Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "antynomie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Верш Яна Чыквiна “Даўно нежывы бацька полем iдзе”: моўныя i сэнсавыя перакрыжаваннi
    Wiersz Jana Czykwina „Dawno umarły ojciec polem idzie”: na skrzyżowaniu języka i znaczenia
    Jan Chykvin’s poem “Dauno nezhyvy batska polem idze”: intersections of language and meaning
    Autorzy:
    Машчэнская, Людмiла
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109953.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    kontekst wertykalny
    referencyjna i poetycka funkcje języka
    antynomie
    egzegeza
    alegorie
    przypowieść
    antinomies
    vertical context
    referential and poetic functions of language
    exegesis
    allegories
    parable
    Opis:
    W artykule omówiono treść komunikatywno-pragmatyczną i kulturoznawczą wiersza Jana Czykwina „Dawno umarły ojciec polem idzie”. Przedmiotem badania są różne rodzaje antynomii, środki stylotwórcze, struktura tekstowa i znaczeniowa, organiczna więź z przypowieścią o siewcy (Łk 8, 5–15), sztuka staroruska i synergiczny obraz świata antropologii chrześcijańskiej.
    The author of the article discusses communicative-pragmatic and cultural information in the poem “Dauno nezhyvy batska polem idze” by Jan Chykvin. The following problems are analyzed: types of antinomy, style-forming devices, textual structure and meaning, organic link with the Parable of the Sower, Old Ruthenian art and synergic image of the world in Christian anthropology.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2017; 35-55
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Верш Яна Чыквiна “Даўно нежывы бацька полем iдзе”: моўныя i сэнсавыя перакрыжаваннi
    Wiersz Jana Czykwina „Dawno umarły ojciec polem idzie”: na skrzyżowaniu języka i znaczenia
    Jan Chykvin’s poem “Dauno nezhyvy batska polem idze”: intersections of language and meaning
    Autorzy:
    Машчэнская, Людмiла
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944975.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    vertical context
    referential and poetic functions of language
    antinomies
    exegesis
    allegories
    parable
    kontekst wertykalny
    referencyjna i poetycka funkcje języka
    antynomie
    egzegeza
    alegorie
    przypowieść
    Opis:
    W artykule omówiono treść komunikatywno-pragmatyczną i kulturoznawczą wiersza Jana Czykwina „Dawno umarły ojciec polem idzie”. Przedmiotem badania są różne rodzaje antynomii, środki stylotwórcze, struktura tekstowa i znaczeniowa, organiczna więź z przypowieścią o siewcy (Łk 8, 5–15), sztuka staroruska i synergiczny obraz świata antropologii chrześcijańskiej.
    The author of the article discusses communicative-pragmatic and cultural information in the poem “Dauno nezhyvy batska polem idze” by Jan Chykvin. The following problems are analyzed: types of antinomy, style-forming devices, textual structure and meaning, organic link with the Parable of the Sower, Old Ruthenian art and synergic image of the world in Christian anthropology.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada przezroczystości znaku. Punkt widzenia Leona Koja
    The principle of transparency of the sign. Leon Koj’s point of view
    Autorzy:
    Dębowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41308472.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    logic
    axiomatized logical system
    semiotic
    semantic
    pragmatic
    sign
    meaning
    denoted
    designated
    intentionality
    the transparency of the sign
    the principle of transparency
    expressive function of the sign
    communicative function of the sign
    semantic antinomies
    logika
    zaksjomatyzowany system logiczny
    semiotyka
    semantyka
    pragmatyka
    znak
    znaczenie
    oznaczanie
    intencjonalność
    przezroczystość znaku
    zasada przezroczystości
    ekspresyjna funkcja znaku
    komunikacyjna funkcja znaku
    antynomie semantyczne
    Opis:
    Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej (wprowadzającej) przywołuję — m. in. w ślad za Edmundem Husserlem, Stanisławem Ossowskim i Adamem Schaffem — główne sformułowania „zasady przezroczystości znaku”. W sformułowaniach tych mówi się najczęściej bądź o (1) przezroczystości znaku wobec przedmiotów przez znak oznaczanych (denotowanych, desygnowanych i/lub nazywanych), bądź o (2) przezroczystości znaku wobec jego znaczenia (resp. zdarzeń, stanów rzeczy i faktów przez znak wyznaczanych). Wszelako, na co zwracał uwagę Husserl, można również mówić o (3) przezroczystości znaku wobec czynności i stanów umysłowych użytkowników znaku (nadawców i odbiorców); wszak tylko dzięki tak rozumianej przezroczystości znaku możliwe jest porozumiewanie się ludzi ze sobą, a tym samym znak może pełnić również funkcję ekspresyjną i komunikacyjną. Cześć druga artykułu (zasadnicza) zawiera rekonstrukcję stanowiska Leona Koja, który teorii znaku opartej o zasadę przezroczystości nadał postać konsekwentnie sformalizowaną — postać zaksjomatyzowanego systemu logicznego (przy wykorzystaniu formalizmu Willarda van Ormana Quine’a z Mathematical Logic). Jednym z głównych celów Leona Koja było również wskazanie na ścisły związek semantyki z pragmatyką, a nawet prymat pragmatyki nad semantyką. Narzędzia formalnologiczne pozwoliły też wykazać, iż teoria znaku oparta o zasadę przezroczystości ani nie narusza zasady niesprzeczności (przynajmniej w jej sformułowaniu psychologicznym), ani nie zawiera i nie implikuje antynomii semantycznych typu antynomia kłamcy. Jest bowiem teorią łatwo uzgadnialną z Alfreda Tarskiego teorią stopni języka.
    The article consists of two parts. In the first one (introductory) I recall—following Edmund Husserl, Stanisław Ossowski and Adam Schaff—the main formulations of the “principle of transparency of the sign.” In these formulations it is usually said about (1) the transparency of the sign regarding objects denoted by the sign (denoted, designated and/or named), or (2) the transparency of the sign regarding its meaning (respectively, events, states of affairs and facts designated by the sign). However, as Husserl pointed out, one can also speak about (3) the transparency of the sign in relations to the activities and mental states of the sign’s users (senders and recipients). After all, only due to the transparency of the sign understood in this way, it is possible for people to communicate with each other, thus the sign can also has an expressive and communicative function. In turn, the second part of the article (essential) contains a reconstruction of the Leon Koj’s approach; Koj gave a consistently formalized form to the theory of sign based on the principle of transparency—the form of an axiomatized logical system (using Quine’s formalism from his Mathematical Logic). One of Koj’s main goals was also to indicate the close relationship between semantics and pragmatics, and even the primacy of pragmatics over semantics. Formal-logical tools have also shown that the theory of sign based on the principle of transparency neither contravene The Law of Non-Contradiction (at least in its psychological formulation), nor contain or imply semantic antinomies such us antinomy of the liar. Because it is a theory easily negotiable with Alfred Tarski’s theory of language levels.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2020, 8, 2; 201-216
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu optymalnego i idealnego aksjologicznego modelu regulacji prawnej – idea prawa Gustawa Radbrucha
    In search of optimal and ideal axiological model of legal regulation – Gustaw Radbruch’s idea of law
    Autorzy:
    Kociołek-Pęksa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137042.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Szkoła Główna Służby Pożarniczej
    Tematy:
    aksjologia prawa
    idea prawa
    pojęcie prawa
    wartości prawa(ne)
    model idealnego prawa
    bezpieczeństwo prawne
    celowość prawa
    homeostaza prawa
    antynomie prawa
    axiology of law
    idea of law
    concept of law
    values of law
    model of an ideal law
    legal security
    desirability of law
    homeostasis of law
    antinomies of law
    Opis:
    W tekście zostały omówione aksjologiczne uwarunkowania procesu tworzenia prawa. Zaprezentowana analiza prowadzona jest w ramach dekonstrukcji. Autorka przedstawia potencjalny aksjologiczny model regulacji prawnej. Autorka posługuje się koncepcją trójelementowej idei prawa sformułowanej przez Gustawa Radbrucha. Wskazuje na konflikty pomiędzy(pośród) wartościami zawartymi w ideii prawa oraz wskazuje na zjawisko homeostazy wartości prawa. Autorka uzasadnia tezę, że idea prawa stanowi narzędzie eliminacji konfliktu między wolnością i bezpieczeństwem. Ponadto, jej zdaniem idea prawa jest także skutecznym narzędziem w pokonywaniu emotywizmu. Zadaje pytanie jaki jest zatem cel zastosowania trójelementowej idei prawa jako modelu tworzenia a także stosowania prawa. Celem jest osiągnięcie adekwatnego do społecznych oczekiwań i prawnych możliwości – poziomu bezpieczeństwa prawnego i bezpieczeństwa poprzez prawo oraz optymalnej sprawiedliwości (bez rażących niesprawiedliwości w układzie równości wobec prawa) w ramach funkcjonalnie celowej regulacji prawa pozytywnego. Zgodnie z tą ideą możliwe jest równocześnie osiągnięcie skuteczności i efektywności regulacji prawnej. Stwierdza, że o jakości prawa stanowi głownie zakres/poziom dostarczanego bezpieczeństwa – nie tylko bezpieczeństwa prawnego.
    The article discusses the axiological determinants of law‑making process. The analysis is carried out within the framework of deconstruction. The authoress presents a potential axiological model of the legal regulation. She uses the concept of the three‑ component idea (concept) of the law created by Gustav Radbruch. This idea indicates a conflict among the values contained inside the idea of law and it refers to the phenomenon of homeostasis values of law. The authoress formulates the thesis that the idea of law is a tool for eliminating the conflict between freedom and security. Moreover, in her opinion, the idea of the law is also an effective tool in overcoming emotivism. She puts a question about the purpose of using three‑component concept of law as a model for the law creation and application . The purpose is to achieve the level of legal security and safety through the law (adequate to social expectations and legal capabilities) and achieve the optimal justice (no blatant injustice in the system of equality before the law) within the functionally purposeful regulation of positive law. According to this idea it is possible to achieve simultaneously a total efficiency and effectiveness of legal regulation. She claims that the quality of law depends on range and level of the achieved/assured security – not only the legal security.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2017, 2, 61; 113-133
    0239-5223
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprzeczności i antynomie jako przypadłość demokracji
    Contradictions and Antinomies as Afflictions of Democracy
    Autorzy:
    Karolczuk, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085733.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-22
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    demokracja
    antynomie
    sprzeczności
    dialektyka
    „władza ludu”
    równość
    wolność
    większość
    mniejszość
    democracy
    antinomies
    contradictions
    dialectics
    “power of the people”
    equality
    freedom
    majority
    minority
    Opis:
    Cechą każdego ustroju demokratycznego – w tym także neoliberalnego – ze względu na jego genezę i pełnione funkcje, są pewne antynomie. Celem wyznaczonym w opracowaniu jest próba odpowiedzi na pytanie o to, czy zasadne jest stosowanie kategorii sprzeczności logicznej i sprzeczności dialektycznej w badaniu zagadnienia demokracji. Aby odpowiednio zrozumieć wewnętrzne sprzeczności demokracji neoliberalnej konieczne jest, zdaniem autora, posługiwanie się dialektyką – tak, jak ją rozumieli G.W.F. Hegel i K.Marks.  Punktem wyjścia w rozważaniach autora jest przywołanie pojęcia dialektyki w kontekście analizy demokracji liberalnej. Kolejnymi syntetycznie omówionymi pojęciami w części wstępnej artykułu sąpojęcia sprzeczności i antynomii oraz ich rodzaje, istotne z punktu widzenia tematu i celu opracowania. Pozwalają ona na wskazanie w ostatniej części typowych antynomii demokracji (m.in. ,,władzy ludu”, równości, wolności, większości i mniejszości).
    Antinomies are a feature of any democratic system – including neoliberal ones – due to its genesis and functions. Edward Karolczuk’s aim in this article is to examine whether it is justifiable to use the categories of logical and dialectical contradiction in the study of democracy. In order properly to understand the internal contradictions of neoliberal democracy, it is necessary, in Karolczuk’s opinion, to use dialectics in the sense in which it was understood by G.W.F. Hegel and K. Marx.  At the starting point of his reflections, Karolczuk summons the concept of dialectics in the context of the analysis of liberal democracy. Other concepts synthetically discussed in the introductory part of the article, are those of contradiction and antinomiesand their types, relevant from the point of view of the topic and purpose of this discussion. They allow him to identify, in the final part of the article, antinomies typical of democracy (e.g., “the power of the people”, equality, freedom, majority, and minority).
    Źródło:
    Studia Politicae Universitatis Silesiensis; 2021, 32; 63-81
    1895-3492
    2353-9747
    Pojawia się w:
    Studia Politicae Universitatis Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestrzenie dialogu. Antynomie językowego dyskursu filmowego
    Dialog space. Antinomies of linguistic film discourse
    Autorzy:
    Skowronek, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521316.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    język w filmie
    mediolingwistyka
    antynomie semantyczne
    językowy obraz świata
    tekstowy obraz świata
    language in film
    mediolinguistics
    semantic antinomies
    linguistic image of the world
    textual image of the world
    Opis:
    In my article I discuss the characteristics of linguistic film discourse. I present the artistic significance and semantic meaning of the verbal dimension of a cinematographic work. While discussing the language in film I usually refer to the main tenets of mediolinguistics and I focus mostly on specific antinomies, tensions, and dialectic contradictions, which characterise the verbum sphere of the cinema. The antinomies relate to various aspects of language: systemic, textual, cognitive and cultural.
    W artykule omawiam cechy językowego dyskursu filmowego. Pokazuję artystyczną wagę i semantyczne znaczenie warstwy werbalnej w dziele kinematograficznym. Omawiając specyfikę języka w filmie, wykorzystuję głównie założenia mediolingwistyki i koncentruję się przede wszystkim na specyficznych antynomiach, napięciach, dialektycznych sprzecznościach, które charakteryzują sferę verbum w kinie. Antynomie owe dotyczą różnych aspektów języka, zarówno tych systemowych, jak i tekstowych oraz kognitywno-kulturowych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 98-106
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O pojęciu antynomii idei prawa Gustawa Radbrucha
    On Gustav Radbruch’s Notion of Antinomies of the Idea of Law
    Autorzy:
    Szyler, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1844524.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    Radbruch
    Kant
    filozofia prawa
    antynomie
    sprawiedliwość
    philosophy of law
    antinomies
    justice
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza pojęcia antynomii idei prawa, które stanowi element siatki pojęciowej filozofii Gustawa Radbrucha. W pierwszej części artykułu analizuję najbardziej szczegółową eksplikację tego pojęcia, którą G. Radbruch zawarł we fragmencie Filozofii Prawa. Wskazuję jakie elementy składają się zdaniem G. Radbrucha na ideę prawa oraz jakie są jego zdaniem źródła ich antynomiczności. Drugą część artykułu poświęcam na ogólną rekonstrukcję pojęcia antynomii poprzez odwołanie do wykorzystanie tego pojęcia w historii filozofii i logiki, a szczególności do jednego z najważniejszych filozoficznych zastosowań antynomii w Krytyce czystego rozumu Immanuela Kanta. Przeprowadzona analiza pozwala na dostrzeżenie specyfiki pojęcia antynomii, którym posługuje się G. Radbruch i dostrzeżenie jego odmienności w porównaniu do antynomii kantowskich. Spojrzenie na antynomie idei prawa z szerszej perspektywy filozoficznej pozwala na krytykę niedoskonałości siatki pojęciowej przyjmowanej przez G. Radbrucha i niezależne od dotychczas występujących w literaturze uzasadnienie ich reinterpretacji.
    The main purpose of the paper is to analyse the notion of antinomies of the idea of law developed in Gustav Radbruch’s philosophy. In the first part of the paper, I analyse the most detailed explication of the notion of antinomy contained in part of Radbruch’s Philosophy of Law. I emphasize which elements, according to Radbruch, constitute the idea of law and what are the sources of their antinomianism. I indicate what elements constitute, in Radbruch's opinion, the idea of law and what, in his opinion, the sources of their antinomianism are. In the second part of the paper, I focus on a general reconstruction of the notion of antinomy. I refer to the use of this notion in the history of philosophy and logic, in particular to one of the most important philosophical uses of antinomy in Immanuel Kant's Critique of Pure Reason. The analysis carried out allows me to recognize the specificity of the notion of antinomy used by Radbruch and to see its distinctiveness in comparison with Kantian antinomies. Looking at the antinomies of the idea of law from a broader philosophical perspective allows me to criticize the inadequacy of the conceptual net adopted by Radbruch, and to justify their reinterpretation independently of what has been discussed in the literature so far.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 4(29); 82-90
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na duchowych rozdrożach. „Nie-dualistyczne” podejście do zagadnień duchowych w prozie Olgi Tokarczuk
    On Spiritual Crossroads: A “Non-Dualist” Approach to Spiritual Issues in the Prose of Olga Tokarczuk
    Autorzy:
    Mikołejko, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32358589.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Olga Tokarczuk
    dualism
    antinomies
    civilization
    crisis
    spirituality
    Enlightenment
    rationalism
    mysticism
    messianism
    magic
    Podolia
    dualizm
    antynomie
    cywilizacja
    kryzys
    duchowość
    oświecenie
    racjonalizm
    mistycyzm
    mesjanizm
    magia
    Podole
    Opis:
    The author attempts to reconstruct the spiritual structure that emerges from the literary work of Olga Tokarczuk. In his opinion, the direct context of this structure is a sense of a crisis or even the twilight of contemporary Western culture. For this reason, Tokarczuk seeks a paradoxical synthesis of antinomies which are tearing the modern world apart and which grow out of radically different intellectual, religious and civilisational traditions. Above all, she aims to combine the rational and empirical tradition of the European Enlightenment with prophetic and messianic currents, as well as elements of folk magic. For Tokarczuk, what has become a model of such a fusion is eighteenth-century Podolia, a region in the eastern borderlands of the Polish–Lithuanian Commonwealth, where numerous forms of Jewish and Christian mysticism and messianism were born in stormy historical circumstances.
    Autor podejmuje – z perspektywy religioznawczej oraz filozoficznej – próbę rekonstrukcji struktury duchowej, która wyłania się z literackiej twórczości Olgi Tokarczuk. W jego przekonaniu bezpośredni kontekst owej konstrukcji stanowi poczucie kryzysu, a nawet zmierzchu dzisiejszej kultury Zachodu. Z tego względu Tokarczuk zmierza ku paradoksalnej syntezie antynomii rozdzierających współczesny świat, które wyrastają z radykalnie odmiennych tradycji intelektualnych, religijnych i cywilizacyjnych. Przede wszystkim Tokarczuk chodzi o zespolenie racjonalnej i empirycznej tradycji europejskiego oświecenia z nurtami profetycznymi i mesjańskimi, jak również elementami ludowej magii. Wzorem takiego rodzaju fuzji stało się dla pisarki osiemnastowieczne Podole – kraina położona na wschodnich rubieżach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, gdzie w burzliwych okolicznościach rodziły się liczne formy mistycyzmu żydowskiego i chrześcijańskiego.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2020, 20
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antynomie europejskiej modernizacji. Uwagi na marginesie lektury prac Jürgena Habermasa, Clausa Offe i Wolfganga Streecka
    Antinomies of European modernization. Remarks on the recent work of Jürgen Habermas, Claus Offe and Wolfgang Streeck
    Autorzy:
    Kassner, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/413287.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    integracja europejska
    strefa euro
    antynomie
    Claus Offe
    Wolfgang Streeck
    Jürgen Habermas
    European integration
    Eurozone
    antinomies
    Opis:
    Integracja europejska jest często postrzegana na wzór liniowego postępu zmierzającego do stworzenia coraz ściślejszego związku między narodami Europy. W tym artykule dowodzę, że powinniśmy analizować integrację europejską w kategoriach procesu napędzanego przez wewnętrzne sprzeczności i nierzadko prowadzącego do rezultatów odmiennych od oczekiwań jej głównych architektów. Odwołując się do prac niemieckich socjologów – J. Habermasa, C. Offe i W. Streecka – diagnozuję obecny kryzys Unii Europejskiej jako wynikający ze sprzecznych logik integracji politycznej, ekonomicznej i kulturowej. Te sprzeczności i antynomie zmuszają nas, jak sądzę, do ponownego postawienia pytania o to, jaki powinien być realistyczny cel polityki europejskiej.
    European integration is very often conceived as form of linear progress, aimed at ever closer union. In this article I argue that European modernization should be rather conceptualized as a process driven by inner contradictions and producing consequences that are often different from those expected by its main architects. Drawing on recent work of J. Habermas, C. Offe and W. Streeck, I diagnose the current crisis in EU politics as a result of the conflicting logics of political, cultural and economic integration. I believe these antinomies and contradictions force us to rethink once again what we take to be the realistic goal of European politics.
    Źródło:
    Przegląd Socjologiczny; 2015, 64, 2; 113-130
    0033-2356
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies