Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "armed-force" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 22
Tytuł:
Uwagi na temat siły i jej stosowania w prawie międzynarodowym
Comments on the Force and Its Application in International Law
Autorzy:
Piotr, Łaski
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596540.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
armed-force
force
public international law
reprisal
self-defense
siła
samoobrona
represalia
prawo międzynarodowe publiczne
siła zbrojna
Opis:
Pojęcie użycia siły odnosimy aktualnie do sytuacji, w których stosowana jest przemoc w sposób bliski charakterystyce technicznej stanu wojny, jak i również do akcji militarnych nienapotykających na zbrojny opór. Prawo międzynarodowe publiczne nie dysponuje specjalnymi środkami, które regulują uciekanie się do użycia siły, ani takimi, które minimalizowałyby skutki jej stosowania. W prawie międzynarodowym pomimo wielu kontrowersji co do użycia siły, nie ma wątpliwości co do kompetencji państw do jej stosowania, celem realizacji ich racji stanu. Jednakże należy się pochylić nad rozumieniem pojęcia „siła”, jak i jej stosowaniem zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych w celach samoobrony, tak by je wprost odróżnić od sytuacji sięgania po akt zbrojny (będący przejawem stosowania siły), naruszający integralność terytorialną innego suwerennego państwa. W niniejszym artykule rozważania teoretyczne zostaną odniesione do poczynań między innymi Federacji Rosyjskiej, jako przykładu stosowania siły we współczesnym prawie międzynarodowym.
The concept of the use force currently refer to situations in which violence is used in a manner close to the technical characteristics of a state of war, as well as to the military action does not encountering armed resistance. Public international law has no special measures that regulate recourse to use of force, or those that minimize the effects of its application. In international law, despite the many controversies regarding the use of force, there is no doubt about the competence of states to its application in order to pursue their raison d’etat. However, consideration should be given understanding the concept of “power” and its application in accordance with the Charter of the United Nations, for the purposes of self-defense, so that it explicitly distinguished from the situation recourse to an act of armed (which is a manifestation of the use of force), violating the territorial integrity of another sovereign state. In this article, theoretical considerations will be raised to the actions of the Russian Federation, among others, as an example of the use force in contemporary international law.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 12, 4; 61-84
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo siły czy siła prawa – reminiscencje w dwusetleciu Kongresu Wiedeńskiego 1815 r.
The Law of Force or the Force of Law – Reminiscing on the 200th Anniversary of the Congress of Vienna 1815
Autorzy:
Łaski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369577.pdf
Data publikacji:
2016-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
agresja
interwencja humanitarna
Karta NZ
represalia
samoobrona indywidualna
terroryzm
użycie siły zbrojnej
aggression
humanitarian intervention
UN Charter
reprisals
individual self-defense
terrorism
the use of armed force
Opis:
Analizując siłę i jej stosowanie przez państwa podnieść należy, iż jej nukleon – to użycie siły zbrojnej, która jest ultima ratio współczesnych państwa w obronie ich terytorium i ludności – słowem ich państwowości. I jakkolwiek w sferze prawa międzynarodowego mamy do czynienia z zakazem jej stosowania, to ów zakaz w praktyce ma względny charakter, co wynika nie tyle z treści Karty NZ, co przede wszystkim z praktyki państw. Ta zaś odwołuje się do siły zbrojnej w sytuacji samoobrony indywidualnej, zbiorowej, prewencyjnej, w walce z terroryzmem czy w razie interwencji humanitarnej jako sytuacji dopuszczających jej użycie. Współczesne państwa w odniesieniu do użycia siły kierują się regułą, że tam, gdzie chodzi o interes państwa jest ona przed uregulowaniami prawnymi. I ten stan rzeczy nie uległ zmianie w minionych dwustu latach, jakie upłynęły od Kongresu Wiedeńskiego 1815 r. Jego zaś uczestnicy stali wówczas na stanowisku, które mimo upływu dwóch stuleci, nie uległo zmianie, a sprowadzające się do tego, że o pozycji państwa w świecie decyduje łącznie jego siła militarna i ekonomiczna, a dopiero potem uczestnictwo w sojuszach wojskowych, co wynika z faktu, iż prawnomiędzynarodowe unormowania odnoszące się do użycia siły nie mają decydującego wpływu na podejmowane działania z jej użyciem w stosunku do innych uczestników stosunków międzynarodowych.
Analysing power and for her applying by you to raise belongs, that her nucleon - it is using the military force which is ultima ratio of contemporary couples in the defence of their territory and the population - with word of their statehood. And although in the sphere of the international law we are dealing with the ban on for her applying, in practice a relative capacity has it is that ban, what results not that much from the plot of the Charter o the United Nations, what above all from the practice of states. The one whereas in the individual, collective, preventive situation of the self-defence, in the fight against terrorism or in case of humane intervention as allowing situations for her using is appealing to the military force. Contemporary states with reference to using force are guided by a rule that where it is about business of the state she is before regulations. And this state of affairs didn't change in two hundred past years which passed from the Congress of Vienna 1815. Of him whereas participants were of the opinion then, which in spite of the expiry of two centuries, didn't change, and coming down to the fact that in world altogether his military and economic power is deciding on the position of the state, and only then participation in alliances of servicemen what results from the fact that legal-international regulations referring to using force don't have a deciding influence on taken action with for her using international relations towards other participants.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 2; 81-103
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sejm jako organ właściwy do pociągnięcia Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych do odpowiedzialności konstytucyjnej przed Trybunałem Stanu
Sejm as the Competent Authority Responsible for Indictment against the Commander-in-Chief of Armed Forces to Constitutional Responsibility before the Tribunal of State
Autorzy:
Gajda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941033.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
odpowiedzialność konstytucyjna Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych Trybunał Stanu
funkcji kontrolna Sejmu
constitutional responsibility Commander-in-Chief of Armed Force
Tribunal of State
the control function of Sejm
Opis:
Wykonywanie przez Sejm funkcji kontrolnej nie oznacza kompetencji do bezpośredniego kontrolowania sił zbrojnych. Działania kontrolne mogą być wykonywane jedynie względem niektórych cywilnych organów państwa upoważnionych do kontroli i kierowania siłami zbrojnymi takich jak np. Rada Ministrów czy Minister Obrony Narodowej. Do kompetencji rządu należy bowiem m.in. zapewnienie bezpieczeństwa zewnętrznego państwa oraz ogólnego kierownictwa w dziedzinie obronności kraju. Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych jest mianowany i odwoływany na wniosek Prezesa Rady Ministrów przez Prezydenta RP, na czas wojny i podlega Prezydentowi RP. Oznacza to istnienie pomiędzy tymi organami relacji charakterystycznej dla zwierzchnictwa służbowego. W związku z tym Autorka niniejszego opracowania zastanawia się, czy prawo pociągnięcia do odpowiedzialności konstytucyjnej Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych mieści się w kompetencjach kontrolnych Sejmu. Taka kompetencja Sejmu może być interpretowana jako mechanizm służący ocenie działalności samego Prezydenta, a to w świetle zasad konstytucyjnych jest niedopuszczalne.
The control function of the Sejm does not imply that it has the power to directly control the armed forces. Control powers may be exercised only against certain civilian authorities authorized to control and direct the armed forces, such as the Council of Ministers or the Minister of National Defense. It is the responsibility of the government to ensure the external security of state and the general direction of defense in the country. The Commander-in-Chief of the Armed Forces is appointed and dismissed by the President of the Republic of Poland at the request of the President of the Council of Ministers, only during the time of war. He is subordinated to the President of the Republic of Poland. That implies the existence of subordinated position between those authorities. Therefore, the Author of this paper is wondering whether the right to indictment against of the Commander-in-Chief of the Armed Forces to constitutional charges to the Tribunal of State shall be within competences of Sejm. Such competence of the Sejm may be interpreted as a mechanism for assessment of the activity of the President himself, which in the light of the constitutional principles of division of powers is not allowed.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 5 (39); 167-181
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Territorial Defence Facing the Challenge of Hybrid Warfare
Autorzy:
Tomasik, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808139.pdf
Data publikacji:
2019-02-14
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
hybrid warfare
Polish Territorial Defence Force
Polish Armed Forces
Opis:
The course of present armed conflicts indicates the use of different instruments of power, whose major purpose is to gain control over the society and then exploit its resources. The nomenclature mentions hybrid warfare more and more frequently while seeking effective countermeasures against it. This topic is related to the creation of a new structure in the Polish Army – the Territorial Defence Force. The article presents the determinants conditioning the creation of the discussed formation and its assigned tasks. It analyses the expected objectives of the Territorial Defence Force as regards the adopted organisational structure, capability to perform its tasks and the established recruitment and training system. The article focuses in particular on countering tools of attack used in hybrid actions. The author refers to the course of events during modern asymmetric armed conflicts, for example in eastern Ukraine. Methods used by a potential enemy and the possible countermeasures exercised by the Territorial Defence Force are taken into consideration. The conclusions include an assessment of the importance of the new formation for Polish national security and defence.
Źródło:
Security Dimensions; 2018, 27(27); 73-86
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korpus oficerski i jego przygotowanie do pełnienia służby w polskich siłach morskich po II wojnie światowej (cz. III)
Officer corps and their preparation to serve in the Polish armed sea after World War II (part III)
Autorzy:
Będźmirowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/222431.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
marynarka wojenna
wojska lotnicze
siły zbrojne
navy
air force
armed forces
Opis:
Marynarka Wojenna i Wojska Lotnicze to specyficzne rodzaje sił zbrojnych. Specjalistów dla swoich potrzeb przygotowują we własnych uczelniach i ośrodkach szkoleniowych. Dysponują odpowiednią bazą dydaktyczną, dzięki której możliwe jest kształcenie kadr oficerskich na wysokim poziomie. Absolwenci wszystkich specjalistycznych szkół stanowią około 45% korpusu oficerskiego w swoim rodzaju sił zbrojnych. Wynika to z faktu, że zarówno Marynarka Wojenna, jak i Wojska Lotnicze zawsze stanowiły konglomerat instytucji i komórek organizacyjnych zabezpieczających proces realizacji zasadniczych zadań bojowych.
The Navy and the Air Force are unique branches of the armed forces. They train specialists for their own needs in their own schools and training centers. They have appropriate educational base which allows for training future officers at high level. Graduates from service schools constitute about 45% of commissioned officers in each branch. This is a result of the fact that both the Navy and the Air Force have always constituted a mix institutions and organizational units supporting the process of main combat missions.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2004, R. 45 nr 1 (156), 1 (156); 89-108
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid Warfare or Hybrid Threat – The Weaponization of Migration as an Example of the Use of Lawfare – Case Study of Poland
Autorzy:
Łubiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056862.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
refugee
non-state actors
use of force
the migration crisis
law of armed conflict
Opis:
This article aims to address the issue of alleged hybrid warfare attacks on Lithuania, Latvia, and Poland. The scope of the article covers the Belarus operations conducted in 2021. Firstly, the author addresses the issue of pushing migrants from a descriptive perspective. Secondly, he debates whether Belarus operation was conducted within the scope of hybrid warfare, hybrid threat, and lawfare? The author concludes that the Republic of Belarus has operated lawfare falling within the hybrid threat spectrum. It means that the situation is not to be classified under the law of armed conflict from the perspective of international and non-international armed conflicts and ius ad bellum violation. Thirdly, the author claims that Belarus has violated international law, so certain legal redress is appropriate and justified. Belarus's actions may result in a court proceeding before the International Court of Justice and before other international institutions.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2022, 1(51); 43-55
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Original Sin Reaffirmed: The Nicaragua Judgement’s Impact on the Notion of Armed Attack as the Most Grave Form of the Use of Force
Autorzy:
Kowalski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706871.pdf
Data publikacji:
2017-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
aggression
armed attack
ICJ
International Court of Justice
jus ad bellum
Nicaragua
use of force
Opis:
This article is referenced to the thirtieth anniversary of the ICJ’s Nicaragua judgement on the merits of 1986. It acknowledges the significance of this much-debated judgement for the modern international law on the use of force (jus ad bellum). However the text focuses on one aspect of the judgement only, i.e. the definition of the notion of “armed attack” as the most grave form of the use of force. The impact of the judgement in this respect is critically analysed. It is argued that the introduction to the UN Charter text of undefined notions of the use of force, aggression, and armed attack may be labelled as the “original sin” of contemporary jus ad bellum, as it results in conceptual obscurity. It is also claimed that the ICJ reaffirmed this original sin in its Nicaragua judgement because it explicitly argued for the notion of “armed attack” as the most grave form of the use of armed force and, in consequence, distinguished it from the other, lesser forms of the use of force, while failing to introduce any sort of clarity in the conceptual ambiguity of jus ad bellum. The article also offers some remarks de lege ferenda and suggests abandoning the gravity criterion, which would require abandoning the well-established judicial and doctrinal interpretation approaches to jus ad bellum.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2016, 36; 37-50
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies