Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "antidepressants" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Glutathione S-transferase pi as a target for tricyclic antidepressants in human brain.
    Autorzy:
    Barańczyk-Kuźma, Anna
    Kuźma, Magdalena
    Gutowicz, Marzena
    Kaźmierczak, Beata
    Sawicki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043346.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    tricyclic antidepressants
    human brain
    glutathione S-transferase pi
    Opis:
    GST pi, the main glutathione S-transferase isoform present in the human brain, was isolated from various regions of the brain and the in vitro effect of tricyclic antidepressants on its activity was studied. The results indicated that amitripyline and doxepin - derivatives of dibenzcycloheptadiene, as well as imipramine and clomipramine - derivatives of dibenzazepine, inhibit the activity of GST pi from frontal and parietal cortex, hippocampus and brain stem. All these tricyclics are noncompetitive inhibitors of the enzyme with respect to reduced glutathione and noncompetitive (amitripyline, doxepin) or uncompetitive (imipramine, clomipramine) with respect to the electrophilic substrate. Their inhibitory effect is reversible and it depends on the chemical structure of the tricyclic antidepressants rather than on the brain localization of the enzyme. We conclude that the interaction between GST pi and the drugs may reduce their availability in the brain and thus affect their therapeutic activity. On the other hand, tricyclic antidepressants may decrease the efficiency of the enzymatic barrier formed by GST and increase the exposure of brain to toxic electrophiles. Reactive electrophiles not inactivated by GST may contribute in adverse effects caused by these drugs.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 1; 207-212
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Depresja w praktyce lekarza POZ – diagnostyka i farmakoterapia
    Depressive disorders at general practitioner’s office – diagnostics and pharmacotherapy
    Autorzy:
    Krawczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033218.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    POZ
    antidepressants
    comorbidity
    depression
    general practitioner
    współwystępowanie chorób
    depresja
    psychiatria
    leki przeciwdepresyjne
    poz
    Opis:
    Depression is one of the most common mental disorders. Epidemiological studies indicate a growing risk of depression as a complication of chronic or severe somatic diseases. Depression itself has also a significant influence on the course and efficacy of therapy of many somatic diseases, thus the relationship between depression and physical illness is bidirectional. There is convincing evidence of comorbidity of depression and diseases such as diabetes, stroke, cardiovascular diseases, cancer, dementia, chronic pain or infectious diseases. Given the prevalence of these diseases and a high population risk of depression, primary care physicians should be prepared to carry out diagnosis and implement proper treatment. Due to the nature of general practitioners’ work, diagnosis of depressive disorders should be limited to the essential minimum. Both current diagnostic criteria as well as simple lists of symptoms may occur helpful. Pharmacotherapy is an effective and widely available treatment of depressive disorders. It is emphasised to individualise the selection of the right antidepressant in a group of patients with somatic burden. When choosing the drug, it is vital to take into account not only depressive symptoms. Potential side effects of antidepressants and their interaction with other drugs are equally important. In the following study, in addition to the characteristics of co-occurrence of depression and somatic diseases as well as guidelines for the diagnosis of depressive disorders, the choice of drugs with proven antidepressant efficacy is presented. Their safety profiles enable their use in outpatient settings.
    Depresja należy do najczęstszych zaburzeń psychicznych. Badania epidemiologiczne wskazują na rosnące ryzyko pojawienia się depresji jako powikłania przewlekłych lub ciężkich chorob somatycznych. Wystąpienie tego zaburzenia ma znaczący wpływ na przebieg i skuteczność leczenia wielu z tych schorzeń, zatem zależność między depresją a chorobami somatycznymi jest dwukierunkowa. Istnieją silne dowody na wspołwystępowanie depresji i takich chorob, jak cukrzyca, udar mozgu, choroby układu krążenia, nowotwory, zespoły otępienne, przewlekłe zespoły bolowe czy choroby zakaźne. Wobec powszechności tych schorzeń oraz wysokiego populacyjnego ryzyka zachorowania na depresję lekarze podstawowej opieki zdrowotnej powinni umieć rozpoznawać i leczyć to zaburzenie. Ze względu na specyfikę pracy lekarza rodzinnego diagnostyka w kierunku zaburzeń depresyjnych musi ograniczyć się do niezbędnego minimum. Pomocne mogą w tym być zarowno aktualne kryteria diagnostyczne, jak i proste listy objawow. Farmakoterapia jest skuteczną i szeroko dostępną metodą leczenia zaburzeń depresji – podkreśla się, że wybor właściwego leku przeciwdepresyjnego w grupie pacjentow z obciążeniami somatycznymi powinien być zindywidualizowany. W doborze farmaceutykow istotne jest uwzględnienie nie tylko objawow depresyjnych, lecz rownież potencjalnych działań niepożądanych preparatow przeciwdepresyjnych oraz ich interakcji z innymi lekami. W poniższym opracowaniu, obok charakterystyki wspołwystępowania depresji i chorob somatycznych, a także wskazowek dotyczących diagnostyki zaburzeń depresyjnych, przedstawiono wybor lekow o udowodnionej skuteczności przeciwdepresyjnej. Profil ich bezpieczeństwa umożliwia ich stosowanie w warunkach opieki ambulatoryjnej.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 2; 174-189
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia psychiczne w przebiegu zespołów otępiennych – znaczenie kliniczne i zasady postępowania
    Psychiatric disorders coexisting with dementia – clinical relevance and principles of management
    Autorzy:
    Sobów, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057760.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    otępienie
    choroba alzheimera
    zaburzenia psychiczne
    zaburzenia zachowania
    leczenie
    leki przeciwpsychotyczne
    leki przeciwdepresyjne
    leki przeciwpadaczkowe
    dementia
    alzheimer’s disease
    psychiatric disorders
    behavioural disorders
    treatment
    antipsychotics
    antidepressants
    anticonvulsants
    Opis:
    Psychiatric disorders (including psychosis, depression and anxiety disorders) as well as other behavioural and psychological symptoms of dementia (collectively referred to as BPSD) are common in the demented, regardless of presumed aetiology of dementia. They may appear even at the prodromal phase of dementia, while severity and incidence of many of them increases with progression of cognitive dysfunction. Development of BPSD is associated with several negative consequences, both for the patient and his/her caregivers. Presence of psychotic symptoms affects unfavourably further course of dementia, accelerating cognitive decline, increased number of hospitalizations, risk of institutionalization and mortality as well as greater degree of functional disability. A well-documented phenomenon correlated therewith isincreased caregivers’ burden and increased risk of caregivers’ psychiatric problems, including depression. Treatment of BPSD is difficult and no uniformly accepted and universally effective management standard or guidelines have been proposed to date. Non-pharmacological approach is considered obligatory for most patients, while education of caregivers or institution personnel is paramount. The key issue is optimal dosage of anti-dementia drugs, including cholinesterase inhibitors and memantine. Efficacy of psychotropic drugs is largely limited and their clinical usefulness compromised by poor side effects profile of many of them. Particular care must be paid when using antipsychotics due to presumed risk of premature death secondary to cerebrovascular complications. Antidepressants, though relatively ineffective in treating depression and anxiety, might be an option in patients with agitation, aggression and psychosis as documented to date in the case of citalopram and trazodone.
    Zaburzenia psychiczne (psychozy, depresje, zaburzenia lękowe) oraz inne objawy behawioralne i psychologiczne (behavioural and psychological symptoms of dementia, BPSD) są powszechne u chorych z otępieniami, niezależnie od ich domniemanej etiologii. Spotyka się je nawet w fazach prodromalnych otępień, a nasilenie i rozpowszechnienie wielu z nich narasta wraz z progresją dysfunkcji poznawczych. Występowanie BPSD wiąże się z szeregiem negatywnych konsekwencji zarówno dla pacjenta, jak i jego opiekunów. Obecność objawów psychotycznych pogarsza naturalny przebieg demencji, powodując szybsze narastanie deficytów poznawczych, wzrost liczby hospitalizacji oraz ryzyka umieszczenia w placówce opiekuńczej i śmiertelności, większe nasilenie funkcjonalnej niesprawności, jak również jednoznacznie udokumentowane pogorszenie funkcjonowania opiekunów i wzrost ryzyka wystąpienia u nich zaburzeń psychicznych, zwłaszcza depresyjnych. Leczenie BPSD jest trudne, nie opracowano dotąd powszechnie akceptowanego standardu, skutecznego u większości pacjentów. Zaleca się wdrożenie metod niefarmakologicznych praktycznie u wszystkich pacjentów, istotną rolę odgrywa także edukacja opiekunów. Kluczowe dla powodzenia terapii jest optymalne dawkowanie leków prokognitywnych, inhibitorów cholinesterazy i memantyny. Leki psychotropowe mają ograniczoną skuteczność i mogą powodować poważne objawy niepożądane. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie leków przeciwpsychotycznych, które, choć czasami niezbędne, zwiększają ryzyko przedwczesnego zgonu – mogą wywoływać incydenty sercowo-mózgowe. Leki przeciwdepresyjne są relatywnie mało skuteczne w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych, natomiast mogą być pomocne w leczeniu pobudzenia, agresji i psychozy, co udokumentowano zwłaszcza w przypadku citalopramu i trazodonu.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 4; 236-244
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies