Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anticardiolipin antibodies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Primary antiphospholipid syndrome – case report
Pierwotny zespół antyfosfolipidowy – opis przypadku
Autorzy:
Kawczyk-Krupka, Aleksandra
Cieślar, Grzegorz
Dubik, Kamila
Dubik, Andrzej
Sieroń, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034720.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
antiphospholipid syndrome
recurrent thrombosis
anticardiolipin antibodies
anticoagulant therapy
zespół antyfosfolipidowy
nawracająca zakrzepica
przeciwciała antykardiolipinowe
leczenie przeciwkrzepliwe
Opis:
INTRODUCTION Antiphospholipid syndrome (APS) is one of the most common thrombocytophilias; unfortunately, it is not recognized often enough. 2–5% of the population suffering from APS syndrome has an increased level of antiphospholipid antibodies and in 30–50% of those persons, the symptoms of APS may occur. The lack of proper prevention in undiagnosed patients causes severe complications and the most frequent reasons for mortality in those patients include cerebral stroke, intracerebral haemorrhage, encephalopathies, acute coronary syndromes and infections. CASE HISTORY A 27 year-old woman with hypercoagulability of the blood, who presented recurrent incidents of venous-arterial thrombosis including a left-side pulmonary embolism is described. One year before an actual hospitalization, the patient suffered from venous thrombosis of the left lower limb, complicated by left-sided pneumonia with accompanying exudative pleurisy and subsequent constant dyspnea. Based on an updated diagnostic algorithm she was diagnosed as having primary APS and was successfully treated. CONCLUSIONS The present case suggests that APS should be considered in every case of hypercoagulability of the blood with recurrent thrombosis at an atypical localization or of an atypical etiology. The initial diagnosis could be confirmed by determination of anticardiolipin antibodies classes IgM and IgG, with verification after 3 months. Constant anticoagulant treatment maintaining the International Normalized Ratio (INR) in the range of 2.0–3.0 not only enables the subsidence of symptoms without any time-limit, but also in the case of serious complications such as a pulmonary embolism, but also prevents recurrent incidents of venousarterial thrombosis in the future.
WSTĘP Zespół antyfosfolipidowy (APS) będący jedną z najczęstszych trombocytofilii, nie jest, niestety, rozpoznawany dostatecznie często. Podwyższony poziom przeciwciał antyfosfolipidowych w surowicy ma 2–5% populacji pacjentów z zespołem APS, a u 30–50% z nich mogą wystąpić objawy tego zespołu. Brak właściwej prewencji u pacjentów niezdiagnozowanych może prowadzić do poważnych powikłań. Najczęstszymi przyczynami śmiertelności u tych chorych są: udar mózgowy, krwotok śródczaszkowy, encefalopatie, ostre zespoły wieńcowe oraz infekcje. OPIS PRZYPADKU W pracy opisano 27-letnią pacjentkę z nadkrzepliwością krwi i nawracającymi epizodami zakrzepicy żylno-tętniczej, w tym zatorowością lewego płuca. Rok przed obecną hospitalizacją u pacjentki wystąpiła zakrzepica żylna lewej kończyny dolnej, powikłana przez lewostronne zapalenie płuca z towarzyszącym odczynem opłucnowym i następczą trwałą dusznością. Opierając się na aktualnym algorytmie diagnostycznym, rozpoznano u pacjentki pierwotny zespół antyfosfolipidowy, który poddano skutecznemu leczeniu. WNIOSKI Przedstawiony przypadek sugeruje, że pierwotny zespół antyfosfolipidowy powinien być rozważany w każdym przypadku nadkrzepliwości krwi z nawracającymi epizodami zakrzepicy o nietypowej lokalizacji i etiologii. Wstępne rozpoznanie może być potwierdzone poprzez oznaczenie stężenia przeciwciał antykardiolipinowych klas IgM i IgG, z weryfikacją po 3 miesiącach. Przewlekłe leczenie przeciwkrzepliwe utrzymujące wartość wskaźnika INR w zakresie 2,0–3,0 zapewnia nie tylko nieograniczone czasowo ustąpienie objawów klinicznych, również w przypadku poważnych powikłań jak zatorowość płucna, ale także zapobiega występowaniu nawracających epizodów zakrzepicy żylno-tętniczej w przyszłości.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 78-83
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies