Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antropologia środowiska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Koncepcja percepcji środowiska w ujęciu Tima Ingolda
Concept of the perception of the environment proposed by Tim Ingold
Autorzy:
Koczwara, Hanna
Wróblewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470694.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Tim Ingold
percepcja środowiska
percepcja lasu
ekologia materiału
antropologia środowiska
environmental anthropology
the ecology of materials
forest perception
perception of the environment
Opis:
The main concern on this article is the reconstruction of the concept of the perception of the environment proposed by Tim Ingold, cultural anthropologist from Scotland. The first part of the article is the illustration of historical and theoretical background of the concept of perception of the environment where the basic theoretical assumptions of Tim Ingold’s environmental anthropology were introduced. The main points of the background knowledge are: the ecological approach to the visual perception of J. Gibson, the concept of Umwelt proposed by Jacob Johann von Uexküll, the dwelling perspective for environmental transformations of Martin Heidegger, the concepts of mind embodiment and extension. The reconstruction of the concept of perception of the environment is aimed at explication of three main ideas: the life in movement, dwelling perspective and new skill development. The second part of this article is focused on the applications of the concept of perception of the environment in two case studies: the forest perception and the ecological approach to the materials.
Głównym celem artykułu jest rekonstrukcja koncepcji percepcji środowiska w ujęciu Tima Ingolda, szkockiego antropologa kulturowego. W pierwszej części artykułu przedstawiono historyczny i teoretyczny kontekst ujęcia percepcji środowiska oraz dokonano rekonstrukcji podstawowych założeń teoretycznych antropologii środowiska w ujęciu T. Ingolda. Najważniejszymi elementami tego kontekstu są m.in.: ekologiczna koncepcja percepcji J. Gibsona, koncepcja Umweltu Jakoba Johanna von Uexkülla, idee przekształcania i zamieszkiwania środowiska wg. Heideggera, koncepcje ucieleśnionego poznania i umysłu rozszerzonego. Rekonstrukcja koncepcji percepcji środowiska jest skoncentrowana na eksplikacji trzech głównych idei: życie w ruchu, zamieszkanie oraz kształtowanie umiejętności. W części drugiej artykułu przedstawiono aplikację koncepcji percepcji środowiska do studium przypadku: percepcja lasu i ekologiczne podejście do materiału.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2019, 17, 1; 57-71
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anthropological Perspective on the Decision-Making Process in Environmental Protection
Antropologiczna perspektywa procesu decyzyjnego w ochronie środowiska
Autorzy:
Embros, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065077.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
antropologia
oikofilia
proces decyzyjny
ochrona środowiska
anthropology
oikophilia
decision-making process
environmental protection
Opis:
The systemic perspective on environmental action adopted in the paper, allows in this thematic area, issues related to the decision-making process. Due to the current crisis affecting human-environment relationships, these issues call for special attention and specific solutions. Against this backdrop, the paper draws on selected patterns, which constitute a point of reference in the formulation of the decision-making process, namely, the Deming Cycle, and the control system worked out by Marian Mazur. Among the manifold determinants of the decision-making process, special emphasis is put on the anthropological one, with reference to the approach proposed by Michał Gierycz. In turn, the idea of oikophilia, as presented by Roger Scruton, has been used as an exemplification of the discussed issues. More specifically, an attempt has been made to determine the influence of the adopted anthropological perspective on the shape and course of the decision-making process, which is the aim of the study. The paper analyses further how a defined profile of the performer, influences the structure and course of the decision-making process in environmental protection. The conducted analyses enable the formulation of a postulate, in order that the adopted vision of the decision-maker, should be treated as a point of reference in the design and construction of a methodology for environmental protection.
Przyjęta w artykule systemowa perspektywa działań na rzecz ochrony środowiska, umożliwiła włączenie w ten obszar problemowy zagadnień związanych z procesem decyzyjnym. Obecny kryzys relacji pomiędzy człowiekiem i środowiskiem sprawia, że zagadnienia te wymagają szczególnej uwagi oraz konkretnych rozstrzygnięć. W tym kontekście przywołane zostały wybrane wzorce mogące stanowić punkt odniesienia przy formułowaniu procesu decyzyjnego - Cykl Deminga i system sterujący w propozycji Mariana Mazura. W palecie uwarunkowań procesu decyzyjnego, wyeksponowano determinantę antropologiczną. Przywołano tu ujęcie proponowane przez Michała Gierycza. Oikofilia w propozycji Rogera Scrutona została natomiast spożytkowana jako egzemplifikacja podejmowanych zagadnień. W szczególności podjęto próbę określenia wpływu przyjmowanej perspektywy antropologicznej na kształt i przebieg procesu decyzyjnego, co stanowi cel opracowania. Poddano analizie wpływ określonego profilu sprawcy czynu na strukturę i przebieg procesu decyzyjnego w ochronie środowiska. W konsekwencji prowadzonych analiz możliwe było sformułowanie postulatu traktowania przyjmowanej wizji decydenta jako punktu odniesienia przy projektowaniu i konstruowaniu metodyki postępowania w zakresie ochrony środowiska.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 4; 5-16
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical Patriarch Bartholomew’s “Green Message” to the World
„Zielone orędzie” do świata Patriarchy Ekumenicznego Bartłomieja
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343358.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Patriarcha Ekumeniczny Bartłomiej
„Zielony Patriarcha”
ogólnoświatowy kryzys ekologiczny i społeczny
ochrona środowiska naturalnego
antropologia chrześcijańska
nauka i ontologia
Ecumenical Patriarch Bartholomew
“The Green Patriarch”
the worldwide ecological and social crisis
the protection of the natural environment
Christian anthropology
science and ontology
Opis:
Współcześnie coraz poważniej traktuje się ekologiczno-społeczny kryzys w świecie. Kwestia odpowiedzialności za postępujące zniszczenie środowiska naturalnego jest ważna nie tylko dla rządów państw, polityków, działaczy samorządowych i naukowców, ale również dla hierarchii Kościołów chrześcijańskich. Wkład Kościołów jest bardzo ważny ze względu na uświadamianie ludziom, że istnieje bezpośrednie powiązanie między stanem duchowym osoby ludzkiej a kondycją świata stworzonego. W niniejszym artykule została bardzo syntetycznie przestawiona ekologiczna działalność Jego Świątobliwości Bartłomieja, Patriarchy Ekumenicznego, na forum światowym. W pierwszej części ukazano „zielone powołanie” Patriarchy Bartłomieja, który od dwudziestu lat kontynuuje i rozwija w duchu szeroko rozumianego dialogu dzieło swego poprzednika Patriarchy Ekumenicznego Dimitriosa. Ważnym elementem zaangażowania ekologicznego obecnego Patriarchy Konstantynopola są encykliki wydawane co roku z okazji początku prawosławnego roku kościelnego – 1 września, które dotyczą ekologicznej odpowiedzialności prawosławnych chrześcijan za cały stworzony świat. Od 1997 r. Patriarcha Bartłomiej nazywany jest „Zielonym Patriarchą”. Jednym z przejawów jego misji jest ukazywanie prawdy o tym, że wszystkie szkody wyrządzane środowisku naturalnemu stanowią odzwierciedlenie duchowych problemów ludzkości. Stąd też ustawicznie Patriarcha głosi, że refleksja antropologiczna powinna stanowić warunek wstępny naszego rozumienia świata. Współcześnie coraz bardziej konieczne staje się łączenie chrześcijańskiej ontologii z naukami szczegółowymi. Ten postulat Patriarcha Bartłomiej urzeczywistnia w praktyce poprzez różnorodną działalność jednoczącą przedstawicieli różnych państw, społeczności, religii, naukowców czy dziennikarzy. Szczególną rolę pośród wielu organizowanych czy współorganizowanych przez Patriarchę międzynarodowych, interdyscyplinarnych czy międzyreligijnych spotkań naukowych odgrywają przedstawione w części drugiej artykułu tzw. zielone sympozja na wodzie. Odbywają się one w różnych częściach świata i dotyczą ważnych problemów związanych ze stanem mórz i rzek. Są one tak wyjątkowe, że przyciągają międzynarodową uwagę do miejsc szczególnie zagrożonych, jak np. Morze Egejskie (1995), Morze Czarne (1997), rzeka Dunaj (1999), Morze Adriatyckie (2002), Morze Bałtyckie (2003), rzeka Amazonka (2006) czy Arktyka (2007). W czasie tych sympozjów dochodzi do twórczego i owocnego dialogu naukowców i teologów, polityków i filozofów, biznesmenów i nauczycieli. W części trzeciej artykułu Patriarcha Bartłomiej zostaje ukazany jako znany w całym świecie mówca i działacz ekologiczny, który oddziałuje na polityków i władze państwowe różnych szczebli, poprzez uświadamianie im, że w działaniach na rzecz środowiska naturalnego należy uwzględniać związki zachodzące między międzynarodową ekonomią a ekologią na poziomie ogólnoświatowym. W swoich oficjalnych wystąpieniach „Zielony Patriarcha” podkreśla znaczenie prawd o człowieku, społeczeństwie i świecie stworzonym, jakie wniosło chrześcijaństwo. Jest głęboko zatroskany na poziomie duchowym o tych wszystkich ludziach, którzy ucierpieli czy stracili swoje życie w wielkich katastrofach ekologicznych. Odważnie też mówi o zagrożeniach wynikających z nadkonsumpcji w krajach rozwiniętych oraz głodu w krajach rozwijających się. Mając świadomość, że nie jest możliwe rozwiązanie problemów ekologicznych współczesnego świata bez odwołania się do interdyscyplinarnego współdziałania naukowców, filozofów i teologów na bazie chrześcijańskiego rozumienia osoby ludzkiej i świata stworzonego, Patriarcha Bartłomiej nawołuje do korzystania z ontologicznych kategorii filozoficznych i teologicznych, takich jak: osoba (gr. prosopon, hypostasis), energia (gr. energeia) czy istota (gr. ousia). Przypomina, że to chrześcijaństwo wschodnie na piętnaście wieków przed teorią kwantową, stanowiącą podstawę współczesnej fizyki, nauczało, że materia jest energią. Radykalna zmiana w podejściu do środowiska naturalnego, zdaniem Patriarchy Bartłomieja, tylko wtedy będzie możliwa, gdy przyjmie się prawdę o stworzeniu człowieka i świata przez Boga w Trójcy Osób oraz uwierzy się w Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Zwieńczenie artykułu stanowi przedstawienie Ekologicznego Credo „Zielonego Patriarchy”, które stanowi syntezę podstaw jego odpowiedzialności za świat, w którym żyjemy.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 33-48
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies