Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "architecture of museum" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Dialog Renzo Piano z Louisem Kahnem: Kimbell Art Museum w Fort Worth
    Renzo Piano and Louis Kahn dialogue: Kimbell Art Museum in Fort Worth
    Autorzy:
    Jasiński, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/528671.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    architecture of museum
    Renzo Piano
    Louis Kahn
    architektura muzeów
    Opis:
    Kimbell Art Muzeum Building in Fort Worth, Texas, has been designed by Louis Kahn in between 1965–1970. Since then this building is considered as a masterpiece, in which collection of art is perfectly joined with architecture by means of the light. In 2013, in front of Kahn building the new museum pavilion designed by Renzo Piano was erected. Those two structures conduct an outstanding dialog: Kahn architecture is playing the role of classical standard, and Piano, as if a jazz pianist, is playing around it his own slender, swinging phrase.
    Budynek Kimbell Art Museum w Fort Worth w Teksasie został zaprojektowany w latach 1965–1970 przez Louisa Kahna. Uznaje się go za arcydzieło, w którym w wyjątkowy sposób udało się zespolić architekturę budynku muzealnego z umieszczoną w nim kolekcją dzieł sztuki. Spoiwem łączącym architekturę i zbiory sztuki jest światło. W 2013 roku obok budynku Kahna, na kształt jego lustrzanego odbicia, wzniesiono ogrodowy pawilon autorstwa Renzo Piano. Te dwie budowle prowadzą ze sobą fenomenalny dialog: architektura Kahna pełni tutaj rolę klasycznego standardu, linii melodycznej, wokół której Piano, niczym pianista jazzowy, buduje swoją lekką, swingującą frazę.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 65-81
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Museum of Folk Architecture / Open-air Museum next to the Ľubovňa Castle
    Autorzy:
    Pavelčíková, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1200805.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    Museum of Folk Architecture in Stara Lubovna
    material and spiritual culture of Slovaks
    Lubovna Castle
    multiculturalism
    Opis:
    The goal of the construction of the Museum of Folk Architecture in Stara Lubovna was to document the material and spiritual culture of Slovaks, Spis Germans, Ruthenians, Gorals, Jews and Roma who lived here side by side for centuries and created cultural values of this region. The dominant feature of the exhibition is a national cultural monument - the Byzantine Rite Catholic Church of Matysova from 1833. Houses from the period (1900-1935) withfurnished interiors show the way of life, daily activities, celebrations of important annual and family holidays. Agricultural and industrial buildings showcase exhibits related to their original use. During the summer season the museum complex holds events presenting customs, traditional activities, crafts and folklore. Thanks to its location right next to the medieval Lubovna Castle and unobstructed view of the High Tatras, the exposition presents a unique site in Slovakia.
    Źródło:
    Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej; 2020, 7; 163-171
    2391-6869
    Pojawia się w:
    Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół pobernardyński we Wrocławiu – historia przekształceń i powojenna odbudowa. Projekt skrzydła wschodniego z 1962 r. jako prekursorskie rozwiązanie konserwatorskie
    Post-Bernardine complex in Wrocław – the history of transformations and the post-war rebuilding. The 1962 project of the eastern wing as a pioneering restoration solution
    Autorzy:
    Grodzka, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/294211.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    Muzeum Architektury we Wrocławiu
    Małachowicz Edmund
    klasztor bernardynów
    kościół św. Bernarda
    Museum of Architecture in Wrocław
    Bernardine monastery
    Church of St Bernard
    Opis:
    Artykuł opisuje fazy odbudowy i adaptacji zespołu pobernardyńskiego we Wrocławiu na Muzeum Architektury w latach 1956–1974, prowadzonej przez Edmunda Małachowicza. Przedstawiono krótki rys historyczny oraz skrócony opis zniszczeń budowli po II wojnie światowej. Odbudowa zespołu klasztornego trwała blisko 18 lat. Z całego tego okresu wyodrębniono trzy fazy powstawania kompleksu. Dla każdej z nich wykazano związki z obowiązującymi wówczas tendencjami w polskiej praktyce konserwatorskiej oraz wskazano szczególnie interesujące rozwiązania projektowe. Opis każdego z etapów projektu wykonano na podstawie niepublikowanej dotąd dokumentacji archiwalnej.
    The article describes the phases of reconstruction and adaptation of the Bernardine monastery in Wrocław to the Museum of Architecture in the years 1956–1974 by Edmund Małachowicz. The paper presents a brief history of the creation of structures and a brief description of the destruction of buildings after World War II. Rebuilding of the monastery was carried out for nearly 18 years. In all of this period three phases of coming into existence of the complex were isolated. For each of these connection with current trends in the Polish conservation practice have been demonstrated and particularly interesting design solutions have been indicated. The description of each stage of the project was based on previously unpublished archival documentation.
    Źródło:
    Architectus; 2016, 1 (45); 7-18
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Libeskind’s Museum in Berlin as a toppled tower
    Muzeum Libeskina w Berlinie jako wieża, która runęła
    Autorzy:
    Kamczycki, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/964033.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Libeskind’s Jewish Museum in Berlin
    theory of architecture
    the Holocaust
    Opis:
    In the article the author will attempt to interpret the architectural structure of the Jewish Museum in Berlin, designed in 1989 by Daniel Libeskind. The context of deliberations presented here will rely on a broadly understood idea of tower, an entity identical with the Judaic as well as Christian vision of the Heavenly Jerusalem. However, the key to the metaphor is the assumption that the structure symbolizes a toppled tower, which in its turn is a meaningful analogy to the concepts derived from the issues of the Holocaust.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 12; 325-352
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesna restauracja powojennej rekonstrukcji zabytku
    Contemporary restoration of post-war monument reconstruction
    Autorzy:
    Wowczak, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217582.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    historia konserwacji zabytków
    architektura muzeum
    history of monument conservation
    museum architecture
    Opis:
    Muzeum Warszawy zajmuje 11 kamienic przy Rynku Starego Miasta w Warszawie. Już w 1911 r. jedna z nich była rewaloryzowana przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości z przeznaczeniem na jego siedzibę. Po 1945 r. zespół tych kamienic odbudowano i przeznaczono na Muzeum Historii Warszawy. Projekt i nadzór nad pracami prowadził Stanisław Żaryn. Odbudowa warszawskiej starówki była koniecznością, politycznie i społecznie usprawiedliwioną zniszczeniami II wojny światowej. Generacje konserwatorów czerpały z wiedzy i doświadczeń konserwatorów XIX wieku odbudowujących Wawel, restaurujących Sukiennice czy odbudowujących krakowskie kościoły po pożarze z 1850 r. Decyzje o sposobie odbudowy stolicy puryści konserwacji z początku XX w. określiliby jako falsyfikowanie, ale to dzięki tym decyzjom konserwatorskim zespół staromiejski w Warszawie został wpisany na światową listę dziedzictwa UNESCO. W 2015 r. przystąpiono do kolejnej restauracji obiektów. Artykuł przedstawia historię działań konserwatorskich na przestrzeni 100 lat wobec zespołu będącego częścią przestrzeni zabytkowej ważnej dla historii polskiej konserwacji. Przedstawia również wyzwania konserwatorskie wynikające z oczekiwań muzealników i prezentuje efekt końcowy.
    The Museum of Warsaw occupies 11 tenement houses at the Old Town Market Square in Warsaw. Already in 1911, one of them was renovated by the Association for the Protection of the Monuments of the Past to become its headquarters. After 1945, the tenement house complex was rebuilt to house the Museum of the Warsaw History. Stanisław Żaryn prepared the project and supervised the work. The reconstruction of the Old Town in Warsaw was a necessity justified politically and socially by the destruction during World War II. Generations of conservators drew on the knowledge and experience of the 19ᵗʰ-century conservators who rebuilt Wawel Castle, restored the Cloth Hall or rebuilt churches in Krakow after the fire in 1850. Conservation purists from the beginning of the 20ᵗʰ century would describe the decisions on the manner of rebuilding the capital as falsifying, but it was thanks to those conservation decisions that the Old Town complex in Warsaw was inscribed in the UNESCO World Heritage List. In 2015, another restoration of those objects was undertaken. The article presents the history of conservation treatment within a period of 100 years in regard to the complex that has been a part of a space important for the history of Polish conservation. It also presents conservation challenges resulting from the expectations of museologists, and presents the final effect.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 59; 124-132
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unheimlich: Struktury Pustki w berlińskim muzeum Libeskinda
    Autorzy:
    Kamczycki, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/630863.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Libeskind’s Jewish Museum in Berlin
    theory of architecture
    Unheimlich
    Holocaust.
    Opis:
    The Museum of 2000 years of German-Jewish History in Berlin, designed in 1989 by Daniela Libeskind, an architect of Polish origins, was to make a powerful reference to the Holocaust as well. Using an underground passage, the architect connected the existing Baroque edifice of the Kollegienhaus in Kreuzberg’s Lindenstrasse, with the building created to his design (the so-called Abteilung). The external form of the buildings is a steel, flat-topped structure, composed of cubical blocks, irregular and marked by incisive edges. Inside, this zig-zagging building was intersected by a straight structure, 4.5 m wide, 27 m high and 150 long, which runs interruptedly along the main axis. The resulting empty spaces, extending from the ground floor to the roof, are tightly isolated from the remaining sections of the edifice. The analysis conducted by the author targets the comparison of that structure of the Void with the Freudian notion of the Unheimlich (uncanny). The comparison was made in a conversation with Libeskind by the originator of the theory of deconstruction, Jacques Derrida. Unheimlich is a psychological notion, which in this case denotes “secret”, “hidden” Jewishness, which instead of remaining an “internally closed” aspect is manifested as a characteristic, “negative” reflection. The term, entangled in the context of architectural theory as well as in the notion of anti-monument, represents a starting point in considering the contemporary condition of German culture, where that Void /unheimlich is a constant, “burdensome” echo of the Holocaust.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2014, 10; 333-357
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From imagination to space. Architecture and museum exhibition as a dialogue and interaction
    Od wyobraźni do przestrzeni. Architektura i ekspozycja muzealna jako dialog i interakcja
    Autorzy:
    Nizio, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2174394.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    contemporary architecture
    architectural design
    architecture of dialogue
    museum
    architektura współczesna
    projektowanie architektoniczne
    architektura dialogu
    muzeum
    Opis:
    The article presents the design philosophy of Mirosław Nizio, architect and sculptor, creator of many realised and conceptual museum projects, founder and owner of the Nizio Design International studio. The author of the paper pays particular attention to the idea of dialogue, to which he has subordinated all his projects, and which he understands in a multifaceted way as: a personal dialogue with the audience through architecture, a discussion between architecture and landscape, as well as an inner monologue touching on his personal feelings and experiences. The text presents Nizio Design International’s best-known projects, such as the Mausoleum of the Martyrdom of Polish Villages in Michniów, The Ulma Family Museum of Poles Saving Jews in World War II in Markowa or The Blessed Father Jerzy Popiełuszko Museum in Okopy.
    W artykule przedstawiono filozofię projektowania Mirosława Nizio, architekta i rzeźbiarza, twórcy wielu zrealizowanych i koncepcyjnych projektów muzeów, a przy tym założyciela i właściciela pracowni Nizio Design International. Autor artykułu zwraca szczególną uwagę na ideę dialogu, której podporządkował wszystkie swoje projekty, a którą rozumie wielowątkowo jako osobistą rozmowę z odbiorcami za pośrednictwem architektury, dyskusję architektury z krajobrazem, a także wewnętrzny monolog dotykający jego własnych przeżyć i doświadczeń. W tekście zaprezentowano najbardziej znane projekty Nizio Design International, takie jak Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie, Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej, czy Muzeum Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki w Okopach.
    Źródło:
    Architectus; 2022, 2 (70); 115--124
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podziemia kolegiaty w Wiślicy: eksperyment architektoniczno-inżynierski dla statycznego i przeciwwilgociowego zabezpieczenia unikalnych reliktów zabytkowych budowli sakralnych
    Cellars of the Collegiate Church in Wiślica: architectural and engineering experiment in static reinforcement and damp proofing of the unique remains of heritage religious buildings
    Autorzy:
    Karczmarczyk, Stanisław
    Przygodzki, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407418.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    architektura
    ekspozycja reliktów
    muzeum
    konserwacja
    Wiślica
    architektura romańska
    konserwacja zabytków
    architecture
    exhibition of relics
    museum
    conservation
    Romanesque architecture
    monument conservation
    Opis:
    Wiślica jest szczególnym miejscem o wyjątkowo bogatym zasobie architektury i sztuki średniowiecznej, którego unikatowy charakter oraz znaczenie naukowe, artystyczne, historyczne, edukacyjne i tożsamościowe stało się powodem przyjęcia szczególnych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia, konserwacji i publicznej prezentacji. Szeroki zakres prac archeologicznych, badawczych oraz ratowniczych w rejonie kolegiaty wiślickiej przyczynił się do ukierunkowania rozważań nad formą udostępnienia ich wyników przyszłym badaczom i społeczeństwu.
    Wiślica is a special place with an exceptionally rich stock of medieval architecture and art, whose unique character and academic, artistic, historical, educational and identity significance have given rise to the adoption of dedicated solutions in preservation, conservation and public presentation. The wide range of archaeological, research and rescue work in the vicinity of the Wiślica collegiate church has helped to direct a discussion of the form in which their results will be made available to future researchers and the public.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2023, 73; 57--69
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podziemia kolegiaty w Wiślicy: unikalne relikty średniowiecznej sztuki architektonicznej. Problematyka ich zabezpieczenia, konserwacji i ekspozycji
    Basement of the collegiate Church in Wiślica: unique relics of medieval architecture-their protection, conservation, and display
    Autorzy:
    Kołodziejczyk, Katarzyna
    Przygodzki, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841737.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Wiślica
    ochrona architektury
    dziedzictwo kulturowe
    ekspozycja reliktów
    muzeum
    sztuka romańska
    architektura romańska
    archeologia
    konserwacja zabytków
    protection of architecture
    cultural heritage
    display of relics
    museum
    Romanesque art
    Romanesque architecture
    archaeology
    monument conservation
    Opis:
    Wiślica jest szczególnym miejscem, o wyjątkowo bogatym zasobie architektury i sztuki średniowiecznej. Jej unikalny charakter oraz znaczenie naukowe, artystyczne, historyczne, edukacyjne i tożsamościowe stało się powodem przyjęcia szczególnych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia, konserwacji i publicznej prezentacji. Szeroki zakres prac archeologicznych, badawczych i ratowniczych w rejonie kolegiaty wiślickiej przyczynił się do ukierunkowania rozważań nad formą udostępnienia ich wyników przyszłym badaczom i społeczeństwu. Dziedzictwo kulturowe wymaga wiarygodnej projekcji w świadomości ogólnej i indywidualnego odbiorcy, czyli takiej ekspozycji, która pozwala na interpretację przeszłości na podstawie czytelnej granicy pomiędzy autentyzmem materii a naukowo budowanym „modelem historycznej rzeczywistości”. To właśnie materia dzieła sztuki, jej wybór, sposób ukształtowania wyrażają stosunek autora, twórcy, do materii świata i bytu człowieka. Czy współcześnie nie utraciliśmy spójności wzajemnie dopełniających się materii z formą i treścią dzieła sztuki?
    Wiślica is a unique place, endowed with exceptionally rich medieval art and architecture assets. Its unique character and importance for science, arts, history, education, and identity of the place has become a reason for adopting specific solutions in terms of protection, conservation, and public presentation. A wide range of archaeological, research, and rescue works in the area of the collegiate church in Wiślica has contributed to channeling the deliberations regarding the manner of sharing their results with future scholars and society. Cultural heritage requires a credible projection in the awareness of the general public, as well as of an individual recipient, which boils down to an exposition which would allow to interpret the past on the basis of a legible border between the authenticity of matter and scientifically constructed model of historical reality. It is the matter of a work of art, its choice, the way it is formed that express the attitude of its author and creator to the matter of the world and the existence of man. Have we not lost the coherence of mutually complementary matter, form, and content of a work of art today?
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 156-171
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rezerwat archeologiczny Włodzimierza Ściegiennego w Częstochowie-Rakowie – utracone dzieło polskiego modernizmu lat sześćdziesiątych
    Włodzimierz Ściegienny’s archaeological preserve in Częstochowa-Raków: a lost work of Polish 1960s Modernism
    Autorzy:
    Malec-Zięba, Emilia
    Wowczak, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24200993.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    architektura powojennego modernizmu
    polska sztuka awangardowa lat sześćdziesiątych
    muzea archeologiczne
    Muzeum Częstochowskie
    postwar Modernist architecture
    Polish 1960s avant-garde art
    archaeological museums
    Museum of Częstochowa
    Opis:
    Artykuł odnosi się do problemu zatracanego dziedzictwa polskiej architektury lat sześćdziesiątych, powstającej na fali „odwilży”, a przebudowywanej do współczesnych potrzeb i standardów. Przedstawia historię pawilonu Rezerwatu Archeologicznego w Częstochowie- Rakowie i jego rangę na tle porównywalnych realizacji. Ukazuje szerokie spektrum opracowania projektowego autorstwa Włodzimierza Ściegiennego – od założeń, przez koncepcję architektoniczną i wystawienniczą po detal, projekt otoczenia z rzeźbami i tekę ekslibrisów. Prezentowany materiał oparto na materiałach pochodzących z prywatnego archiwum architekta, a artykuł jest udokumentowaniem częstochowskiego Rezerwatu Archeologicznego, muzeum, które zostało oddane do użytkowania w 1965, by bezpowrotnie zatracić swą artystyczną wartość w roku 2001.
    This article discusses the problem of the heritage of 1960s Polish architecture, built on the wave of the “Thaw” and that is currently disappearing and being subjected to adaptation to contemporary needs and standards. It shows the history of the pavilion of the Archaeological Preserve in Częstochowa-Raków and its rank against the background of similar projects. It shows the wide spectrum of Włodzimierz Ściegienny’s design—ranging from its assumptions, through the architectural and exhibition proposal, to the detail and site design with sculptures and a bookplate file. The material presented is based on items from the architect’s private archive, and the article itself documents the Częstochowa Archaeological Preserve, a museum that was opened in 1965 and lost its artistic value in 2001.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 110--125
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzeum na wolnym powietrzu na terenie Parku Narodowego Great Smoky Mountains w USA. Kwestia autentyczności w ochronie krajobrazu kulturowo-przyrodniczego
    Open-air museum in the Great Smoky Mountains National Park, USA: the issue of authenticity in protecting the cultural and natural landscape
    Autorzy:
    Tomaszek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841733.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    muzeum na wolnym powietrzu
    krajobraz kulturowo-przyrodniczy
    architektura drewniana
    autentyczność w ochronie dziedzictwa kulturowego
    open-air museum
    cultural and natural landscape
    wooden architecture
    authenticity in the protection of cultural heritage
    Opis:
    Park Narodowy Great Smoky Mountains należy do najczęściej odwiedzanych obszarów leśnych w Stanach Zjednoczonych. Na jego terenie zachowała się największa kolekcja historycznych drewnianych budynków w konstrukcji zrębowej w południowo-wschodniej części tego kraju. Ich najatrakcyjniejsze skupisko, uważane za jedno z najważniejszych muzeów na wolnym powietrzu w Ameryce Północnej, znajduje się w Cades Cove – historycznej osadzie rolniczej, a jednocześnie najpiękniejszej dolinie parku. W artykule przedstawiono dzieje procesu ochrony dziedzictwa naturalnego i materialnego południowych Appalachów, w wyniku którego dokonano swoistej rekreacji krajobrazu przyrodniczego i kulturowego pasma Great Smoky Mountains. Krytycznej dyskusji poddano autentyczność historycznego miejsca oraz obiektu historycznej architektury w perspektywie interpretacji konserwatorskiej. Omówione zagadnienia zobrazowano przykładami zabytkowych budynków drewnianych, eksponowanych w formie muzeum na wolnym powietrzu.
    The Great Smoky Mountains National Park is one of the most visited forest areas in the United States. The largest collection of historic log buildings in the south-eastern part of this country has been preserved in the park. Their most attractive cluster, considered one of the most important open-air museums in North America, is located in Cades Cove-a historic agricultural settlement and the most beautiful valley in the park. This paper presents the intriguing history of the process of protecting the natural and material heritage of the southern Appalachians, which resulted in a kind of re-creation of the natural and cultural landscape of the Great Smoky Mountains. The issue of the authenticity of the historic site and the historical structure in the context of the conservation carried out as an interpretation aimed at extracting a desired narrative of the protected natural and cultural area, was also subjected to a critical examination. The presented issues are illustrated with specific examples of historic wooden buildings-the remains of the material heritage of the southern Appalachians which is exhibited in the form of an open-air museum.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 144-155
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Three museums of the art of the pacific and the far east – postcolonial, multicultural and prosocial
    Trzy muzea sztuki z rejonu pacyfiku i dalekiej azji – postkolonialne, wielokulturowe, prospołeczne
    Autorzy:
    Jasiński, Artur
    Jasińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932780.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-04
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    museum architecture
    the Pacific Region and the Far East
    postcolonialism
    art of the Malay
    Aborigines and the Maori
    architektura muzeów
    rejonu Pacyfiku i Dalekiej Azji
    postkolonializm
    sztuka Malajów
    Maorysów i Aborygenów
    Opis:
    Three museums of the art of the Pacific and the Far East are described in the paper: Singapore National Gallery, Australian Art Gallery of South Wales in Sydney, and New Zealand’s Auckland Art Gallery Toi o Tāmaki. The institutions have a lot in common: they are all housed in Neo-Classical buildings, raised in the colonial times, and have recently been extended, modernized, as well as adjusted to fulfill new tasks. Apart from displaying Western art, each of them focuses on promoting the art of the native peoples: the Malay, Aborigines, and the Maori. Having been created already in the colonial period as a branch of British culture, they have been transformed into open multicultural institutions which combine the main trends in international museology: infrastructure modernization, collection digitizing, putting up big temporary exhibitions, opening to young people and different social groups, featuring local phenomena, characteristic of the Pacific Region. The museums’ political and social functions cannot be overestimated; their ambition is to become culturally active institutions on a global scale, as well as tools serving to establish a new type of regional identity of postcolonial multicultural character.
    W artykule opisane zostały 3 muzea sztuki z rejonu Pacyfiku i Dalekiej Azji: National Gallery w Singapurze, australijska Art Gallery of South Wales w Sydney i Auckland Art Gallery Toi o Tāmaki w Nowej Zelandii. Instytucje te łączy wiele wspólnych cech. Wszystkie mieszczą się w klasycystycznych budynkach powstałych w czasach kolonialnych, które niedawno zostały rozbudowane, zmodernizowane i przystosowane do nowych zadań. Każde z nich, oprócz eksponowania dzieł sztuki zachodniej, intensywnie promuje sztukę narodów rodzimych: Malajów, Aborygenów i Maorysów. Powstałe w czasach kolonialnych jako odłam kultury brytyjskiej, przekształciły się obecnie w otwarte, wielokulturowe instytucje, które łączą główne nurty występujące w światowym muzealnictwie: modernizację infrastruktury, digitalizację zbiorów, realizowanie dużych wystaw czasowych, otwarcie na młodzież i zróżnicowane grupy społeczne, ze zjawiskami lokalnymi, charakterystycznymi dla regionu Pacyfiku. Ich funkcje polityczne i społeczne są niepodważalne, mają ambicję aby stać się instytucjami kulturotwórczymi istotnymi w skali globalnej, a także narzędziami budowy nowego typu regionalnej tożsamości o postkolonialnym, wielokulturowym charakterze.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2019, 60; 16-32
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea urzeczywistniona w detalu. Polska architektura betonowa 2008–2018
    The idea implemented in detail. Polish concrete architecture 2008–2018
    Autorzy:
    Charciarek, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/161936.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
    Tematy:
    Polska
    architektura
    beton
    detal
    Muzeum Lotnictwa Polskiego
    Centrum Kulturalno-Kongresowe Jordanki
    Mauzoleum Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej
    Brama Poznania
    Polska
    concrete
    architecture
    Polish Aviation Museum
    Cultural and Congress Centre Jordanki
    Mausoleum of the Martyrdom of Polish Villages
    Porta Posnania
    Opis:
    W artykule przedstawiono przykłady najnowszej polskiej architektury betonowej, odkrywając bogactwo rozwiązań handlowych w różnych technologiach betonowych. Pomocne w zdefiniowaniu idei współczesnej architektury betonowej jest wskazanie dwóch trendów projektowych – ekspresyjnego i racjonalnego. Podejście do detalu architektonicznego odpowiada temu.
    The article presents examples of the latest Polish Concrete Architecture by discovering the wealth of retail solutions in various concrete technologies. Helpful in defining the idea of contemporary concrete architecture is to point to two design trends – expressive and rational. The approach to architectural detail corresponds to this.
    Źródło:
    Przegląd Budowlany; 2020, 91, 3; 30-38
    0033-2038
    Pojawia się w:
    Przegląd Budowlany
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies