Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "attractant" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Selected pesticides as food attractants for Arion lusitanicus
    Autorzy:
    Stawarczyk, M.
    Piechowicz, B.
    Stawarczyk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/84620.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Wydział Biologii i Ochrony Środowiska. Stowarzyszenie Malakologów Polskich
    Tematy:
    pesticide
    food
    Arion lusitanicus
    nutritive attractant
    slug
    Źródło:
    Folia Malacologica; 2012, 20, 1
    1506-7629
    Pojawia się w:
    Folia Malacologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The structure of floral elements of Anchusa officinalis L. creating attractants for insects
    Struktura elementów kwiatowych Anchusa officinalis L. tworzących atraktanty dla owadów
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28569.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    plant structure
    flora
    Anchusa officinalis
    creating attractant
    attractant
    insect
    plant element
    micromorphology
    sepal
    petal
    stamen
    stigma
    pollen grain
    Opis:
    The present study involved the measurement of size and the micromorphology of the floral elements of Anchusa officinalis L. which are attractants for insects. The structure of the epidermis on the surface of the calyx, petals, throat scales, pistil and nectary were analysed using light and scanning electron microscopy (SEM). For light microscopy observations, semi-permanent slides were prepared, which were treated with Lugol’s iodine solution, Sudan III and fluoroglucine. The dark violet lobes of the corolla of Anchusa officinalis, with a velvety surface, and the throat scales, contrasting with them, belong to the most important optical attractants which lure insects from large distances. The dark pink colouring of the sepals additionally increases the attractiveness of the flowers. The epidermis covering the calyx formed different-sized non-glandular trichomes as well as glandular trichomes. The glandular trichomes were composed of a uni – or bicellular leg and a unicellular head. The colour of the corolla petals was determined by anthocyanins accumulated in the epidermal cells and in the more deeply situated parenchyma. The velvety surface was formed by the conical papillae, densely growing from the adaxial epidermis. The pink-violet throat scales with white hairs, covering the inlet to the tube of the corolla, were found at the inlet to the corolla throat. The longest trichomes on the surface of the scales were located in their lower and middle parts, whereas the shortest ones at their tips. The epidermis of the central part of the throat scales formed small papillae. The trichomes had thin cell walls, large vacuoles, numerous plastids and lipid droplets. The two-parted stigma of the pistil was covered by characteristic expanded outgrowths with wavy edges which performed the functions of structures facilitating the capture of pollen grains. As a result of the present study it was found that the structures affecting the attractiveness of the flowers, through various light effects within the corolla of Anchusa officinalis, include the papillae on the corolla surface, trichomes of the throat scales and the epidermal cells of the style. The trichomes of the scales can also be responsible for protecting pollen and nectar against rainfall.
    Przeprowadzone badania obejmowały pomiary wielkości oraz mikromorfologię elementów kwiatowych Anchusa officinalis L. stanowiących atraktanty dla owadów. W mikroskopie świetlnym i skaningowym elektronowym (SEM) analizowano strukturę epidermy na powierzchni kielicha, płatków korony, osklepek, słupka i nektarnika. Do obserwacji w mikroskopie świetlnym przygotowano półtrwałe preparaty, które traktowano: płynem Lugola, Sudanem III i fluoroglucyną. Ciemnofioletowe łatki korony Anchusa officinalis o aksamitnej powierzchni i kontrastujące z nimi jasne osklepki należą do najważniejszych atraktantów optycznych przywabiających owady z dużych odległości. Ciemnoróżowe zabarwienie działek kielicha zwiększa dodatkowo atrakcyjność kwiatów. Epiderma okrywająca kielich tworzyła włoski mechaniczne różnej wielkości oraz włoski gruczołowe. Włoski gruczołowe składały się z jedno- lub dwukomórkowej nóżki i jednokomórkowej główki. Barwę płatków korony warunkowały antocyjany zgromadzone w wakuolach komórek epidermy i głębiej leżącej parenchymy. Aksamitną powierzchnię tworzyły zwarcie wyrastające z doosiowej epidermy stożkowate papille. Przy wlocie do gardzieli korony występowały różowo-fioletowe osklepki z białymi włoskami osłaniającymi wlot do rurki korony. Najdłuższe włoski na powierzchni osklepek występowały w dolnej i środkowej ich części, a najkrótsze na szczycie. Epiderma centralnej części osklepek wytwarzała niewielkie papille. Włoski miały cienkie ściany komórkowe, duże wakuole, liczne plastydy i lipidowe krople. Dwudzielne znamię słupka było pokryte charakterystycznymi rozszerzonymi wyrostkami o pofałdowanych brzegach, które pełniły funkcje struktur ułatwiających zatrzymywanie ziaren pyłku. W wyniku badań stwierdzono, że do struktur wpływających na atrakcyjność kwiatów poprzez zróżnicowane efekty świetlne w obrębie korony Anchusa officinalis należą papille na powierzchni płatków, włoski osklepek oraz komórki epidermy szyjki słupka. Włoski osklepek mogą być również odpowiedzialne za osłonę pyłku i nektaru przed deszczem.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of the effectiveness of natural essential oils in the monitoring of the occurrence of greenhouse whitefly [Trialeurodes vaporariorum Westwood]
    Ocena skutecznosci dzialania naturalnych olejkow eterycznych w monitorowaniu wystepowania maczlika szklarniowego [Trialeuredes vaporariorum Westwood]
    Autorzy:
    Gorski, R
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/66592.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    effectiveness
    natural oil
    essential oil
    monitoring
    occurrence
    greenhouse
    white fly
    Trialeurodes vaporariorum
    aromatic attractant
    Źródło:
    Journal of Plant Protection Research; 2003, 43, 4; 393-397
    1427-4345
    Pojawia się w:
    Journal of Plant Protection Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sex propheromone of the pine tree lappet moth Dendrolimus pini and its use in attractant-based monitoring system
    Autorzy:
    Grodner, J.
    Zander, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/55011.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
    Tematy:
    cross-coupling reaction
    stereoselective reduction
    acetal
    aldehyde
    attractant
    Lepidoptera
    Lasiocampidae
    Pinus sylvestris
    field experiment
    Scotch pine
    sex pheromone
    pine tree
    lappet moth
    Dendrolimus pini
    attractant-based monitoring system
    needle
    forest
    Polska
    monitoring
    insecticide
    plant protection
    Opis:
    The study presents a new strategy of synthesis of the pine-tree lappet moth sex pheromone via hydrolysis of the (5Z,7E)-1,1-diethoxy-5,7-dodecadiene (propheromone) and their using in biological tests with pheromone traps. The field trials showed that a sticky delta traps with propheromone at dose of 2.4 mg was the most suitable for monitoring of the population of the pine tree lappet moth.
    Źródło:
    Pestycydy; 2010, 1-4
    0208-8703
    Pojawia się w:
    Pestycydy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nutritive for insects attractants in Asphodelus albus Miller flowers
    Atraktanty pokarmowe dla owadow w kwiatach Asphodelus albus Miller
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E
    Chwil, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28459.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    white asphodel
    morphology
    pollen efficiency
    pollen grain
    nectar secretion
    nectary
    insect
    flower
    Asphodelus albus
    nutritive attractant
    Opis:
    The studies on Asphodelus albus Miller flowers were conducted in the Botanical Garden of the UMCS in Lublin in the years 2004-2005. The flower nectaries location was determined in a stereoscopic microscope. The nectaring abundance was studied with a pipette method described by Jabłoński and Szklanowska (1979), while pollen efficiency determined after Warakomska's ether method (1972). Pollen viability was computed in a sample of 400 grains after acetocarmine staining. The following measurements of pollen grains were made: the length of polar axis (P), equatorial longitudinal axis (EL) and equatorial transverse axis (ET). In Asphodelus albus flowers, there are three nectary glands located in the ovary septa whose outlets are situated in the upper part of the ovary. The nectar secretion starts in a dehiscing bud and persists until the withering stage of perianth leaves. Considering the size of monocolpate pollen grains of Asphodelus albus, they are ranked among great, whereas their shape assumed flattened and circular at the polar view. In the Poland climatic conditions, a pollen showed high vitality (98%). The Asphodelus albus plants constitute a valuable source of nutrition for the pollinators as a single flower generated on average 4,22 mg sugars and 0,2 mg of pollen grains.
    Badania kwiatów Asphodelus albus Miller przeprowadzono na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie w latach 2004-2005. W mikroskopie stereoskopowym określono położenie nektarników kwiatowych. Obfitość nektarowania badano metodą pipetową opisaną przez Jabłońskiego i Szklanowską (1979). Do oznaczeń wydajności pyłkowej kwiatów zastosowano metodę eterową Warakomskiej (1972). Żywotność pyłku obliczono w próbie 400 ziaren po zabarwieniu acetokarminem. Wykonano pomiary ziaren pyłku: określono długość osi biegunowej (P) oraz osi równikowej podłużnej (EL) i poprzecznej (ET). W kwiatach Asphodelus albus występują trzy gruczoły nektarnikowe położone w przegrodach zalążni, które mają ujścia usytuowane w górnej części zalążni. Sekrecja nektaru rozpoczyna się w pękającym pąku i trwa do fazy więdnięcia listków okwiatu. Jednobruzdowe ziarna pyłku Asphodelus albus pod względem wielkości zaliczono do dużych, zaś ich kształt określono jako spłaszczony, a w położeniu biegunowym kolisty. Pyłek w warunkach klimatycznych Polski wykazał wysoką żywotność (98%). Rośliny Asphodelus albus są wartościowym źródłem pokarmu dla owadów zapylających, gdyż jeden kwiat wytwarzał średnio 4,22 mg cukrów i 0,2 mg pyłku.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The pollination of Epipactis Zinn, 1757 (Orchidaceae) species in Central Europe – the significance of chemical attractants, floral morphology and concomitant insects
    Autorzy:
    Jakubska-Busse, A.
    Kadej, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/58676.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    pollination
    Orchidaceae
    Central Europe
    significance
    chemical attractant
    flora
    morphology
    concomitant insect
    Epipactis
    autogamy
    geitonogamy
    pollinator
    orchid
    nectar composition
    Epipactis atrorubens
    Epipactis purpurata
    Epipactis palustris
    Opis:
    A series of studies on pollination biology of the Epipactis atrorubens (Hoffm.) Besser, E. purpurata Sm., and E. palustris (L.) Crantz populations was conducted in Poland, Lithuania and Czech Republic between 2003 and 2010. The research focused on pollinators and visitors to aforementioned orchid species as well as on the chemical analysis of orchids’ nectar which was done using the GC/MS method. It was found that: 1) the type of pollinators depends on the orchid population size and the surrounding environment, where the temperature and amount of precipitation during the vegetative season are the most vital factors; 2) pollinators and visitors to the examined orchids might differ in successive growing seasons; 3) the studied Epipactis species differ in the chemical composition of their nectar and its scent, which can influence their pollination biology; 4) the tendency to autogamy observed in E. purpurata might be due to lack of pollinators in its habitats.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2011, 80, 1
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Possibilities to monitoring-control of the horse-chestnut leafminer [Cameraria ohridella] with some acetal derivatives of [8E,10Z]-tetradeca-8,10-dienal
    Autorzy:
    Grodner, J
    Jablonski, T.
    Kolk, A.
    Przybysz, E.
    Slusarski, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/55153.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
    Tematy:
    Cameraria ohridella
    Polska
    Mazovia region
    attractant
    mating disruption
    pheromone trapping technique
    population control
    acetal derivative
    horse chestnut leafminer
    [8E,10Z]-tetradeca-8,10-dienal
    Aesculus hippocastanum
    population monitoring
    Opis:
    This paper shows possibility of utilization ether derivatives of (8E,10Z)-tetradeca-8,10-dienal [2-((7E,9Z)-trideca-7,9-dienyl)-1,3-dioxan (2) and 2-((7E,9Z)-trideca-7,9-dienyl)-4-hydroxy-6-heptyl-5-hexyl-1,3-dioxan (3)] as potential lures for monitoring of horse-chestnut leafminer population. The both propheromones were synthesized at the Institute of Industrial Organic Chemistry (IPO) and then tested in 2006/07 on field trials at several different sites on terrain of Mazovian province. Within the scope of these investigations, acetal 2 was checked at different doses (10, 100, 500 μg) by the pheromone trapping technique, and aldoxane 3 was used both in pheromone trapping (at the dose 50 μg) and mating disruption technique. The good attractiveness properties were obtained for both tested compounds. However, the dose of 2-((7E,9Z)-trideca-7,9-dienyl)-1,3-dioxan had to be a 10 times higher than dose of aldoxane for the same good activity.
    Źródło:
    Pestycydy; 2008, 3-4; 5-13
    0208-8703
    Pojawia się w:
    Pestycydy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alternatywne metody kontroli liczebnosci szkodnikow i patogenow
    Autorzy:
    Duda, M
    Dubert, F
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805340.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    patogeny
    biologiczne metody ochrony roslin
    szkodniki roslin
    moluskocydy
    wrogowie naturalni
    rosliny transgeniczne
    repelenty
    liczebnosc
    antyfidanty
    olejki eteryczne
    feromony
    olejki roslinne
    monitoring
    atraktanty
    pathogen
    biological plant protection
    plant pest
    molluscicide
    natural enemy
    transgenic plant
    repellent
    pest number
    antifeedant
    essential oil
    pheromone
    plant oil
    attractant
    Opis:
    Najczęstszym źródłem mechanicznych uszkodzeń roślin jest żerowanie owadów - agrofagów, których liczebność musi być kontrolowana. Przez ponad 50 lat dominującą strategią zwalczania szkodników było stosowanie pestycydów, które jednak w wyniku długotrwałego stosowania indukują odporność agrofagów na te chemikalia. Skuteczność zintegrowanych metod zwalczania szkodnika wymaga, aby insektycydy były używane z minimalnym wpływem na środowisko i naturalnych wrogów agrofagów (ich pasożytów lub drapieżców). Podejmowane są badania nad zastąpieniem pestycydów nietoksycznymi produktami pochodzenia biologicznego, wprowadza się także zmodyfikowane genetycznie rośliny (GMO), posiadające geny odporności na szkodniki i choroby. Rośliny dysponują szeregiem mechanizmów odporności, jak lignifikacja ściany komórkowej, synteza wosków pokrywających powierzchnię liści, wytwarzanie toksyn i metabolitów wtórnych oraz uruchamianie sygnałów chemicznych emitowanych w celu wabienia naturalnych wrogów agrofagów. Manipulowanie zależnościami w układzie roślina-agrofag-drapieżca/pasożyt agrofaga może usprawnić kontrolę szkodników i zredukować ilość zużywanych pestycydów. Praca zawiera przegląd różnych biologicznych metod zwalczania szkodników.
    Many kinds of pests are one of the main reason of the yield loss of crop plants. Their quantity have to be under control. Fight against pest organisms with toxic chemicals has been the prevailing pest control strategy for over 50 years. However, a prolonged application of pesticides in agriculture often induced parasite resistance to these chemicals. Efficient integrated pest control requires that any insecticide used has an effect on the environment and the natural enemies of the pest as minimum as possible. The intensive studies are undertaken towards the substitute of traditional pesticides for non-toxic biological products. Genetically modified plants with introduced genes of the resistance to pests and diseases are more and more widely used, as well as biological control with a full spectrum of organisms and natural products including pheromones and volatile compounds emitted by plants. Plants possess a range of resistance mechanisms such as a cell wall lignification, synthesis of leaf waxes, toxins and secondary metabolites, and induction of chemical signals in injured plants to attract natural enemies of agro phages. Manipulating with the relations of plant-pest-predator/parasite of agrophage may result in better pest control and the reduced amount of pesticides used.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 413-430
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies