Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "architektura Warszawy XIX w." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Podstawy warsztatu architekta warszawskiego w XIX wieku
Fundamental skills of the Warsaw architect in 19th century
Autorzy:
Szustakiewicz, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145882.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura Warszawy XIX w.
warsztat architekta
edukacja architektoniczna
Warsaw architecture 19th century
architect's skills
architectural education
Opis:
Na ukształtowanie warsztatu architekta duży wpływ ma proces edukacji i dostępne fachowe publikacje. Artykuł przedstawia możliwości uzyskania umiejętności zawodowych w Warszawie w wieku XIX. Analiza programów edukacyjnych - począwszy od Katedry Budownictwa i Miernictwa na założonym w 1816 roku Uniwersytecie Warszawskim, poprzez tworzony stopniowo od 1826 r. w Instytut Politechniczny, aż po Oddział Budownictwa działającej w 1844 r. Szkoły Sztuk Pięknych pokazuje, że kierunki nauczania architektonicznego w Warszawie, mimo niekorzystnych warunków politycznych, zasadniczo zgodne były z tendencjami ogólnoeuropejskimi. Charakteryzowało je stopniowe odchodzenie od koncentracji na estetycznych aspektach sztuki budowania w stronę solidnego przygotowania technicznego, popartego wiedzą matematyczną i fizyczną. Istotnym narzędziem dla popularyzacji form architektonicznych, a tym samym - doskonalenia warsztatu zawodowego, stały się w XIX wieku publikacje architektoniczne: inwentaryzacje dzieł architektury dawnej, autorskie zbiory projektów, czasopisma. W Warszawie znane były wydawnictwa zachodnioeuropejskie, drukowane były także projekty wybitnych warszawskich architektów i periodyki techniczne, udostępniające swe łamy budowniczym.
The architects' skills were highly influenced by the education process and available publications. The article presents the possibilities of gaining professional skills in Warsaw in the 19th century. The analysis of educational programs - beginning with the Construction and Surveying Faculty at the Warsaw University established in 1816, via the Institute of Technology, gradually created from 1826, to the Construction Department of the School of Fine Arts, operating from 1844, demonstrated that the direction of architecture education in Warsaw were in principle in line with general European trends, despite unfavourable political conditions. They were characterised by a gradual departure from the focus on aesthetical aspects of the construction art towards solid technical preparation supported by knowledge of mathematics and physics. Architectural publications became an important tool to popularise architectural forms in 19th century, and therefore the improvement of professional skills: inventories of the masterpieces of old architecture, authors' collections of designs, magazines. Western European publications were known in Warsaw - the designs of outstanding Warsaw architects were also printed - as well as technical periodicals for which architects wrote.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 2; 63-74
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Antonio Corazzi przyjechał do Polski?
Why Did Antonio Corazzi Come to Poland?
Autorzy:
Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582265.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Antonio Corazzi (1792–1877)
architektura Warszawy XIX w.
neoklasycyzm w architekturze polskiej
mecenat architektoniczny w Królestwie Polskim
architecture of 19th-century Warsaw
Neo-Classicism in Polish architecture
architectural patronage in the Kingdom of Poland
Opis:
Od około stu lat w polskiej literaturze naukowej obowiązuje ustalenie, że architekt Antonio Corazzi został sprowadzony do Polski przez Stanisława Staszica. Tymczasem szczegółowe badania pozwoliły mi ustalić, że przekonanie to nie opiera się na jakimkolwiek potwierdzeniu źródłowym. Przyjazd Corazziego do Polski był efektem decyzji o sprowadzeniu z Włoch młodego, zdolnego architekta, gotowego realizować ambitne plany architektoniczno-urbanistyczne rządu polskiego. Zaproszenie z prośbą o wskazanie kandydata skierował najprawdopodobniej namiestnik Józef Zajączek pismem do księcia Toskanii. Na decyzję tę mógł mieć wpływ Stanisław Staszic, ale bardziej prawdopodobnym członkiem rządu, zaangażowanym w ten temat wydaje się Stanisław Kostka Potocki. Decyzja, że to Corazzi ma pojechać do Polski, była efektem wskazania go przez środowisko architektów z akademii florenckiej, którzy kierowali się zapewne nie tylko jego talentem, ale być może też osobistą niechęcią z powodu jego konfliktowego charakteru, który objawił się już pod koniec studiów. Decyzja Corazziego o wyjeździe do Polski – jak się wydaje – nie wynikła też z jego ambicji czy atrakcyjności oferty, ale z chęci uniknięcia konsekwencji prawno-finansowych, wynikających z niespłacenia weksla. Ostateczna odpowiedź na pytanie zadane w tytule artykułu wciąż jednak jawi się jako – mam nadzieję – dobrze wsparta, ale jednak tylko hipoteza.
For about a hundred years in Polish academic literature it has been acknowledged that the architect Antonio Corazzi was brought to Poland by Stanisław Staszic. Meanwhile, a detailed research has allowed to ascertain that this conviction is not based on any confirmed sources. Corazzi’s arrival in Poland resulted from a decision to bring from Italy a young talented architect, eager to implement ambitious architectural and urban plans of the Polish government. The invitation with a request to suggest a candidate was most likely dispatched by Viceroy Józef Zajączek in his letter to the Duke of Tuscany. The decision may have been influenced by Stanisław Staszic, yet it is Stanisław Kostka Potocki who seems the most likely government member involved in the process. The decision for Corazzi to be chosen to come to Poland resulted from the fact that he was pointed to by the circle of architects of the Florence Academy, who may have borne in mind his talent, but also the personal dislike because of Corazzi’s conflicting personality displayed already during the studies. Furthermore, it seems that Corazzi’s decision to come to Poland did not result from his ambition or jumping at an attractive opportunity, but from the desire to evade legal and financial consequences of not paying a bill of exchange. However, the final answer to the question posed in the paper’s title continues to seem, as much as, hopefully, well supported, still merely hypothetical.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 2; 339-366
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies