Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "architektura powojenna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Spojrzenie wstecz
    A look back
    Autorzy:
    Żychowska, M. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217391.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    architektura powojenna
    dorobek kulturowy
    architecture postwar
    cultural heritage
    Opis:
    Ostatnie lata przyniosły modę na powrót do wspomnień o architekturze PRL-u. Powstają artykuły i książki, w których autorzy w mniej lub bardziej rzetelny sposób odnoszą się do tych obiektów zabytkowych. Generalnie jest to zjawisko ciekawe, bo z zapomnienia wydobywa się wszelkie dokonania, zarówno te wartościowe, jak i mniej ciekawe, nieudane. Wydaje się jednak, że nadal można odnotować brak społecznej akceptacji, brak zrozumienia dla wartości tych budowli, co prowadzi do ich dewastacji, zwłaszcza poprzez zaniedbanie. Architektura ta posiada specyficzne konotacje, jest symbolem minionej przeszłości. Dlatego też wydaje się, że bez zmiany nastawienia ludzi nie uratuje się tego dziedzictwa. Może zbyt mało czasu upłynęło, by doceniać relikty poprzedniej, minionej epoki?
    In recent years, it has become a fashion to look back on the architecture of the Polish People’s Republic. Many articles and books have been written about the historic objects of the period, expressing more or less reliable opinions. On the whole, the trend is rather interesting as it brings back from oblivion all architectural accomplishments including the less interesting and unsuccessful ones. Yet, there still seems to be no social acceptance or understanding of the value of these buildings, which results in their devastation due to neglect. This kind of architecture has specific connotations and is a symbol of the past but it will not be saved until people start treating it as heritage. Perhaps not enough time has passed for the relics of the past epoch to be appreciated?
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 48; 25-33
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reprezentatywne czy wyjątkowe – dylematy ochrony dziedzictwa 2. połowy XX wieku
    Representative or unique – dilemmas in protecting architecture of the 2nd half of the 20th century
    Autorzy:
    Siwek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218012.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    ochrona zabytków
    wartościowanie
    doktryna konserwatorska
    architektura powojenna
    monument protection valuation
    conservation doctrine
    post-war architecture
    Opis:
    A. Riegl stwierdził, że każde ludzkie dzieło posiada wartość historyczną, co czyni je potencjalnym zabytkiem. Myśl tę potwierdzono w Karcie Weneckiej, gdzie stwierdzono: Pojęcie zabytku rozciąga się również na skromne obiekty, które z upływem czasu nabrały znaczenia kulturalnego. Echem tych sformułowań jest egalitaryzm ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, według której zabytkiem może być to, co jest świadectwem minionej epoki oraz ma wartości historyczne, artystyczne i naukowe. Dla dzieł 2. połowy XX wieku (przynajmniej do 1989 r.) nie ma barier chronologicznych uznania za zabytek w myśl ustawy o ochronie zabytków, a zarazem jest to praktycznie jedyna skuteczna forma ochrony. Przy bogactwie zasobu pojawia się refl eksja o konieczności wyboru przedmiotu ochrony. Pytanie, czy chronić np. „blokowiska”, jest trudnym wyzwaniem dla służby konserwatorskiej. Wymusza weryfikację doktryny i kryteriów wyboru obiektów chronionych, skupienie się na dziełach wyjątkowych, kosztem liczebności powtarzalnych.
    A. Riegl claims that all man-made works have historical value which makes them potential monuments. The idea was confirmed in the Charter of Venice, which states: the concept of monument also applies to modest objects which, in the course of time, have acquired cultural significance. Those words were echoed in the egalitarian Monument Protection Act according to which everything that bears evidence of a bygone era and represents historic, artistic and scientific values may be a monument. For the works of the 2nd half of the 20th century (at least until 1989) there are no barriers of chronological recognition as monuments under the Monument Protection Law. This is the only effective form of monument protection. With the wealth of resources, there appears the need to reflect on the selection of protected objects. The question whether to protect serial houses is a difficult challenge for conservation officials. It demands verifying the doctrine, clarifying the criteria for the selection of protected buildings, focusing on exceptional objects at the expense of limiting the number of repetitive works.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 125-133
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unbuilt proposals for post-war Wrocław: sample digital models
    Niezrealizowane koncepcje powojennego Wrocławia: przykładowe modele cyfrowe
    Autorzy:
    Wojciechowski, Łukasz
    Wolf, Andreas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835718.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    post-war architecture
    Wrocław
    architect
    brutalism
    digital visualisation
    architectural design
    architektura powojenna
    architekt
    brutalizm
    wizualizacja cyfrowa
    projektowanie
    Opis:
    The goal of the study was to present the process and the effects of digital reconstruction of unrealised architectural projects for Wrocław. The subject of the research were the projects by renowned architects such as Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Stefan Müller, Zenon Prętczyński, Andrzej Frydecki. The visualisations are the first attempt of digital reconstructions based on preserved incomplete archival plans. The attempt was presented as a process aimed at presenting original design ideas in new light, allowing realistic presentation of the buildings in the surroundings, they were designed for. The authors of the article tried to reconstruct the proportions of buildings, their locations, relations with context and textures they were meant to be finished with. The article presents the most intriguing aspects of the work and the difficulties of the research. The authors based their work not only on the archival projects but also on the architectural tendencies they are clearly rooted in. The presentation of the projects in the form of visualisations allows better understanding of the original architectural goals of their designers and the opens new perspective at the post-war modern architecture.
    Celem artykułu było przedstawienie procesu i efektu odtwarzania cyfrowego niezrealizowanych koncepcji architektonicznych dla Wrocławia. Przedmiotem pracy były projekty takich architektów jak Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Stefan Müller, Zenon Prętczyński, Andrzej Frydecki. Przygotowane wizualizacje są pierwszą próbą odtworzenia projektów na podstawie niepełnych materiałów archiwalnych. Próba ta została ukazana jako proces, którego celem jest przybliżenie oryginalnych idei projektowych w nowym ujęciu, pozwalającym na rzeczywiste przedstawienie ich kontekście, w którym miały powstać. Podczas pracy autorzy artykułu starali się zarówno odtworzyć proporcje budynków, ich lokalizację, relacje z otoczeniem, jak i materiały, jakimi miały być wykończone. W artykule omówiono też najbardziej intrygujące zagadnienia i trudności związane z badaniem. Opierano się nie tylko na koncepcjach, ale także na ówczesnych tendencjach projektowych, w których dane koncepcje są wyraźnie zakorzenione. Ukazanie projektów za pomocą wizualizacji pozwala na lepsze zrozumienie założeń architektonicznych przyjętych przez ich autorów, a także spojrzenie na krajobraz miasta z perspektywy powojennych projektantów.
    Źródło:
    Architectus; 2021, Nr 1 (65); 67--76
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo architektury powojennej Polski jako zapis przemian politycznych, społecznych i ekonomicznych
    The legacy of post-war architecture in Poland as a record of political, social and economic changes
    Autorzy:
    Rozbicka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113879.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    polska architektura powojenna
    kontekst społeczny
    kontekst polityczny
    kontekst ekonomiczny
    faza rozwoju
    charakterystyka zasobów
    post-war Polish architecture
    social political and economic context
    development phase
    resource characteristic
    Opis:
    Poland’s postwar architecture and urban planning is a phenomenon that is remarkably diverse both formally and in terms of content. Although Polish architects were never completely isolated from European and world architecture following 1945, their architectural creativity up to 1989 was strongly influenced by political, social, and economic changes taking place in Poland. Seen by the Polish people in a negative light in certain cases and in a positive one in others, this parallels the very diverse emotions and feelings tied to these changes in material heritage that range from outright opposition, through dissent, up to pronounced support, including with respect to the idea of heritage protection of the architectural legacy born of various phases of the postwar development of Poland. The article encompass a discussion of principle or characteristic architectural achievements starting with the 1945–1949 period when Polish architecture was not yet subject to the total nationalization and centralization introduced by the communists. These few years when Polish architecture was relatively free to develop in direct correspondence to interwar Modernism was followed by a period of strong ideological injection. As in the case of other countries remaining within the sphere of influence of the Soviet Union, the 1949–1955 period saw a Polish architecture marked by the combating of cosmopolitan Modernism by a totalitarian neo–Classicism intent on reflecting the social and economic transformations of socialism (Social Realism). The 1956–1960 period, known as the “post–October thaw”, saw Poland’s brief turn towards the course in architectural development taken by the world in general, only to be followed by the nineteen–sixties decade of Socialist Modernism (“socmodernism”) that proved to be a key to Poland’s postwar modernization in political and social terms. The architecture of some public facilities was still marked by ambitious and experimental designs in the spirit of the avant–garde. At the same time, especially in the case of housing, it was witness to the first extremely standardized building construction efforts completely subservient to the technocratic dogmas of “Real Socialism,” especially rigorous economic and utilitarian standards. The successive section of the article characterize the Socialist Modern architecture of the years 1970–1980 when there was a considerable opening up of Poland to the West in both a political and economic sense. Decade of exceptionally dynamic development in housing (already partially liberated of the dogma of standards and extreme standardization) combined with loans resulted in a whole array of ambitious public facilities, including very many very interesting churches that should be seen against the backdrop of other countries of what was known as the Eastern Bloc. The architectural achievements of the nineteen–eighties are also presented. This was a period of growing social and political crisis and the ongoing dismantling of the Soviet model of communism and its replacement by more democratic structures. In Polish architecture, this was marked by a freeing of the architectural market and a return of the position of individual architectural creativity. The consequence of this was unprecedented development mainly inspired by the ideology of Postmodernism and stylistic pluralism. The nineteen–nineties added to this the intensely expanding commercialization and neoliberalism of the architectural dialogue that, in practice, marked the end of the social ethos of the architecture of Modernism in Poland.
    Polska powojenna architektura i urbanistyka to fenomen, który jest niezwykle zróżnicowany zarówno formalnie, jak i pod względem treści. Chociaż polscy architekci nie byli nigdy całkowicie odizolowani od architektury europejskiej i światowej, od 1945 do 1989 roku ich kreatywność architektoniczna była silnie uzależniona od przemian politycznych, społecznych i gospodarczych zachodzących w Polsce. Zjawisko to postrzegane przez jednych w negatywnym świetle, a pozytywnym dla innych, obrazuje różnorodne emocje i uczucia związane ze zmianami w materialnym dziedzictwie, obejmującymi również skrajne podejścia do idei ochrony dziedzictwa powojennego Artykuł omawia osiągnięcia architektoniczne w okresie 1945-1949, kiedy polska architektura nie była jeszcze poddana totalnemu nacjonalizmowi i centralizacji wprowadzonej przez komunistów. W ciągu tych kilku lat, kiedy polska architektura była stosunkowo swobodna i pozostawała w bezpośredniej relacji z międzywojennym modernizmem, nastąpił okres silnego rozwoju ideologicznego. Podobnie jak w przypadku innych krajów pozostających w sferze wpływów Związku Radzieckiego, w latach 1949-1955 polska architektura naznaczona była walką kosmopolitycznego modernizmu przez totalitarny, neoklasycystyczny zamiar odzwierciedlenia społecznych i gospodarczych przemian socjalizmu (Socjalny Realizm). W okresie 1955-1960, znanym jako "odwilż październikowa", nastąpił krótki zwrot Polski w kierunku rozwoju architektury podjętego przez świat, natomiast w latach sześćdziesiątych w stronę socjalistycznego modernizmu (‘soc-modernizm’), który okazał się kluczem do powojennej modernizacji Polski w wymiarze politycznym i społecznym.Architektura niektórych obiektów publicznych była wciąż naznaczona eksperymentalnymi elementami awangardy. W tym samym czasie, szczególnie w przypadku budownictwa mieszkaniowego, pojawiały się pierwsze wystandaryzowane obiekty całkowicie podporządkowane technokratycznym dogmatom ‘realnego socjalizmu’, szczególnie rygorystycznym pod względem ekonomicznym i użytkowym. Kolejna część artykułu opisuje nowoczesną architekturę socjalistyczną lat 1970-1980, kiedy to nastąpiło znaczne otwarcie Polski na Zachód zarówno w sensie politycznym, jak i ekonomicznym. Dekada wyjątkowo dynamicznego rozwoju w budownictwie mieszkaniowym (już częściowo uwolniona od dogmatu norm i skrajnej standaryzacji) w połączeniu z kredytami zaowocowała szeregiem ambitnych obiektów publicznych, w tym wielu bardzo interesujących kościołów, które powinny być wymieniane i opisywane na tle krajów tak zwanego Bloku Wschodniego. Zaprezentowano również osiągnięcia architektoniczne z lat osiemdziesiątych. Był to okres narastającego kryzysu społecznego i politycznego oraz trwająca likwidacja radzieckiego modelu komunizmu i zastąpienie go przez bardziej demokratyczne struktury. W polskiej architekturze oznaczało to uwolnienie rynku architektonicznego i powrót indywidualnej twórczości architektonicznej. Konsekwencją tego był bezprecedensowy rozwój, inspirowany głównie przez ideologię postmodernizmu i pluralizm stylistyczny. W latach dziewięćdziesiątych dodano do tego intensywnie rozszerzającą się komercjalizację i neoliberalizm dialogu architektonicznego, który w praktyce oznaczał koniec etosu społecznego architektury Modernizm w Polsce.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 45-68
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura modernistyczna Szczecina lat 60. i 70. w idei i realizacji
    Modernist architecture in Szczecin in the 1960’s and 70’s in the concept and execution
    Autorzy:
    Bal, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218620.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    modernizm szczeciński
    powojenna architektura na Pomorzu Zachodnim
    Szczecin modernism,
    postwar architecture in Western Pomerania
    Opis:
    Początki powojennej architektury modernistycznej Pomorza Zachodniego sięgają realizacji projektowych pierwszych absolwentów Wydziału Architektury Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, którzy szybko rozpoczęli kształtowanie zastanej przestrzeni wielu miast ówczesnego województwa szczecińskiego, traktując ją jako poligon doświadczalny dla realizacji nowych idei architektury nowoczesnej. Wykształcone i uformowane w tym okresie młode kadry stały się niewątpliwie motorem przemian kulturowych i cywilizacyjnych, a ich umiejętności i poglądy estetyczne zostawiły trwałe piętno na współczesnym wizerunku Pomorza. Dziś, przedstawiając ówczesne dokonania realizacyjne, przywołujemy szkice naszych starszych kolegów jako niebagatelny dorobek ich twórczości i charakterystyczny znak minionej epoki: kunsztu zamykania twórczych idei w kilku, czasem magicznych kreskach.
    The origins of post-war modernist architecture of Western Pomerania go back to execution of designs of the first graduates of the Faculty of Architecture of the Higher School of Engineering in Szczecin, who quite soon began to influence the development of existing space of many towns and cities of Western Pomeranian voivodeship, treating it as a testing ground for the implementation of new ideas of modern architecture. Educated and formed in this period, the young staff become undoubtedly the driving force of cultural and civilizational transformation. Their skills and aesthetic views left a lasting mark on the contemporary image of Pomerania. Nowadays, presenting the then made execution achievements, we refer sketches and drafts of our senior colleagues, as the considerable achievements of their creative work and at the same time a very distinctive sign of a bygone era: art and craft enclosing creative ideas in sometimes a few magical lines.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 142-152
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ślady przeszłości w starych wnętrzach – architektura mazowieckich wnętrz z drugiej połowy XX wieku
    Vestiges of the past in old interiors – architecture of Mazovian interiors from the second half of the 20th century
    Autorzy:
    Plewka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460909.pdf
    Data publikacji:
    2018-12
    Wydawca:
    Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
    Tematy:
    residential interiors
    old interiors
    20th-century architecture
    Polish home
    interiors of the PRL
    recession
    post-war architecture
    past
    rural farm
    wnętrze mieszkalne
    stare wnętrza
    architektura XX w.
    polski dom
    wnętrza PRL
    destrukt
    architektura powojenna
    przeszłość
    gospodarstwo wiejskie
    Opis:
    Selected residential interiors and remnants of the architecture of the Mazovia region are special features in the surroundings. They were developed in the second half of the 20th century in the reality of the Polish People’s Republic. A photographic report is more an aesthetic impression than a realistic document, it is a cycle of exploration and reflection, a journey through selected residential buildings in Mazovia from the turn of the 19th and the 20th. The common features of the photographed houses are the interior design of the past decades, lack of innovation, devastation, desolation or execution without a design. As a result of various twists of fate, some dwellings are subject to gradual deterioration. The photographic project has been carried out for several years with breaks, it is a collection of photographs of the interiors of selected objects. Photographic recording is the provision of images of disappearing Polish homes. The project took into consideration freestanding buildings belonging to rural households and facilities located in small towns.
    Elementem szczególnym w otoczeniu są wybrane wnętrza mieszkalne i pozostałości architektury okolic Mazowsza. Zostały one zagospodarowane w drugiej połowie XX w., w realiach czasów PRL. Reportaż fotograficzny jest bardziej estetyczną impresją niż realistycznym dokumentem, stanowi cykl poszukiwań i rozważań, wędrówkę po wybranych obiektach mieszkalnych z przełomu XIX/XX w., położonych na terenie Mazowsza. „Cykl Fotografii” opatrzony jest komentarzem odnoszącym się do każdego ogniska domowego. Wnętrza powiązane są z historią ludzi, którzy je urządzali latami. Jako cechę wspólną fotografowanych domostw możemy uznać zagospodarowanie wnętrz w przeszłości, brak innowacji, dewastację, czasem opustoszenie lub realizację bez projektu. W wyniku kolei losu niektóre obiekty mieszkalne ulegają stopniowemu destruktowi. Niszczenie wnętrz widoczne jest w każdym przypadku, choć w różnym stopniu. Projekt fotograficzny, realizowany jest od kilku lat z przerwami i ma formę fotografii wnętrz, w wybranych obiektach. Zapis fotograficzny jest realizacją obrazów znikających mazowieckich domostw. W projekcie brane były pod uwagę wnętrza budynków wolnostojących, należące do gospodarstw wiejskich i obiekty zlokalizowane w małych miasteczkach. Przedmiotem badań były wnętrza wybranych obiektów, ale nie ich zewnętrzna bryła.
    Źródło:
    MAZOWSZE Studia Regionalne; 2018, 27; 123-137
    1689-4774
    Pojawia się w:
    MAZOWSZE Studia Regionalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona architektonicznych dóbr kultury współczesnej na terenie Pomorza Zachodniego
    Protection of architectural assets of modern culture in the West Pomerania
    Autorzy:
    Kozłowska, I.
    Rek-Lipczyńska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217445.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    dobra kultury współczesnej
    ochrona
    powojenna architektura modernistyczna
    Pomorze Zachodnie
    modern cultural assets
    protection
    post-war modernist architecture
    West Pomerania
    Opis:
    Polska architektura i urbanistyka 2. połowy XX wieku jako zasób dziedzictwa podlegającego potrzebie ochrony jest zjawiskiem nowym, ale wpisującym się w aktualny nurt działań podejmowanych na rzecz zachowania współczesnych dóbr kultury. W Polsce punktem zwrotnym była ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003 r. wprowadzająca pojęcie dobro kultury współczesnej. Praca podejmuje próbę zilustrowania stanu ochrony dziedzictwa architektury i urbanistyki polskiej na terenie województwa zachodniopomorskiego w ciągu ostatniej dekady. Przedstawiona zostanie sytuacja „lokalnych ikon” architektury modernistycznej, jak i zasady ochrony obiektów będących dobrem kultury.
    The Polish architecture and urban planning of the 2th half of 20th century as a resource of heritage subject to necessary protection is a new phenomenon that fits into the current world direction of activities aimed at preserving the modern cultural assets. In Poland, the turning point was the Planning and Spatial Development Act of 27 March 2003, which was the first to introduce the concept of the asset of modern culture. Article attempts to illustrate the state of protection of Polish architecture and urban planning in West Pomerania province over the last decade. There were presented the situation of the “local icons” of modernist architecture, and the principle of protection of objects selected to the list of cultural heritage.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 63-78
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stylistic changes in contemporary sacred architecture against the background of the ideological and artistic trends prevailing at the time (1945–1970)
    Przemiany stylistyczne współczesnej architektury sakralnej na tle prądów ideowo-artystycznych (1945-1970)
    Autorzy:
    Gil-Mastalerczyk, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/100639.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
    Tematy:
    stylistic changes
    artistic movement
    Archdiocese of Kraków
    post-war sacred architecture (1945–1970)
    przemiany stylistyczne
    prądy artystyczne
    Archidiecezja Krakowska
    powojenna architektura sakralna (1945-1970)
    Opis:
    In 1945, the time of dynamic political and social and economic changes begins in Poland, determining the creation of architecture, and also influencing its aesthetic qualities. This applies particularly to buildings and compounds of religious architecture – the free development of the latter was significantly hindered during this period. In the post-war period, only very few churches, built from scratch, were constructed within the area of the Archdiocese of Kraków. Until 1970, sacred construction projects, in terms of their architecture, were often expression of local capabilities, power of persuasion and perseverance of the designers and investors. Sometimes such projects stretched over a dozen or more years of complex implementations.
    Po 1945 roku w Polsce następuje czas dynamicznych przemian polityczno-społecznych i gospodarczych determinujących powstawanie architektury, również rzutujących na jej walory estetyczne. Dotyczy to zwłaszcza obiektów i zespołów architektury sakralnej, której swobodny rozwój był w tym okresie mocno utrudniany. W okresie powojennym, na obszarze Archidiecezji Krakowskiej, powstało niewiele wzniesionych od podstaw nowych świątyń. Do 1970 roku realizacje sakralne bywały pod względem architektonicznym wyrazem lokalnych możliwości, siły przebicia projektantów i inwestorów oraz rozciągniętych czasami na kilkanaście lat skomplikowanych inwestycji.
    Źródło:
    Geomatics, Landmanagement and Landscape; 2016, 4; 25-33
    2300-1496
    Pojawia się w:
    Geomatics, Landmanagement and Landscape
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem odbudowy starych miast na przykładzie Szczecina
    THE PROBLEM OF THE RECONSTRUCTION OF OLD TOWNS. CASE STUDY OF SZCZECIN
    Autorzy:
    Radacki, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535863.pdf
    Data publikacji:
    1978
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    powojenna odbudowa starych miast
    architektura środowiskowa
    odbudowa Szczecina
    Opis:
    The starting point o f the paper is the situation which has so far prevailed in Polish town planning and led to wrecking of the original and regional traits o f historical towns. In the author’s opinion reconstruction of an urban centre should tend, first and foremost, to creation o f the so-called environmental architecture depending on the townscape of the cities concerned. The townscape is a resultant of their history, the creative atmosphere of the given region and geographical environment. Implementation of the idea of the so-called environmental architecture would force the designers to make their projects of modern buildings revert to the preserved historical forms and maintain the traditional character o f the given city, e.g. that of a trade centre, the essential elements of which would be pedestrina ways and enclosed shopping centres referring to the traditional urban pattern. The point is that the old town districts be not onerous to inhabitants but, due to removal therefrom o f offices and vehicular traffic — residential areas with a high social standard. The first Polish town reconstructed in consonance with those new principles is Szczecin. It was there that satisfaction of the needs o f the population has been reconciled with the idea of preservation o f the relics of the past, i.a. of the mediaeval lay-out of streets, the castle o f the Dukes o f Pomerania, the town hall, burghers’ houses etc. The author describes the project, of 1955, for the reconstruction of the Old Town and criticizes some o f the work implemented in consonance with it. His proposals concerning the final work still to be carried out within the frameworks of that reconstruction are followed by a postulate for an individual treatment of, and approach to, the historical architecture of every town. What is meant here is the need for matching the height of the new buildings with that of the historical ones and providing for adequate pictorial views. The new architecture has not necessarily to refer to historical forms. It should not, however, divert attention from historical monuments, nor be a stereotype one. What is also required is its good quality. All the traits mentioned above are essential since they emphasize the contact of the different epochs in the development o f culture.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1978, 1; 28-34
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies