Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "animal death" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Zasłanianie zwierzęcej śmierci. Refleksje na marginesach książek Bernda Heinricha
    Covering animals’ death. Reflections on Bernd Heinrich writing
    Autorzy:
    Mamzer, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692120.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    animal, death, covering death
    Opis:
    Books by Bernd Heinrich became very popular literature describing basic rules of functioning of ecosystems. Heinrich describes also working routine of scientists who try to discover those rules. In Heinrich’s writings, I note however a very visible link – which can be defined as covering animals’ death. In my text I try to unmask this fact. I also debate why this method of hiding animals’ death by using euphemisms and understatements is performed.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mourned pets. About Coping with Animal Death in Veterinary Practice and Caregiver’s Experience
    Opłakiwane zwierzęta domowe. O radzeniu sobie ze śmiercią zwierzęcia w praktyce weterynaryjnej oraz doświadczeniu opiekunów zwierząt
    Животные, о которых горюют. О том, как пережить смерть животного – опыт ветеринаров и владельцев
    Autorzy:
    Lange, Łucja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21150521.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    смерть животных
    эвтаназия
    паллиативная помощь
    animal death
    euthanasia
    palliative care
    Opis:
    The article is written from the first-person perspective as an autoethnographical attempt to describe the experience of loss of a pet companion, a cat, when the decision about euthanasia was challenged and undermined, causing regret and complex feelings about the situation. The author tries to provide explanation for her feelings and for veterinarian behavior, at the same time introducing new kind of veterinarian in-home services for palliative care and euthanasia.
    Статья написана от первого лица в рамках автоэтнографической попытки описать опыт потери животного-компаньона, кошки, когда решение об эвтаназии было оспорено и подорвано, что вызвало угрызения совести и сложные чувства по этому поводу. Автор пытается объяснить свои чувства и поведение ветеринара, в то же время представляя новый вид ветеринарных услуг на дому для паллиативной помощи и эвтаназии.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2023, Veterinary Social Work. Numer specjalny; 1-17
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Animal Death and Religion: Revisiting Creaturely Vulnerability, Mourning and Sacrifice
    Śmierć zwierząt a religia: próba redefinicji zwierzęcego cierpienia, żałoby i ofiary
    Autorzy:
    Mitek-Dziemba, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691966.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    religioznawstwo, duchowość zwierząt, śmierć zwierząt, kruchość, żałoba
    religious studies, animal spirituality, animal death, fragility, mourning
    Opis:
    Choć kwestia zwierzęcej śmierci i umierania od dawna zwraca uwagę badaczy z kręgu animal studies, coraz częstsze jej pojawianie się w obszarze studiów religioznawczych jest zjawiskiem interesującym i stosunkowo nowym, które domaga się rozważenia. W badaniach ogniskujących się na religii coraz więcej uwagi poświęca się ostatnio nie tyle rozmaitym znaczeniom, jakie przypisywane są obecności zwierząt w ludzkim doświadczeniu religijnym (gdzie figurują one jako przedmioty, symbole i ciała), ile bardziej kontrowersyjnej kwestii samych zwierzęcych reakcji na śmierć istot im bliskich. Zdaniem niektórych badaczy, ta ostatnia może być także rozpatrywana jako rytualna i protoreligijna, co daje szansę na rewizję antropocentrycznego ujęcia religii jako fenomenu czysto kognitywnego. Sposoby przeżywania śmierci przez wyższe zwierzęta (jak dokumentuje to etologia), w dużej mierze zbiorowe i ceremonialne, podkreślające cielesną kruchość (vulnerability) i potrzebę wyrażenia żalu w rytuałach żałoby, wydają się bliskie ludzkiemu rozumieniu religijności jako szeregu społecznych zachowań, które stanowią odpowiedź na doświadczenie cierpienia, utraty i tajemnicy otaczającej czyjeś odejście. W tym kontekście istotne więc wydaje się zadanie pytania, dlaczego wszelka próba określenia zwierzęcych zachowań mianem religijnych budzi – wśród większości ludzi deklarujących swoją przynależność do wiary – niemal instynktowne negatywne reakcje. Jakie procesy semiotyczne, filozoficzne i polityczne przyczynić się mogły do uznania, że religia to obszar czysto ludzki, a co więcej, definiowany przez pryzmat różnicy ludzko-zwierzęcej? Czy istnieje coś, co Derrida nazwałby trwałą ofiarniczą strukturą zachodniego myślenia (gdzie pojęcie ofiary oznaczałoby nie tylko powszechną zgodę na przemoc wobec zwierząt, usankcjonowanie faktu ich śmierci na potrzeby człowieka, ale także zamknięcie przed zwierzętami możliwości udziału w tym, co religijne w charakterze innym niż przedmiot ofiary)? Artykuł podejmuje te kwestie, argumentując na rzecz zwierzęcej religijności, opierając się na nieantropocentrycznym ujęciu żałoby w pracach Judith Butler oraz analizując literackie i artystyczne strategie przedstawiania śmierci zwierząt, które poprzez swoje akcentowanie wymiaru religijnego zyskują emancypacyjny charakter, w utworach D.H. Lawrence’a oraz Iana McEwana.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Man has created death. A Few Reflections on Animals, Humans, and Mortality
    Człowiek śmierć uczynił. Kilka uwag o zwierzętach, ludziach i śmierci
    Autorzy:
    Sławek, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691999.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    zwierzę, człowiek, śmierć, czas, koniec
    animal, human, death, time, end
    Opis:
    Korzystając z tekstów tak różnych poetów jak William B. Yeats, Emily Dickinson czy Ted Hughes, esej próbuje ukazać różnice w sposobie rozumienia i przedstawiania śmierci zwierzęcia i człowieka. Tradycyjnie w naszych wyobrażeniach ta pierwsza wydaje się nie nastręczać problemów, wszak w przeciwieństwie do śmierci człowieka, która poprzez lęk i niepokój zjawia się w ludzkim czasie jakby „przed czasem”, zwierzę umiera nagle, nieoczekiwanym cięciem przecinającym nić jego życia. Koncypujemy, że zwierzę umiera, nie przeżywając niepokoju, jaki śmierć wprowadza w horyzont życia ludzkiego od samego jego początku. Dlatego kultura zawsze suponowała, dając temu wyraz w popularnych aforyzmach w rodzaju non omnis moriar, istnienie jakiejś „reszty”, której śmierć nie jest w stanie dotknąć. Zwierzę z kolei umierałoby niejako „całkowicie”, „bez reszty”. Esej stara się zdekonstruować te tradycyjne przekonania, przywracając życiu ludzkiemu „zwierzęcy” wymiar śmierci.
    The essay approaches the problem of a possible differentiation between the death of the animal and that of the human being. Stepping beyond the Cartesian sharp dichotomy of the human and animal life, we follow the line of such philosophers as Montaigne, Spinoza, and Hume, who were radically critical towards the unwarranted claims of anthropocentric phantasies. Interpreting poetic texts of Emily Dickinson and Ted Hughes we demonstrate that reflecting upon animality we can get a new insight into the place and meaning of death in our lives as well as into foundations of our speech.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Смерть животных в барочной эмблеме
    The Death of Animals in the Baroque emblem
    Autorzy:
    Nenarokova, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692148.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    śmierć, zwierzę, barok, emblemat, dydaktyka
    death, animal, Baroque, emblem, didacticity
    Opis:
    The Death of Animals in the Baroque emblem The Baroque emblem in an allegorical form conveys certain ideas to the reader. Man of the Baroque era perceived the world as a book. All elements of the universe served as signs, and certain ideas were conveyed with their help. The Baroque emblem, being a combination of the signs in question, represented an allegorical image. Death, the death of animals in particular, could teach a person a moral lesson, that is why the death of animals is represented quite widely in the emblem books. Emblems often contain a certain precept or denunciation of a vice, but they can point to a role model. Deer, lion, phoenix are represented most often in the emblems depicting the death of animals.
    Śmierć zwierząt w barokowym emblemacie Barokowy emblemat w alegorycznej formie przekazuje czytelnikowi pewne myśli. Człowiek epoki baroku postrzegał świat jako książkę. Wszystkie elementy wszechświata służyły jako znaki, przez które przekazywane były pewne idee. Barokowy emblemat jako kombinacja takich znaków reprezentował alegoryczny wizerunek. Śmierć, w szczególności śmierć zwierząt, może być dla człowieka lekcją moralną, więc w zbiorach emblematów barokowych dość szeroko przedstawiono temat śmierci zwierząt. Emblematy często zawierają pewną naukę lub pokazują wady, ale mogą również wskazywać na model do naśladowania. Najczęściej w emblematach przedstawiających śmierć zwierząt pojawiają się jelenie, lwy, feniks.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stylistyka i społeczna recepcja cmentarza dla zwierząt w Rzędzianach
    Aesthetic Patterns and Social Reception of the Pet Cemetery in Rzędziany
    Autorzy:
    Roeske, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691942.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    cmentarz zwierzęcy, śmierć, zwierzęta domowe, etnografia, antropologia
    animal cemetery, death, pets, ethnography, anthropology
    Opis:
    The aim of this study is to describe the phenomenon of pet cemeteries on an example of the Pet Cemetery in Rzędziany, Podlaskie Voivodeship. The material, which was used for the analysis was obtained by ethnographic field studies carried out in the municipality of Tykocin. The article focuses on the aesthetic patterns, as well as on social reception of the cemetery. The design of the graveyard shows the patterns of commemoration of the dead pets and the strength of human-animal bond. As indicated by the research, the idea of the cemetery is rather extraneous for the community members, but the place is slowly taking root in the local cultural landscape.
    Celem artykułu jest próba opisu zjawiska, jakim są cmentarze dla zwierząt, na przykładzie Cmentarza dla Zwierząt w Rzędzianach, w województwie podlaskim. Materiał, który posłużył do analizy, uzyskany został w wyniku etnograficznych badań terenowych przeprowadzonych w gminie Tykocin. Artykuł skupia się na wzorcach estetycznych, a także na społecznej recepcji cmentarza. Stylistyka nekropolii ukazuje wzorce upamiętniania zmarłych zwierząt oraz siłę relacji człowiek-zwierzę. Jak wskazuje materiał etnograficzny, idea cmentarza jest raczej obca dla mieszkańców gminy, lecz miejsce powoli zakorzenia się w lokalnym krajobrazie kulturowym.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memorial Services and Rituals for Companion Animals in Japan, Poland and the United States of America
    日本、ポーランド、アメリカにおける伴侶動物のための慰霊と儀式
    Autorzy:
    Pręgowski, Michał Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597317.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
    Tematy:
    companion animal
    companion animal death
    petto rosu
    pet loss grief
    memorial services
    memorial rites and rituals
    pet cemeteries
    cremation
    rainbow bridge
    伴侶動物
    伴侶動物の死
    ペットロス
    慰霊
    慰霊の儀式
    ペットの墓
    火葬
    虹の橋
    Opis:
    This article discusses some of the Japanese social practices related to companion animal death and pet cemeteries, and compares them with American and Polish ones. The comparison stems from the author’s own research on pet cemeteries in Poland and the United States of America performed over the span of three years (2012–2015), as well as from the findings of researchers writing about Japan in the companion animal death context (including Ambros 2012; Kenney 2004; Veldkamp 2009). After starting with a brief description of the recent pet boom in Japan, I present the ways in which departed animals are commemorated there, as well as in Poland and the United States. The article discusses funerary rites, memorial services, as well as the looks of pet cemeteries and pet cemetery related practices in each of the three societies.
    本論は、伴侶動物（コンパニオンアニマル）の死とペットの墓に関する日本社会の幾つかの慣習について論じ、さらにアメリカとポーランドでのそれと比較する。この比較は、日本における伴侶動物の死について書いた研究者の報告（Ambros 2012; Kenney 2004;Veldkamp 2009）だけでなく、三年間（2012–2015）にわたって行われたポーランドとアメリカにおけるペットの墓に関する筆者独自の調査に基づいている。まず日本における近年のペットブームについて簡潔に記述し、その後ポーランドとアメリカだけでなく、日本で亡くなった動物がどのように追悼されるか述べる。本論は、それぞれ三つの社会におけるペットの墓の外観やペットの墓に関する慣習だけでなく、葬式や慰霊などについても論じる。
    Źródło:
    Analecta Nipponica; 2018, 8; 109-122
    2084-2147
    Pojawia się w:
    Analecta Nipponica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwierzęta wobec śmierci
    Animals and Their Attitude to Death
    Autorzy:
    Pasieka, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691991.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    reakcja zwierząt na śmierć, smutek zwierząt, współczucie, żałoba, żałoba w oczekiwaniu
    animals’ response to death, animal grief, compassion, mourning, anticipatory grief
    Opis:
    Until recently, received wisdom held that it is a uniquely human privilege not only to be able to encounter reality with the aid of reason and language, but also to live with the awareness of one’s own mortality. The distinction accorded death and the experience of dying for humans results from the fact that human culture is not only in many ways importantly related this tragic experience but issues directly from it. Without the awareness of death there would not be culture and its, precisely, enduring achievements: the existence of culture represents the paradoxical effect of the ‘tanataphobia’ that haunts us. Today, however, more and more evidence has been gathered suggesting that animals also experience death in some way. Changes in their behaviour and mood may be the result of a variety of factors, but it is undeniable that the death of another individual has an effect. Evidence suggests that the effects may be lasting, because the sense of sadness, mourning and even deep depression may the result of that event of death related as it is to emotional and social bonds. Even if their requiem takes the form of yelping and groaning, this does not reduce their ‘mourning’ to a meaningless frown in a purely unreasoned and uninterrupted existence-persistence.
    Jeszcze do niedawna szacowna mądrość utrzymywała, iż przywilejem ludzi jest nie tylko poznawać rzeczywistość przy pomocy rozumu i mowy, lecz żyć ze świadomością własnej śmiertelności. Ranga, jaką nadawano śmierci oraz doświadczeniu umierania wynikała stąd, iż ludzka kultura jest nie tylko na wiele sposobów związana z tym tragicznym doświadczeniem, ale dla wielu wprost z niego wynika. Bez świadomości śmierci nie byłoby kultury i jej trwałych osiągnięć. Jej istnienie stanowi paradoksalny efekt trapiącej nas tanatofobii. Współcześnie istnieje coraz więcej dowodów na to, że zwierzęta również w jakiś sposób doświadczają śmierci. Zmiany w ich zachowaniu i nastroju mogą być motywowane różnymi czynnikami, lecz nie sposób zaprzeczyć, że śmierć innego osobnika nie wywiera na nich żadnego wpływu. Wiele wskazuje na to, że ma on trwały skutek, gdyż uczucia smutku, żalu, a nawet głębokiej depresji będące następstwem tego wydarzenia stanowią ważne czynniki utrwalające łączące je więzi emocjonalne i społeczne. Nawet jeśli ich requiem ma formę skowytu i jęku, to nie znaczy, że jest tylko nic nie znaczącą zmarszczką na oceanie ich bezrozumnego i niezakłóconego trwania.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utracona obecność. Doświadczenie żałoby po śmierci zwierzęcia towarzyszącego
    Lost presence: Grief and bereavement after the death of a companion animal
    Autorzy:
    Roeske, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31055363.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    human-animal studies
    death
    bereavement
    multi-species ethnography
    pets
    Opis:
    Dying is one of the basic existential experiences which, at the most fundamental level, both connects and separates humans from the rest of animate nature. What they have in common is the biological dimension, while divisions occur at the cultural level. Within Western culture, based on the Christian religion, the death of an animal, seen as a soul-less being, is deprived of the sacred dimension and perceived as a biological act of cessation of all vital functions. This belief is contrasted with the perspective of companion animal caretakers, for whom the individual experience of going through the process of dying and the death of their pet can be a traumatic experience, comparable to the experience of the death of a human loved one. In this article, I consider the following: caretakers’ reactions to the loss, the specificity of the bond that affects grief, analogies between mourning after the death of a human and a pet, the role of ritual in the mourning process, strategies and ways of reorganizing the relationship with the deceased pet, and social attitudes faced by the caretakers in response to their grief, with particular emphasis on the phenomenon of disenfranchised grief. The text is based on ethnographic qualitative research focused on the caretakers’ experiences related to the disease and death of companion animals.
    Źródło:
    Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia; 2023, 8; 171-193
    2392-0971
    2543-9537
    Pojawia się w:
    Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mucha w systemie kulturowym – od „bezznaczeniowości” do „demonizmu” (na wybranych przykładach)
    The Fly in the Cultural System: From “Insignificance” to “Demonization” (a Discussion of Selected Examples)
    Муха в системе культуры – от «незначительности» до «демонизма» (на примере избранных текстов)
    Autorzy:
    Chylińska, Ilona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879877.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    муха
    animal studies
    смерть
    насекомые
    отношения между человеком и животным
    mucha
    śmierć
    owady
    relacje człowiek–zwierzę
    fly
    death
    insects
    interaction between human and animal
    Opis:
    Niniejszy artykuł został przygotowany jako studium przekrojowe funkcjonowania muchy – pozornie nic nieznaczącego stworzenia – w tekstach literackich. Kluczem do przygotowania szkicu była różnorodność obrazów i co za tym idzie myśli i możliwości interpretacji, które wprowadza swoim występowaniem na kartach literatury ten niepozorny owad. Mucha staje się w nich „wiernym towarzyszem” człowieka, będąc mu tożsamą, a zarazem stworzeniem, wobec którego żywimy obojętność.
    Настоящая статья представляет собой исследование того, как в литературных текстах изменилась роль мухи – существа, на первый взгляд совсем ничего не значащего. Источником к подготовке статьи стало множество образов и интерпретаций, связанных с присутствием этого неприметного насекомого на страницах литературы. Муха становится в них «верным спутником» человека, с одной стороны, идентифицируя себя с ним, с другой – будучи существом, по отношению к которому мы испытываем равнодушие.
    This article offers an overview of the literary functions of the fly, that seemingly meaningless and inconspicuous creature. The main inspiration for this analysis has come from observations of the diversity of the images, ideas, and interpretations related to the fly found on the pages of literary works. In them, the fly often becomes man’s “faithful companion,” a being a person can identify with; but it also tends to be represented as a creature towards which people remain indifferent.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2021, 1 (7); 1-17
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies