Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "antineoplastic drugs" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Syndrome of inappropriate secretion of ADH in the course of chemotherapy for anaplastic large T-cell lymphoma of the lung
    Autorzy:
    Kade, Grzegorz
    Michalak, Maciej
    Straszyńska, Aleksandra
    Moczulski, Dariusz
    Hałka, Janusz
    Spaleniak, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2159011.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    SIADH
    hyponatremia
    lymphoma
    antineoplastic drugs
    Opis:
    The present study reports the case of a 40-year-old patient who presented SIADH syndrome due to anaplastic large T-cell lymphoma and antineoplastic drugs.
    Źródło:
    OncoReview; 2022, 12, 2; 50-53
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Occupational exposure to antineoplastic drugs in hospital environments: potential risk associated with contact with cyclophosphamide- and ifosfamide-contaminated surfaces
    Autorzy:
    Mucci, Nicola
    Dugheri, Stefano
    Farioli†, Andrea
    Garzaro, Giacomo
    Rapisarda, Venerando
    Campagna, Marcello
    Bonari, Alessandro
    Arcangeli, Giulio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085717.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-24
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    occupational exposure
    cyclophosphamide
    antineoplastic drugs
    ifosfamide
    wipe test
    surface contamination
    Opis:
    BackgroundCyclophosphamide (CP) and ifosfamide (IP) contaminations have been detected in hospital environments. This study was conducted to determine if there was any contamination in the spaces (floors and door handles) between the hospital exit and the antineoplastic drugs (ADs) preparation and administration units. At the same time, the authors proposed a new automation of the analytical procedure to considerably decrease the time needed for sample preparation and analysis.Material and MethodsTo evaluate the ADs contamination of surfaces, 829 wipe tests were performed in a campaign involving 3 hospitals located in Italy. Sampling was performed using an innovative kit. The levels of ADs were measured in each wipe sample using liquid chromatography/triple quadrupole.ResultsOn-line solid-phase extraction guarantees the construction of a robust and reproducible analytical method. The CP and IP recoveries from stainless steel, polycarbonate and polyvinyl chloride ranged >80%, and the wipe holders and the automation tested ensured desorption efficiencies close to 100% for both the ADs. Of the 552 wipes taken on the spaces between the hospital exit and the preparation, administration and pharmacy warehouse units, 22 were greater than or equal to the limit of quantification, all adjacent to the administration units.ConclusionsThis study provides an insight into the exposure situation against ADs residues. In order to improve environmental monitoring programs, the authors propose to evaluate the ADs contamination also outside the preparation, administration and pharmacy warehouse units.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 5; 519-529
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analytical strategies for assessing occupational exposure to antineoplastic drugs in healthcare workplaces
    Autorzy:
    Dugheri, Stefano
    Bonari, Alessandro
    Pompilio, Ilenia
    Boccalon, Pierpaolo
    Tognoni, Daniela
    Cecchi, Michele
    Ughi, Massimo
    Mucci, Nicola
    Arcangeli, Giulio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162575.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    occupational exposure
    LC-MS/MS
    ICP-MS
    urine
    antineoplastic drugs
    wipe test
    Opis:
    Background Cytotoxic antineoplastic drugs (ADs), widely used in treating cancer, are considered hazardous in the workplace and thus require safe handling practices. An analytical protocol for environmental and biological AD monitoring in the healthcare environment has been developed, since Europe lacks clear guidelines and regulations for cytostatic preparation and handling. Material and Methods Liquid chromatography-tandem mass spectrometry (LC-MS/MS) was used for measuring contemporaneously 20 multi-class cytostatic compounds and urinary α-fluoro-β-alanine, whereas platinum was detected by inductively coupled plasma mass spectrometry (ICP-MS). Sampling procedures and analytical conditions were optimized and the assays were validated. Environmental AD monitoring data, collected in 2009–2017, for a total of 3749 wipe tests and 57 720 determinations, was evaluated. Results The proportion of positive samples gradually decreased from 11.7% in 2010 to 1% in 2017, however, 2266 determinations were positive. No urine sample had detectable concentrations of any of the 4 drugs considered (0/398 samples). Conclusions These improvements are so large that the key role played by the new, more stringent rules for preparing and administering ADs is evident. Hence, the analytical method involving multi-element determinations allows for a more thorough and complete investigation into the AD contamination of work environments. Med Pr 2018;69(6):589–604
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 589-604
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metotreksat – genotoksyczny i teratogenny dla personelu medycznego onkologicznych oddziałów szpitalnych?
    Methotrexate – Genotoxic and teratogenic for medical staff of oncology wards?
    Autorzy:
    Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165405.pdf
    Data publikacji:
    2015-05-25
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    metotreksat
    narażenie zawodowe
    cytostatyki
    najwyższe dopuszczalne stężenie
    Methotrexate
    professional exposure
    antineoplastic drugs
    occupational exposure limit
    Opis:
    Jednym z najczęściej stosowanych leków cytostatycznych jest metotreksat (MTX) należący do antagonistów kwasu foliowego. Jest to substancja w Unii Europejskiej niezaklasyfikowana jako rakotwórcza, a Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (International Agency for Research on Cancer – IARC) oceniła, że nie ma dowodów na jej oddziaływanie rakotwórcze u ludzi i zwierząt. Mimo to MTX znalazł się na listach leków niebezpiecznych stosowanych w chemioterapii, głównie ze względu na właściwości genotoksyczne oraz działanie teratogenne, powodowanie toksyczności rozwojowej i szkodliwy wpływ na rozrodczość. Metotreksat wykryto w powietrzu oddziału szpitalnego podczas przygotowywania leku, na poziomie 0,3 μg/m³, a także na rękawicach ochronnych oraz czyszczonych powierzchniach pokoi przygotowawczych. Stężenie MTX na polietylenowym pokryciu wyciągu wentylacyjnego wynosiło 645 μg/m². W większości prowadzonych projektów badawczych zidentyfikowano MTX w moczu pracowników opieki medycznej, farmaceutów i personelu pielęgniarskiego, a także pracowników służby zdrowia, którzy byli narażeni w wyniku wtórnego zanieczyszczenia powierzchni roboczych, odzieży czy pojemników. Najwyższe skumulowane stężenie MTX w 112 próbkach moczu wynosiło 1416 μg u pracowników podłączających i przygotowujących wlewy u pacjentów. Badania przeprowadzone w aptekach wykazały obecność MTX w 60% pobranych prób, a jego maksymalne stężenie wynosiło 15 ng/cm² powierzchni tacy do odliczania tabletek. Dotychczas nie zostały ustalone obowiązujące prawnie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) metotreksatu w środowisku pracy. Dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego niektórzy producenci MTX ustalili w granicach 0,0003–0,0025 mg/m³. Naglącą potrzebą jest ustalenie wartości normatywnych. Należy podkreślić, że substancja wchłania się przez skórę, co może istotnie zwiększać narażenie, a pomiar jej stężenia w środowisku pracy może nie wystarczać do oszacowania rzeczywistego narażenia.Med. Pr. 2015;66(2):265–275
    Methotrexate (MTX) is one of the most widely used cytostatic drugs belonging to the folic acid antagonists. It is a substance non-classified as a carcinogen in the European Union and by the International Agency for Research on Cancer (IARC) as there is no evidence of its carcinogenicity to humans and animals. Nevertheless, MTX has been placed on the list of dangerous drugs used in chemotherapy, mainly due to genotoxic and teratogenic effects, causing developmental toxicity and reproductive toxicity. Methotrexate was determined in the hospital ward air during the preparation of a medicament at a level of 0.3 mg/m³, as well as on protective gloves and preparatory room surfaces. In most research projects MTX was identified in the urine of health care workers, pharmacists and nursing staff. The highest cumulative concentration of MTX in 112 urine samples was 1416 mg in workers preparing infusions for patients. Studies carried out in pharmacies revealed the presence of MTX in 60% of tests, and the maximum concentration of 15 ng/cm² surface of the tray to count tablets. Legal exposure limit values for MTX in the work environment have not yet been established. Occupational exposure limits have been established by some manufacturers at the level of 0.0003–0.0025 mg/m³. There is an urgent need to establish normative values. It should also be emphasized that MTX is absorbed through the skin, which may significantly increase the exposure and measuring its concentration in the work environment may not be sufficient to estimate the actual exposure. Med Pr 2015;66(2):265–275
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2015, 66, 2; 265-275
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyklofosfamid : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
    Cyclophosphamide : documentation of proposed values occupational exposure limits (OELs)
    Autorzy:
    Gromiec, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138470.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    cyklofosfamid
    narażenie zawodowe
    lek cytostatyczny
    substancja rakotwórcza
    NDS
    cyclophosphamide
    occupational exposure
    antineoplastic drugs
    cancerogenic substances
    OEL
    Opis:
    Cyklofosfamid ma postać białego, drobnego, bezwonnego proszku (monohydrat), który pozbawiony wody krystalizacyjnej ma postać oleistej, półpłynnej substancji ciemniejącej pod wpływem światła. Cyklofosfamid działa cytostatycznie i immunosupresyjnie. Stosowany jest w leczeniu: ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych, szpiczaka mnogiego, przewlekłej białaczki limfatycznej, raka jajnika, nieoperacyjnego raka sutka oraz nabłoniaka oskrzeli. Jako środek immunosupresyjny cyklofosfamid jest stosowany w leczeniu: zespołu nerczycowego, liszaja rumieniowatego, reumatoidalnego zapalenia stawów, niedokrwistości immunohemolitycznych oraz podczas transplantacji nerek i szpiku. Lek podaje się doustnie w postaci tabletek lub drażetek oraz pozajelitowo po rozpuszczeniu substancji ex tempore w wodzie do wstrzykiwań. Stosuje się go również do perfuzji narządów, w których rozwija się nowotwór. Stosowany jest zarówno pojedynczo, jak i (najczęściej) w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Podczas produkcji cyklofosfamidu głównymi drogami narażenia zawodowego są układ oddechowy i skóra. Skóra jest główną drogą narażenia personelu medycznego na cyklofosfamid, dlatego większość danych o poziomach narażenia w szpitalach dotyczy stężeń związku na powierzchni stołów, na których są przygotowywane preparaty dla pacjentów, a także obserwowanych stężeń cyklofosfamidu na skórze i w moczu personelu. Brak jest danych na temat zawodowego narażenia podczas produkcji cyklofosfamidu w Polsce. Nie ma informacji o tym, że cyklofosfamid jest w Polsce produkowany. Zgodnie z danymi, nadesłanymi przez zakłady pracy do Centralnego Rejestru Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy technologiczne o Działaniu Rakotwórczym w Łodzi, na cyklofosfamid było narażonych zawodowo w Polsce 1476 osób w 2001 r. Według raportu Krajowego Konsultanta w dziedzinie pielęgniarstwa onkologicznego w 2010 r. (dane niepełne, obejmujące jedynie 12 województw) liczba pielęgniarek w placówkach onkologicznych wynosiła łącznie 5077. Wartość LD50 po podaniu per os cyklofosfamidu szczurom wynosi 180 mg/kg mc., a w przypadku myszy 137 mg/kg mc. Leukopenia była głównym skutkiem działania cyklofosfamidu na układ krwiotwórczy u: myszy, szczurów i psów. Stwierdzono również zahamowanie czynności szpiku kostnego i spadek liczby płytek krwi. Związek u: myszy, szczurów i psów, powodował: martwicę pęcherza oraz nabłonka kanalików i miedniczek nerkowych, a umiarkowane uszkodzenia obserwowano również w wątrobie. Dane dotyczące działania toksycznego cyklofosfamidu na ludzi pochodzą od pacjentów leczonych tym związkiem. Cyklofosfamid u ludzi w warunkach narażenia ostrego powodował: uszkodzenie szpiku kostnego, krwotoczne zapalenie pęcherza, a także kardiomiopatię. Kardiotoksyczność wywoływana przez cyklofosfamid objawia się w szerokim zakresie – od małych zmian w ciśnieniu krwi, przez zmiany w EKG i niemiarowość do wtórnej kardiomiopatii ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) i niewydolnością serca, zakończoną śmiercią, w bardzo rzadkich przypadkach. Najczęstszym skutkiem ubocznym terapii cyklofosfamidem chorób autoimmunologicznych (np. układowego tocznia rumieniowatego, artretyzmu reumatoidalnego, ziarniniaka Wegenera, chłoniaków nieziarniczych) jest działanie toksyczne na pęcherz moczowy. Zapadalność pacjentów na krwotoczne zapalenie pęcherza jest rzędu 12 ÷ 41% i skutek ten występował u pacjentów, którzy otrzymywali ponad 100 g leku doustnie w ciągu ponad 30 miesięcy. Za toksyczne działanie cyklofosfamidu na pęcherz jest odpowiedzialna akroleina, będąca jego metabolitem, natomiast przy dożylnym podawaniu leku zapalenie pęcherza jest niezwykle rzadkie. Innymi objawami stwierdzanymi u pacjentów otrzymujących cyklofosfamid były: retencja sodu i wody, zwłóknienie płuc, zaburzenia widzenia, pigmentacja paznokci, jednakże jego rola w tych przypadkach nie została wyjaśniona. Genotoksyczność cyklofosfamidu potwierdzono w wielu badaniach, prowadzonych w warunkach in vivo oraz in vitro na hodowlanych modelach zwierzęcych. Przeprowadzono znaczną liczbę badań właściwości cytogenetycznych cyklofosfamidu na: traszkach, gryzoniach, psach i naczelnych, uzyskując niezmiennie dodatnie wyniki. W wielu doniesieniach opisano tworzenie adduktów DNA u ludzi pod wpływem działania cyklofosfamidu. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) uznała, że są wystarczające dowody na działanie rakotwórcze cyklofosfamidu na ludzi. Cyklofosfamid wywołuje u ludzi raka pęcherza i ostrą białaczkę szpikową. Uznano również, że są wystarczające dowody działania rakotwórczego tego związku na zwierzęta doświadczalne i sklasyfikowano cyklofosfamid jako Cyklofosfamid. Dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego związek rakotwórczy dla ludzi (Grupa 1.). W Unii Europejskiej cyklofosfamid został zaklasyfikowany jako substancja rakotwórcza kategorii 1.A i mutagenna kategorii 2.B. Cyklofosfamid wpływa na rozrodczość u ludzi zarówno w okresie leczenia, jak i przez krótki czas po jego zakończeniu. Związek ten powoduje u ludzi zaburzenia płodności i zaburzenia miesiączkowania. Cyklofosfamid jest teratogenny dla wielu gatunków zwierząt, m.in. dla: szczurów, myszy, królików i naczelnych. Jest odpowiedzialny za: zniekształcenia i deformacje w układzie kostnym, tkankach miękkich oraz zwiększoną liczbę resorpcji, a rodzaj i częstość deformacji są ściśle zależne od czasu i wielkości dawki. Cyklofosfamid działa szkodliwe na zarodki i prowadzi do poronień. Narażenie na cyklofosfamid w pierwszym trymestrze ciąży może powodować takie liczne wady rozwojowe płodu, jak: uszkodzenia kośćca i podniebienia oraz zniekształcenia kończyn. Cyklofosfamid wchłania się: drogą inhalacyjną, z przewodu pokarmowego, z jamy otrzewnej i przez skórę. W przypadku narażenia zawodowego personelu medycznego skóra uważana jest za główną drogę wchłaniania. Zarówno w Polsce, jak i w innych państwach nie ustalono dotychczas wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) cyklofosfamidu w powietrzu na stanowiskach pracy ani wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) dla narażenia zawodowego. Za podstawę do wyprowadzenia wartości NDS przyjęto działanie rakotwórcze cyklofosfamidu na zwierzęta. Wykorzystano współczynnik nachylenia krzywej dawka-odpowiedź na poziomie 0,57 mg/kg mc./dzień dla nowotworów pęcherza obliczony na podstawie wyników całożyciowego narażenia szczurów na cyklofosfamid drogą pokarmową. Średnia dawka całożyciowa dla ryzyka 10-4 wynosi 1,754 - 10-4 mg/kg mc./dzień, co w warunkach narażenia zawodowego odpowiada stężeniu w powietrzu 0,01 mg/m3 i taką wartość postanowiono zaproponować jako wartość NDS. Wartość NDS cyklofosfamidu w obliczonej wysokości powinna chronić pracowników również przed białaczką i działaniem na rozrodczość. Zaproponowano również przyjęcie wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) w wysokości 1 μg cyklofosfamidu w całodobowej zbiórce moczu. Brak jest podstaw merytorycznych do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh). Zaproponowano dla cyklofosfamidu zastosowanie następującego oznakowania: Carc. 1A – substancja rakotwórcza kategorii 1.A, „skóra” – wchłanianie substancji przez skórę może być podobnie istotne, jak przy narażeniu drogą oddechową oraz oznakowanie literami „Ft” – substancja działająca szkodliwie na płód.
    Cyclophosphamide (monohydrate) is a fine white crystalline odorless powder The substance liquefies and becomes an oily semisolid mass when water is removed. It darkens on exposure to light. Cyclophosphamide an antineoplastic and immunosuppressant agent. It is used to treat malignant lymphoma, multiple myeloma, leukemia, breast and ovarian cancer, neuroblastoma and malignat neoplasms of the lung. Cyclophosphamide is also used as an immunosuppressive agent to treat autoimmune disorders such as rheumatoid arthritis, psoriatic arthritis and nephrotic syndrome (a kidney disorder) in children. It is increasingly being used as an inmunosuppressive agent following organ (kidney, bone marrow) transplantation. The drug may be administered orally in the form of tablets or intravenously following dissolution ex tempore in aqua for injections. It may also be used for perfusion of cancer-affected organs. In chemotherapy, it may be used alone, but more frequently is used concurrently or sequentially with other anticancer drugs. During manufacture of cyclophosphamide, skin and the respiratory system are the main routes of exposure. Since skin is the most important route of exposure of medical personnel, most of the reported exposure data include surface concentration of the compound in locations where the drug is prepared for treatment and cyclophosphamide concentration on the skin and in urine of the personnel. No data on occupational exposure during production of cyclophosphamide in Poland are available. It is not known whether cyclophosphamide is manufactured in Poland. According to the information in the Central Register of Exposure to Cancerogenic Compounds, Mixtures and Technological Processes, 1476 persons were occupationally exposed to cyclophosphamide in 2001 in Poland. In 2010, there were 5077 oncological nurses (incomplete data, 12 out of 16 voivodships). Oral LD50 for cyclophoshamide was 180 mg/kg bw for rats and 137 mg/kg bw for mice. In mice, rats and dogs the predominant haematologic effect was leucopaenia. Depression in bone marrow and thrombocytes was also reported. Cyclophosphamide causes a marked necrosis of the bladder and of the tubular and pelvic epithelium in mice, rats and dogs; moderate damage in liver was also observed. Toxicity data for humans are derived mostly from findings in patients treated with cyclophosphamide. The predominant haematological effect of cyclophosphamide is leucopaenia. Acute toxicity of cyclophosphamide may lead to bone marrow damage, hemorrhagic cystitis and cardiomyopathy. Cyclophosphamide induced cardiotoxicity may be pronounced as changes in blood pressure, abnormal EKG, arhythmia leading to secondary cardiomyopathy with lowered left ventricular ejection fraction (LVEF) and heart failure leading in isolated cases even to death. The most frequent side effect of treatment of autoimmune inflammatory diseases (e.g., systemic lupus erythematosus, systemic vasculitis, scleroderma, rheumatoid arthritis, Wegener's granulomatosis) is toxicity to the urinary bladder. Incidence of hemorrhagic cystitis was in the range 12 – 41% in patients receiving orally more than 100 g of the drug over 30 months and more. The bladder toxicity of cyclophosphamide is caused by the formation of acrolein, which is its metabolite; hemorrhagic cystitis is, however, extremely rare following intravenous administration. Another symptoms in cyclophosphamide-treated patients are sodium and water retention, pulmonary fibrosis, visual blurring, nail pigmentation but the causative role of cyclophosphamide in these effects is, however, not well established. Genotoxicity of cyclophosphamide has been confirmed in many tests in vivo, in vitro and on cultured animal models. Many studies have investigated the cytogenicity of cyclophosphamide in newts, rodents, dogs and non-human primates giving consistently positive results. There are numerous reports of DNA-adduct formation by cyclophosphamide in humans. The International Agency for Research on Cancer (IARC) has announced that there is sufficient evidence in humans for the carcinogenicity of cyclophosphamide. Cyclophosphamide causes cancer of the bladder and acute myeloid leukemia. There is also sufficient evidence in laboratory animals for the carcinogenicity of cyclophosphamide. Cyclophosphamide has been classified as carcinogenic to humans (Group 1). In the European Union, cyclophosphamide has been classified as carcinogenic category 1.A and mutagenic category 2.B. Cyclophosphamide has an influence on reproducibility in humans both during treatment and immediately afterwards. It causes fertility impairment and menstrual disorders. Cyclophosphamide is teratogenic to many animal species including rats, mice, rabbits and primates. It is responsible for a variety of musculoskeletal and other malformations and an increased number of resorptions, The type and frequency of malformations are strictly dose- and time-dependent. It is harmful to embryos and may lead to abortions. Exposure to cyclophosphamide in the first trimester of pregnancy may cause numerous congenital anomalies in fetuses, musculoskeletal malformations and deformations of limbs. Cyclophosphamide may be absorbed by inhalation, ingestion, from skin contact or from peritoneum. In the case of occupational exposure of health professionals, skin is considered the main route of exposure. Both in Poland and in other countries, neither occupational exposure level (OEL) in workplace air nor biological exposure index (BEI) has been established for occupational exposure to cyclophosphamide. The proposed OEL value for cyclophosphamide has been derived from its carcinogenicity to laboratory animals, namely from a cancer slope factor (CSF) of 0.57 (mg/kg/day)–1 for bladder cancer, calculated from lifetime oral exposure of rats. The mean dose for 1 10-4 excess lifetime cancer risk would be 1.754 10-4 (mg/kg/day)–1, which in the condition of occupational inhalation exposure is equivalent to air concentration 0.01 mg/m3 and this value is proposed as Time Weighted Average (TWA) OEL. The proposed OEL should protect employees against leukemia and reproductive toxicity, too. The proposed biological exposure index (BEI) is 1 μg of cyclophosphamide in a 24-hr urine sample. There are no grounds for establishing short-term exposure limit (STEL).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2015, 1 (83); 17-71
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Monitoring surface contamination for thirty antineoplastic drugs: a new proposal for surface exposure levels (SELs)
    Autorzy:
    Dugheri, Stefano
    Mucci, Nicola
    Bucaletti, Elisabetta
    Squillaci, Donato
    Cappelli, Giovanni
    Trevisani, Lucia
    Bonari, Alessandro
    Cecchi, Michele
    Mini, Enrico
    Ghiori, Andrea
    Tognoni, Daniela
    Berti, Nicola
    Alderighi, Francesca
    Li Vigni, Nicola
    Orlandi, Irene
    Arcangeli, Giulio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152946.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    health risk assessment
    antineoplastic drugs
    wipe test
    ultra-high performance liquid chromatography
    surface exposure level
    tandem mass spectrometry
    Opis:
    Background Chemotherapy drugs are widely used to treat cancer, but their active compounds represent a danger for workers who could be exposed to them. However, they aren’t yet included in directive CE No. 1272/2008 and the European Biosafety Network has only recommended a limit value of 100 pg/cm2 for surface contamination. Thus, it is crucial to assess surface contaminations in healthcare environments. Currently, the technique of choice is surface wipe test combined with liquid chromatography tandem mass spectrometry to achieve high sensibility. Material and Methods A campaign involving Careggi University Hospital (Florence, Italy) was performed from January 2020 to December 2021, collecting 1449 wipe samples between administration units, preparation unit, and personnel gloves. From the obtained data, the 90th percentile was calculated for 30 antiblastic drugs and proposed as surface exposure levels (SELs); while from data concerning personnel glove contamination, weekly contamination was estimated. Results In the 2-year period only 417 wipe samples were found positive (28.8%), the majority of which regard samples coming from administration unit bathrooms. The proposed SELs are almost all <100 pg/cm2, except for few drugs which produce higher contamination on bathroom surfaces. Also, the estimation of pharmacy personnel’s glove contamination highlighted very low results (ng/week). Conclusions Deeply established protocols and procedures for safe handling of ADs allow for obtaining excellent cleaning results and thus a safer work environment, however, the risk of cytostatic contaminations cannot be avoided in healthcare workplaces, and thus a harmonization of classification and labeling of chemotherapy drugs throughout the European Union should be done.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2022, 73, 5; 383-396
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies