane zjawiska zostaną skonfrontowane z analizą noweli Pogrzeb jego autorstwa. Utwór ten (marginalnie traktowany w badaniach nad twórczością Irzykowskiego) postrzegać można jako autotematyczną wypowiedź na temat kanonów estetycznych epoki oraz polemikę z jej założeniami. Analiza noweli służyć ma również podkreśleniu, że dla problematyki kulturowych polemik istotny jest nie tylko namysł nad eseistyką, publicystyką i innymi formami wypowiedzi bezpośrednio wyrażającymi stanowiska krytyków, ale również nad tekstami kultury, metaforycznie ujmującymi podstawy tych stanowisk.
The aim of this article is to reflect on Karol Irzykowski’s attitude to the aesthetics of ambiguity and enigmatism, characteristic of the Modernism movement, which the author sees as contradictory to the pursuit of the “communicativeness” of text. The reflections on the foundations of Irzykowski’s criticism and the postulates formulated by him in response to the criticised phenomena will be confronted with an analysis of the novella Funeral. This work (which is treated only marginally in studies of Irzykowski’s oeuvre) can be seen as an autothematic statement on the aesthetic canons of the era and a polemic against their assumptions. The analysis of the novella also serves to emphasise that, for the issue of cultural polemics, it is important to reflect not only on essays, journalism and other forms of expression that directly express the positions of critics, but also on cultural texts that metaphorically express the foundations of these positions.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 36, 1; 291-304
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biografia i materialność. O "Śladach nieobecności" Anny Marchewki
Biography and Materiality. On Anna Marchewka’s "Ślady nieobecności"
Autorzy:
Romanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1377243.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
subjectivity
self-reflexive writing
somatopoetics
materiality
biographical writing
podmiotowość
autotematyzm
somatopoetyka
materialność
biografistyka
Opis:
Autor artykułu podejmuje problematykę materialności w książce Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg autorstwa Anny Marchewki. Poprzez analizę doświadczenia materialnego, przestrzennego, roli fotograficznych ekfraz ukazuje oryginalność biograficznej praktyki Marchewki. Ów nowatorski sposób uprawiania biografistyki cechuje się szczególnym zaakcentowaniem fizycznego, cielesnego wymiaru doświadczenia biografa, wskazując na inny rodzaj epistemologii - ucieleśnionej, angażującej nie tylko emocje i umysł, lecz także ciało.
The article concerns problems of materiality in Ślady nieobecności. Poszukiwanie Ireny Szelburg [Traces of Absence. In Search for Irena Szelburg] by Anna Marchewka. The author of the article reveals originality of Marchewka's biographical practice interpreting records of material experience, spatial experience and photographic ekphrasis. The main feature of this new mode of biographical writing is the stress on physical, somatic aspect of biographer's experience, which indicates different kind of epistemology - embodied, engaging body as much as mind and emotions.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 193-205
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942807.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filologia
fikcje
autotematyzm
różnica antropologiczna
posthumanizm
philology
fiction
autothematism
anthropological difference
post-humanism
Opis:
Artykuł jest obszernym omówieniem książki Arkadiusza Żychlińskiego pt. „Labo-ratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warszawa 2014). Autorka podkreśla pionierski, zwłaszcza na gruncie polskiej humanistyki, charakter rozważań po-znańskiego germanisty, który odnosząc się do wybranych badań z zakresu zoologii, etologii, antropologii, rozważa możliwość uczynienia z filologii soczewki do namysłu nad antropogenezą. Wypracowywanej w ten sposób koncepcji przyświeca przede wszystkim myśl Martina Heideggera, przekonanego o nieredukowalnej różnicy między człowiekiem a zwierzęciem. Żychliński chce ową różnicę eksplorować za pośrednictwem fikcji; uczony przyjmuje, a poniekąd również wprowadza szerokie rozumienie tego pojęcia, którym obejmuje fabuły literackie, filmowe, serialowe oraz występujące w grach komputerowych. To one stają się owymi laboratoriami, w których eksperymentuje się z różnymi modelami życia, sposobami bycia człowiekiem (wyłącznie człowiekiem!). Autorka niniejszego omówienia dowartościowuje oryginalną koncepcję, wynikającą między innymi ze splotu studiów humanistycznych z naukami o życiu, jednocześnie wymienia szereg zastrzeżeń, jakie rodzą się, gdy czytać pracę Żychlińskiego z perspektywy krytycznych studiów nad zwierzętami.
The article is a comprehensive overview of the book by Arkadiusz Żychliński, “Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warsaw 2014). Emphasised is the pioneering, especially in Polish humanities, character of reflections presented by the author, who, referring to selected research in zoology, ethology, and anthropology, considers the possibility of making philology the lens to reflect on anthropogenesis. The conceptis primarily inspired by Martin Heidegger, who was convinced of the irreducible difference between man and animal. Żychliński wants to explore this difference through fiction, introducing a broad understanding of the term, which includes narratives in literature, film, TV series and computer games. They become laboratories where experiments with different models of life, ways of being human (only human!) are carried out. The reviewer emphasises originality of the concept, resulting, inter alia, from combining humanistic studies with life sciences. She also lists a number of concerns that arise when if Żychliński’s work is read from the perspective of critical studies on animals.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wewnątrz siebie samej”. Praktyka twórcza Olgi Tokarczuk w świetle opowiadania Szkocki miesiąc z tomu Gra na wielu bębenkach
“Inside Yourself” Creative Practice of Olga Tokarczuk in the Context of Short Story Scottish Month from the Volume Playing on a Multitude of Drums
Autorzy:
Gralewicz-Wolny, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52906718.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Olga Tokarczuk
Szkocki miesiąc
autotematyzm
warsztat pisarski
Scottish Month
autothematism
writer’s craft
Opis:
Artykuł dotyczy jednego z ważniejszych wątków twórczości Olgi Tokarczuk, jakim jest temat praktyki pisarskiej. Noblistka porusza go zarówno w swojej eseistyce, jak i w wypowiedziach publicystycznych, dowodząc tym stałej i czujnej obserwacji własnego procesu twórczego. Refleksję nad związkiem literatury z rzeczywistością prowadzi także w tekstach literackich, do których należy między innymi opowiadanie Szkocki miesiąc z tomu Gra na wielu bębenkach. Przedstawiona w artykule interpretacja tego utworu odnosi się do kwestii usytuowania aktu twórczego na skrzyżowaniu tego, co realne, i tego, co wyobrażone, wiążąc się w konsekwencji z postrzeganiem twórcy jako tego, kto zarazem pisze i jest pisany. Uosobieniem owego metaliterackiego zwielokrotnienia jest tu postać protagonistki – jednocześnie bohaterki, narratorki i alter ego pisarki, która w miarę rozwoju fabuły uświadamia sobie swoje uwikłanie w szkatułkową strukturę prawdy i fikcji.
The article is concerned with one of the most important aspects of Olga Tokarczuk’s oeuvre, which is the topic of writing practice. The Noble Prize winner addresses it not only in her essays, but also in her opinion pieces, showcasing through it the constant and cautious observation of her own creative process. The reflexion on the relation between literature and reality is also presented in the literary texts, to which amongst others belongs the short story Scottish Month from the volume Playing on a Multitude of Drums. The text interpretation presented in the article addresses the question of situating the creative act at the crossroads of what is real and what is imagined, being connected – as a consequence – with perceiving the writer as a person who simultaneously writes and is written. The epitome of this meta-literary multiplication is the main protagonist – the character, narrator and alter ego of the author at the same time, who becomes aware of her involvement with the multilayered structure of truth and fiction.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 4; 450-462
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars poetica jako sztuka przetrwania: interpretacja wiersza Tysiąc i jedna noc Urszuli Kozioł
Ars poetica as the Art of Survival: an Interpretation of Urszula Kozioł’s Poem “Tysiąc i jedna noc” (A Thousand and One Nights)
Autorzy:
Stusek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365778.pdf
Data publikacji:
2017-03-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ars poetica
Szeherezada
story
narrative
Urszula Kozioł
selfreferentiality
art
opowieść
narracja
autotematyzm
sztuka
Opis:
W artykule zinterpretowany został wiersz Urszuli Kozioł Tysiąc i jedna noc, pochodzący z debiutanckiego arkusza Gumowe klocki (1957). Interpretacja uwypukla autotematyczny aspekt utworu i akcentuje znaczenie odwołania do baśni (postać Szeherezady). Sztuka tworzenia jest przedstawiona jako sztuka przetrwania, próba porządkowania chaosu i zrozumienia rzeczywistości pomimo świadomości śmierci. W omówieniu wiersza wyeksponowana zostaje właściwa mu ambiwalencja: podkreślenie wagi słowa przy jednoczesnym dystansie wobec jego gloryfikacji. Autorka artykułu porusza problem potrzeby i wszechobecności narracji.
The article offers an interpretation of Urszula Kozioł’s Tysiąc i jedna noc (A Thousand and One Nights), originally released as part of the poet’s debut, Gumowe klocki (Rubber Blocks, 1957). This interpretation highlights the self-referential aspect of the work and accents the meaning of its references to the tale of Scheherezade. The act of creation is presented as the art of survival, and attempt to order chaos and understand reality in spite the awareness of death. In the discussion of the poem, its inherent ambivalence is brought into relief: its emphasis on the importance of the word and simultaneous distance toward the word’s glorification. The author considers the problem of the need for and ubiquity of narrative.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 7; 72-79
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autotematyzm w piosence na przykładzie twórczości Pablopavo (Pawła Sołtysa)
Mise en abyme in works by Pablopavo (Paweł Sołtys)
Autorzy:
Gajda, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143216.pdf
Data publikacji:
2022-08-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
mise en abyme
song
lyrics
literariness
Pablopavo
autotematyzm
piosenka
słowo w piosence
literackość
Opis:
Tematem artykułu jest twórczość Pablopavo, artysty piosenki, dla którego jednym z ważnych środków wyrazu jest autotematyzm. Termin ten, od dziesięcioleci rozpoznawany w badaniach literaturoznawczych, rzadko (lub prawie wcale) był dotąd rozpatrywany jako ważny element tekstów piosenek. W artykule znajdziemy liczne przykłady, które pokazują, jak na różne sposoby warszawski songwriter wykorzystuje autotematyzm, tworząc atrakcyjne konstrukcje paraliterackie. Dzięki takim zabiegom udaje się przekraczać ograniczenia gatunkowe piosenki, kierując przekaz w stronę literackości. Autotematyzm staje się chwytem, który pomaga budować porozumienie z odbiorcą ponad poziomem rozrywkowym. Dystans wobec formy, ironia, komizm służą ocaleniu autentyzmu przekazu, stawiając w centrum zainteresowania sam proces komunikacji, oparty przede wszystkim na języku.
The paper is devoted to the works of Pablopavo, a song artist for whom mise en abyme is an important means of expression. Although the term has been recognized in literature studies for decades, it has rarely been considered an important element of song lyrics. The paper discusses numerous examples which illustrate different ways in which Pablopavo uses mise en abyme, creating attractive paraliterary constructions, breaking the genre limitations of songs, directing the message towards literariness. Mise en abyme becomes a device which allows him to construct an understanding with the addressee which goes beyond entertainment. Distance from the form, irony, comicality help make the message authentic, situating the very process of communication, based mostly on language, at the center.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 27; 28-43
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czytanie Pilcha w sensie ścisłym. O wpływie autotematyzmu na powstanie persony medialnej Jerzego Pilcha
Reading Pilch in the strict sense. About the influence of self-referentiality on the formation of the public persona of Jerzy Pilch
Autorzy:
Hanik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520381.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
self-referentiality
autobiography
image of the writer
Jerzy Pilch
autotematyzm
autobiografia
image pisarza
Opis:
Reading Pilch in the strict sense. About the influence of self-referentiality on the formation of the public persona of Jerzy Pilch The essential focus of this article is the issue of the “trap of self-referentiality” that Jerzy Pilch and his audience fell into. The aim of the article is to trace Pilch’s autobiographical and self-referentiality comments and examine how they affected the reception of his image, as well as the interpretation of his persona. The analysis of various commentaries allows the author to carefully trace the intricacies of the public persona created by Jerzy Pilch, a persona that became for him both a popularizing trademark and a burden for a sensitive man. Hanik shows that Pilch destined himself to such a fate, over the years meticulously creating the image, that he maintained in interviews, numerous speeches and numerous autobiographical novels. This earned him both a crowd of loyal fans and a group of harsh critics. The author sketches Pilch’s image emerging from these statements in order to retrace where it was disturbed, and to analyze the statements, reviews and comments on his persona that reinforced this image or undermined its authenticity. Finally, the article shows that the creation of one of the first such distinctive media personas in the Polish literary market, was at the same time the creation of one of Pilch’s characters, one of the most difficult to interpret.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 59-74
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znikopis Urszuli Kozioł, czyli arspoetyka jednorazowego użytku
Urszula Kozioł’s “Znikopis” (Etch-A-Sketch), or: A Disposable Ars Poetica
Autorzy:
Grądziel-Wójcik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365774.pdf
Data publikacji:
2017-03-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary women's poetry
corporeality
ars poetica
Urszula Kozioł
selfreferentiality
współczesna poezja kobiet
cielesność
autotematyzm
Opis:
Przedmiotem interpretacji jest Znikopis Urszuli Kozioł, niewielki utwór z tomu Wielka pauza (1996), czytany na tle wiersza Ars poetica i późnej twórczości Urszuli Kozioł. Staje się on formą arspoetyki jednorazowego użytku, pozbawionej swej uniwersalnej i normatywnej roli i ograniczonej swym zasięgiem do danego, właśnie powstającego tekstu, który zyskuje specyficzną, cielesną materialność. „Znikopisanie” zostaje tu sprzężone z efektem biologicznym, jest konsekwencją „ciałoznikania”, nakierowując uwagę na problem psychosomatycznie rozumianej tożsamości rozpraszającego się „ja”, wyrażanej równolegle przez medium ciała i języka.
The subject of interpretation in this article is Urszula Kozioł’s “Znikopis” (Etch-A-Sketch), a short work from her book Wielka pauza (The Great Pause, 1996), read in the context of the poem “Ars poetica” and Kozioł’s later work. It becomes a form of single-use ars poetica, stripped of its universal and normative role and limited in its range to a particular, newly arising text which acquires a specific, corporeal materiality. The process of “etch-a-sketch” drawing here becomes linked to a biological effect, it is a consequence of “etching the body,” directing attention to the problem of the psychosomatically understood identity of the vanishing self, expressed on parallel tracks by the media of body and language.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 7; 58-71
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies