- Tytuł:
-
The Selected Aspects of the Calculation of Laytime – “Reachable on Arrival”
Wybrane zagadnienia dotyczące liczenia okresu ładowania - Autorzy:
- Czernis, Marek
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1954500.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
“Time lost waiting for a berth clause”
laytime
arrived ship
"klauzula utraty czasu w oczekiwaniu na nabrzeże”
okres ładowania
„statek przybyły”
Nauki Humanistyczne i Społeczne - Opis:
-
The purpose of this analysis is to deal with the first of the conditions for commencement of laytime, i.e. obligation of the vessel to arrive at the agreed destination. The position, prima facie, with regard to berth, dock or port is relatively straightforward, it having been established that the vessel only becomes an arrived ship when it enters the specified berth, dock or port, respectively. In all three cases, in principle, the risk of delay in reaching the specified berth, dock or port is borne by the shipowner. In many cases, the shipowners, for obvious reasons are not prepared to bear such a risk for loss and take appropriate action. In particular, they demand the inclusion, in the charterparty, of a specific clause shifting the risk of such loss. We will deal therein below with one of the most commonly used forms of such a clause namely – “Time lost waiting for a berth clause” against broader picture of current English jurisdiction.
Celem niniejszego opracowania jest analiza pierwszego warunku koniecznego do rozpoczęcia liczenia okresu ładowania statku, to jest obowiązku dopłynięcia statku do uzgodnionego miejsca przeznaczenia.Prima facie, stanowisko prawne z punktu widzenia nabrzeża miejsca załadunkowego (doku) czy portu jest stosunkowo jednoznaczne. Przyjętym jest bowiem, iż statek może zostać uznany za statek, który przybył do miejsca załadowania (arrived ship), kiedy dopłynie do określonego nabrzeża, doku czy odpowiednio portu . We wszystkich wyżej wymienionych wypadkach, ryzyko zwłoki w dopłynięciu do tak wyznaczonego miejsca ponosi armator. W wielu przypadkach armator, z oczywistych powodów, nie jest gotowy ponieść takiego ryzyka oraz wynikającej z tego szkody i w związku z tym podejmuje stosowne działania. W szczególności, domaga się on wprowadzenia do umowy czarteru, stosownych specyficznych postanowień przenoszących rozważane tu ryzyko na czarterujących. W niniejszym opracowaniu przedstawiono jedną z najbardziej rozpowszechnionych form takiego postanowienia umownego, a mianowicie „Time lost waiting for a berth clause” („klauzula utraty czasu w oczekiwaniu na nabrzeże”). Analiza ta dokonana została w oparciu i na tle szerszego spektrum aktualnego orzecznictwa angielskiego. - Źródło:
-
Prawo Morskie; 2018, XXXIV; 225-242
0860-7338 - Pojawia się w:
- Prawo Morskie
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł