Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "apokatastasis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Dialogiczny proces rekonstrukcji. Polifonia Czesława Miłosza jako krok w stronę poetyckiej apokatastazy
    The Dialogic Process of Restoration: Czeslaw Milosz’s Polyphony as Movement toward Poetic Apokatastasis
    Autorzy:
    Jastremski, Kim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/510841.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Czesław Miłosz,
    polyphony,
    apokatastasis,
    dialogue
    Opis:
    In “The Dialogic Process of Restoration: Czeslaw Milosz’s Polyphony as Movement toward Poetic Apokatastasis,” Kim Jastremski explores Milosz’s use of polyphonic poetry as a defense against nihilism in its connection of Self and Other, which has the potential to develop into poetic apokatastasis. She argues that what is typically referred to as Milosz’s polyphony is not interchangeable with the term “internal dialogue.” She typologizes Milosz’s polyphony in three sub¬ groups: 1) poems of internal dialogue; 2) poems of external dialogue; and 3) alter ego poems.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2011, 1(7); 99-118
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Odnowienie wszystkiego" według Dziejów Apostolskich (Dz. 3,21a)
    "Renewing everything" by the book of Acts (Acts 3.21a)
    Autorzy:
    Posadzy, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010343.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    apocatastasis
    Jewish apocalyptic
    Elijah and John the Baptist
    apokatastasis
    apokaliptyka żydowska
    Eliasz i Jan Chrzciciel
    Opis:
    W tradycji interpretacyjnej księgi Dziejów Apostolskich termin apokatastasis wywołał wielowiekową polemikę. Dyskusja dotyczy przede wszystkim właściwego zrozumienia tej koncepcji. Wypowiedź Łukasza sugeruje, że Jezus ma pozostać w niebie przez jakiś okres, „aż do czasu, gdy wszystko zostanie odnowione” (Dz 3,21). Wydaje się, że ewangelista głosi w tym miejscu naukę o powszechnym zbawieniu wszystkich bez wyjątku oraz ideę powrotu wszechrzeczy do pierwotnego źródła, do Boga. Przedmiotem artykułu jest próba odnalezienia źródła, z którego Łukasz zaczerpnął ideę apokatastazy. Nie ma wątpliwości, że została ona przez autora zapożyczona. Jako źródło przywołuje się całą spuściznę literatury apokaliptycznej Starego Testamentu, jak również inne pisma literatury żydowskiej. Takie dzieła, jak czwarta Księga Ezdrasza, syryjska Apokalipsa Barucha czy etiopska Księga Henocha, przywołują w swojej treści tematy zbliżone do koncepcji apokatastazy. Wydaje się jednak, że najbliższe znaczeniowo jest ujęcie Starego Testamentu z koncepcją powtórnego przyjścia Eliasza. Dla Łukasza Jezus przybędzie z nieba dla wypełnienia proroctwa i zakończenia całej historii zbawienia.
    In the tradition of interpretive book of Acts term apokatastasis caused a centuriesold controversy. The discussion relates primarily to a proper understanding of the concept. Luke's statement suggests that Jesus is to remain in the sky for some time, “until the time when everything will be renewed” (Acts 3:21). It seems that the Evangelist says at this point the doctrine of universal salvation of all without exception, and the idea of returning to the original source of all things, to God. The article is an attempt to find the source from which Luke took the idea apocatastasis. There is no doubt that it was borrowed by the author. As a source of reference is the entire legacy of apocalyptic literature of the Old Testament, as well as other writings of Jewish literature. Such works as the fourth Ezra, the Syrian Apocalypse of Baruch or Ethiopian Book of Enoch evoke in its content topics similar to the concept of apocatastasis. It seems, however, that the nearest in meaning is recognition of the Old Testament with the concept of the second coming of Elijah. For Luke, Jesus come from heaven to fulfill prophecy and the end of the whole history of salvation.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 151-166
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apokatastaza według Miłosza. Teologia sensu i nadziei
    Around apokatastasis of Miłosz. Theology of sense and of hope
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047923.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    teologia
    literatura
    apokatastaza
    nadzieja
    zbawienie
    sens
    ostateczne spełnienie
    theology
    literature
    apokatastasis
    hope
    salvation
    sense
    ultimate accomplishment
    Opis:
     Spór o „nadzieję zbawienia dla wszystkich” był (jest?) jedną z najciekawszych debat teologii przełomu XX i XXI wieku. Popularnie – choć z uproszczeniem – funkcjonuje on jako spór o apokatastazę (greckie: odnowienie). Czesław Miłosz w swoim dziele literackim stosuje pojęcie apokatastsis, jednak wyraźnie w znaczeniu nie tyle „nadziei na puste piekło”, co nadziei na ostateczne spełnienie wszechrzeczywistości. Jest to dla niego nic innego jak biblijny szyfr sensu – „nieprzepadania szczegółów” (jak pisze) w Bogu i ocalenie tak człowieka, jak świata.
     The dispute over the ‘hope of salvation for all’ was (is?) one of the most intriguing debates in the theology at the turn of the 20th and 21th centuries. Popularly, though slightly simplified, it is perceived as the dispute over apokatastasis (Greek: revival). In his literary work, Czesław Miłosz uses the notion of apokatastsis, however, clearly not as much as the ‘hope for an empty hell’, but rather hope for an ultimate accomplishment of omni-reality. For him, it is nothing else but a biblical code of sense – ‘no loss of details’ (as he writes) in God, and salvation of man and world alike.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2020, 20; 147-155
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojednanie w dualizmie. Nowa koncepcja w odpowiedzi na kryzys eschatologii
    Reconciliation in Dualism. A New Concept in Response to the Crisis of Eschatology
    Autorzy:
    Jaros, Dariusz Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044289.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    eschatologia
    sąd
    piekło
    niebo
    apokatastaza
    pokuta
    pojednanie
    pokój
    dualizm
    życie wieczne
    kara wieczna
    eschatology
    judgement
    hell
    heaven
    apokatastasis
    penance
    dualism
    eteranl life
    peace
    reconciliation
    eternal punishment
    Opis:
    Artykuł jest krótkim przedstawieniem nowej koncepcji eschatologicznej, w której dopuszcza się uniwersalne pojednanie, ale w dualizmie nieba i piekła. Zdaniem autora nie wolno żywić nadziei na zbawienie wszystkich, ponieważ Bóg objawił, że w piekle istnieją osoby i będą tam na wieki. Piekło jednak, po oczyszczającym Sądzie Ostatecznym, nie będzie trwaniem w zatwardziałości, lecz będzie wiecznym cierpieniem za grzech popełniony w życiu doczesnym. Potępieni nie będą już buntować się, lecz zgodzą się na tą sprawiedliwą, wieczną pokutę.
    The article presents a new eschatological concept, which allows the possibility of universal reconciliation, but maintains the dualism of heaven and hell. According to the author, the salvation of all cannot be hoped for since God revealed that there are people in hell who will remain there forever. However, after the cleansing final judgment, in hell there will be no persistence in hardness of heart, but there will be eternal suffering as a consequence of the sin committed in the temporal life. The damned will no longer rebel, but they will agree to this just eternal penance. The first part of the article introduces the reader into a wide range of problems in the context of which the idea of reconciliation in dualism was born. The second
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 36; 243-384
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies