Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "antihistamines" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Desloratadyna w terapii alergicznego nieżytu nosa
    Desloratadine in the treatment of allergic rhinitis
    Autorzy:
    Pęksa, Jan
    Krzystyniak, Krzysztof
    Łuszczyna, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2078316.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-15
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    alergiczny nieżyt nosa
    desloratadyna
    leki przeciwhistaminowe
    alergie
    allergic rhinitis
    desloratadine
    antihistamines
    allergies
    Opis:
    Alergiczny nieżyt nosa, czyli stan zapalny błony śluzowej nosa, charakteryzujący się wyciekaniem wydzieliny z nosa i jej ściekaniem po tylnej ścianie gardła oraz innymi objawami (zatkanie nosa utrudniające oddychanie i powodujące problemy ze snem, napadowe kichanie, świąd i łzawienie spojówek oczu) jest schorzeniem bardzo często występującym w ogólnej populacji. Wielu pacjentów zgłasza się z powodu tych dolegliwości po poradę do farmaceutów oraz do lekarzy.
    Allergic rhinitis, or inflammation of the nasal mucosa, characterized by nasal discharge and its trickling down the back wall of the throat, as well as other symptoms (nasal congestion making breathing difficult and causing sleep problems, paroxysmal sneezing, itching and tearing of the conjunctiva) is a very common condition in the population. Many patients seek advice from doctors and pharmacists because of these complaints. Desloratadine is one of the most commonly used 2nd generation antihistamines. It is an oral, long-acting, non-sedative histamine H1 receptor antagonist that inhibits the release of histamine from mast cells. As an effective and safe drug, desloratadine is registered for the treatment of seasonal and chronic allergic rhinitis. In many cases, it is beneficial to combine desloratadine with intranasal corticosteroid. Side effects with desloratadine are rare and most are mild.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2022, 371, 04; 42-47
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Treatment strategy of allergic rhinitis in the face of modern world threats
    Autorzy:
    Rapiejko, Piotr
    Jurkiewicz, Dariusz
    Pietruszewska, Wioletta
    Zielnik-Jurkiewicz, Beata
    Woroń, Jarosław
    Lipiec, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398252.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    allergic rhinitis
    air pollution
    treatment
    uncontrolled allergic rhinitis
    antihistamines
    dose escalation
    fexofenadine
    Opis:
    Allergic rhinitis (AR) is the most common form of allergy, which - as epidemiological research has shown - applies to nearly 25% of the population. AR significantly affects the quality of life of the patient, and the more severe the disease, the greater the risk of developing bronchial asthma. One of the factors affecting the severity of symptoms and the degree of their control is air pollution. In some patients, despite proper treatment, persistence or only partial remission of symptoms (uncontrolled allergic rhinitis) is observed. This can lead to an increase in comorbidities - inflammation of the paranasal sinuses, otitis media and asthma - both in children and in adults. The treatment of allergic rhinitis, in accordance with the standards, consists in: education of the patient, elimination of the allergen from the environment and factors intensifying the course of the disease, selection of proper pharmacotherapy and specific allergen immunotherapy. Many factors influence the selection of the antihistamine used, e.g., the opportunity of safe increase of the dosage.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 1-12
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bilastyna w terapii schorzeń alergicznych
    Therapy of joint pain using diclofenac
    Autorzy:
    Pęksa, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179646.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    bilastyna
    leki przeciwhistaminowe
    alergie
    podstawowa opieka zdrowotna
    bilastine
    antihistamines
    allergies
    primary care
    Opis:
    Alergie wynikają z nadmiernej reakcji układu odpornościowego na kontakt z alergenami. Powszechnie spotykane alergeny znajdują się w pyłkach traw i zbóż, roztoczach kurzu domowego, wydzielinach zwierząt domowych, w jadzie owadów, w niektórych składnikach żywności oraz w lekach. W części przypadków objawy alergii mogą być bardzo uciążliwe i znacząco obniżają jakość życia pacjentów. Jedną z opcji terapeutycznych stosowanych w przypadku alergii są leki przeciwhistaminowe. Do tej grupy należy bilastyna, czyli długo działający selektywny antagonista obwodowych receptorów histaminowych H1.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2023, 287, 1; 7-11
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne postępowanie w alergicznym nieżycie nosa
    Current management of allergic rhinitis
    Autorzy:
    Panaszek, Bernard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470190.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego
    Tematy:
    alergiczny nieżyt nosa
    leki przeciwhistaminowe
    glikokortykosteroidy
    swoista immunoterapia alergenowa
    allergic rhinitis
    antihistamines glucocorticosteroids
    specific immunotherapy
    Opis:
    Wśród wzrastającej liczby chorób alergicznych, alergiczny nieżyt nosa (ANN) zajmuje czołową pozycję. Według badań epidemiologicznych przeprowadzonych w Polsce w ramach projektu ECAP (Epidemiologia Chorób Alergicznych w Polsce), schorzenie to dotyczy blisko 25% populacji, występując częściej u dzieci i w rejonach miejskich. ANN współistnieje w 80% przypadków z astmą oskrzelową i z alergicznym zapaleniem spojówek (AZS) – w 75% przypadków. ANN nieleczony stanowi duży, nawet ośmiokrotny wzrost ryzyka rozwoju astmy, ponadto powoduje częste zaostrzenia choroby i innych schorzeń towarzyszących, m.in. zapalenia zatok. Optymalne leczenie ANN zależy od fenotypu klinicznego (okresowy, przewlekły), wieku pacjenta oraz stopnia ciężkości choroby (lekki, umiarkowany, ciężki) i współistnienia AZS albo astmy. Zgodnie z wytycznymi raportu ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Astma), podstawowe znaczenie w terapii ANN mają leki przeciwhistaminowe drugiej generacji (LPII), do których dodaje się miejscowe glikokortykosteroidy (mGKS) w przypadku ciężkiego przebiegu choroby. Obydwie grupy leków poprawiają również jakość życia (QoL) ocenianą za pomocą kwestionariuszy ogólnych i dostosowanych do specyfiki choroby. Obowiązuje również zasada zmniejszenia kontaktu z alergenem, ale skuteczność takiego postępowania wykazuje niewielkie znaczenie kliniczne. W uzasadnionych przypadkach skuteczna jest swoista immunoterapia alergenowa (SIT).
    Among rising number of allergy cases allergic rhinitis (AR) occupies highest level. According to epidemiological studies in Poland developed as ECAP project, AR occurs in 25% of population and is found more often in children and rural regions. The value of optimal therapy of AR arises not only from mentioned above epidemiological reasons, but also from relationships between AR and asthma where 80% coincidence is observed as well as allergic conjunctivitis (AC) with 75% comorbidity. AR not treated determines eight times higher risk of asthma developing, in addition causes both often asthma exacerbation and other comorbidities, among the others – sinusitis. Optimal treatment of AR depends on clinical phenotype of disease (intermittent, persistent) and the level of severity (mild, moderate, severe) as well as coincidence with AC and asthma. In concordance with ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma) rapport, mainstay therapy of AR are second generation antihistamines with addition of local glicocorticosteroids in cases of severe course of disease. Both antihistamines and local corticosteroids improves quality of life (QoL), evaluated by generic and specific questionnaires. The rule of allergen avoidance should be taken into consideration, but a value of this procedure is clinically slight. Specific immunotherapy (SIT) is effective in justified cases.
    Źródło:
    Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2014, 1; 19-23
    2084-4212
    Pojawia się w:
    Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leki przeciwhistaminowe 2 generacji w praktyce codziennej
    Second generation antihistamines in everyday practice
    Autorzy:
    Narbutt, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032415.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergic rhinitis
    antihistamines
    atopic dermatitis
    efficacy
    safety
    urticaria
    leki przeciwhistaminowe
    bezpieczeństwo
    skuteczność
    alergiczny nieżyt nosa
    pokrzywka
    atopowe zapalenie skóry
    Opis:
    Second generation antihistamines have been commonly used in treatment of allergic disorders for decades, especially in allergic rhinitis, urticaria, atopic dermatitis and allergic conjunctivitis. They are frequently used in everyday clinical practice, mainly because of high efficacy and excellent safety profile. In allergic disorders we use the potency of antihistamines to bind to histamine receptors, while in other diseases we use them because of their possible anti‑inflammatory mechanisms. Antihistamines are usually administered in monotherapy, however, in some cases we combine them with other agents. Certain antihistamines drugs have similar mechanisms of action, however, we can find distinct differences between the drugs. This is the reason why in case of no significant clinical improvement it is possible to add one antihistamine drug to another in order to enhance efficacy, it is also possible to increase a single therapeutic dose even up to four times. These observations based on clinical experience are the reason why it is necessary to conduct further studies on schemes of antihistamines drugs’ administration. In the article frequently used drugs are presented, especially their clinical efficacy and safety. Results of chosen clinical trials are also reported. Some controversial topics are mentioned, especially combined use of certain drugs and the possibility of applying higher daily doses.
    Leki przeciwhistaminowe II generacji stosowane są od wielu lat w leczeniu chorób alergicznych, szczególnie alergicznego nieżytu nosa, pokrzywki, atopowego zapalenia skóry i alergicznego zapalenia spojówek. Należą do najczęściej przepisywanych leków w codziennej praktyce lekarskiej, głównie ze względu na wysoką skuteczność terapeutyczną i dobry profil bezpieczeństwa. W chorobach alergicznych istotny jest ich efekt wiązania z receptorami histaminowymi, natomiast w innych jednostkach opieramy się na własnym doświadczeniu i wykorzystujemy ich potencjalne działanie przeciwzapalne. Leki przeciwhistaminowe często stosowane są w monoterapii, niekiedy w skojarzeniu z innymi lekami. Poszczególne leki, mimo że mechanizm ich działania jest podobny, nieznacznie różnią się od siebie. Z tego względu przy braku efektu klinicznego zawsze warto zamienić lek antyhistaminowy na inny lub dołączyć inny preparat w dowolnym schemacie. Można również manipulować dawkami, podwyższając je nawet czterokrotnie w stosunku do dawek zarejestrowanych. Chociaż leki przeciwhistaminowe stosuje się od wielu lat, konieczne są zatem dalsze badania, mające na celu optymalizację schematów postępowania, ze szczególnym uwzględnieniem łączenia poszczególnych preparatów i stosowania zróżnicowanych dawek. W artykule omówiono najczęściej stosowane leki przeciwhistaminowe, ich skuteczność terapeutyczną i bezpieczeństwo ich stosowania. Przedstawiono wyniki wybranych badań klinicznych oraz poruszono zagadnienia kontrowersyjne, takie jak łączenie oraz stosowanie poszczególnych preparatów w wyższych dawkach dziennych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 351-359
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies