Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "artistic space;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
HETEROTOPIEN IN DER UKRAINISCHEN GEGENWARTSPROSA (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER)
HETEROTOPIA IN THE UKRAINIAN CONTEMPORARY PROSE (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER)
Autorzy:
Bigun, Borys
Martin, Erik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911953.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Heterotopie
Utopie
Topos
künstlerischer Raum
Postmoderne
heterotopia
utopia
topos
artistic space
postmodernism
Opis:
Borys Bigun, Erik Martin, HETEROTOPIEN IN DER UKRAINISCHEN GEGENWARTSPROSA (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER).„PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 45-53. ISSN 1733-165X. Der Begriff der „Heterotopie“, der von Michel Foucault in seinem Aufsatz „Andere Räume“ entworfen wurde, gehört zu den am häufigsten verwendeten Konzepten der aktuellen Raumwissenschaften. Literarisch-künstlerische Heterotopien fixieren eine Destruktion des homogenen sozialen Raumes, in deren Verlauf das Utopische und das Real-Pragmatische, die bis dahin eine Einheit bildeten, unter dem Druck der ehemals repressierten oder verdrängten, nun aber ihren Eingang in die Kultur wieder findenden Ideen als zwei konträre Prinzipien auftreten. Im Beitrag wird am Beispiel einiger repräsentativer Werke von Jurij Andruchovyč, Serhij Žadan und Vjačeslav Šnajder der Semantik und den Funktionen der Heterotopien im Kontext der literarischen Kartierung des Raums der postsowjetischen Ukraine nachgegangen.
Borys Bigun, Erik Martin, HETEROTOPIA IN THE UKRAINIAN CONTEMPORARY PROSE (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER). “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 45-53. ISSN 1733-165X. The concept of “heterotopia”, developed by Michel Foucault in his work “Of Other Spaces”, is one of the most frequently used notions in contemporary spatial studies. Literary and artistic heterotopias capture the destruction of a homogeneous social space, during which utopian and real-pragmatic principles that used to constitute one unified whole start to function as elements confronting each other under the pressure of previously repressed or played down and currently re-actualized ideas pertaining to a certain culture. Basing on the representative works by Yuriy Andrukhovych, Serhiy Zhadan and VyacheslavShnaider, the paper analyzes the semantics and functions of heterotopias in the context of literary mapping of post-Soviet Ukraine.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 45-53
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografia miejska a przemiany struktury i kultury miasta
Urban photography and the transformation of structure and culture of the city
Autorzy:
Ferenc, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413181.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
fotografia
przestrzeń miejska
miejskie mitologie
artystyczne wizje miast
hipertrofia znaków
photography
urban space
urban mythologies
art
artistic visions of the cities
hypertrophy of signs
global cities
Opis:
Artykuł ukazuje wieloaspektowe relacje między fotografią a szeroko rozumianą kulturą miasta. Fotografia została wynaleziona w czasie, gdy powstawały nowoczesne metropolie i od samego początku stała się sztuką nierozerwalnie z miastem związaną. Kolejne pokolenia fotografów snują swoje wizualne narracje, które odzwierciedlają rozmaite strategie i wizje artystyczne. Tym sposobem fotografia zarówno współtworzy wielkie miejskie mity i legendy (np. paryskie bulwary lub nowojorskie drapacze chmur), jak i staje się narzędziem demitologizacji, medium uprawiania krytyki społecznej. Inaczej mówiąc, fotografia miejska zawsze odzwierciedla jakąś wizję miasta i nigdy nie jest neutralna. Tekst ukazuje kilka aspektów złożonego zjawiska określanego jako fotografia miejska, począwszy od połowy XIX stulecia aż do początków wieku XXI.
The article presents a multifaceted relations between photography and widely understood culture of the city. Photography was invented at the time when modern metropolises were being built/constructed and, from the very beginning, it became inextricably tied to the city. Consecutive generations of photographers have been creating their own visual narrations which reflect different strategies and artistic visions. This way, photography both co-creates the great urban myths and legends (such as the Parisian boulevards or skyscrapers of New York) and becomes a tool of demythologisation of urban space, and a medium of critical look at reality. In other words, Urban photography always reflects a vision of the city and cannot be neutral. The text presents some aspects of the complex phenomenon known as urban photography, starting from the mid-nineteenth century until the first years of the 21st century.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2011, 60, 2-3; 323-342
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Точка невозврата и предел человеческих сил в рассказе Георгия Демидова Интеллектуал
The point of no return and the limit of human strength in Georgy Demidov’s story The Intellectual
Punkt bez powrotu i granica ludzkich możliwości w opowiadaniu Georgija Demidowa Intelektualista
Autorzy:
Gorbaczewski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433553.pdf
Data publikacji:
2022-10-04
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
интеллектуал
Колыма
горный лагерь
художественное пространство и время
intelektualista
Kołyma
obóz górski
przestrzeń i czas artystyczny
intellectual
Kolyma
mountain camp
artistic space and time
Opis:
W systemie figuratywnym opowiadania Demidowa jedną z kluczowych ról odgrywają uzbrojeni strażnicy, zmuszający do ciężkiej pracy więźniów, którzy ledwo powłóczą nogami. W utworze pojawiają się nazwiska znanych postaci historycznych i literackich z różnych epok i narodów: Laue, Einstein, Balya i Cauchy, Hamlet i Horacy, Puszkin i Salieri. Ukazane analogie historyczne i przestrzenne nie są przypadkowe. Autorytarny rząd i przywilej kilku osób, myślących za wszystkich, przypominają narratorowi jednoosobowe dyktatury toczące wojnę z inteligencją. 
В образной системе рассказа Демидова одну из ключевых ролей играет вооружённая охрана, конвоирующая на тяжёлую работу едва передвигающих ноги заключённых. Встречаются в рассказе имена известных исторических и художественных персонажей разных эпох и народов: физики Лауэ и Эйнштейн, математики Бальи и Огюстен Луи Коши, упоминаются Гамлет и Горацио, Пушкин и Сальери. Проводимые исторические и пространственные параллели не выглядят случайными. Современная авторитарная форма правления и монополия немногих думать за всех напоминают повествователю единоличные диктатуры, ведущие войну с собственной интеллигенцией.
In the figurative system of Demidov’s story, one of the key roles is played by armed guards, leading prisoners who barely move their legs to hard work. In the story one may find the names of famous historical and literary characters from different eras and people: Laue, Einstein, Balya and Cauchy, Hamlet and Horatio, Pushkin and Salieri. The drawn historical and spatial parallels do not look random. The authoritarian form of government and the monopoly of a few people to think for everyone, reminds the narrator of one-person dictatorships waging war with the intelligentsia.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2022, 32; 1-12
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Creatively rethinking the augmented Society of the Spectacle. A discussion on art and the political
Autorzy:
Grubišić, Daniela
Manfredini, Manfredo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407826.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Public space
Emancipatory artistic practice
The Society of the Spectacle
Hegemonic Culture
The Right to the City
Carnivalesque distribution of the sensible
Public art installation
Visual art film
Opis:
Radical structural transformations of the public realm in our post-civic urban condition progressively reduce relationality and negate the Right to the city. Fifty years after Debord’s Real Split, the ever-accelerating abstractive effects of the Society of the Spectacle impose a radical redress of the critical theory informing its interpretation. This paper discusses a film on the creative work of Daniela Grubisic, documenting daily detournement practices of public space subversion-by-sublation. An initial analysis of her sculptural work that deconstructs abstractive conditions of domination to reestablish instances of emancipatory relational resonance is followed by an exploration of her filmic work that reverses emplaced annihilating conditions. Finally, a critical evaluation of the combined capacity of these established rich relational intensities foregrounds its effectiveness in engaging multiple actants in formulating effective counter-hegemonic cultural practices.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2022, 17, 375; 91-103
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of artistic objects in public space in building a residential - city binding on the basis of the city of Wrocław
Rola obiektów artystycznych w przestrzeni publicznej w budowaniu więzi mieszkaniec – miasto, na podstawie miasta Wrocławia
Autorzy:
Jeziorna, Paula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370527.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
public space
art
artistic object
bond resident – city
przestrzeń publiczna
sztuka
obiekt artystyczny
więź mieszkaniec – miasto
Opis:
Art in public space responds to an aesthetic needs of man, gives possibility of interaction going beyond a sphere of passive observation, ensures contact between the artist and the recipient, allows for an identification of space. An interconnection between the resident and the city is a complex process in which art plays a significant role. Resident bond - the city is shaped by: a history of the city (of which a resident is part) commemorated by means of art; identification of an inhabitant with artistic objects of special sentimental value for the recipient; building a new history thanks to co-creating other spatial artistic forms. Art in public space is an important element in building the resident - city relationship.
Sztuka w przestrzeni publicznej odpowiada na potrzeby estetyczne człowieka, daje możliwość interakcji wykraczającej poza sferę biernej obserwacji, zapewnia kontakt artysty z odbiorcą, pozwala na identyfikację przestrzeni. Tworzenie się wzajemnego powiązania między mieszkańcem a miastem to złożony proces, w którym sztuka odgrywa znaczącą rolę. Więź mieszkaniec - miasto kształtowana jest poprzez: historię miasta (którego mieszkaniec jest częścią) upamiętnioną za pomocą sztuki; utożsamianie się mieszkańca z obiektami artystycznymi o szczególnej wartości sentymentalnej dla odbiorcy; budowanie nowej historii dzięki współtworzeniu kolejnych przestrzennych form artystycznych. Sztuka w przestrzeni publicznej to istotny element w budowaniu relacji mieszkaniec - miasto.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2020, 43; 179-198
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ипостаси художественного пространства: ностальгия и воображение (на примере повести Алексaндра Потемкина Кабала)
Autorzy:
Korenowska, Lesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023481.pdf
Data publikacji:
2019-09-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hypostases
artistic space
inner world
nostalgia
imagination
Opis:
Artistic space, presented in the story Kabala by A. Potyomkin, can be seen in various hypostases. The real, ethereal and ill-fated areas of the imagination of the main character connect with his opium dependence. Parfirchikov’s imagination is tightly connected with nostalgia, which manifests itself in the escape from the real world into the dreamed space of his inner world. Every character’s transformation from one space into another takes place after the dose of drug is taken by him.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2019, 44, 2; 93-100
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Swojskie przestrzenie absurdu
Autorzy:
Pawłowska-Jądrzyk, Brygida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042260.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Franz Kafka
Przemiana
metamorfoza
proza groteskowa
absurd
wyobraźnia artystyczna
przestrzeń przedstawiona
parabola
symbol
The Metamorphosis
grotesque prose
absurdity
artistic imagination
depicted space
Opis:
Przedmiotem analizy w artykule jest Przemiana (1915) Franza Kafki. Autorka podejmuje próbę uchwycenia różnorodnych aspektów fenomenu przestrzeni kafkowskiej w kontekście funkcjonowania motywu murów/ścian/sufitów w tym bodaj najsłynniejszym opowiadaniu literatury światowej. Badaczka traktuje przy tym utwór Kafki jako niedościgniony wzór artystycznego kształtowania scenerii: takiego mianowicie, które plastyczność i konkret motywów oraz relacji przestrzennych czyni swego rodzaju residuum wysublimowanych, symbolicznych znaczeń, realizujących się w pełni dopiero za pośrednictwem wyobraźni odbiorcy, w toku kontemplacyjnej lektury i towarzyszącego jej przeżycia estetycznego. Wywód prowadzi do konkluzji, że Kafka w swym parabolicznym, absurdalnym, pełnym niedopowiedzeń (a jednak zaskakująco konkretnym) opowiadaniu nie odsłania sensu historii bohatera przemienionego w stawonoga, pozwala nam jednak ten sens przeżyć i przeczuć – jako treść naszego własnego życia.
The subject of analysis in the article is The Metamorphosis (1915) of Franz Kafka. The author attempts to capture various aspects of the Kafka space phenomenon in the context of the functioning of the wall / ceiling motif in this probably the most famous narrative of world literature. At the same time, the researcher treats Kafka’s work as an unsurpassed pattern of artistic scenery shaping: namely, which plasticity and concrete motifs and spatial relations make a kind of residuum of sublime, symbolic meanings, realizing fully only through the imagination of the recipient, in the course of contemplative reading and accompanying it aesthetic experience. The argument leads to the conclusion that in his parabolic, absurd, full of understatement (and yet surprisingly specific) piece of work, Kafka does not reveal the sense of the story of a hero transformed into an arthropod, but allows us to experience this sense and presage it – as the content of our own lives.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 29-44
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka w przestrzeni społecznej – wymiar artystyczny i edukacyjny
Art in Social Space – the Artistic and Educational Dimension
Autorzy:
Rzymełka-Frąckiewicz, Agata
Wilk, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808268.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
art
space
environment
artistic dimension
social dimension
education
upbringing
Opis:
The present text is an attempt to draw social attention to the place and role of art in the social/public space, and thus the artistic and social impact of art arranged in this space. Art, apart from its artistic and aesthetic value, has a social-educational and utilitarian value. Presenting works of art in public space can not only revise the way of thinking about art / perception of art, but also develop the need to implement its potential in everyday life. The artistic and social dimension of art is a peculiar configuration of good, truth and beauty – values so socially desirable.
Źródło:
Chowanna; 2019; 369-381
0137-706X
2353-9682
Pojawia się w:
Chowanna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Из наблюдений над образом сада в лирике Александра Кушнера
Observations on the Garden in Alexander Kushner’s Lyrics
Autorzy:
Sadzińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446726.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Alexander Kushner
garden
poetry of the Garden
literary tradition
artistic space
Александр Кушнер
сад
поэзия садов
литературная традиция
художественное пространство
Opis:
В статье исследуются поэтические отражения образа сада в лирике Александра Кушнера. На материале избранных стихотворений поэта прослеживается как связь с литературной традицией, так и модификации универсального образа. Применяется семиотический подход, в котором пространство рассматривается как самостоятельная миромоделирующая категория (В. Н. Топоров и Ю. М. Лотман). В поэтической картине мира Кушнера сад – ценностно значимый образ, он многолик и полифункционален. Его трансформации связаны с индивидуальным восприятием сада/садов, а именно с новым типом взаимоотношений лирического героя и изображаемого пространства. Для поэта сад – один из главных героев его городского (и дачного) пейзажа. Многообразие его поэтических воплощений позволяет констатировать, что это место с исключительной атмосферой, оазис поэтического воображения, метафора творческого сознания, пространство воспоминаний – личных, исторических, культурных, зона контакта двух пространств – реального и воображаемого, место встречи с любимой, с поэтами-предшественниками, пространство, где совмещаются прошлое и настоящее, жизнь и творчество. Независимо от тематики, пафоса, интонации (лирической, драматической, иронической) в лирике Кушнера сад становится «входом» в иное пространство, пространство вечности.
The article surveys how the European topos of the garden is reflected in Alexander Kushner’s poetry, in the form of both continuations and modifications. The analysis of the poet’s selected lyrical pieces reveals, on the one hand, a maintained relation with the tradition, while on the other, the emergence of certain new features – the latter connected with axiological transformations. The semiotic approach is applied, in which space is seen as an independent world-modelling category (V. N. Toporov and Yu. M. Lotman). In Kushner’s poetic picture of the world, the garden is a valuable image; it is multifaceted and multifunctional. The new features and meanings result from an individual reception of the garden(s), i.e. a new type of relationship between the subject and the presented space. For the poet, the garden is one of the main protagonists of his urban (and dacha) landscape. The diversity of his poetic incarnations allows us to state that it is a place with an exceptional atmosphere; an oasis of poetic imagination; a metaphor of creative consciousness; a space of memories – personal, historical, cultural; a contact zone of two spaces – real and imaginary; a meeting place with his beloved and with the poets predecessors; a space where past and present, life and creativity are combined. Regardless of the themes, pathos, and intonation (lyrical, dramatic, ironic) in Kushner’s lyrics, the garden becomes an “entrance” to another space, the space of eternity.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 33-46
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ateliery i plenery w prozie Bohumila Hrabala
Ateliers and en plein-airs in the Prose of Bohumil Hrabal
Autorzy:
Soliński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1506512.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
atelier
en plein-airs
autobiographical locations
symbolic space
artistic space
Opis:
The article analyzes the emotional aspect of autobiographical places in the works of Bohumil Hrabal. Its author observes that both the short and the long prosaic forms by the Czech writer are often set in the space stretching between ateliers of pubs and en plein-airs of Nymburk on the Elbe River (“the town on water”), forests of Kersko, and the degraded smelter plant Krásná Poldi in Kladno. The list of Hrabal’s locations does not end here and also includes the “borderland areas”, such as the control room and platforms of the railway station in Kostomlaty nad Labem; the basement of the wastepaper warehouse in Spalona Street in Prague (and pubs nearby); the author’s flat (which had neither windows nor a toilet) located at 24 Na Hrázi (Věčnosti) Street and many other streets leading directly to the Svět pub Special attention is also given to a place that the author had never visited – Drohobych, but got to know through the prose of Bruno Schulz.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2019, 15; 33-44
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
As a Wall Came Down…. New Boundaries, New Narratives (Yugoslavism and Yugoslav Artistic Space, Discontinuity and Fragmentation in the Core Narrative of the Cultural Institutions in Transition-Period Serbia)
Autorzy:
Vuković, Tijana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508734.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Yugoslavism
transition
transformation
cultural institution
narrative
Yugoslav Artistic Space
discontinuity
Opis:
As a Wall Came Down… New Boundaries, New Narratives (Yugoslavism and Yugoslav Artistic Space, Discontinuity and Fragmentation in the Core Narrative of the Cultural Institutions in Transition-Period Serbia)The main aim of this overview is to trace the presence and importance of the Yugoslav narrative (dedicated to a common cultural and artistic space before, during and after Yugoslavia) as important for (re)creating and maintaining continuity and coherence in the core narrative as an internal structure of cultural institutions in Serbia, especially in the transition period (2000 – 2018). The emergence of the South Slavic unity idea at the territory of the Balkans, as we argue in the article, can be traced to a time long before the state of Yugoslavia was created as a concept. The fact that a common field (common ground) in the sense of cultural space existed long before the creation of Yugoslavia contains the assumption that common cultural ground and art space exist in the post-Yugoslav period as well. The concept of the common cultural space is also known as Yugoslav Artistic Space. The main goal of the article is to shape the conclusion that Yugoslav Artistic Space, considering its tradition, still exists despite the political changes after 1989, particularly during the ‘90s and the transition process, if not in another sense, than as a core narrative of the institutions (such as the Museum Of Contemporary Art in Belgrade, for example). It also delineates the thesis that marginalization of the Yugoslav legacy leads to discontinuity, fragmentation, and a status quo position in the transition process of Serbian cultural institutions. Kiedy mur upadł… Nowe granice, nowe narracje (Jugoslawizm i jugosłowiańska przestrzeń artystyczna, dyskontynuacja i fragmentaryzacja w głównym nurcie narracji instytucji kultury w Serbii w czasie przemiany)Celem artykułu jest prezentacja obecności i znaczenia jugoslawizmu i jugosłowiańskiej narracji, jak też fenomenu jugosłowiańskiej przestrzeni artystycznej (także po upadku Jugosławii), jako czynnika podtrzymującego kontynuację i jedność głównego nurtu narracji dotyczącego struktury instytucji kultury w Serbii w okresie przemiany (2000 – 2018). Kreacja jedności jugosłowiańskiej (południowosłowiańskiej) na terenie Bałkanów, jak będzie o tym [mowa] w tekście, ma swoje początki wiele lat przed powstaniem państwa jugosłowiańskiego. Fakt istnienia wspólnego pola w sensie kulturowym i kulturologicznym przed powstaniem Jugosławii daje nadzieję możliwości istnienia jednej kulturowej i artystycznej przestrzeni także w okresie post jugosłowiańskim, za sprawą znanego i niedawno zdefiniowanego terminu „jugosłowiańska przestrzeń artystyczna” Ješy Denegri (2011). W artykule jest położony akcent na jugosłowiańską przestrzeń artystyczną wraz z jej tradycją, która, pomimo zmian politycznych 1989 roku, a szczególnie lat 90-tych, trwa nadal w bardzo konkretny sposób, w głównym nurcie narracji instytucji kultury (czego przykładem jest Muzeum Sztuki Współczesnej w Belgradzie). [Autorka] eksponuje także twierdzenie [obecne w głównym nurcie narracji], że marginalizacja idei i tradycji juslawizmu prowadzi do zerwania kontynuacji i fragmentaryzacji, do przyjmowania pozycji status quo w procesie przemiany instytucji kultury w Serbii. Чим је Зид пао… Нове границе, нови наративи. (Југословенство и југословенски уметнички простор, дисконтинуитет и фрагментираност средишњег наратива институција културе у Србији, у периоду транзиције)Чланак представља осврт на присуство и важност југословенства и југословенског наратива, као и феномена југословенског уметничког простора (и после Југославије), у поновном успостављању и одржавању континуитета и јединства средишњег наратива као носећег, када је реч о унутрашњој структури институција културе у Србији, у периоду транзиције (2000 – 2018). Стварање јужнословенског јединства на територији Балкана, како ћемо навести у тексту, има своје почетке много пре прве концептуализације југословенске државе. Чињеница да је заједнички простор, у смислу културолошког и културног заједничког поља, постојао и пре стварања Југославије, наговештава могућност постојања јединственог културног и уметничког простора и у пост- југословенском периоду, познатим и дефинисаним управо термином југословенски уметнички простор, Јеше Денегрија (2011). У тексту се истиче да југословенски уметнички простор, узимајући у обзир његову традицију, опстаје упркос политичким променама 1989, нарочито ‘90тих година, све до данас – на конкретнији начин, или у средишњем наративу институција културе (Музеја савремене уметности у Београду, на пример). Такође, истакнута је тврдња да имаргинализација идеје југословенства и традиције југословенства, води у дисконтинуитет, фрагментацију, и status quo позицију у транзитивном процесу институција културе у Србији.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2018, 7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Преодоление границ в романе Дж. Джойса Портрет художника в юности
Overcoming boundaries in James Joyces A Portrait of the Artist as a Young Man
Autorzy:
Żylina-Els, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202391.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
artistic space;
boundaries;
idyllic space;
Bildungsroman;
przestrzeń artystyczna;
granice;
przestrzeń idylliczna;
Opis:
The article suggests one of the modern variants of reading a novel by a well-known Irish writer that appeared at the turn of the century, on the very border not only of two centuries but also of two different visions of the world. The work is viewed, first of all, as a novel in where many aesthetic lines of different epochs intercross. The analysis focuses on the process of crossing various boundaries which contributes to the peculiarity of Joyce’s artistic world and the concept of personality embodied in it. The analysis conducted on the narrative, plot-compositional and ideological levels allows to reveal the essential features of the author's artistic world. Creation of a broad interpretation field provides an opportunity to study the main problems of coexistence of the whole and the part, the world and the hero in the novel structure. The main subject of research is the specificity of the structures and boundaries destroyed by the hero, as well as his attempt to create some kind of an alternative universe. The article presents not only the novel's place in the historical and literary context, but also its place among other Bildungsroman novels of this time.
Artykuł sugeruje jeden z nowoczesnych wariantów czytania powieści znanego irlandzkiego pisarza, który pojawił się na przełomie wieków, na samej granicy nie tylko dwóch wieków, ale także dwóch odmiennych wizji świata. Prace są postrzegane przede wszystkim jako powieść, w której połączono liczne linie estetyczne różnych epok, ujawniając w ten sposób jego proceduralny kontekst diachroniczny i synchroniczny. Przedmiotem analizy jest problem przekraczania różnorodnych granic, które decydują o osobliwości świata artystycznego Joyce'a i pojęciu osobowości w nim zawartym. Analiza przeprowadzona była na poziomach narracyjnym, kompozycyjnym i ideologicznym pozwoliła ujawnić istotne cechy twórczego świata autora. Stworzenie szerokiego pola interpretacyjnego daje możliwość zbadania głównych problemów współistnienia całości i części, świata i bohatera w strukturze powieści. Głównym przedmiotem badań jest specyfika struktur i granic zniszczonych przez bohatera, a także próba stworzenia innego rodzaju wszechświata alternatywnego. W artykule przedstawiono nie tylko miejsce powieści w kontekście historycznym i literackim, ale także jego miejsce pośród innych powieści Bildungsroman w tym czasie.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 135-152
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
МЕТАФОРИЗАЦІЯ ОБРАЗУ “Я” У ТВОРЧОСТІ БОРИСА ОЛІЙНИКА
METAPHORIZATION OF “I” IMAGE IN BORYS OLIYNYK’S POETRY
Autorzy:
Діброва, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041773.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
konceptualizacja
metafora
językowy obraz świata
przestrzeń artystyczna
conceptualization
metaphor
linguistic picture of the world
artistic space
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie metaforyzacji obrazu “Ja” w twórczości Borysa Olijnyka — przedstawiciela ukraińskiej literatury pięknej. Autorka bada metafory w tekście artystycznym, odnajdując nie tylko szczegóły kształtowania obrazów poetyckich, ale również właściwości kognitywnego stylu pisarza.
The article deals with the metaphorization of "I" image in the works of a Ukrainian poet Borys Oliynyk, the prominent representative of Ukrainian literature. The metaphors in the artistic text have been analyzed, which reveal not only the specifi city of the formation of the verbal poetic images, but ultimately — the peculiarities of the cognitive style of the writer.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 37-43
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies