Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "archival methodology" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Konstrukcja piętnastowiecznego kopiarza klasztoru Bożego Ciała w Krakowie. Analiza szczegółowa oraz próba identyfikacji zasad średniowiecznej metodologii archiwalnej
Construction of the fifteenth-century copier of the Corpus Christi monastery in Krakow. Detailed analysis and an attempt to identify the principles of medieval archival methodology
Autorzy:
Pęgier, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407851.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kopiarz
kartulariusz
dokumentacja
metodologia archiwalna
archiwa kościelne
copier
cartulary
documentation
archival methodology
church archives
Opis:
Najstarszy kopiarz klasztoru kanoników regularnych laterańskich w Krakowie został założony w 1432 roku i był prowadzony do połowy XVII wieku. Dokładna analiza tego dokumentu pozwala na sformułowanie konkretnych spostrzeżeń odnośnie do porządku kopiowanych dokumentów, a mianowicie układ ten zdaje się być rzeczowy, czy też może tematyczny. Kopiarz założono bez wątpienia w 1432 roku. Przyjmuje się, że kopistą był sekretarz kapituły konwentualnej. Rękopis kopiarza otwiera spis treści, a następnie kopie dokumentów związanych z fundacją klasztoru, jego uposażeniem oraz przywilejami. Jest bez wątpienia pomnikiem historycznym o wyjątkowej wartości źródłowej i kulturowej. Zauważony został już przez historyków drugiej połowy XIX wieku.
The oldest copier of the monastery of Regular Lateran Canons in Krakow was founded in 1432 and was run until the mid-17th century. A thorough analysis of this document allows for the formulation of specific observations regarding the order of the copied documents, namely that the arrangement seems to be substantive, or perhaps thematic. The copier was undoubtedly founded in 1432. It is assumed that the copyist was the secretary of the conventual chapter. The copier's manuscript opens with a table of contents, followed by copies of documents related to the foundation of the monastery, its endowments and privileges. It is undoubtedly a historical monument of exceptional source and cultural value. It was already noticed by historians of the second half of the 19th century.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 79-88
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dojrzałość metodyki opracowania zasobu archiwalnego – i co dalej? Recenzja monografii Wiesławy Kwiatkowskiej, Dorobek polskiej archiwistyki w zakresie metodyki opracowania zasobu archiwalnego, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Warszawa 2014, ss. 268
Mature archival fonds processing methodology – and what next? Review of a monography by Wiesława Kwiatkowska entitled Achievements of Polish archival science in scope of archival fonds processing methodology, Head Office of State Archives, Warsaw 2014, pp. 268
Autorzy:
Dudała, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51667768.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Archiwum Państwowe w Toruniu
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Wiesława Kwiatkowska
archiwistyka
metodyka archiwalna
Toruń
archival studies/archival science
archival methodology
State Archives in Toruń
Nicolaus Copernicus University in Toruń
Opis:
Recenzja dotyczy publikacji będącej syntetycznym ujęciem dorobku polskiej metodyki archiwalnej w latach 1951–2010. Autorka tej pracy poddała analizie wskazówki metodyczne dotyczące zróżnicowanych materiałów archiwalnych i różnych rodzajów zespołów archiwalnych, ich zastosowanie praktyczne oraz odzwierciedlenie tej problematyki na łamach powstającej literatury fachowej. Użyte w publikacji pojęcie „oficjalnej” metodyki i „oficjalnego” piśmiennictwa metodycznego zostało uznane przez recenzentkę za nieczytelne, jednak sam fakt podsumowania normatywnego dorobku archiwistyki polskiej wskazuje na osiągnięcie przez tę dyscyplinę naukową etapu dojrzałości.
The review pertains to the publication which in a synthetic manner presents the achievements of Polish archival science in 1951–2010. The author of the publication has analysed methodological guidelines pertaining to diverse archival materials and different types of archival fonds, their practical application and depiction of the matter in emerging literature of the topic. The notions of “official” methodology and “official” methodological publications used in the text were perceived by the reviewer as lacking clarity, however the very fact of summarizing the normative achievements of Polish archival science indicates that this scientific discipline has reached the maturity stage.
Źródło:
Archeion; 2019, 120; 367-377
0066-6041
2658-1264
Pojawia się w:
Archeion
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolekcje osobiste w Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce oraz Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce. Stan zachowania, metody opracowania
Personal Collections at the Józef Piłsudski Institute of America and the Polish Institute of Arts And Sciences of America — Current Condition, Methods of Analysis
Autorzy:
Nowożycki, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51967923.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
archiwa prywatne
archiwa osobiste
spuścizny archiwalne
metodyka archiwalna
archiwa polonijne
Instytut Józefa Piłsudskiego
Polski Instytut Naukowy
private archives
personal archives
archival legacy
archival methodology
Polish diaspora archives
Józef Piłsudski Institute
Polish Institute of Arts and Sciences
Opis:
The fonds of the Józef Piłsudski Institute (JPI) and the Polish Institute of Arts and Sciences of America (PIASA) constitute an important part of Polish cultural legacy outside the country. Despite the different origins and focus, the two institutes collect and store documentation on the history of Poland, emigration and Polish-American relations. Both institutes contributed to the Polish struggle for freedom and independence after 1945. They also represented Polish culture, science and art in the United States. The two organisations serve as archives, libraries and museums, as well as serving as research facilities. The main problem faced by both of these institutions is the lack of funds which could be used to store and secure their fonds, as well as the lack of qualified staff necessary to analyse and share it. Using their own resources and with the help of the Ministry of Culture and National Legacy and the State Archives Directorate, they categorise, analyse, make available and digitise archival materials. The documents are available to researchers at the institutions’ headquarters and partially also online. Partnership with relevant institutions in Poland aimed at solving location-related, financial and staffing issues can protect them from being destroyed.
Źródło:
Archeion; 2018, 119; 245-261
0066-6041
2658-1264
Pojawia się w:
Archeion
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia w archiwach i archiwa w historii. Udział archiwów państwowych w rozwoju historiografii polskiej
History in archives and archives in history. State archives’ share in development of Polish historiography
Autorzy:
Chorążyczewski, Waldemar
Gut, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532327.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
zawód archiwisty
nauki pomocnicze historii
archiwistyka
metodologia historii
nauki humanistyczne
mikrohistoria
archiwa społeczne
archiwa państwowe
archivist profession
ancillary historical sciences
archival science
historical methodology
humanities
microhistory
social archives
state archives
Opis:
Celem tego studium jest uchwycenie najgłębszych związków metodologicznych pomiędzy archiwami i nauką historyczną, konstytuujących z jednej strony archiwa jako instytucje naukowe, a z drugiej gwarantujących historii status dyscypliny naukowej. Polskie archiwa państwowe są dla nas przestrzenią poddającą się w dziedzinie archiwalnej najłatwiej obserwacji interesujących nas zjawisk i trendów, a jednocześnie pretekstem do rozważań szerszych, dzięki wytyczaniu przez archiwa państwowe w każdym chyba kraju generalnych kierunków rozwojowych całej dziedziny archiwalnej. Podobnie traktujemy historiografię polską, rozumiejąc, że żadna dyscyplina, nawet humanistyczna lub społeczna, nie jest narodowa, a tylko w tym czy innym kraju uprawiana. Podstawą źródłową przy tego typu badaniach są oczywiście w pierwszym rzędzie publikowane tradycyjnie lub w Internecie teksty wyrażające stanowiska i poglądy osób szczególnie aktywnych w zakresie refleksji nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością dziedziny archiwalnej. Wzajemne odkrywanie się przez historię i archiwa miało miejsce w dobie oświecenia i romantyzmu, co zakończyło się okrzepnięciem historii jako dyscypliny naukowej uprawianej zasadniczo na uniwersytetach, a także ukształtowaniem się instytucji archiwalnych nowego typu, coraz silniej powiązanych nie z administracją i sądownictwem (choć te związki nigdy nie znikły), ale na pierwszym miejscu z nauką historyczną. Wykształcił się etos zawodu archiwisty już nie jako prawnika i urzędnika, lecz historyka wyedukowanego uniwersytecko. Zdarzały się sytuacje, gdy profesor uniwersytetu, a jednocześnie dyrektor archiwum, specjalnie zatrudniał w archiwum swych seminarzystów, by zdobyli naukową ogładę. Archiwa stawały się kuźnią kadr naukowych, a jednocześnie chętnie zatrudniały historyków wyposażonych w odpowiednie rekomendacje profesorów uniwersyteckich. Fakultety historyczne uniwersytetów kształciły albo wprost archiwistów, albo uczonych użytkowników, dobrze rozumiejących specyfikę pracy archiwów. Archiwa stały się jakby naturalnym warsztatem pracy historyków, obok bibliotek naukowych. Zasób archiwalny do badań naukowych wykorzystywali równolegle lub często wspólnie zarówno historycy zatrudnieni na uniwersytetach, jak i historycy zatrudnieni w roli kustoszy archiwaliów. Archiwa, a szczególnie pracownie naukowe, stały się miejscami spotkań: historyka z ludźmi z przeszłości przemawiającymi poprzez archiwalia, z archiwistami i innymi historykami. Wytworzył się etos zawodu archiwisty jako osoby naukowo kompetentnej, by pożądane archiwalia odszukać, odczytać literalnie i zinterpretować, czyli przeprowadzić pełną krytykę źródła. Wiek XX przyniósł jeden jeszcze obszar działań archiwów, który jest newralgiczny dla nauki historycznej, mianowicie kształtowanie zasobu archiwalnego, w tym decydowanie o tym, co będzie stanowiło źródła historyczne dostępne w archiwach i pozwalające tworzyć uczone konstrukcje przeszłości. Na polu tym podejmowanych jest wiele decyzji kontrowersyjnych. Teoria selekcji zrodzona w łonie historii modernistycznej, procesualnej, nie zadowala obecnych historyków codzienności, mentalności i mikrohistorii. Archiwa państwowe starają się w jakiś sposób sprostać przemianom nauki historycznej, co nie w pełni się udaje. W sukurs przychodzą historii archiwa społeczne, nastawione właśnie na dokumentowanie życia małych grup społecznych. W dobie postulowanej szerokiej dostępności archiwów dla każdego, w tym nieuczonego użytkownika, wiele metod i zasad pracy archiwów podlega rewizji. Nie spowoduje to zniknięcia uczonych historyków z archiwów. Samo ich przygotowanie będzie zawsze ich uprzywilejowywało w archiwach. Z ich wiedzy i doświadczenia w pracy z archiwaliami archiwa będą mogły korzystać w realizacji swojej misji w informacyjnym społeczeństwie przyszłości, zwłaszcza jeśli nie wszyscy archiwiści będą historykami, na co się zanosi.
The objective of this study is to capture the deepest methodological relations between archives and study of history, on one hand constituting archives as scientific institutions and on the other, guaranteeing history’s status as a discipline of science. Polish state archives are, for us, the space in which it is easiest to observe phenomena and trends we are interested in, and at the same time an opportunity for broader consideration, as in probably every country the state archives determine general direction for the development of the entire archival field. We treat Polish historiography in the same way, understanding that no discipline, even humanist or social, is ever national; it is only being practised in one or other country. Source base for such study are of course first and foremost texts, published traditionally or on the Internet, expressing the positions and views of persons particularly active in scope of reflection over the past, present and future of the archival field. The mutual discovery of history and archives took place during the Enlightenment and Romanticism eras, and resulted in reinforcement of history’s position as a discipline of science, pursued predominantly at the universities, and emergence of new type of archival institutions, increasingly linked with administration and the judiciary (although these links have never disappeared), but first and foremost with study of history. The professional ethos of archivists has emerged, no longer as lawyers and clerks, but university-educated historians. On occasion, a university professor, who at the same time was the director of archives, would deliberately employ his students in the archives so they could obtain a scholarly polish. Archives became the training ground for academic scholars, and at the same time they were happy to employ historians with appropriate recommendations from University professors. History faculties at universities educated either archivists as such, or skilful archive users, who understood well the specificity of archival work. Next to scientific libraries, archives have become a natural working environment for historians. Archival fonds were used for scientific research at the same time, or frequently even jointly, by historians employed at universities and historians employed as curators of archival materials. Archives, and in particular the research facilities, have become places of meetings: of historians with people from the past, speaking through archival materials, with archivists and with other historians. Professional ethos of an archivist emerged, as that of a person scientifically competent to find desired archival materials, read them verbatim and interpret them, i.e. conduct complete critique of the source. 20thcentury brought on one more area of activity for the archives, which is pivotal for the study of history, namely shaping the archival fonds, including determination of what would constitute historical sources available in archives and allowing construction of learned structures of the past. Many controversial decisions are made in this field. Theory of selection born within the modernist, processual history, is not satisfactory to current historians of everydayness, mentality and microhistory. State archives are trying to somehow keep up with the transformations of the study of history, not entirely successfully though. Social archives, geared specifically to document the life of small social groups, are of assistance here. In the era of postulated broad availability of archives to everyone, including the unskilled users, many methods and principles of archival work are subject to revision. It will not lead to disappearance of educated historians from archives. Their very background will always put them in a privileged position in archives. The archives will be able to use their knowledge and experience in work with archival materials to fulfil their mission in the information society of the future, especially if not all archivists are going to be historians, which seems a probable turn of events.
Źródło:
Archeion; 2019, 120; 50-88
0066-6041
2658-1264
Pojawia się w:
Archeion
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenia i refleksje wynikające z realizacji projektu „Inwentarz Archiwum Instytutu Literackiego Kultura” w latach 2009-2015
Experiences and reflections on the project „Inventory of the «Kultura» Literary Institute Archive in the years 2009-2015”
Autorzy:
Wrede, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472010.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
biblioteczne zasady opracowania rękopisów
archiwalne zasady opracowania zbiorów
metodyka opracowania muzealnego
kształcenie bibliotekarzy
kształcenie archiwistów
kształcenie muzealników
zbiory mieszane archiwalno-biblioteczno-muzealne
kartoteki wzorcowe
rules of manuscript description in libraries , Standard of Archival Description
museum description methodology
librarian training
archivist training
museum worker training
mixed collection of books
manuscripts and museum objects
authority headings
Opis:
Realizacja projektu „Inwentarz Archiwum Instytutu Literackiego Kultura” została przedstawiona jako podstawa do rozważań metodycznych w zakresie opracowywania zbioru rękopisów i zbiorów mieszanych. Założenia kompleksowego katalogu zbiorów ILK wraz z planem udostępniania w jednej bazie danych w ujednoliconej formule opisu oraz uzyskany w ten sposób „Inwentarz”, powinny stać się punktem wyjścia do rozważań nad podstawą opisu, granicami zbioru i jednostki, pojęciem jednostki, głębokością opisu, swobodą decyzji katalogującego, kartotekami wzorcowymi, a także strategią informacyjną instytucji zarządzającej zbiorem. Doświadczenia z pracy mieszanego zespołu bibliotekarzy i archiwistów przedstawione zostały jako przyczynek do rozbudowania kształcenia obu specjalności o otwartość na łączenie metod opracowania bibliotecznego i archiwalnego w stosunku do zbiorów mieszanych. Wskazano także perspektywę dołączenia do tych rozważań doświadczeń metodycznych z zakresu opracowania zbiorów muzealnych.
The article presents the project „Inventory of «Kultura» Literary Institute Archives” as a base for methodological discussion on processing of the collection of manuscripts and mixed archives. There assumptions is proposed that of the complex catalogue of IKL combined with a plan for public presentation in one database in a unified description form and the „Inventory” itself should be a starting point for methodological dispute on several topics like the basis of a description, collection and unit frames, the idea of an unit, depth of description, catalogers’ freedom of decision, authority headings, but also on the information strategy of the institution’s collection management The article presents experiences of the mixed team of librarians and archivists as an assumption to proposal of extending the education of both professions with the flexibility to combine the librarian and archivist methodology in processing mixed archives. The Author also pointed out the perspective of including methodological experience of museum collections’ into discussed issues.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, Polonika w zbiorach obcych, tom specjalny; 441-450
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies