Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "architektonika" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
O architektonice przestrzeni. Struktura przestrzenna term w Vals
About the architectonic of space. The spatial structure of therme Vals
Autorzy:
Śliwa, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848251.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
architektonika
struktura przestrzenna
system przestrzenny
termy
Vals
architectonic
spatial structure
spatial system
therme
Opis:
Celem badań jest wyodrębnienie czynników architektonicznych kształtujących systemy przestrzenne poparte przykładem term w Vals Petera Zumthora. Esencjonalna analiza zmian w postrzeganiu zjawiska architektury wskazuje na istotność pojęcia architektoniki autorstwa Immanuela Kanta implikującego determinujące znaczenie relacji pomiędzy elementami systemów przestrzennych. Architektoniczny - identyfikowany powszechnie jako pochodny słowa architektura, jest wieloznacznym określeniem, wielokrotnie nadużywanym przez samych architektów. Architektoniczny - pochodny pojęcia architektonika staje się czytelnym określeniem bazującym na precyzyjnej podstawie semantycznej. Punktem wyjścia dla badań tego, co w architekturze jest istotnie architektoniczne, a więc systemowe, jest założenie, że każda wydzielona przestrzeń, wraz z otaczającym ją kontekstem, stanowi intencjonalnie regulowany system - systemy przestrzenne są zaś ramami dla odbywających się w nich zdarzeń. Stąd architektoniczny - to taki, który kształtuje relacje pomiędzy elementami systemów przestrzennych, a w następstwie - zachodzące w nich zdarzenia.
The aim of the research is to identify architectural factors shaping spatial systems, supported by the example of Peter Zumthor's Vals thermal baths. The essential analysis of changes in the perception of the phenomenon of architecture indicates the importance of the concept of architectonics by Immanuel Kant, which implies the determining significance of relations between elements of spatial systems. Architectural - derived from the word architecture, is an ambiguous term, repeatedly misused by the architects themselves. Architectural - derived from the concept of architectonic becomes a precise term based on an accurate semantic basis. The starting point for considerations about what is architectural in architecture is the assumption that each separated space along with the surrounding context is an intentionally regulated system - whereas spatial systems are the framework for the events that take place in them. Hence, architectural factors are those that shape the relationship between elements of spatial systems, and consequently - the events that occur in them.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 7; 70-73
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Palimpsest of Place. Renovation of the Old Starosty Complex and Medieval Cellars in Olkusz
Autorzy:
Nawrot, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051593.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
renovation
architectonics
supra-architectural system
building anatomy
renowacja
architektonika
przestrzeń architektoniczna
piwnice średniowieczne
renowacja zespołu starostwa
Opis:
The structure and methods of separating the space in consciously formed objects are a reflection of philosophical theories and historical processes, a specific emanation of the ocentricism, anthropocentrism and anti-centrism. Constructing the structure of an architectural object, i.e., separating space for it and within it, is determined by types of activities, methods, and purpose.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2021, 31, 3; 211-234
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacyjne konstruowanie przestrzeni architektonicznej. Fasada a struktura. Obraz bądź system
Interpretative constructing of architectural space. Façade vs structure. Image or system
Autorzy:
Nawrot, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848887.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
architektonika
interpretacja
przestrzeń architektoniczna
dom zwarty
dom kompilacyjny
architectonics
interpretation
architectural space
compact house
compilation house
Opis:
Interpretacje przestrzeni architektonicznej odbywają się na trzech poziomach. Pierwszy, swoiście ponadarchitektoniczny - konstruuje wielodyscyplinarny model Idei, która adekwatnie ukształtuje później również koncept architektury. Drugi - odnosi się do rozwiązań przestrzenno-formalnych i estetycznych. Trzeci - to indywidualnie subiektywne interpretacje dokonywane przez poszczególnych obserwatorów. Pierwszy - abstrakcyjnie kształtuje niematerialną strukturę kompozycji przekazywanej Idei (treści, znaczeń, miejsc, funkcji, estetyki itp.), nadając jej na przykład formę zwartą bądź rozproszoną. Drugi - stanowiąc materialną emanację pierwszego, konstruuje odpowiadającą mu strukturę materialną, na przykład: filozoficznej metafory zwartego gmachu bądź rozproszoną - kompilacyjną. Trzeci - ma odniesienie w doświadczeniach obserwatorów.
Architectural space may be interpreted on three levels. The first, in a way going beyond architecture, constructs a multidisciplinary model of the Idea, which will adequately form the concept of architecture later on. The second relates to spatial-formal and aesthetic solutions. The third is the individually subjective interpretations made by individual observers. The first – abstractly forms the non-material structure of the communicated Idea’s composition (content, meanings, places, functions, aesthetics, etc.), giving it, for example, a compact or dispersed form. The second - being a material emanation of the first - constructs a corresponding material structure, for example, a philosophical metaphor of a compact edifice or dispersed - compilation. The third - is manifested in the experience of the observers.
Źródło:
Builder; 2021, 25, 4; 42-45
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mózg w humanistyce. O tendencjach neuronalnych w twórczości Stanisława Przybyszewskiego
The brain in the humanities. The neural trends in the work of Stanislaw Przybyszewski
Autorzy:
Grodecka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1110816.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the brain
tectonics thinking
experience
embodied mind
visualization
mózg
architektonika myślenia
doświadczenie
umysł ucieleśniony
wizualizacja
Opis:
Wychodząc od refleksji o rozbieżnościach między humanistyką i nauką, autorka wskazuje na możliwość poszerzenia neuronauki o krytykę neurologiczną utworów literackich, opartą na kulturowej teorii kultury i koncepcji umysłu ucieleśnionego. Nową strategię stosuje wobec twórczości Stanisława Przybyszewskiego, poszerzając pole jej tradycyjnych odniesień, takich jak psychoanaliza, psychopatologia czy symbolika mistyczno-gnostyczna. Analizie poddaje listy, eseje i poematy z okresu berlińskiego, odwołując się do publicystyki z przełomu XIX i XX w. („Prawda”, „Zdrój”). Interesuje ją głównie przestrzeń wyobraźniowa i architektonika myślenia zaznaczająca się w utworze, różnicuje analizowane fragmenty pod względem stopnia referencji, dzieląc je na „neurologiczne stylizacje” (maszyna elektryczna, gangliony, węzeł syntetyczny, nici) i „neurologiczne kopie”. Ostatecznie, pisarskie refleksje na temat funkcjonowania mózgu prowadzą autorkę do wniosków o nowym obrazie podmiotu i dominacji metafor mózgowych w kulturze (kłącze).
Starting from a reflection about differences between the humanities and science, the author indicates the possibility of expanding the neuroscience on neurological literature criticism, based on the cultural theory of culture and concepts of embodied mind. She applies this new strategy to the works of Stanislaw Przybyszewski, expanding its traditional fields of references such as psychoanalysis, psychopathology or mystical Gnostic symbolism. She analyzes letters, essays and poems from the Berlin period, referring to journalism at the turn of the nineteenth and twentieth century („Prawda”, „Zdroj”). She is interested mainly in imaginary space and tectonics of thinking, distinguished in the work, she distinguished the analyzed fragments in terms of the reference to „neurological styling” (an electric machine ganglia, synthetic knot, thread) and „neurological copies”. Finally, the writer’s reflections on the functioning of the brain, leads the author to the conclusion about the new image of the subject and domination of brain metaphors in culture (rhizome).
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2015, 2; 65-78
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieśni mszalne ks. Franciszka Walczyńskiego
Autorzy:
Garnczarski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669071.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Polish Mass song
poetics
architectonics
features of musical form
internal links
polska pieśń mszalna
poetyka
architektonika
cechy formy muzycznej
wewnętrzne powiązania
Opis:
Mass songs of Rev. Francis Walczyński are the continuation of this type, existing since the second half of 18th century. The composer took over the selected lyrics from the songs that was already in existence and gave them new melodies. Mass Songs in Walczyński’s works are cycles counting mostly from 9 to 6 parts. Text variants are few. The structure of texts based exclusively on strophic structure uses stanza with 8th, 7th, 6th and in one song 4-verses. They are predominantly heterosyllabic, bound by feminine perfect rhymes, intermittently alternating and less adherent. In terms of music, the Mass songs contained in the studied set of Fr. Walczyński presents two- and three‑part layout, based on the major‑minor harmonic function, a melodic form characterized by a wide range of ambitus, curved and wavy direction, and second intervals. All these features show the artistic value of the music work of Rev. Walczyński, which is a testimony of the religious musical culture of the Catholic Church in Poland in the 19th and in the early 20th centuries.
Pieśni mszalne ks. Franciszka Walczyńskiego są kontynuacją tego gatunku istniejącego od drugiej połowy XVIII w. Kompozytor przejął wybrane teksty z pieśni już istniejących i opatrzył je nowymi melodiami. Pieśni mszalne w twórczości Walczyńskiego to cykle liczące przeważnie od dziewięciu do sześciu części. Warianty tekstowe są nieliczne. Struktura tekstów oparta wyłącznie na budowie stroficznej wykorzystuje zwrotki od ośmio-, siedmio-, sześcio- i w jednej pieśni czterowersowe. Są one w przewadze hetrosylabiczne, wiązane rymami żeńskimi dokładnymi, układającymi się naprzemiennie oraz rzadziej – przylegająco.Pod względem muzycznym pieśni mszalne zawarte w badanym zbiorze ks. Walczyńskiego prezentują układy dwu- i trzyczęściowe, oparte o harmonikę dur‑moll, formę melodyczną cechującą się szerokim zakresem ambitusu, kierunkiem łukowym i falistym, interwałami sekundowymi. Wszystkie te cechy ukazują wartość artystyczną twórczości muzycznej ks. Walczyńskiego, będącej świadectwem religijnej kultury muzycznej Kościoła katolickiego w Polsce w XIX i w początkach XX w.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sokrates Josefa Tomana
Josef Toman’s Socrates
Autorzy:
Všetička, František
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908878.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Josef Toman
Sokrates
architectonics
hour time
intermezzi
epistolar component
Gods’ motives
significant chapter
deus ex machina
J.L. Fischer
architektonika
horální čas
intermezza
epistolární složka
motiv bohů
signifikantní kapitola
Opis:
Josef Toman rozvrhl svůj román Sokrates (1975) do sedmi částí, jež oddělil intermezzy. Při výstavbě své prózy použil horálního času, epistolární složky, motivu bohů a signifikantní kapitoly. Nemalou roli hraje v textu deus ex machina. Mortální finále a paradoxní explicit uzavírají dílo. Tomanovo pojetí řeckého filozofa je blízké pojetí filozofa J. L. Fischera.
Josef Toman divided his novel Sokrates (1975) into seven parts separated by intermezzi. In the prosaic composition he used hour time, epistolary components, Gods’ motives and significant chapters. A considerable role is represented by deus ex machina in the text. The work is concluded by mortal finale and paradox explicit. Toman’s interpretation of the Greek philosopher is close to the one by J. L. Fischer.
Źródło:
Bohemistyka; 2019, 3; 345-351
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architecture of Light of the Orthodox Temple
Autorzy:
Yatsiv, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/344624.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
Orthodox Church
sacral space
light
architectonics
functions of the light
system of illumination
principles of illumination
cerkiew prawosławna
przestrzeń sakralna
światło
architektonika
funkcje światła
system iluminacji
zasady iluminacji
Opis:
Main tendencies, appropriateness and features of the embodiment of the architectural and theological essence of the light are defined in architecturally spatial organization of the Orthodox Church; the value of the natural and artificial light is set in forming of symbolic structure of sacral space and architectonics of the church building.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2017, 20; 147-150
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektonika teatru – struktura filmu – zakamarki umysłu. Nowojorskie pasaże „Birdmana”
Architectonics of the Theatre – Structure of the Film – Nooks of the Mind. New York Passages of „Birdman”
Autorzy:
Nadgrodkiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341098.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Birdman
architektonika teatru
architektura
Nowy Jork
montaż
suture
narracja filmowa
hipokamp
struktura umysłu
Alejandro González Iñárritu
architectonics of the theatre
architecture
New York
film editing
film narrative
hippocampus
structure of the mind
Opis:
Nadgrodkiewicz prezentuje analizę filmu Birdman czyli (nieoczekiwane pożytki z niewiedzy) (2014) w reżyserii Alejandra Gonzáleza Iñárritu w perspektywie innej niż ta, którą sugerowano w popularnych recenzjach kładących nacisk na kwestie gwiazdorstwa, ironii postmodernistycznej, intertekstualności filmowej czy nawet zagadnień wiążących się z wiernością adaptacji. Wychodząc od opisu architektoniki nowojorskiego St. James Theatre, w którym zrealizowano część zdjęć, autor twierdzi, że swoista klaustrofobiczność tego teatru pozwoliła reżyserowi na ukształtowanie rysu psychologicznego głównego bohatera Riggana Thomsona jako aktora będącego na skraju rozdwojenia jaźni. Ponadto – jak dowodzi Nadgrodkiewicz – architektonikę ukazanego w Birdmanie teatru należy postrzegać jako odwrotność tego, co symbolizuje architektura Manhattanu i kojarząca się z nią otwartość przestrzeni. Istotnym kontekstem analizy są także kwestie wiążące się z montażem filmowym (m.in. zagadnienie filmu jednoujęciowego), systemem suture oraz „kinematograficznymi” funkcjami ludzkiego hipokampu.
Nadgrodkiewicz presents an analysis of Alejandro González Iñárritu’s movie Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (2014), offering a reading different than in popular reviews which emphasize the issues of stardom, postmodern irony, film intertextuality or even questions related to the fidelity of adaptation. Starting with a description of the architectonics of New York’s St. James Theatre, which served as a film location for the movie, the author claims that the peculiar claustrophobic dimension of this theatre allowed the director to shape the psychological profile of the main character Riggan Thomson as an actor on the verge of a split personality. Furthermore, Nadgrodkiewicz argues, the architectonics of the theatre presented in Birdman should be seen as the reverse of what is symbolized by the architecture of Manhattan and the openness of the space associated with it. An important context of the analysis is also provided by issues related to film editing (including one-shot film), the system of suture and the “cinematographic” functions of the human hippocampus.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 6-22
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tvarosloví »Nemodlence« Karolíny Světlé
Morphology of the »Nemodlence« by Karolína Světlá
Autorzy:
VŠETIČKA, František
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909178.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Karolína Světlá
architectonics
synchronic scene
natural background
dynamic props
deviation moment
female intriguer
Gemini
anticipant
convergent principle
architektonika
synchronní scéna
přírodní kulisa
dynamická rekvizita
deviační moment
intrikánka
blíženci
konvergentní princip
Opis:
Karolína Světlá ve svém posledním románě Nemodlenec (1878) klade důraz na výstavbu textu, zdůrazňuje jeho střed a kulminaci. Vedle celkového rozvržení použí- vá prozaička synchronní scény, přírodní kulisy, dynamické rekvizity a deviačního momentu. Z typologie postav uplatňuje figuru intrikána, anticipanta a blíženců. Celý román je vystavěn na konvergentním principu. Morfologické příbuzenství s Karlem Sabinou, Aloisem Jiráskem a Jakubem Arbesem.
In her last novel called Nemodlenec (1878), Karolína Světlá puts emphasis on the text composition with the focus on its centre and its climax. Besides the general layout, the prose writer uses synchronic scenes, natural background, dynamic props and deviation moment. From the character typology she uses the character of an intriguer, an anticipant and a Gemini pair. The whole novel is built on the convergent principle. Morphological relation to Karel Sabina, Alois Jirásek and Jakub Arbes.
Źródło:
Bohemistyka; 2020, 3; 383-393
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies