Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "artistic idiolect" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
NOWOCZESNOŚĆ W REFLEKSJI NAD SZTUKĄ
Modernity in reflection on art
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487834.pdf
Data publikacji:
2016-12-05
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Avant -garde
neo -avant -garde
modernism
postmodernism
language code
literary (artistic ) code
brand code
artistic sociolect
artistic idiolect
Opis:
The twentieth century has developed three models for describing contemporary art. Three narratives dominated in the 1930’s and the 1940’s: Paris-French, German-Expressionist and avant-garde-international. In the 1950’s and the 1960’s, avant-garde-centrist model included two basic phases or formations in the art of the twentieth century. Historical avantgarde period covered the years 1905–1930. Neo-avant-garde lasted from 1955 to 1970. To a pair of avant-garde – neo-avant-garde, some authors add yet proto-avant-garde they considered as the nineteenth century artistic trends leading to the birth of the historical avant-garde - romanticism, realism of Courbet, impressionism, post-impressionism and on the other hand post-avant-garde, or art after the fall of the avant-garde. In the 1980’s and the 1990’s, avant-garde model was superseded by a model operating the opposition modernism - postmodernism. According to that model, the twentieth century art include two cultural and artistic formations: modernist and postmodernist formations. The first experienced its climax around 1910, when abstract art was born; the second in the 1980’s. Modernism and postmodernism can be considered as two codes that define literary (artistic) codes, but there is a significant difference between them. The modernist code reveals modernist essentialist attitude, the trend of looking for essence, individuality, specificity of art, trying to melt pure art, while postmodernist code refers to the avant-garde and the expanded field of art, focusing on the relationship of art and life.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 22; 6-18
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Авторское этимологизирование в идиостиле Марины Цветаевой (стихотворения "Раковина", "Минута", "Расщелина")
Autorzy:
Стойкова [Stoĭkova], Татьяна [Tat′iana] А. [A.]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678873.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
artistic text
idiolect
etymological regeneration
poetic etymology
Opis:
Etymologisation in Marina Tsvetaeva’s Idiostyle (Poems “My Shell”, “Minute”, “The Crevasse”)This article considers etymologisation in lyrical works by Marina Tsvetaeva on the example of her three poems from 1923: “My Shell” (“Rakovina”), “Minute” (“Minuta”) and “The Crevasse” (“Rasshchelina”). In this case, etymologisation concerns first of all the words which appear as titles of these poems. The study analyses manifestations of etymologisation, namely various aspects of etymological regeneration of words and occurrences of their secondary motivation (poetic etymology) in relation to their aesthetic function in an artistic text. Etymological analysis in the stanzas under consideration is often based on reconstruction of language compliances both at the level of Proto-Slavic and Proto-Indo-European. This study of Tsvetaeva’s etymologisation reveals her exceptional potential: her profound sense of language, her mystical penetration of its essential nature, and her intuitive comprehension of its historical developments and semantics.Etymologizacja w idiostylu Mariny Cwietajewej – wiersze Раковина [Muszla], Минута [Minuta], Расщелина [Rozpadlina]Artykuł omawia etymologizację w twórczości lirycznej Mariny Cwietajewej na przykładzie trzech wierszy autorki z 1923 roku: Раковина [Muszla], Минута [Minuta], Расщелина [Rozpadlina]. Etymologizacja dotyczy w tym przypadku przede wszystkim słów, które pojawiają się jako tytuły tych utworów. Artykuł analizuje przejawy etymologizacji, czyli rozmaite aspekty reinterpretacji etymologicznej słów i występowanie motywacji wtórnych (etymologia poetycka) w relacji do ich funkcji estetycznej w tekście artystycznym. Analiza etymologiczna zawarta w strofach omawianych utworów często opiera się na rekonstrukcji zgodności języka z rzeczywistością na poziomie języka prasłowiańskiego i praindoeuropejskiego. Przedstawiona analiza etymologizacji Cwietajewej ujawnia niezwykły potencjał autorki: głębokie wyczucie języka, zdolność do mistycznego przenikania jego niezmierzonej głębi i intuicyjne zrozumienie jego semantyki i historycznego rozwoju.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2019, 54
2392-2435
0081-7090
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Listów z podróży do Ameryki (1876–1878) do Listów z Afryki (1891–1892), czyli o ewolucji warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza
From Listy z podróży do Ameryki (“Travel Letters from America”, 1876–1878) to Listy z Afryki (“Travel Letters from Africa”, 1891–1892), or about the evolution of Henryk Sienkiewicz’s writing manner
Autorzy:
Kowalska, Danuta
Pietrzak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590944.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
idiolekt
język artystyczny
Henryk Sienkiewicz
listy z podróży
idiolect
artistic language
travel letters
Opis:
Celem artykułu jest analiza językowo-stylistyczna, zmierzająca do wskazania językowych wykładników wybranych cech stylowych warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza oraz wydobycia różnic w sposobie kreślenia przez niego krajobrazów w dwóch utworach reprezentujących ten sam gatunek literacki: Listach z podróży do Ameryki oraz Listach z Afryki. Podstawę materiałową stanowią tożsame pod względem tematycznym wypowiedzi deskryptywne (opisy zachodów słońca). W toku analiz pokazuje się, że w zakresie opisywania zjawisk przyrody zasadnicze cechy warsztatu pisarskiego Henryka Sienkiewicza uformowane zostały już podczas spisywania wrażeń z amerykańskiej podróży, a następnie wykorzystane w późniejszych o kilkanaście lat Listach z Afryki. Ewolucja stylu Henryka Sienkiewicza dotyczy jedynie jakości zastosowanych środków językowych, przede wszystkim epitetów, które w późniejszej, afrykańskiej korespondencji dobierane są w sposób harmonijny i podporządkowany realizmowi opisu. Listy z Afryki wyróżniają się także większą dyscypliną składniową i dbałością o rytmiczną i foniczną stronę wypowiedzi.
The article contains alinguistic and stylistic analysis that identifies linguistic exponents of se-lected stylistic features of Henryk Sienkiewicz’s writing manner and detects the differences in the way he creates landscapes in his two works that represent the same literary genre: “Travel Letters from America” and “Travel Letters from Africa”. The basis for the analysis are descrip-tive statements (descriptions of sunsets), identical from the thematic point of view. Thanks to the analysis it appears that Henryk Sienkiewicz’s manner of describing nature was formed during his American trip, and later it was visible in his older “Travel Letters from Africa”. The evolu-tion of Henryk Sienkiewicz’s style concerns only the quality of linguistic means, first of all epithets, which in his African letters were selected in aharmonious way and they were subor-dinated to the realism of the description. In “Travel Letters from Africa” the author maintains more syntactic discipline and cares more about the rhythmic and phonic aspects.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2019, 18; 109-123
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Komborni do Gręboszowa. Stanisław Pigoń i Jakub Bojko
From Kombornia to Gręboszów. Stanisław Pigoń and Jakub Bojko
Autorzy:
Koziara, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433537.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Stanisław Pigoń
Jakub Bojko
sylwetka twórcza
warsztat pisarski
pamiętnikarstwo
parantele
język osobniczy (idiolekt)
artistic profile
research technique
diary writing
individual language (idiolect)
literary connections
Opis:
Artykuł jest próbą zgłoszenia kilku uwag i dopowiedzeń do istniejącego stanu wiedzy na temat sylwetki twórczej oraz tajników warsztatu pisarskiego i badawczego Stanisława Pigonia. Zasadniczy zamysł opracowania skupia się na zarysowym ukazaniu pewnych linii powinowactw piśmiennictwa autora Z Komborni w świat z o całe pokolenie starszym pisarzem i trybunem ludowym, Jakubem Bojką, rodem z małopolskiej wsi Gręboszów. Wychodząc od mniej lub bardziej eksplicytnie zawartych danych w pismach Stanisława Pigonia, polem obserwacji owych paralel twórczych autor artykułu uczynił niektóre genologiczne, ideowe oraz formalno-językowe płaszczyzny pisarstwa obydwu postaci. W opinii autora zgromadzone dane oraz wyprowadzone na ich podstawie wnioski mogą stanowić przyczynek tak do lepszego rozpoznania sylwetki i dokonań twórczych wielkiego syna ziemi krośnieńskiej, jak też stanowić zalążek do pilnego i całościowego opracowania idiolektu tak Stanisława Pigonia, jaki i też jego duchowego antenata – Jakuba Bojki.
The paper is an attempt at adding several remarks and comments to what is already known about the artistic profile, as well as writing and research techniques applied by Stanisław Pigoń. Its basic idea is to outline certain literary similarities between the author of Z Komborni w świat and Jakub Bojko, a generation older writer and a man of the people from Gręboszów, a village in the Małopolska region. Starting with more or less explicit data in Stanisław Pigoń’s works, the author of the paper observed some genological, ideological and formal-linguistic levels in terms of those literary parallels in the works of both writers. According to the author, the collected data, as well as conclusions reached on their basis, could prove contributive to a better recognition of Stanisław Pigoń’s artistic profile and achievements. Moreover, it may be a starting point to an urgent and comprehensive study into the idiolects of both Stanisław Pigoń and Jakub Bojko, his spiritual ancestor.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 9-23
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies