Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "atrybuty Boga" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Spójność (jedność) atrybutów Boga we współczesnej teologii filozoficznej
Autorzy:
Mordarski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15050220.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
teizm klasyczny
teologia filozoficzna
atrybuty Boga
filozofia religii
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 2; 337-347
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peter Ahlwardt’s Theology of Thunder
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591814.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Ahlwardt
physico-theology
thunder
lightning
God’s attributes
fizyko-teologia
grzmot
błyskawica
atrybuty Boga
Opis:
Peter Ahlwardt, osiemnastowieczny profesor Uniwersytetu w Greifswaldzie, znany jest przede wszystkim jako autor książki Bronto-teologia, w której przedstawił swoją teologię piorunów, należącą do bardzo silnego w jego czasach ruchu fizyko-teologii. Niniejszy artykuł sytuuje tę bardzo wąską część fizyko-teologii w kontekście filozofii i teologii Ahlwardta. W swojej epistemologii Ahlwardt podkreślił potrzebę rozumowania w zrozumieniu i docenieniu objawienia, z drugiej strony wymagał również, aby rozum był oświetlany przez Ducha Świętego, stwierdzając tym samym, że objawienie jest ostatecznym autorytetem. Ahlwardt odrzucił ideę wrodzonej koncepcji Boga, dlatego jedyną drogą otwartą na poznanie Boga jest metoda a posteriori stosowana do boskiego stworzenia. Ahlwardt oparł swój dowód na istnienie Boga na samoświadomości. Stworzenie istnieje, aby pokazać nieskończone doskonałości Boga, a ludzie jako racjonalne istoty powinni badać przyrodę, aby ujrzeć te doskonałości i poznać Boską wolę. Podobnie jak inni fizyko-teolodzy Ahlwardt chciał poprzez swoje badania piorunów i błyskawic wykazać, że są one manifestacjami boskich atrybutów. Powołując się na doskonałość i jedność atrybutów Boga, Ahlwardt argumentował, że te zjawiska atmosferyczne są w równym stopniu przejawami Bożego gniewu, jak i Jego miłości, oraz sprawiają, że ludzie dostrzegają wielkość Bożej chwały i zmuszają ich do myślenia o doskonałości Boga.
Peter Ahlwardt, an eighteenth-century professor at the University in Greifswald, is primarily remembered as the author of the Bronto-theology, in which he presented his thunder-theology – an idea which belongs to a very strong physico-theology movement at that time. This article situates this very small portion of physico-theology in the context of Ahlwardt’s philosophy and theology. In his epistemology, Ahlwardt stressed the need for reason in understanding and appreciating revelation. Conversely, he also required that reason should be illuminated by the Holy Spirit, thereby stating that the revelation is the final authority. Ahlwardt rejected the idea of an inborn concept of God – thus, the only way open to the knowledge of God is a posteriori from God’s creation. Ahlwardt proved the existence of God from self-awareness. Creation exists to show God’s infinite perfections, and humans, as rational creatures, should investigate nature to see these perfections and learn about the will of God. Like other physico-theologians, Ahlwardt used his investigation of thunder and lightning to show that they are manifestations of God’s attributes. Relying on the perfection and the unity of God’s attributes, Ahlwardt argued that these investigated atmospheric phenomena are as much the manifestations of God’s wrath as of His love; they make people see the greatness of God’s splendour and make them think about God’s perfections.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 87-108
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Est Deus omnino simplex?” Prostota Boga w ujęciu św. Tomasza z Akwinu
„Est Deus Omnino Simplex?”: The Simplicity of God According to Thomas Aquinas
Autorzy:
Kołodziejczyk, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488216.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prostota Boga
filozofia średniowieczna
atrybuty Boga
metafizyka składników
teologia filozoficzna
God’s simplicity
medieval philosophy
divine attributes
the metaphysics of constituents
philosophical theology
Opis:
Doktryna Bożej prostoty przez wieki znajdowała się w sercu teologii chrześcijańskiej. W dojrzałej myśli św. Tomasza z Akwinu prostota zajmuje pośród Boskich atrybutów uprzywilejowane miejsce. Byt prosty — czy też całkowicie prosty — to taki, który nie posiada żadnych części czy składników. To, że Bóg jest całkowicie prosty, oznacza, że nie wykazuje On żadnego z siedmiu wyszczególnionych przez Tomasza (i jego zdaniem jedynych możliwych) złożeń. Argumenty, jakimi św. Tomasz uzasadnia tezę o Bożej prostocie, podzielić można na cztery typy, które nazwałem: argumentem z braku możności, argumentem z uprzedniości części wobec całości, argumentem z uprzedniego twórcy oraz argumentem z doskonałości. Wszystkie one za punkt wyjścia przyjmują utożsamienie Boga z pierwszą przyczyną wszystkich rzeczy. Dodają do tego charakterystyczne dla siebie przesłanki. Pierwszy — że pierwsza przyczyna nie posiada możności, a każdy byt złożony musi ją posiadać. Drugi — że wszystko, co złożone jest zależne od swoich części, a pierwsza przyczyna nie jest od niczego zależna. Trzeci — że wszystko, co złożone wymaga czynnika sprawczego lub wyjaśnienia, a pierwsza przyczyna go nie posiada. Czwarty — że pierwsza przyczyna jest bytem doskonale dobrym, a byt taki nie może być złożony. W świetle przeprowadzonych analiz pierwsze dwa rozumowania wydają się niezadowalające. Trzeci zaś dowód stanowi dobre uzasadnienie dla rozważanej tezy, a czwarty może służyć za dodatkowe, choć słabsze, jej uzasadnienie.
Throughout the centuries, the doctrine of divine simplicity laid at the heart of Christian theology. In Thomas Aquinas’ mature thought, simplicity occupies a privileged place among other attributes of God. A simple (or completely) simple being is a being that does not consist of any parts or constituents. God’s being simple means that he does not exhibit any of the seven (and according to Aquinas the only possible) types of composition. The arguments that serve as the justification for this thesis can be divided into four groups which I labeled: the argument from the lack of potentiality, the argument from the priority of parts to the whole, the argument from the anterior maker and the argument from perfection. All of them begin with identifying God with the first cause of all things and add other premises that are specific to them. The first argument — that the first cause does not have potentiality and every composite being does have it. The second — that everything that is composite depends on it’s parts while the first cause is not dependent upon anything. The third — that every composite being needs a cause or explanation and the first cause has neither. The fourth — that the first cause is a perfectly good being and such a being cannot be composite. The analyses that were conducted show that the first two reasonings seem to be unsound. The third of the arguments provides a fine justification for the thesis in question. The fourth may serve as an additional, but weaker justification for it.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 1; 77-97
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdroworozsądkowe a filozoficzne poznanie atrybutów Boga
Common-sense and Philosophical Knowledge of God’s Attributes
Autorzy:
Sieńkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926878.pdf
Data publikacji:
2021-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
poznanie
zdrowy rozsądek
filozofia
atrybuty Boga
wszechmoc
wszechwiedza
wszechobecność
antynomia
knowledge
common sense
philosophy;
attributes of God
omnipotence
omniscience
omnipresence
antinomy
Opis:
Problem rozważany w tym artykule dotyczy relacji między zdroworozsądkowym a filozoficznym (realistycznym) poznaniem atrybutów Boga. Na przykładzie wszechmocy, wszechwiedzy i wszechobecności Boga dochodzi się do wniosku, że w oparciu o bezpośrednio daną rzeczywistość i przy zastosowaniu tylko poznania zdroworozsądkowego człowiek nie doświadcza tego rodzaju własności w świecie, lecz przypisuje je Bogu. Natomiast sam z siebie nie potrafi ich uzasadnić. Kwestią uzasadnienia problemów, powstających na gruncie poznania potocznego, zajmuje się m.in. filozofia. Dlatego przyjmuje się, że filozofia koryguje i uzupełnia poznanie przednaukowe. Jednakże dla samego orientowania się i uznania wspomnianych przymiotów Boga poznanie zdroworozsądkowe jest wystarczające.
The problem considered in this article concerns the relationship between the pre-scientific and philosophical knowledge of God’s attributes. The paper argues that although common sense does not experience omnipotence, omniscience and omnipresence directly in the world, it nevertheless attributes them to God. Common sense, however, cannot justify their attribution to God. The problem of justification arising from a pre-scientific cognition is dealt with, among others, by philosophers. On the one hand, this confirms the idea that philosophy corrects and complements pre-scientific cognition. On the other hand, however, it is argued that pre-scientific knowledge is sufficient to recognise and get acquainted with God’s attributes.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2021, 57, 1; 73-92
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benevolence or Mercy? The Problem with the First Premise of the Hiddenness Argument
Dobroczynność czy miłosierdzie? Problem pierwszej przesłanki argumentu z ukrytości
Autorzy:
Mordarski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791141.pdf
Data publikacji:
2021-09-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
argument z ukrytości
miłość Boga
atrybuty Boga
modele chrześcijańskiej miłości
teizm dobroczynności
teizm miłosierdzia
J. L. Schellenberg
Hiddenness Argument
God’s love
attributes of God
models of Christian love
benevolent theism
merciful theism
Opis:
The first premise of J. L. Schellenberg’s Hiddenness Argument equates God’s love with a positive relationship to human beings. To illustrate this relationship, the human model of parental love is used, based on the standards of the modern American liberal world, not on the biblical standard. As a result, we attribute to God a narrowly understood horizontal relationship towards people, which is completely alien to the understanding of love developed in the Christian tradition. When we refer to the classical theism that recognized love as the central attribute of God, we will see that it should be understood in a vertical model, consisting in the offering of good and mercy. This understanding undermines the benevolent theism and replaces it with the merciful theism or theism of mercy. Ultimately, this makes the first premise of the Hiddenness Argument very questionable and the whole argument calls for a significant revision.
Pierwsza przesłanka J. L. Schellenberga argumentu z ukrytości zrównuje miłość Boga z pozytywnym stosunkiem do człowieka. Aby zilustrować tę relację, posłużono się ludzkim modelem miłości rodzicielskiej, opartym na standardach współczesnego amerykańskiego liberalnego świata, a nie na standardach biblijnych. W rezultacie przypisujemy Bogu wąsko rozumiany horyzontalny stosunek do ludzi, który jest zupełnie obcy pojmowaniu miłości wypracowanemu w tradycji chrześcijańskiej. Kiedy odwołamy się do klasycznego teizmu, który uznawał miłość za centralny przymiot Boga, zobaczymy, że należy ją rozumieć w modelu wertykalnym, polegającym na ofiarowaniu dobra i miłosierdzia (łaski). Takie rozumienie podważa teizm dobroczynności i zastępuje go teizmem miłosierdzia (łaski). Dzięki temu okazuje się, że pierwsza przesłanka argumentu z ukrytości jest bardzo wątpliwa, a cały argument wymaga znaczącej rewizji.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 3; 123-139
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losowość i natura Boga
Randomness and God’s Nature
Autorzy:
Bradley, James
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553345.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
losowość ontologiczna
losowość epistemiczna
atrybuty Boga
wszechmoc
wszechwiedza
wszechobecność
cel
władza
przedwiedza
przyczynowość
ontological randomness
epistemic randomness
God’s attributes
omnipotence
omniscience
omnipresence
purpose
sovereignty
foreknowledge
causality
Opis:
Dzisiejsza nauka odnotowuje liczne zjawiska, których natura wydaje się losowa. Jednakże wielu naturalistów, jak i teistów podziela przekonanie, że pojęcie losowości stoi w sprzeczności z treścią wiary chrześcijańskiej. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że naukowa koncepcja losowości i tradycyjne chrześcijańskie ujęcie natury Boga są wzajemnie zgodne. Co więcej, zostanie pokazane, że nie da się naukowo rozstrzygnąć, czy w świecie przyrody losowość faktycznie występuje. Niemniej losowość zostanie zdefiniowana jako pojęcie matematyczne przydatne do właściwego interpretowania danych naukowych. Natomiast w myśl ujęcia powszechnie przyjmowanego przez teologów systematycznych natura Boga jest zgodna z obecnością zjawisk losowych w przyrodzie.
Observations of apparently random phenomena are commonplace in science. However, randomness and Christian belief are often seen as incompatible, both by naturalists and by theists. This article argues that the scientific concept of randomness and the historic Christian understanding of God’s nature are compatible. It argues that the existence of randomness cannot be settled scientifically; nevertheless, it clarifies randomness as a mathematical concept, argues that it provides a plausible interpretation of scientific data, and argues that its existence is consistent with God’s nature as it is commonly understood by systematic theologians.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2014, 11; 205-240
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Probabilistic Theism and the Classical Doctrine of Actus Purus
Teizm probabilistyczny a tradycyjna doktryna actus purus
Autorzy:
Mordarski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791050.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dariusz Łukasiewicz
Tomasz z Akwinu
teizm probabilistyczny
teizm otwarty
teizm klasyczny
atrybuty Boga
wszechmoc
prostota
Bóg jako actus purus
opatrzność vs. przypadek
teologia filozoficzna vs. nauki przyrodnicze
Aquinas
probabilistic theism
open theism
classical theism
attributes of God
omnipotence
simplicity
God as Actus Purus
providence vs. chance
philosophical theology vs. natural sciences
Opis:
Teizm probabilistyczny Dariusza Łukasiewicza wyrasta z nieklasycznego rozumienia natury Boga, zwłaszcza atrybutów prostoty i wszechmocy. Redefinicja tych atrybutów w kategoriach współczesnej filozofii analitycznej powoduje, że teizm probabilistyczny jest bliższy teizmu otwartego niż klasycznego teizmu. Jednak niezwykle ważną zasługą tego podejścia jest opracowanie wszechstronnego komponentu naukowego dla teizmu otwartego (który jest ciągle budowany na podstawach biblijnych), co powoduje, że teizm probabilistyczny umożliwia poszerzenie teizmu otwartego o perspektywę współczesnej nauki (współczesnych nauk przyrodniczych). Fundamentalnym znaczeniem teizmu probabilistycznego jest nie tyle pogodzenie występowania zdarzeń przypadkowych z teorią opatrzności, co raczej danie możliwości teizmowi otwartemu do wypłynięcia na szerokie wody dzisiejszych debat teistycznych, toczonych wśród współczesnych naukowców, a nie tylko wśród filozofów i teologów. Bez tego teizm otwarty pozostaje w ramach wąskiej teologicznej perspektywy, interesującej tylko dla teologów chrześcijańskich lub naukowców wyznających światopogląd chrześcijański.
Dariusz Łukasiewicz’s probabilistic theism arises from a non-classical understanding of the nature of God, especially the attributes of simplicity and omnipotence. The redefinition of these attributes in terms of modern analytical philosophy means that probabilistic theism is closer to open theism than to classical theism. However, an extremely important merit of this approach is the development of a comprehensive scientific component for open theism (which is built on biblical foundations), which means that probabilistic theism enables the extension of open theism to the perspective of modern natural sciences. The fundamental meaning of probabilistic theism is not so much the reconciliation of the occurrence of accidental events with the theory of providence, but rather it gives the possibility of open theism to enter into theistic debates among contemporary scientists, not only philosophers and theologians. Without this, open theism remains within a narrow theological perspective, interesting only to Christian theologians or scientists professing the Christian worldview.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 3; 187-203
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies