Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "aphorism," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Konzeptualisierung der Ironie in Aphorismen und anderen humoristischen Kurztexten
Possibilities of Conceptualization of Irony in Aphorisms, Proverbs and Other Humorous Texts
Autorzy:
Wowro, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458733.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
irony
aphorism
conceptualization
Opis:
The aim of the article is to present a general image of Irony functioning in the public sphere and pos¬sibilities of conceptualization of Irony from a sociological and linguistic perspective. Next, attention is turned to the specificity of its indicators and functions. The empirical part depicts the image of Irony conceptualization in selected aphorisms, proverbs and other short humorous texts and illustrates various (subjective) interpretive models of this category.
Źródło:
Linguistische Treffen in Wrocław; 2019, 16; 211-225
2084-3062
2657-5647
Pojawia się w:
Linguistische Treffen in Wrocław
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sind Aphorismen hypertextuell? Zur konzeptionellen Hypertextualität analoger Texte
Are Aphorisms Hypertextual? Conceptional Hypertextuality of Analog Texts
Autorzy:
Szczepaniak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567986.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
text
coherence
aphorism
hypertext
hypertextuality
Opis:
The following article is an attempt to point out the conceptional similarities between two medially distinct kinds of text - the aphorism and the hypertext. The basis for achieving this aim is the concept of coherence. This article supports a broader, process-oriented concept of coherence, which involves the reader as the creator of coherence. The analysis concetrates on the aphorism, with its fragmentary structure, which demandrs participation in constructiong the sense of the text. An attempt is made to exemplify the conceptional hypertextuality of such texts with some aphorisms of K. Kraus, E. Canetti and S. J. Lec.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2015, 12; 271-286
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Urodzone cytaty”. Wisława Szymborska jako aforystka
“Quotations Born”: Wisława Szymborska as an Aphorist
Autorzy:
Tarnogórska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578912.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
philosophical poetry, aphorism, parody, paradox, tautology
Opis:
The aim of this article is to analyze Wisława Szymborska’s literary works in order to demon-strate that her aphoristic style is one of the most striking elements of her texts. Szymborska’s style is particularly notable in that it is ironically aphoristic, containing parody of typical aphoristic schemata, paradox and tautology. Through this style, her work not only enriches the traditional repertoire of the genre but seems also to justify an important feature of her writing: its philosophical and intellectual character often discerned by critics. As a consequence, quotes from her oeuvre frequently enter diverse anthologies of ‘wise and funny thoughts’ and collections of the so-called ‘winged’ words.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 3; 91-102
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Синтактико-семантические особенности русских и словацких языковых афоризмов
Autorzy:
Gallo, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022292.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
language aphorism
axiological modality
speech act
Opis:
The article compares/contrasts the syntactic and semantic features of language aphorisms in Russian and Slovak. The Russian and Slovak language aphorisms have a priori axiological modality and are capable of referemental use, as potential acts of motivation and acts of affirmation. The expediency of this analysis is due to the fact that the illocutionary force has national and cultural specifics, which is manifested at all levels of language, speech and discourse. The object of the article is Russian and Slovak proverbs, sayings and winged expressions, in which the value bases of interpersonal speech communication are focused. A group of examples of the greatest illocutionary force is given, i.e. speech acts of prompting, then affirmative speech acts, as well as speech acts of inducement and affirmations that acquire additional illocutionary power. The taxonomy of the illocutionary force contained in Russian and Slovak folk aphorisms takes the following outlines: a) the most illocutionary power is speech acts of motivation, in which proverbs are used; b) affirmative speech and behavioral acts, which are evaluative aphorisms, have the status of passing thoughts with a light touch of lax edification, warning, or wish, and therefore, their illocutionary force is less pronounced; c) speech acts of inducement and affirmation acquire additional illocutionary force if the proverbs used in them retain the connotation of an authoritative original source. In the last part of the text, conclusions of the presented issue are drawn.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2020, 45, 2; 137-146
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy żar Kuźni bluźnierstw
The new fervour in Kuźnia bluźnierstw
Autorzy:
Lam, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389388.pdf
Data publikacji:
2016-03-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Karol Irzykowski
aphorism
literary criticism dispute
Opis:
The article discusses a collection of Karol Irzykowski’s aphorisms entitled Kuźnia bluźnierstw (The Forge of Blasphemy, 1911, printed as a book in 1913), its role against the trends of the times, especially Nietzsche’s philosophy and psychoanalysis, the importance of social rebellions, national uprisings and artistic revolutions (“blaspheming”, “bravado”, “pioneering”, audiacia civilis). In the subsequent part of the article, the author discusses the topicality of a critic’s theses in relation to the contemporary disputes over the content and the language of the argumentation. The author has placed pragmatism at the centre of the considerations, with special emphasis placed on intellectual and artistic deeds, antecedent awareness and its caricature i.e. usurpation. This is concisely put in the following aphorism: “Genuine faith feeds on lack of faith; it only lives because it is constantly restored”.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2015, 26; 219-228
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projectional Interpretation: Bolesław Prus’s Reading of Zdania i uwagi by Adam Mickiewicz
Autorzy:
Ławski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030573.pdf
Data publikacji:
2021-02-21
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
aphorism
mysticism
Positivism
realism
re-interpretation
Opis:
The article focuses on the interpretation of selected aphorisms of the Romantic poet Adam Mickiewicz (1798–1855) provided by Bolesław Prus (1847–1912),a prose writer and a representative of realism in Polish post-Romantic literature. Prus interpreted religious, sometimes almost mystical, aphorisms as commendation of hard work, activism, and as a manifesto of practical ethics. Inspired by the mystical thoughts of Angelus Silesius, Jakob Böhme and Saint-Martin, Mickiewicz’s aphorisms are perceived as exceptionally ambiguous. Prus, however, projected his own literary and philosophical mindset onto the micro-texts of the Romantic poet and, in consequence, oversimplified their meaning. What he did is here called a projectional interpretation.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 1; 180-196
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wartości literatury w świetle aforyzmów i korespondencji Adolfa Dygasińskiego
On the Value of Literature in the Light of Adolf Dygasinski’s Aphorisms and Correspondence
Autorzy:
Skała, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579350.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Adolf Dygasiński
literature of positivism
values
aphorism
correspondence
Opis:
Adolf Dygasiński methodically developed writing meticulous aphorisms. He cherished the intention to write a vast theoretical study on literature, author, reader and the book. The sketched adages were to help him as central themes for particular chapters. Although the substantial part of this collection is characterized by stylistic negligence (the indicator of a sketch) there exists the need for a thorough inspection of the senses of aphorisms, as they include prudent and maturely thought over concepts that show the writer’s own project, which has not been expressed anywhere else by a systemic lecture and concerned the significance of literariness. Together with journalistic texts and private letters, aphorisms constituted the testimony of Dygasiński’s creative awareness.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2017, 60, 2 (122); 113-126
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„PO ILU PATYKACH ZANIKA ETYKA?” O POLITYCZNYCH I METAFIZYCZNYCH HORYZONTACH EPIGRAMATYKI WACŁAWA KLEJMONTA
On Political and Metaphysical Horizons in Wacław Klejmont’s Epigrams
Autorzy:
Żurawlew, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444176.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Wacław Klejmont,
epigram,
aphorism,
axiological paradigm,
theological aspect
Opis:
The present paper aims at an analysis of the axiological paradigm in the satirical output of Wacław Klejmont, a poet, essayist and literary critic, locally well known in the culture of the Polish Warmia and Masuria. The author attempts to set a broader context of the epigrams and specifically focuses on their theological aspects that have not yet been so well exposed in the Polish aphoristic literature.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2012, XIV/1; 211-222
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O świadomości genologicznej Józefa Piłsudskiego (rekonesans)
On Józef Piłsudski’s Genealogical Awareness (Reconnaissance)
Autorzy:
Bryła, Władysława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035328.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
acts of speech
aphorism
diatribe
denunciation
feuilleton
persuasion
emotionality
Opis:
The article describes Józef Piłsudski’s texts on various types of speech. The bibliography of Piłudski’s works includes over thirty types of speech, which speaks to his linguistic agility. Our outline includes the analysis of four selected types of texts: aphorism, diatribe, denunciation and feuilleton written in various times in the course of his life. All of them were persuasive in nature and were written using a highly emotional language.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2021, 28, 2; 11-22
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacja projekcyjna. Prusowska lektura "Zdań i uwag" Adama Mickiewicza
Autorzy:
Ławski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030348.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
aphorism
mystic
positivism
realism
re-interpretation
aforyzm
mistyka
pozytywizm
realizm
reinterpretacja
Opis:
The article focuses on the interpretation of selected aphorisms of the Romantic poet Adam Mickiewicz (1798–1855) made by Bolesław Prus (1847–1912), a prose writer and representative of realism in Polish post-Romantic literature. Prus interpreted religious, sometimes almost mystical, aphorisms as commendation of hard work, activism, and as a manifesto of practical ethics. Inspired by the mystical thoughts of Angelus Silesius, Jacob Boehme and Saint-Martin, Mickiewicz’s aphorisms are perceived as exceptionally ambiguous. Prus, however, projected his own literary and philosophical mindset onto the micro-texts of the Romantic poet, and as a consequence oversimplified their meaning. What he did is here called a projecting interpretation.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 432-444
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Do Not Throw Down the Glove Before Me, or You Shall Be Cold”. The Aphorisms of Karol Irzykowski
"Nie rzucaj mi rękawicy, bo ci będzie zimno". Aforyzmy Karola Irzykowskiego
Autorzy:
Panek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579172.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Karol Irzykowski
aphorism
maxim
literary critic
intertextuality
aforyzm
maksyma
krytyka literacka
interteksualność
Opis:
The article discusses Karol Irzykowski as an aphorist, focusing on the discord between the critic’s intensive practice of the aphorism and his scathing condemnation of the form of the aphorism, which in his opinion was an instance of simplified, apodictic thinking. The aim of the article is to attempt to explain what justifies the frequent use of the aphorism by a writer who did not appreciate this device; what shape Irzykowski’s aphorisms took against the background of the tradition of the genre; and, finally, what is their function in his writing and what they prove. Irzykowski’s skeptical attitude to this form of statement stems from his epistemological beliefs and provides both a basis for his modifications of the genre and the keystone of cycles of intertextually related aphorisms which the present author has identified in dispersed yet thematically connected pieces by this critic.
Artykuł traktuje o Karolu Irzykowskim jako aforyście, koncentrując się na paradoksie rysującym się pomiędzy jego intensywną aforystyczną praktyką a jednoczesną zjadliwą krytyką tego gatunku - przykładu uproszczonego, apodyktycznego myślenia. Celem artykułu jest próba wyjaśnienia, co uzasadnia częste stosowanie aforyzmów przez pisarza, który nie cenił tego "pisarskiego narzędzia"; jaki kształt mają aforyzmy Irzykowskigo na tle tradycji gatunku; i wreszcie, jaką pełnią funkcję w tekstach autora. Sceptyczne podejście Irzykowskiego do tej formy literackiej wynika z jego przekonań epistemologicznych i tym samym determinuje autorską modyfikację gatunku.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2015, 58/115 z. 1; 57-73
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
I. Prijatelj in A. Nowaczyński: informativno‑korektivna funkcija prevoda (Wildovi aforizmi prek poljščine v slovenščino)
I. Prijatelj i A. Nowaczyński: informacyjno‑korekcyjna funkcja przekładu (aforyzmy Wilde’a tłumaczone poprzez polski na słoweński)
I. Prijatelj and A. Nowaczyński: the informative and the corrective function of translation (Wilde’s aphorisms rendered into Slovene via Polish)
Autorzy:
Stanovnik, Majda
Cieślar, Joanna
Bukowczan, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373663.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
funkcija prevoda
aforizem
I. Prijatelj
O. Wilde
A. Nowaczyński
translation function
aphorism
Opis:
Na dunajski univerzi izobraženi slavist Ivan Prijatelj (1875—1937), aktivni sopotnik pesniške skupine 'slovenske moderne', se je uveljavil predvsem kot vpliven literarni zgodovinar. Z literaturo pa se je vse življenje ukvarjal tudi kot esejist in prevajalec, ker je hotel spoznavati pomembne, še zlasti sodobne evropske avtorje in umetnostne smeri ter z njimi seznanjati rojake. Informacijo o angleškem pisatelju, ki je takrat zbujal pozornost v vzhodni in zahodni Ev‑ ropi, je zgostil v revijalnem prispevku Oskar Wilde (1907), katerega večji del predstavlja prevod Wildovih aforizmov o umetnosti in kritiki. Poslovenjeni pa so iz poljščine, po knjigi Adolfa Nowaczyńskega Oskar Wilde. Studjum. Aforyzmy. Nowele (1906), v kateri je Wilde predstavljen obširneje in bolj vsestransko. Prijateljev prevod je tematsko enovitejši, toda v njegovem prevod‑ nem opusu edini, ki ni narejen neposredno iz izvirnika. S prevodom Nowaczyńskega se ne ujema popolnoma, skladen pa je s kratko poetiko prevoda, ki jo je napisal kot uvodno poglavje svoje zgodnejše prevodoslovne razprave Puškin v slovenskih prevodih (1901). Njeno izhodišče je ugo‑ tovitev, da je prevod v književnosti majhnega naroda, kakršen je slovenski, nepogrešljiv, ker jo povezuje s književnostmi drugih narodov z informiranjem in vzgojo domačih bralcev in korigi‑ ranjem lokalnih artističnih standardov. Za ustrezno opravljanje teh funkcij mora ohraniti pristnost izvirnika in se hkrati prilagoditi ciljni kulturi, da v njej deluje kot domače delo. Temu primerno je zaznamovan ne samo z avtorjevo, ampak vsaj deloma tudi s prevajalčevo kreativno osebnostjo.Manjši odmiki od izvirnika v prevodih Nowaczyńskega in Prijatelja, ki se tu in tam razhajata tudi med sabo, ostajajo v okvirih priporočene 'zlate srednje poti' med ohranjanjem avtorjevih in‑ tencij in prevajalčevih svoboščin, namenjenih čim večji učinkovitosti in prepričljivosti preveden‑ ega besedila.
The Slavic scholar Ivan Prijatelj (1875—1937), who received his university education in Vienna and was a contemporary and collaborator of the group of Slovene writers known as the »Slovene Modernists« (slovenska moderna), established himself primarily as an influential liter‑ ary historian. Apart from that, he developed his interests in literature as an essayist and translator, being eager to become familiar with important authors and literary currents, especially modern European ones, and to make them accessible to Slovene readers. He succinctly presented the English writer, who at the time garnered attention in Eastern and in Western Europe, in the journal article Oskar Wilde (1907), which is a translation of Wilde’s aphorisms on art and on criticism. They were translated into Slovene from Polish, on the basis of Oskar Wilde. Studjum. Aforyzmy. Nowele, a book by Adolf Nowaczyński (1906), in which Wilde is dealt with in a more extensive and multi ‑faceted manner. Prijatelj’s version, which is thematically homogeneous, is the only one among his translations that is not based directly on the source text. It does not always follow Nowaczyński’s translation, but is consistent with the poetics of translation sketched out by Prijatelj in the introductory chapter to his study on Pushkin in Slovene translations (1901). The study presupposes that for the literature of a small nation such as Slovenia, transla‑ tion is indispensable in as far as it enables that literature to become connected to other national literatures; in actual fact, translations are considered as a means of informing and educating target readers as well as of correcting local literary standards. In order to perform these functions in a satisfactory way, a translation must preserve the original’s authenticity, while at the same time adapting to the target culture and naturally integrating into it. Accordingly, a translated text does not only bear a mark of the author’s creative genius, but, to an extent, also of that of the translator. Some minor shifts with respect to the English original are observable in Prijatelj’s and Nowaczyński’s translations, which in some points differ also from each other, and remain within the recommended middle way, which makes it possible for the translator to take into account the author’s intentions, while allowing himself the necessary freedom, so as to produce an effective and convincing target text.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2016, 7, 1; 136-150
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martin Kessels aphoristische Anthropologie im Kontext von Roman und Essay
Autorzy:
Spicker, Friedemann
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032552.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Martin Kessel
aforyzm
gatunek literacki
antropologia
aphorism
literary genre
anthropology
Aphorismus
Gattungstheorie
Anthropologie
Opis:
Der Aufsatz ist an der Nahtstelle von monographischem Thema und gattungstheoretischem Problem angesiedelt. Er stellt den Aphoristiker Martin Kessel (1901-1990) vor, indem er sich vornehmlich dessen Aphorismen im Kontext seines Romans Herrn Brechers Fiasko (1932) sowie seinen Essays widmet und ihre Umgestaltung in den Aphorismen (1948) bzw. der Gegengabe von 1960 untersucht. Auf der Grundlage von Denkbildern wie dem Gespenst oder dem Teufel werden Grundzüge der Anthropologie des Autors entwickelt. Mit den Stichworten Kontext und Anthropologie greift der Beitrag aktuelle Fragestellungen der Gattungsforschung exemplarisch auf und entwickelt sie fort.
Artykuł ma charakter monograficzny z uwzględnieniem problematyki genologicznej z zakresu teorii aforyzmu literackiego. Prezentuje on twórczość aforystyczną Martina Kessela (1901-1990) w kontekście jego prozy powieściowej i eseistycznej, w tym jego powieści Herrn Brechers Fiasko i tomów Aphorismen i Gegengabe. Autor skupia się na opisie ewolucji myślowych konstruktów werbalno-obrazowych, na których opiera się antropologia Kessela. Przy pomocy pojęć kontekst i antropologia nawiązuje autor do aktualnej debaty teoretyków aforyzmu o granicach gatunku, ilustrując swe tezy przykładami z twórczości Kessela.
The essay deals with the monographic topic as well as theoretical questions of the genre. It presents Martin Kessel (1901-1990) mainly by analysing his aphorisms in his novel Herrn Brechers Fiasko and in his essays. It addresses the transformation/rearrangement of those aphorisms in Kessel’s books Aphorisms (1948) and Gegengabe (1960) respectively. Motifs like the ghost and the devil form the foundations of the author’s anthropology. Context and anthropology are two key issues in the current research on the genre and the author provides deeper insight into these topics.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2013; 197-220
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jubileusz? Fraszka
Jubilee? Trifle
Autorzy:
Madejski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032410.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Artur Daniel Liskowacki
trifle
aphorism
time in literature
clock
fraszka
aforyzm
czas w literaturze
zegar
Opis:
Autor przybliża miniaturę liryczną Artura Daniela Liskowackiego Fraszka z tomu Atlas ptaków polskich. Na tym przykładzie pokazuje najważniejsze cechy poezji szczecińskiego pisarza. Przede wszystkim jednak w artykule ukazane jest zainteresowanie Liskowackiego czasem, którego mniej interesuje filozofia czasu. W problematykę temporalności Liskowacki wprowadza poprzez opis zegara.
The author presents a lyrical miniature of Artur Daniel Liskowacki titled „Fraszka” („Trifle”) from the volume „Atlas ptaków polskich” („Atlas of Polish Birds”). On this example he shows the most important features Szczecin writer’s poetry. Above all, the article shows Liskowacki’s interest in time. However, the writer is less interested in the philosophy of time. Liskowacki introduces the issue of temporality through the description of a clock.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 17; 9-18
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieciągłość myślenia w filozofii Emila Ciorana
Autorzy:
Rura, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644342.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Emil Cioran
Diskontinuität
Temperament
Aphoristik
subjektive Philosophie
Existentialismus
Discontinuity
temperament
aphorism
subjective philosophy
existentialism
nieciągłość
aforystyka
filozofia subiektywna
egzystencjalizm
Opis:
Im Artikel wird die Bedeutung interpretiert, die für Ciorans Auffassung der Philosophie die Diskontinuität spielt. Sie findet den vollkommensten Ausdruck in seiner Aphoristik. Den Ausgangspunkt bildet der Hinweis auf das Temperament als die Hauptquelle der Philosophie von Cioran. Die aus dem Temperament hergeleitete Philosophie kann nicht den Moment der Reflexion enthalten, der als Versuch verstanden wird, Distanz gegenüber der unmittelbar erlebter Wahrheit des Daseins zu gewinnen. In Anbetracht des sekundären Charakters der Sprache ist er zur unvollständigen Kommunikation verurteilt. Ciorans Philosophie bildet einen Kompromiss zwischen einem unmittelbaren Schrei, der sich nicht mitteilen lässt und dem entfremdeten Jargon der traditionellen Philosophie. Das diskontinuierliche Denken ohne feste Ordnung kümmert sich nicht um immanente Widersprüche und die Möglichkeit der Schlussfolgerung, sondern bildet quasi eine Verflechtung, die das Temperament des Denkers widerspiegelt. Das bedeutet jedoch kein vollkommenes Chaos, sondern eine Kommunikationsart, deren Hauptmassstäbe die dem Schrei entnommenen Unbestimmtheit und Zügellosigkeit sind.
The paper is an interpretation of discontinuity as it is presented in Cioran’s aphoristic philosophy. The beginning of the analysis is an indication of the temperament as the main source of Cioran's philosophy. A philosophy derived from temperament cannot contain the moment of reflection understood as an attempt to distance oneself from the directly experienced truth of being. Due to the secondary character of the language, such philosophy is doomed to incomplete communication. Cioran's philosophy is therefore a compromise between direct but non-communicative scream and alienated jargon of traditional philosophy. Discontinuous thinking, devoid of rules, does not care about immanent contradictions and the possibility of interrupting inference, but rather is perceived as a kind of entanglement reflecting the temperament of the philosopher. This means the creation of method of communication whose main determinants are indeterminacy and uncontrollability.
W artykule przedstawia się interpretację roli, jaką dla Cioranowskiego pojmowania filozofii spełnia nieciągłość znajdująca najpełniejszy wyraz w jego aforystyce. Punkt wyjścia stanowi wskazanie na temperament jako naczelne źródło filozofii Ciorana. Filozofia wywodzona z temperamentu nie może zawierać momentu refleksji rozumianego jako próba uzyskania dystansu względem bezpośrednio przeżywanej prawdy bycia. Z uwagi na wtórny charakter języka jest ona skazana na niepełną komunikowalność. Filozofia Ciorana stanowi zatem kompromis pomiędzy bezpośrednim a niekomunikowalnym „krzykiem” oraz wyobcowanym żargonem tradycyjnej filozofii. Myślenie nieciągłe, pozbawione reguł, nie troszczy się o immanentne sprzeczności oraz możliwość przerwania wnioskowania, lecz stanowi niejako splątanie odzwierciedlające temperament filozofa. Nie oznacza to całkowitego chaosu, lecz stworzenie sposobu komunikacji, którego głównymi wyznacznikami są zaczerpnięte z „krzyku” nieokreśloność i niepohamowanie.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2019, 27
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies