Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "apostolic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 105
Tytuł:
Роль митрополита Андрея Шептицького в укладенні конкордату між Апостольським престолом i Польщею (1925)
The Metropolitan Andrei Šeptytsky’s Role in Concluding Concordat Between the Apostolic See and Poland [1925]
Autorzy:
Гентош, Ліліана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951743.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Apostolic See
Polska
concordat
Andrei Šeptytsky
land reform
Greek-Catholic Church
Opis:
This thesis is a study of the role of Andrei Šeptytsky, the Metropolitan of the Ukrainian GreekCatholic Church, in discussions on articles of the Concordat between the Apostolic See and Poland. The archival documents proved a particular involvement of Šeptytsky in preparation of the concordat’s articles dealing with the Church’s property and financial independence. In those endeavors, Šeptytsky was concerned not only with the interests of his Greek-catholic clergy, but with the welfare of Catholic clergy in all Polish eparchies, advocating further independency of the Church from state authorities.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 115-128
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Πρεσβυτεροι w czasach Ojców Apostolskich
Presbuteroi in the time of the Apostolic Fathers
Autorzy:
Szewczyk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613221.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Presbuteroi
Ojcowie Apostolscy
Apostolic Fathers
Opis:
The ecclesiastical hierarchy, being a reality founded by Christ, is also subjected to historical evolution. The article discusses the history of pastoral service in the Church by analyzing the meaning of the word presbyteros in the writingsof the Apostolic Fathers. It is obvious that the term which is derived from the Greek language indicates a person who exercises a pastoral ministry in the church community emphasizing his seniority, but not necessarily old age. Only for Papias „presbuteros” is a real old man who, because of his age, is a living witness to the time of the Apostles. The authority of the witness made him a guardian of the faith, that is to say „episcopos”, the bishop. The writings of Ignatius of Antioch and Clement of Rome suggest that in their community „the elders” should not be really old, they form a group which has a different role from that of the bishop. It seems that with the end time of the bishops/old-men in the Church two realities were formed: the episcopacy and the colleges of the presbyter. The establishment of relations and the division of powers between the „presbuteroi” and the man appointed bishop of his church community was therefore one of the most important questions of Christianity in the time of the Apostolic Fathers.
Źródło:
Vox Patrum; 2011, 56; 261-270
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek treści teologicznych formuł zawartych w „Credo” i euchologii Mszału rzymskiego 2002
Connection of the Theological Formulas of “Creed” and the Euchology of the Roman Missal 2002
Autorzy:
Mocydlarz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062795.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Credo in unum Deum
et... Ecclesiam
wyznanie wiary
lex credendi – lex orandi
et... Ecclesiam w euchologii MR
metahistoryczność i teandryzm Kościoła
święty Kościół powszechny
Missale Romanum
belive in one God
belive in one holy catholic and apostolic Church
profession of faith
et... Ecclesiam in Missal’s euchology
metahistoricity and theandrism of the Church
the holy Catholic Church
Opis:
We have tried to show in our research the connection formulas of faith in God and the Church in relation to the Mass euchology the sense in which the profession of faith in God (Credo in unum Deum) is, and what is not identical to an article of faith in the Church (et... Ecclesiam). The similarity of these articles of faith has analogous nature, but it is not identical, because where there are similarities, the differences are even bigger, particularly in relation to God. The belief that the Church is holy and universal (catholic), that is one and apostolic, is inseparable from faith into the Triune God. But when, in the Apostles’ Creed we profess faith in the Church (et... Ecclesiam), then we use here a different form than in the article regarding belief in God (Credo in... Deum), because God is the Creator, and the Church is His creation, because the goodness of God is the source of all the gifts which the Church enjoys. The difference in the meaning of the creed in unum Deum, and et... Ecclesiam resolved so clearly the Catechism of the Catholic Church (cf. 750). This is confirmed by the Pope Benedict XVI, and even those of the theologians who wrote before its release in 1992. Even meta-historicity and theandric reality of the Church in terms of Paul Evdokimov did not storm the structure of the economy of salvation, which was created and revealed to us by God in Jesus Christ and the Church after Pentecost. It provided us in the Church and through the Church (and its liturgy). According to Evdokimov, the mystery of the Church still comes from the creative act of God, and it remains creation. The decisions of the ancient doctrine of the Church and later on over the centuries, remain no doubt that the Apostolic Church is that only through the saving work of Christ the Lord, and their credibility derives from its permanent presence in the Church. However, on the other hand, we know that He identifies himself with the Church (with his brothers, with their followers), as it is seen in a very explicit way in the testimony of Acts, the risen Jesus in dialogue with Saul (cf. Acts 9:4), which has immediately understood that by persecuting the disciples (the Church), haunted by the one who blinded him with its splendor on the road to Damascus. Then, the converted Saul–Paul, develops profound doctrine of the Church as the Mystical Body of Christ. But never in a physical manner. He does not identify the Church and Christ. This can be noted especially in his letters to the local communities. For example a sinful Church in Corinth (1 Cor 5), which Paul had to rebuke. Besides, a very eloquent text, talking about rectifying the identified shortcomings sufferings of Christ (Col 1:24). We can clearly see that it is a body which is the Church, its good that is done by the suffering endured in the flesh by Paul himself for the name of Jesus. So neither Paul nor the Church is presented as a perfect one. A similar picture of the Church emerges from Missal’s euchology, which we discussed on selected examples of the collects and prefaces, which in turn confirm and demonstrate the true meaning of the Credo in unum Deum, and et... Ecclesiam. Both the differences and similarities within the meaning of these syntagmata don’t remain any doubt that the interpretation of these articles of faith in the Catechism of the Catholic Church is consistent with that what emerges from the typical edition of the latest Roman Missal. Our conclusions are based not only on the Magisterium of the Church, but also in its praxis, which has always had a profession of faith (lex credendi) and accounted for the liturgical space of the expression (lex orandi). We have to say that nowhere in the texts of the Mass euchology such a use occurs a syntagma et... Ecclesiam (in acc.), which would suggest that we believe in the Church in the same sense as in unum Deum. The theological content of the prayers clearly shows an understanding of this syntagma of the Church, which was articulated by the Catechism (CCC 750) and the Magisterium of the Church, along with those who comment on them. In this article, we wanted to show the validity and verifiability of such an understanding and positions that avoid ambiguity and even confusion in the interpretation of the meaning of these two interdependent articles of faith, a subject to the differences in their interpretation. We can say that we discussed euchology that is the thumbnail of the Roman Missal according to ecclesiology and thus portrayed a vision of the Church over the centuries in the key of prayer, centered in the lens just like the one liturgical book, which is a Missal.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 91-113
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierz i służba wojskowa w świetle kościelnych źródeł normatywnych z IV i V wieku
Soldiers and military service in the light of legislative Church sources from the fourth and fifth centuries
Autorzy:
Hołasek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613811.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrześcijański żołnierz
służba wojskowa
przepisy kościelne
Kanony Hipolita
Listy św. Bazylego
Konstytucje apostolskie
Kanony apostolskie
Christian soldier
military service
Church regulations
Canons of Hippolytus
Letters of St. Basil
Apostolic Constitutions
Canons of the Apostles
Opis:
At the beginning of the fourth century the legal situation of Christians in the Roman Empire changed dramatically. Thanks to the Emperor Constantine they were no longer persecuted, and their faith became religio licita. From that point onwards the views of Christians on the state began to evolve. It was a long-term process, and happened at a varied pace. One of the aspects of this transformation was the change of Christian attitude to military service. It needs to be said that, from this perspective, the Church legislative sources have not been examined in a great detail. This article aims to take a closer look at several of the sources that include Church regulations relating to military service of the fourth and fifth centuries. These include, i.a., Canons of Hippolytus; Letters of St. Basil; Apostolic Constitutions and Canons of the Apostles. In addition, the article discusses the relevant contents of synodal and council canons from said period. These regulations show the adaptation of Church legislature to the new circumstances, in which the Roman state stopped being the persecutor and became the protector of Christianity. The analysis of numerous documents confirms that Christians were present in the Roman army already in the third century. Because of the spilling of blood and the pagan rites performed in the army, the Church hierarchs strongly resisted the idea of allowing Christians to serve in the military. Church regulations from the third century strictly forbade enlisting in the army, or continuing military service for those who were newly accepted into the community, for the reasons mentioned above. From other documents, however, we learn that the number of Christians in the army was nonetheless increasing. Many were able to reconcile military service with their conscience. At the beginning of the fourth century emperor Constantine granted Christians religious freedom. He allowed Christian soldiers to abstain from invoking pagan gods while swearing military oath (sacramentum), and to participate in Sunday services. The empire was slowly becoming a Christian state. It is for this reason that in the Church regulations from the fourth and fifth century we find acceptance for the presence of Christians in the army. Even though killing of an enemy required undertaking penance, it was no longer a reason for excommunication with no possibility of returning to the Christian communion. The Church expected Christian soldiers to be satisfied with their wages alone, and to avoid harming others through stealing, forced lodging or taking food. The Church in the East no longer considered it wrong to accept gifts for the upkeep of clergy and other faithful from the soldiers who behaved in a correct manner. From the mid-fourth century performing religious services started being treated as separate from performing a layperson’s duties. For this reason the bishops, in both parts of the empire, decided that clergy are barred from military service. In the West, those of the faithful who enlisted with the army after being baptised could no longer be consecrated in the future. In the East, the approach was less rigorous, as the case of Nectarius, the Archbishop of Constantinople, shows. By the end of the fourth century, the West adopted very strict rules of public penance for soldiers – the Popes reminded in their letters to the bishops in Spain and Gaul that after performing the public penance, the soldiers were forbidden to return to the army. We should not forget that the change in the attitude of the Church to military service was also affected by the political-military situation of the Empire. During the fourth and fifth centuries its borderlands were persistently harassed by barbarian raids, and the Persian border was threatened. Let us also remember that the army was not popular in the Roman society during this period. For these reasons, the shifting position of the Church had to be positively seen by the Empire’s ruling elites. The situation became dramatic at the beginning of the fifth century, when Rome was sacked by barbarians. Developing events caused the clergy to deepen their reflections on the necessity of waging war and killing enemies. Among such clergymen was St. Augustine, in whose writings we may find a justification of the so-called just war. Meanwhile, in the East, the view that wars can be won only with God’s help began to dominate.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 353-373
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Rudomina do Shuntehfu. Życie misyjne we wspomnieniach ks. Franciszka Arciszewskiego CM (1910-2006) – przyczynek do dziejów prefektury apostolskiej Zgromadzenia Misji w północnych Chinach
From Rudomin to Shuntehfu. Missionary life in the memoirs of Father Franciszek Arciszewski CM (1910-2006) – a contribution to the history of the Apostolic Prefecture of the Congregation of the Mission in northern China
Autorzy:
Brzegowy, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545129.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Ashfield
Hopeh
Marayong
misje chińskie
Shuntehfu
Utica
ks. Wacław Szuniewicz,
Zgromadzenie Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo
Congregation of the Mission
Chinese missions
Apostolic Prefecture in Shuntehfu
Opis:
Ks. Franciszek Arciszewski CM, misjonarz w Chinach, Australii i Stanach Zjednoczonych pozostawił po sobie bogatą spuściznę w postaci dokumentów, notatek własnych, listów oraz wspomnień i fotografii, związanych również z pracą w Chinach, przechowywanych obecnie w Archiwum Polskiej Prowincji Księży Misjonarzy na Stradomiu. Ks. Arciszewski przebywał w Chinach zaledwie czternaście lat, jednak był to okres nieustannych walk, zarówno z wrogiem zewnętrznym – Japonią, jak i wewnętrznych tarć na linii nacjonaliści – komuniści. Ze wspomnień ks. Arciszewskiego, spisanych w roku 1990, a więc przeszło pięćdziesiąt lat po wspominanych wydarzeniach, wyłania się obraz kraju ogarniętego wojenną zawieruchą, gdzie najbardziej pokrzywdzonymi okazują się być zwykli ludzie, z którymi na co dzień przebywali i wśród których mieszkali księża misjonarze.
Fr. Franciszek Arciszewski CM, a missionary in China, Australia and the United States left a rich legacy in the form of documents, notes, letters and memoirs as well as photographs, also those related to his work in China and currently kept in the Archives of the Polish Province of the Congregation of the Mission on Stradom street, Krakow. Fr. Arciszewski stayed in China for only fourteen years, however, it was a period of constant fighting with an external enemy – Japan as well as internal friction between nationalists and communists. From the memoirs of Father Arciszewski, written in 1990 – more than fifty years after the above mentioned events, a picture emerges of a country affected by war turmoil, where most of the victims turn out to be ordinary people, with whom missionaries stayed and lived on a daily basis.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 397-420
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne Pastoralne do Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
Pastoral guidelines to Amoris laetitia apostolic exhortation prepared by the Polish Episcopal Conference
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Amoris laetitia, Wytyczne Konferencji Episkopatu Polski, papież Franciszek, adhortacja
Amoris laetitia, Pastoral Guidelines of the Polish Episcopal Conference, Pope Francis, apostolic exhortation
Opis:
Amoris laetitia apostolic exhortation, dealing with love in the family, by Pope Francis (2016), which is the fruit of reflection of the two Congregations of the Synod of Bishops (2014 and 2015 significantly), fits the mainstream teaching of the last decades in the subject of marriage and family.On June 8, 2018, during the 379th Plenary Meeting held in Janów Podlaski, the Polish Episcopal Conference adopted the document „Pastoral guidelines to Amoris laetitia apostolic exhortation”, published two days later. It is a fruit of a kind of compromise and long discussions held at the same Conference.After showing the genesis and nearly two-year history of the „Guidelines”, the author characterizes it, stressing that it is a pastoral document, and then discusses its content contained in four chapters (Essential elements of teaching of Pope Francis; „The Joy of love” in marriage and family; New pastoral impulses; A call to pastoral discernment and logic of integration in the light of Chapter VIII of Amoris laetitia; Summary).In the author’s opinion, „Pastoral Guidelines” of the Polish Episcopal Conference, although not free of certain editorial deficiencies, constitute a useful pastoral tool in the service for the benefit of marriage and family. He also expresses an opinion that many of the issues raised in this document will find its continuation in the announced “Directory of the Pastoral Care of Families for the Church in Poland”.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 2; 5-39
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Western and Northern Lands as Polish reason of state in the thought and activities of Primate Stefan Wyszyński in the years 1948-1972 (with particular emphasis on archdiocese of Wrocław)
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512005.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Primate Stefan Wyszyński
Church in Poland
Western and Northern Lands
Regained Lands
Wrocław
apostolic administrations
Opis:
Primate Stefan Wyszyński engaged in a series of administrative and diplomatic activities related to the institution of the Polish Church organisation in the Western Lands. In the years 1948-1967 he exercised his authority over the Church in this area. He initially supervised apostolic administrators in Wrocław, Opole, Gorzów Wielkopolski, and in Olsztyn and Gdańsk, and after their removal in 1951 he sanctioned vicar capitulars elected by the state authority to preserved unity of the Church in Poland. In 1956 his attempts resulted in the restoration of the relevant bishops to their posts. In 1967 at his request the Pope Paul VI excluded the Church organisation in the Western Lands from the jurisdiction of Primate of Poland and subordinated it directly to the Holy See, instituting apostolic administrations there. primate repeatedly conducted negotiations with the Holy See in case of the institution of the Polish Church organisation in this area, which ended only after the ratification of the Polish-German treaty in 1972 by the announcement of the apostolic constitution Episcoporum Poloniae coetus. During the entire period Primate repeatedly visited archdiocese of Wrocław and supported the activities of the hierarchs governing this area, initially priest Karol Milik, and subsequently priest Kazimierz Lagosz and since 1956 bishop Bolesław Kominek. Primate Wyszyński repeatedly emphasised the rights of Poland to these lands in his speeches and sermons delivered in Wrocław. He proved that they resulted, on the one hand from their historical embeddedness in the Polish culture (he was referring to the relations of Silesia with Poland in the Piast period), and on the other hand he pointed to the re-Catholising mission of the Church in these lands. He also indicated that these lands are the peculiar compensation for the losses incurred by the Polish nation during the Second World War. He perceived the tasks of the Church in this area during the period of the stabilisation of the Polish Church administration as the Polish reason of state. 
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 2; 215-228
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd kościelny jako służba Ewangelii. Od reformacyjnego postulatu do ekumenicznego konsensusu
Ordained Ministry as Service to the Gospel. From Reformation Postulate to Ecumenical Consensus
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108779.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
urząd kościelny
reformacja
sukcesja apostolska
Sobór Watykański II
dialog ekumeniczny
ministry
Reformation
apostolic succession
Second Vatican Council
ecumenical dialogue
Opis:
Relacja urzędu kościelnego i Ewangelii jest kluczowym problemem w relacjach ekumenicznych, zwłaszcza z Kościołami poreformacyjnymi. Reformacyjna krytyka dotyczyła w dużym stopniu nadużyć związanych z redukcjonistycznym sprawowaniem tego urzędu i stawianiem go ponad Ewangelię. Tymczasem właściwym jego zadaniem jest służba świadectwa wobec Bożego słowa. W ekumenicznej dobie również katolicka teologia może przyłączyć się do reformacyjnego postulatu pojmowania urzędu kościelnego w perspektywie służby Słowu. Taki sposób ujęcia wynika z ekumenicznego dialogu nad tą kwestią, zapoczątkowanego po katolickiej stronie przez nauczanie Soboru Watykańskiego II odnośnie do relacji Słowa i urzędu. Kluczowym czynnikiem tego procesu było pogłębione rozumienie sukcesji apostolskiej i dowartościowanie wierności Ewangelii jako istotnego znaku apostolskości Kościoła, zdystansowanie się zaś od rozumienia urzędu w perspektywie władzy. Postępując w chronologicznym porządku w pierwszym etapie została ukazana historyczna ewolucja w rozumieniu urzędu kościelnego w kontekście sukcesji apostolskiej. Następnie wskazano na elementy nauczania Soboru Watykańskiego II i niektórych raportów dialogu katolicko-luterańskiego stanowiących wkład do rozumienia urzędu kościelnego przede wszystkim jako służby świadectwa Słowu.
The relationship of the ordained ministry and the Gospel is a key problem in ecumenical relations, especially with the post-Reformation churches. Reformation criticism was largely concerned with the abuses associated with a reductionist exercise of this ministry and placing it above the Gospel. Meanwhile, its proper task is to serve as a witness to the word of God. In the ecumenical era, also Catholic theology may join the reformation postulate of understanding the ministry as a service to the Word. This approach is the result of the ecumenical dialogue on this issue, initiated on the Catholic side by the teaching of the Second Vatican Council regarding the relationship between the Word and ministry. A key factor in this process was a deeper understanding of apostolic succession and an appreciation of fidelity to the Gospel as an essential sign of the Church's apostolicity, while distancing oneself from an understanding of the ordained ministry as authority. Following a chronological order, the first stage will show the historical evolution in the understanding of the ministry in apostolic succession. Then, elements of the teaching of the Second Vatican Council and some achievements of reports of the Catholic-Lutheran dialogue will be pointed out, which contribute to an understanding of the ordained ministry primarily as a service of witness to the Word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 107-123
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd duchowny w dialogu Kościoła rzymskokatolickiego z Kościołem ewangelicko-reformowanym
The Office of Priest in The Dialogue Between The Roman Catholic Church and The Evangelical-Reformed Church
Autorzy:
Piecyk, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950586.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
urząd duchowny
powszechne kapłaństwo
sukcesja apostolska
biskup
katolicy
reformowani
office of priest
common priesthood
apostolic succession
bishop
catholics
reformed
Opis:
In this article, which deals with the office of ministry in the Roman Catholic Church’s dialogue with the Evangelical Reformed Church, the author states that the Church is based in her activities on the mission of Jesus as well as on the power of the Holy Spirit and living the faith of the first apostles she preserves her apostolic nature. The analysis of dialogue documents shows that the common priesthood of the baptized does not mean that there are no special features which, within the Church, are exercised by the representatives of a particular office, entrusted with the ministry of Word and sacrament. It was stressed that the liturgical validity of the act of ordination provides the epiclesis of the Holy Spirit during the laying on of hands on the newly ordained by a group of clergy. The Catholics and Reformed point to difficult issues such as apostolic succession, although their views on its significance remain divergent. It is highlighted that the fundamental structure of the Church and ecclesial authority are collective in nature, which in the Reformed tradition is reflected in the synodal system of church government and in the Roman-Catholic confession is fulfilled in the College of Bishops. The both denominations have also confirmed the existence of the fundamental structure of the office of bishop, priest and deacon, having its origins in apostolic times. The Catholics and Reformed emphasize the need of episkopé on the local, regional and global levels and at the same time they note some differences regarding who, on each of these levels, can be considered as episkopos and what his function is to be. It is also pointed out that according to the doctrine of the Catholic Church, each ordained acts in persona Christi, and his office consists of the ministry of the sent who acts on behalf of the Saviour in the service of the Word of God.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
United by the same concern. Ecumenical impulses of Pope Francis in the context of integral ecology
Zjednoczeni wspólną troską. Ekumeniczne impulsy papieża Franciszka w kontekście ekologii integralnej
Autorzy:
Anderwald, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047791.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
encyklika Laudato si'
posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia
ekologia integralna
dialog ekumeniczny
encyclical Laudato si’
post-synodal apostolic exhortation Querida Amazonia
integral ecology
ecumenical dialogue
Opis:
One of the important tasks of the Church in the temporal order are concern for the work of creation and for man himself, and sometimes even the defense against threats of technical progress, conducted from any ethical and moral references. The concern for the common home is not only a domain of the Catholic Church. Similarly, other churches and Christian communities as well as other world religions reflect on the issues relating to the degradation of human and natural environment. Thus, the aim of these reflections is an attempt to recognize ecumenical impulses of the Pope in the context of integral ecology that takes into account the interlinkages between different dimensions of reality. Therefore, during the considerations will be presented firstly the papal diagnosis of the social and ecological crisis (1), then the proposals of actions aiming at the development of integral ecology (2) as well as an invitation to a dialogue resulting from the care for the common home (3). The main sources of the analysis undertaken are the two papal documents, namely the encyclical Laudato si’ (LS) and the post-synodal apostolic exhoration Querida Amazonia (QA).
Jednym z istotnych zadań Kościoła w porządku doczesnym jest troska o dzieło stworzenia i samego człowieka, a czasami wręcz obrona ludzkości przed zagrożeniami, wyzwolonego od jakichkolwiek odniesień etyczno-moralnych, postępu technicznego. Troska o wspólny dom nie jest tyko domeną Kościoła katolickiego, również inne kościoły i wspólnoty chrześcijańskie – podobnie jak i inne religie, dokonują refleksji nad zagadnieniami związanymi z degradacją środowiska ludzkiego i naturalnego (LS, 7). Celem artykułu jest próba dostrzeżenia i analizy ekumenicznych impulsów papieża Franciszka w kontekście całościowej ekologii, uwzgledniającej wzajemne powiązania różnych wymiarów rzeczywistości. Dlatego w trakcie rozważań są prezentowane najpierw papieska diagnoza kryzysu społeczno-ekologicznego (1); propozycje działań ukierunkowanych na rozwój ekologii integralnej (2), a następnie zaproszenie do dialogu w trosce o wspólny dom (3). Podstawą dla prowadzonych analiz są dwa papieskie dokumenty: encyklika Laudato si’ (LS) i posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia (QA).  
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 37-50
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Apostolska Najświętszego Serca Jezusowego Diecezji Częstochowskiej i jej działalność dokumentacyjno-archiwalna
The Apostolic Union of Priests of the Sacred Heart of Jesus of the Diocese of Częstochowa and its documentary and archival activities
Autorzy:
Wolnicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783984.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
stowarzyszenia
Unia Apostolska
diecezja częstochowska
dokumentacja
archiwum
pieczęć
associations
the Apostolic Union
Diocese of Częstochowa
documentation
archive
seal
Opis:
The substantive right of the faithful in Church to organize into associations also applies to clergy. The international association for diocesan priests is the Apostolic Union of Priests of the Sacred Heart of Jesus, founded by Viktor Labeurier in 1862, which was canonically approved and established in 1880 In Poland, this association appeared at the beginning of the 20th century, and in the Diocese of Częstochowa it was founded in 1929. Until 1949, it operated as an association with a legal basis in Polish and Church law. Due to the Decree of 5 August 1949 amending certain provisions of the law on associations, the Apostolic Union became an exclusively canonical institution. The history of this association in Poland and many of its dioceses has not been synthesised. The aim of the article is therefore to present this institution and its archival activities on the example of the Diocese of Czestochowa and the characteristics of the file documentation: the book of members and the book of candidates, declarations of membership, promises of stability and the so-called schedula sheets. Apart from the deliberations of the researchers, we also find the characteristics of the documentation produced, collected and archived by its basic structures – diocesan Apostolic Unions – which can be a rich source of information for many scientific disciplines.
W Kościele prawo przedmiotowe do organizowania się wiernych w różnego rodzaju zrzeszenia dotyczy także duchownych. Międzynarodowym stowarzyszeniem grupującym księży diecezjalnych jest założona przez Wiktora Labeuriera w 1862 roku Unia Apostolska Kapłanów Najświętszego Serca Jezusowego, która kanoniczne zatwierdzenie i ustanowienie otrzymała w 1880 roku. Na ziemiach polskich stowarzyszenie to pojawiło się na początku XX wieku, a w diecezji częstochowskiej powstało w roku 1929. Do 1949 roku funkcjonowała ona jako stowarzyszenie mające umocowanie prawne w przepisach prawa polskiego i kościelnego. W związku z dekretem z dnia 5 sierpnia 1949 roku o zmianie niektórych przepisów prawa o stowarzyszeniach Unia Apostolska stała się instytucją wyłącznie kanoniczną. Dzieje tego stowarzyszenia w Polsce i w wielu jej diecezjach nie doczekały się syntetycznego opracowania. Celem artykułu jest więc przedstawienie tej instytucji i jej archiwalnej działalności na przykładzie diecezji częstochowskiej oraz charakterystyka dokumentacji aktowej: księgi członków i księgi kandydatów, deklaracji członkostwa, złożonych przyrzeczeń stałości i kart tzw. scheduli. Poza rozważaniami badaczy wciąż bowiem pozostaje charakterystyka dokumentacji wytwarzanej, gromadzonej i archiwizowanej przez podstawowe jej struktury – diecezjalne Unie Apostolskie, która może być bogatym źródłem informacji dla wielu dyscyplin naukowych.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 431-448
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział wiernych świeckich w kościelnej władzy rządzenia. Teoretyczne implikacje zagadnienia w praktyce
Participation of the lay faithful in the ecclesiastical governance. Theoretical implications of the issue in practice
Autorzy:
Michowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40026627.pdf
Data publikacji:
2024-04-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kościelna władza rządzenia
teoria unitarna
teoria dwubiegunowa
potestas a munere
Konstytucja apostolska Praedicate Evangelium
ecclesiastical power of governance
unitary theory
dual theory
Apostolic Constitution Praedicate Evangelium
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem do doktrynalnej dyskusji, której przedmiotem – od czasów obrad II Soboru Watykańskiego – jest udział wiernych świeckich w kościelnej władzy rządzenia. Prócz obecnych w doktrynie teorii władzy autor wskazuje na koncepcję władzy domniemanej, rozumiejąc przez nią możliwe rozwiązanie narosłych przez lata problemów i kontrowersji. Niedawna nowelizacja prawa o Kurii Rzymskiej zdaje się potwierdzać intuicję dotyczącą zaproponowanej teorii potestas a munere, którą wzmacniają nadto wydarzenia dokumentujące powierzenie wiernym świeckim istotnych urzędów kościelnych.
The article is a contribution to the doctrinal discussion, the subject of which, since the Second Vatican Council, has been the participation of the lay faithful in the Church’s governing authority. In addition to the theories of power present in the doctrine, the author points to the concept of presumed power, understanding it as a possible solution to the problems and controversies that have accumulated over the years. The recent amendment to the law on the Roman Curia seems to confirm the intuition of the proposed theory of potestas a munere, which is further strengthened by some events documenting the entrustment of some important Church offices to lay faithful.
Źródło:
Sympozjum; 2023, 2(45); 65-85
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Troska pasterska Stefana Wyszyńskiego o administrację apostolską Śląska Opolskiego w latach 1949-1967
Autorzy:
Drygier ks., Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158281.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stefan Wyszyński
Opole
apostolic administration
diocese
University of Silesia
administracja apostolska
diecezja
Śląsk
Opis:
Przyznane Polsce po II wojnie światowej ziemie poniemieckie, wśród nich wydzielony z archidiecezji wrocławskiej obszar administracji apostolskiej Śląska Opolskiego, Stolica Apostolska już w 1945 r. poddała pod zarząd prymasa Polski: najpierw Augusta Hlonda, a po jego śmierci w 1948 r. – Stefana Wyszyńskiego, który objął oficjalnie swój urząd na początku 1949 r. Troska o lud Boży na Opolszczyźnie była zatem częścią szerszej misji prymasa wobec Kościoła na Ziemiach Zachodnich. S. Wyszyński w latach 1949-1967 przybył do opolskiej administracji osiem razy. Jesienią 1949 r. zwizytował nowo utworzone seminarium duchowne w Opolu oraz wziął udział jako prelegent w specjalnym kursie dla księży, którego celem była integracja duchowieństwa. W 1951 r., przybył aby zapobiec schizmie wywołanej bezprawną ingerencją władz państwowych w nominacje legalnych rządców kościelnych na Ziemiach Odzyskanych. W kolejnych latach witano prymasa na Śląsku Opolskim m.in. jako szafarza sakramentów i konsekratora biskupów. Wizyty te były dla S. Wyszyńskiego okazją do umocnienia wiary śląskich katolików i ich jedność z Kościołem oraz podkreślić o trwałej przynależnośćci Śląska do Polski. Kardynał podejmował również wysiłki w celu utworzenia na Ziemiach Odzyskanych stałej kościelnej administracji. Jego rola na Śląsku Opolskim, jak i w pozostałych administraturach apostolskich, najpierw została zmniejszeniu w 1956 r., kiedy to władze państwowe wyraziły zgodę na objęcie rządów kościelnych przez wyznaczonych przez Stolicę Apostolską biskupów – na Opolszczyźnie został nim Franciszek Jop. Zwieńczeniem działań S. Wyszyńskiego było poddanie bezpośrednio Stolicy Apostolskiej opolskiej administratury w 1967 r.
The former German territories granted to Poland after World War II, with the area of the apostolic administration of Opolian Silesia, separated from the Archdiocese of Wrocław, among them, were put under the administration of the Primate of Poland by the Holy See as early as 1945: first under the auspices of August Hlond and – after his death in 1948 – under Stefan Wyszyński, who officially took office in early 1949. Concern for God’s people in the Opole region was thus part of his broader mission to the Church in the Western Territories. Between 1949 and 1967, the Primate came to Opolian administration eight times. In the autumn of 1949, he visited the newly established seminary in Opole and took part as a speaker in a special course for priests aimed at integrating the clergy. In 1951, he came to prevent the schism caused by unlawful interference by state authorities in the appointment of legitimate church rulers in the Recovered Territories. In the following years, he was welcomed in Opolian Silesia, among others, as a minister of the sacraments and consecrator of bishops. These visits were an opportunity for S. Wyszyński to strengthen the faith of Silesian Catholics and their unity with the Church, and were also intended to emphasize the permanence of Silesia’s belonging to Poland. The cardinal also made efforts to establish a permanent church administration in the Recovered Territories. His role in Opolian Silesia, as well as in the other apostolic administrations, was diminished in 1956, when the state authorities agreed to allow the bishops appointed by the Holy See to exercise ecclesiastical governance, with Franciszek Jop taking the office in Opole. The culmination of S. Wyszyński’s efforts was the submission of the Opole administration directly to the Holy See in 1967.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 65-80
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja w funkcji przekazu Objawienia
Tradition in Function of Transfer of Revelation
Autorzy:
Rusecki, Marian
Salamon, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143834.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tradycja
Tradycja apostolska
Tradycja poapostolska
Objawienie
przekaz Objawienia
Tradition
Apostolic Tradition
Post-Apostolic Tradition
Revelation
Communication of the Tradition
Opis:
The aim of his article was to show the meaning of the Christian Tradition in the Transfer of Divine Revelation. Due to it the Revelation is transferred into history. The Tradition is means for it. The Transfer of the Revelation in tradition is performed with reference to work and God’s words. As said, that each supernatural Revelation is realized in the form of God’s action, which accompanies word. As a form of Revelation this God’s action in a way exists in the Church transferring and realizing it. The Tradition does not reveal new contents, does not add something to the Divine Revelation, but it makes public and makes present, what has been revealed in Christ practice. This way, The Divine Revelation is present in the Tradition.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 5-27
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 105

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies