Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anthropological mercy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Miłosierdzie jako podstawa rozwiązywania społecznego sporu o sprawiedliwość
Mercy as the Basis for Solving the Social Dispute about Justice
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040205.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
sprawiedliwość
spór społeczny
kryterium antropologiczne i personalistyczne
mercy
justice
social dispute
anthropological and personalist criterion
Opis:
Społecznego sporu o sprawiedliwość, która znajduje się w wielkim kryzysie, nie wolno ograniczyć tylko do kryteriów społecznych i ekonomicznych. Dowodem na to jest elementarne doświadczenie, ponieważ próby pokonania niesprawiedliwości na tym tylko poziomie nie przynoszą większych efektów. Potrzebne jest kryterium antropologiczne i personalistyczne. Dopiero ono pozwala integralnie ująć człowieka, także w jego relacjach do drugich – jako osobę. Osobowy charakter posiada także sprawiedliwość, która przez to nie jest wartością do człowieka dodaną. Jako taka jest też wartością obiektywną, posiadającą charakter zobowiązujący, co trudne jest do uzasadnienia, a tym bardziej do urzeczywistnienia bez chrześcijańskiego Objawienia. Wydarzenie Jezusa Chrystusa, ze starotestamentowym jego przygotowaniem, ukazuje grzech człowieka jako podstawowe źródło niesprawiedliwości. Dlatego też w spotkaniu z nią skuteczne jest tylko Boże miłosierdzie, jako jedyne – przez misterium paschalne Jezusa – pokonujące grzech. Nie oznacza ono rezygnacji ze sprawiedliwości, ale jej wypełnienie, ponieważ w rozumieniu Jezusa koniecznym warunkiem miłosierdzia jest poddanie się najpierw kryteriom sprawiedliwości, aby mógł być osądzony i pokonany grzech a uratowany człowiek.
The social dispute over justice that is in a great crisis, must not be limited to social and economical criteria only. This is proved by the elementary experience, since attempts to overcome injustice only on this level are not effective. The anthropological and personalist criterion is necessary here. Only this criterion allows one to integrally define a man – also in his relations with others – as a person. Also justice has a personalist character, and because of this it is not a value that is only added to a man. As such, it is also an objective value that has an obligatory character, which is difficult to justify, and the more so to make it come true, without the Christian Revelation. The event of Jesus Christ, with the preparation given in the Old Testament, shows man's sin as the fundamental source of injustice. This is why in an encounter with injustice only God's mercy is effective, as the only factor – through Jesus' paschal mystery – that overcomes sin. It is not tantamount to giving up justice, but to practicing it – as in Jesus' understanding surrendering to the criteria of justice is a necessary condition of mercy, so that the sin can be judged and overcome, and the man can be saved.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 115-132
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie antropologiczne w doświadczeniu mistycznym (Faustyna Kowalska) i refleksji filozoficznej (Józef Tischner). Elementy (teo-)antropologii ontologicznej. Część II
The Anthropological Mercy in the Mystical Experience (Faustina Kowalska) and the Philosophical Reflection (Joseph Tischner). The Items of the Ontological (Theo-)Anthropology. Part II
Autorzy:
Macheta, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432371.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
miłosierdzie antropologiczne
etyka
religia
metafizyka
bycie sobą
(teo-)antropologia ontologiczna
anthropological mercy
ethics
religion
metaphysics
being oneself
ontological (theo-)anthropology
Opis:
Artykuł stanowi drugą część studium poświęconego analizie porównawczej dwu wizji miłosierdzia antropologicznego: religijnej o charakterze mistycznym – ukazanej w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej i etyczno-religijnej o charakterze refleksyjnym – zawartej w myśli filozoficznej Józefa Tischnera. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie wizji miłosierdzia antropologicznego w ujęciu Tischnera. Ogólna zgodność badanych wizji w aspekcie religijnym pozwala badać je z perspektywy jednego problemu: wzajemnego oddziaływania etyki i religii. Problem jest podejmowany na gruncie (teo-)antropologii ontologicznej (bada człowieka od strony możliwości i powinności bycia sobą). Cel analiz to uzasadnienie tezy, że wzajemne oddziaływanie etyki i religii jest możliwe przy założeniu czynnika metafizycznego. Cel ten osiąga się poprzez pokazanie, że etyczno-religijne miłosierdzie antropologiczne w rozumieniu Tischnera ma metafizyczne podstawy oraz istotę i że w ich pojęciach można określać zjawiska religijnego miłosierdzia antropologicznego ukazanego w Dzienniczku.
This article is the second part of a study in the scope of comparative analysis of the two concepts of anthropological mercy: the religious, in the mystical sense, concept of Faustina Kowalska (Diary) and the ethical-religious, in the reflective sense, concept of Joseph Tischner. This article concerns the anthropological mercy in the approach of Tischner. The general similarities between this two concepts in religious dimension allow us to consider them from the perspective of one problem: the interaction between ethics and religion. The problem is studied on the basis of ontological (theo-)anthropology (a person is studied from the perspective of the possibility and obligation of being self). The purpose of the analysis is a justification for the thesis that the interaction between ethics and religion is based on a metaphysical factor. This purpose is achieved by demonstrating that the ethical-religious anthropological mercy in the philosophical approach of Tischner has a metaphysical basis and essence – and that in these metaphysical terms one can define the phenomena of the religious anthropological mercy depicted in the Diary.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 173-194
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie antropologiczne w doświadczeniu mistycznym (Faustyna Kowalska) i refleksji filozoficznej (Józef Tischner). Elementy (teo-)antropologii ontologicznej. Część I
The anthropological mercy in the mystical experience (Faustina Kowalska) and the philosophical reflection (Joseph Tischner). The items of the ontological (theo-) anthropology. Part I
Autorzy:
Macheta, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28693753.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
miłosierdzie antropologiczne
etyka
religia
metafizyka
bycie sobą
(teo-)antropologia ontologiczna
anthropological mercy
ethics
religion
metaphysics
being oneself
ontological (theo-)anthropology
Opis:
Artykuł stanowi pierwszą część studium poświęconego analizie porównawczej dwu wizji miłosierdzia antropologicznego: religijnej o charakterze mistycznym – ukazanej w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej i etyczno-religijnej o charakterze refleksyjnym − zawartej w myśli filozoficznej Józefa Tischnera. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie wizji miłosierdzia antropologicznego ukazanej w Dzienniczku. Ogólna zgodność badanych wizji w aspekcie religijnym pozwala badać je z perspektywy jednego problemu: wzajemnego oddziaływania etyki i religii. Problem jest podejmowany na gruncie (teo-)antropologii ontologicznej (bada człowieka od strony możliwości i powinności bycia sobą). Cel analiz to uzasadnienie tezy, iż wzajemne oddziaływanie etyki i religii jest możliwe przy założeniu czynnika metafizycznego. Cel ten osiąga się poprzez pokazanie, iż etyczno-religijne miłosierdzie antropologiczne w rozumieniu Tischnera ma metafizyczne podstawy oraz istotę i że w pojęciach Tischnerowskiej metafizyki można określać zjawiska religijnego miłosierdzia antropologicznego ukazanego w Dzienniczku.
The article is the first part of the study in the scope of contains a comparative analysis of the two concepts of anthropological mercy: the religious, in the mystical sense, concept of Faustina Kowalska (Diary) and the ethical-religious, in the reflective sense, concept of Joseph Tischner. This article concerns the anthropological mercy in the approach of Kowalska. The general similarities between this two concepts in religious dimension allow us to consider them from the perspective of one problem: the interaction between the ethics and the religion. The problem is studied on the basis of ontological (theo-)anthropology (a person is researched from the perspectives of the possibility and obligation of being self). The purpose of the analysis is a justification for the thesis that the interaction between the ethics and the religion is based on metaphysical factor. This purpose is achieved by demonstrating that the ethical-religious anthropological mercy in the philosophical approach of Tischner have a metaphysical basis and essence − and that in this metaphysical terms can be explained the phenomena of the religious anthropological mercy in the Diary.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 161-178
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mercy as the Basis for Solving the Social Dispute About Justice
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2039162.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mercy
justice
social dispute
anthropological and personalist criterion
Opis:
The social dispute over justice that is in a great crisis, must not be limited to social and economical criteria only. This is proved by the elementary experience, since attempts to overcome injustice only on this level are not effective. The anthropological and personalist criterion is necessary here. Only this criterion allows one to integrally define a man – also in his relations with others – as a person. Also justice has a personalist character, and because of this it is not a value that is only added to a man. As such, it is also an objective value that has an obligatory character, which is difficult to justify, and the more so to make it come true, without the Christian Revelation. The event of Jesus Christ, with the preparation given in the Old Testament, shows man’s sin as the fundamental source of injustice. This is why in an encounter with injustice only God’s mercy is effective, as the only factor – through Jesus’ paschal mystery – that overcomes sin. It is not tantamount to giving up justice, but to practicing it – as in Jesus’ understanding surrendering to the criteria of justice is a necessary condition of mercy, so that the sin can be judged and overcome, and the man can be saved.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 85-100
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies