Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "artificial inoculation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Resistance to tomato spotted wilt virus (TSWV) in Nicotiana alata and N. sanderae and in hybrids between N. tabacum and N. alata
    Autorzy:
    Laskowska, Dorota
    Berbeć, Apoloniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199097.pdf
    Data publikacji:
    2006-12-22
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    artificial inoculation
    disease resistance
    hybrids
    hypersensitivity
    N. alata
    N. sanderae
    N. tabacum
    Tomato spotted wilt virus (TSWV)
    Opis:
    Seven populations of N. alata, 4 populations of N. sanderae and several hundred plants belonging to three generations of the hybrid (N. tabacum cv. TB-566 tetra × N. alata) × N. alata were tested for resistance to TSWV. Tested plants were artificial inoculated with TSWV under greenhouse conditions. Out of 11 accessions of N. alata and N. sanderae 7 were found to be composed entirely of plants hypersensitive to TSWV. In the remaining four accessions there were from 16 to 25% of TSWV susceptible plants. The hybrids (N. tabacum cv. TB-566 tetra × N. alata) × N. alata, regardless of their cytogenetical status, showed hypersensitive response to inoculation with TSWV...
    Źródło:
    Plant Breeding and Seed Science; 2006, 54; 91-100
    1429-3862
    2083-599X
    Pojawia się w:
    Plant Breeding and Seed Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Results of inoculation of beech (Fagus sylvatica L.) and oak (Quercus sp.) stumps with Pleurotus ostreatus (Jacq.: Fr.) Kumm.
    Wyniki szczepienia pniaków bukowych (Fagus sylvatica L.) i dębowych (Quercus sp.) grzybnią boczniaka ostrygowatego (Pleurotus ostreatus [Jacq.: Fr.] Kumm.)
    Autorzy:
    Szczepkowski, A.
    Pietka, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38624.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    inoculation
    artificial inoculation
    beech
    Fagus sylvatica
    oak
    Quercus
    stump
    Pleurotus ostreatus
    Opis:
    The article presents the results of inoculation of beech and oak stumps with a biological preparation of oyster fungus (Pleurotus ostreatus) mycelium. The inoculum was grown on a sawdust substrate at Warsaw University of Life Sciences Department of Mycology and Forest Phytopathology. The experiment was set up at the Forest Experimental Station in Rogów. Stumps were inoculated: i) immediately after tree felling or ii) at approximately 5 and 12 months after felling. A total of 60 beech stumps and 50 oak stumps were inoculated in the years 2002– 2004. The infected stumps were then inspected for the presence of the mycelium and fruiting bodies of P. ostreatus. The presence of fruiting bodies of other wood-decaying fungi was also noted. The extent of rotting was determined macroscopically, with the causal agent being confirmed on the basis of isolation and identification of mycelium from fragments of colonized wood obtained from rooted-out stumps. Oyster fungus mycelium was found to colonise beech stumps much more effectively than oak stumps. Stumps inoculated immediately after, or five months after felling were more effectively colonized by the mycelium than those inoculated after one year.
    Zbadano możliwości wykorzystania boczniaka ostrygowatego (Pleurotus ostreatus) do szczepienia pniakow bukowych i dębowych w celu ograniczania bazy pokarmowej opieniek (Armillaria spp.). Biopreparat na podłożu trocinowym przygotowano w Zakładzie Mikologii i Fitopatologii Leśnej SGGW w Warszawie. Doświadczenie założono na 5 powierzchniach, na siedlisku LMśw, w Nadleśnictwie Rogow. Na wszystkich powierzchniach przed założeniem doświadczenia obserwowano występowanie objawów opieńkowej zgnilizny korzeni. Inokulowano pniaki powstałe zaraz po ścięciu drzew oraz ok. 5- i 12-miesięczne. W sumie, w latach 2002– 2004, zaszczepiono 60 pniaków bukowych i 50 dębowych. Na zainfekowanych pniakach oceniano występowanie grzybni i owocników boczniaka ostrygowatego oraz obecność innych gatunków grzybów wielkoowocnikowych. Makroskopowo określano zasięg widocznej zgnilizny i potwierdzano sprawcę (Pleurotus ostreatus) poprzez izolację i identyfikację grzybni z fragmentów drewna wykarczowanych trzech pniaków bukowych i trzech dębowych. Stwierdzono, że grzybnia boczniaka ostrygowatego znacznie skuteczniej kolonizowała pniaki bukowe niż dębowe. Pniaki powstałe zaraz po ścięciu drzewa oraz 5-miesięczne były efektywniej zasiedlane przez grzybnię boczniaka niż pniaki inokulowane po roku od momentu ich powstania. W trakcie trwania doświadczenia na szczepionych pniakach bukowych odnotowano owocniki 19 gatunków grzybów wielkoowocnikowych, a na pniakach dębowych 16 gatunków. Pniaki bukowe najliczniej były kolonizowane przez Bjerkandera adusta i Trametes versicolor, natomiast pniaki dębowe przez Stereum hirsutum.
    Źródło:
    Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry; 2007-2008, 49-50
    0071-6677
    Pojawia się w:
    Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie metody polowej i laboratoryjnej oceny odporności chmielu na mączniaka prawdziwego (Podosphaera macularis)
    A comparison of field and laboratory methods in assessment of hop resistance to powdery mildew (Podosphaera macularis)
    Autorzy:
    Skomra, Urszula
    Przybyś, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42798180.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    Humulus lupulus
    Podosphaera macularis
    RAPD
    odporność polowa
    sztuczna inokulacja
    field resistance
    artificial inoculation
    Opis:
    Przedmiotem badań były dwa potomstwa chmielu zwyczajnego uzyskane w wyniku skrzyżowania odmiany chmielu Wye Target, będącej źródłem genu R2 warunkującego odporność na mączniaka prawdziwego (Podosphaera macularis), z dwoma osobnikami męskimi charaktery¬zującymi się podatnością na tę chorobę. Wrażliwość genotypów chmielu na mączniaka prawdziwego określano przy użyciu dwóch metod: oceny występowania objawów choroby na szyszkach w warunkach naturalnej presji infekcyjnej oraz na podstawie stopnia porażenia liści po sztucznej inokulacji na szalkach w warunkach kontrolowanych. Oba testy odporności dały zgodny wynik w 88% przypadków. Zastosowanie testu szalkowego w pierwszym etapie selekcji pozwala na zmniejszenie liczby roślin ocenianych w warunkach polowych o ponad 70%. Ocena fenotypowa odporności na mączniaka prawdziwego jest w dużym stopniu uzależniona od wpływu środowiska, co czyni ją długotrwałą, pracochłonną i nie zawsze wiarygodną. Alternatywą dla tego typu oceny może być wykorzystanie markerów molekularnych identyfikujących określone geny odporności. W ramach prowadzonych badań wykorzystano markery molekularne losowej amplifikacji polimorficznych fragmentów DNA (RAPD) do identyfikacji pojedynków posiadających gen odporności na mączniaka prawdziwego. Przetestowano 40 starterów, z których wytypowano 2 wykazujące asocjację z cechą odporności.
    Two hop progenies from the crosses between hop cv. Wye Target, used as a source of R2 gene determining resistance to hop powdery mildew (Podosphaera macularis), and two susceptible male plants were the objects of the work. The susceptibility of hop genotypes to powdery mildew was assessed using two methods: screening hop cones for disease symptoms in the field under natural infection pressure and artificial inoculation of detached hop leaves in Petri dishes, in controlled conditions. Both assessment methods gave the same results of resistance classification in 88% of individuals. The number of plants to be assessed in the field for cone infection would have been reduced by over 70% using the detached leaves inoculation in the early stage of selection. Random amplified polymorphic DNA (RAPD) markers were used to determine the presence of resistance gene. Until now 40 primers were tested. We report here the identification of two RAPD markers closely linked to a gene for resistance to Podosphera macularis.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 252; 315-323
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bacterial wetwood of silver birch (Betula pendula roth): symptomology, etiology and pathogenesis
    Autorzy:
    Goychuk, Anatoliy F.
    Drozda, Valentin F.
    Shvets, Marina V.
    Kulbanska, Ivanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041528.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    artificial inoculation experiment
    Enterobacter nimipressuralis
    regression modelling
    correlogram
    Tremex fuscicornis
    vital obligates
    cause
    symptoms
    microbiota
    integrated pest management
    Opis:
    The article is focused on microbiological and silvicultural properties of bacterial wetwood of silver birch (Betula pendula), also known as European white birch. During the active phase of the disease, bacterial wetwood (i.e. bacterial dropsy, vascular parenchymatous bacteriosis or flux slime) is characterised by crust and periderm bloating, necrotic wet stains and abundance of exudate. The disease is more likely to occur in older (r = 0.56, p < 0.01) and less-dense (r = −0.29, p < 0.01) stands. The statistical model showed that the chance of bacterial wetwood increases with birch age by 0.36% per year. The stands with birch proportion of over 70% demonstrated 15.3% lower infection rate compared to the stands with lower birch presence. The stands with lower stocking demonstrated a higher proportion of infected tree distribution by 7.5% compared to the stands with higher birch representation. The most vulnerable were larger, older B. pendula trees with longitudinally fissured bark that grow on poorer soils and experience frequent water stress. Birch associations with Pteridium aquilinum and Vaccinium myrtillus were more susceptible to infection (31.6% and 44.3%, respectively), whereas associations with Brachypodium sylvaticum, Sphagnum palustre and Calluna vulgaris were at lower risk. Strong ecological and trophic association of bacterial wetwood was present between silver birch and Tremex spp., particularly Tremex fuscicornis. Mycobiota was represented by Rhizopus microsporus, Mucor mucedo, Penicillium aurantiogriseum, Penicillium purpurogenum and Acremonium strictum. Enterobacter, Xanthomonas, Pantoea and Bacillus spp. associated with bacterial wetwood of silver birch were isolated. Enterobacter nimipressuralis was found to be the primary causative agent through means of artificial infection, while other bacteria were found to be either weak pathogens or concomitant. E. nimipressuralis formed the largest number of colony-forming units (CFU) for bark and cambium (164 and 127 CFU, respectively) and was also found in a small amount as a vital obligate in the automicrobiota in healthy birch trees.
    Źródło:
    Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry; 2020, 62, 3; 145-159
    0071-6677
    Pojawia się w:
    Folia Forestalia Polonica. Series A . Forestry
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies