Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "aneksja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Национальная безопасность в современном мире: либерализм vs реализм
Autorzy:
Зинчук, Виктор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462674.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
национальная безопасность
либерализм
реализм
суверенитет
аннексия
bezpieczeństwo narodowe
liberalizm
realizm
suwerenność
aneksja
national security
liberalism
realism
sovereignty
annexation
Opis:
Вопросы национальной безопасности в современном мире решаются, предпочтительно, в приделах соотношения политических ценностей либерализма и реализма. Либеральная модель очень долгое время устраивала мировую политику, где доминировали демократические государства. После аннексии украинского Крыма Россией, исповедующей принципы реализма в построении собственной политики национальной безопасности, возник серьезный конфликт интересов. Ранее оговоренные на международной арене политические нормы и ценности стали не устраивать некоторых игроков. Мир в вопросах безопасности становится все более ожесточенным. Насколько либеральная модель преодоления угроз способна конкурировать в данных условиях с реализмом – главная исследовательская цель данной статьи.
Problemy bezpieczeństwa narodowego, we współczesnym świecie, są, w swoje większości, rozwiązywane na płaszczyźnie relacji wartości politycznych liberalizmu i realizmu. Model liberalny, wraz z dominacją państw demokratycznych, dość długi czas był satysfakcjonujący dla polityki międzynarodowej. Po aneksji ukraińskiej Krymu przez Rosję, uznającą zasadą realizmu za zasadę podstawową w realizacji polityki bezpieczeństwa narodowego, na arenie międzynarodowej zrodził się dość poważny konflikt interesów. Dotychczas ustalone wartości i zasady stały się nie satysfakcjonujące dla niektórych graczy. Świat, w dziedzinie realizacji bezpieczeństwa, staje się bardziej bezwzględny. W związku z czym, najważniejszym celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: na ile model liberalny pokonywania zagrożeń, w istniejących warunkach, jest konkurencyjny w stosunku do modelu realistycznego?
The issues of national security in the modern world are being solved, preferably in the chapters of the balance between the political values of liberalism and realism. The liberal model for a very long time suited the world politics, where democratic states dominated. After the annexation of the Ukrainian Crimea by Russia, which professes the principles of realism in building its own national security policy, a serious conflict of interests arose. Previously stipulated in the international arena political norms and values began to not suit some players. The world in matters of security is becoming increasingly fierce. As far as the liberal model of overcoming of threats is able to compete in the given conditions with realism is the main research goal of this article.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 303-314
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związki Rosji z Krymem
Russia’s relations with the Crimea
Autorzy:
Maksimiec, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Krym
Rosja
Ukraina
aneksja
Imperium Rosyjskie
chanat krymski
Tatarzy krymscy
Turcja
Imperium Ottomańskie
Crimea
Russia
Ukraine
annexation
Russian Empire
Crimean Khanate
Crimean Tatars
Turkey
Ottoman Empire
Opis:
Rosyjskie gwarancje integralności terytorialnej Ukrainy (w tym przynależności Krymu do Ukrainy), w zamian za rezygnację przez nią z broni nuklearnej, zagwarantowane w podpisanym w grudniu 1994 r. w Budapeszcie przez Rosję, USA, Wielką Brytanię i Ukrainę tzw. Memorandum Budapeszteńskim okazały się nic nie znaczącym świstkiem papieru. Rosja nigdy nie pogodziła się z utratą Krymu, przyznanego w 1954 r. przez ówczesnego przywódcę ZSRR Nikitę Chruszczowa Ukrainie. W czasach istnienia Związku Radzieckiego nie miało to większego znaczenia. Po jego rozpadzie Rosja postawiła sobie za cel jego odzyskanie. Sposobność nadarzyła się w 2014 r. Prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin wykorzystał chaos wewnętrzny na Ukrainie do aneksji Krymu, rękoma jego rosyjskich mieszkańców. Jako usprawiedliwienie aneksji podano konieczność obrony własnych obywateli, nieważne czy uzasadnioną, czy nie. Została bez skrupułów wykorzystana przez Putina. Chociaż demokratyczny świat potępił aneksję, nie zrobiło to na Rosji większego wrażenia. Po rozpadzie ZSRR Rosja mozolnie próbuje odbudować imperium, traktując Wspólnotę Niepodległych Państw jako wyłączny obszar swoich wpływów. Wykorzystuje każdą nadającą się sposobność, aby rozszerzyć swoje wpływy lub powiększyć terytorium. Krym stał się z jednym z etapów realizacji tej polityki. Dla Rosji posiadanie Krymu, słonecznej perły Morza Czarnego, jest bezcenne przede wszystkim ze względów militarnych, oprócz tego istotną rolę odgrywają aspekty polityczne i walory turystyczne. Dzięki strategicznemu położeniu Półwyspu Krymskiego nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim bazie Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu Rosja może sprawować kontrolę nad jego akwenem, zachować wpływy polityczne w regionie, oddziaływać na państwa leżące w jego basenie i szachować należącą do NATO Turcję. Flota Czarnomorska jest środkiem zapewnienia bezpieczeństwa militarnego Rosji na południu. Krym z Rosją najsilniej wiązały i dalej wiążą dwa elementy: baza Floty Czarnomorskiej w Sewastopolu i Rosjanie zamieszkujący półwysep. Większość mieszkańców Krymu stanowią Rosjanie: ponad 58% ludności. W dalszej kolejności są Ukraińcy (24%) i Tatarzy krymscy (12%). Rosjanie zdecydowanie przeważają w Sewastopo-lu, stanowiąc 71,6% ludności, a Ukraińcy 22,4%. Prezydent Putin, mówiąc o sprawiedliwości historycznej związanej z odzyskiwaniem dawnych terenów rosyjskich, nawiązuje do retoryki zbierania ziem ruskich przez dawnych władców moskiewskich. Jednak Krym nigdy nie był częścią Rusi. Z kolei Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej posunęło się dalej w fałszowaniu historii, nazywając Krym odwieczną częścią Rosji, chociaż został do niej przyłączony w 1783 r. Przed aneksją dokonaną przez carycę Katarzynę 231 lat temu Półwysep Krymski nie miał z Rosją nic wspólnego. Od 1443 r. był częścią samodzielnego chanatu krymskiego, który następnie został uzależniony od Turcji. Przez kilka wieków chanat rywalizował z państwem moskiewskim o przejęcie terytoriów po Wielkiej Ordzie. Ostatecznie uległ w tej walce, ale stanowił duże zagrożenie dla państwa rosyjskiego. Car Rosji Piotr Wielki próbował bezskutecznie zdobyć dostęp do Morza Czarnego. Ostatecznie zrealizowała to caryca Katarzyna II, zdobywając i przyłączając Krym do Rosji. Poddany rosyjskiej kolonizacji i rusyfikacji, z czasem zatracił swój unikatowy tatarski charakter. Dużą rolę na rzecz posiadania Krymu przez Rosję odegrały także jego walory turystyczne. Najpierw okazał się rajem turystycznym dla dworu carskiego, arystokracji, później komunistycznej wierchuszki, a następnie społeczeństwa Związku Radzieckiego. Stał się synonimem luksusowych wakacji – pod palmami, w pełnym słońcu, na kamienistej wprawdzie plaży u stóp wysokich gór, wciskających się w błękitne, ciepłe wody. Podstawową gałęzią gospodarki Krymu jest turystyka. Nie tylko typowa turystyka wypoczynkowo-rekreacyjna, ale także zdrowotna (liczne sanatoria i uzdrowiska). Prezydent Putin ma nadzieję, że wkrótce półwysep będzie przyciągał rzesze turystów z całego świata.
Russia’s guarantees of respect for the territorial integrity of Ukraine (including the fact that Crimea belongs to Ukraine) in exchange for Ukraine getting rid of nuclear weapons, was guaranteed by the agreement called the Budapest Memorandum, signed in December 1994 in Budapest by Russia, the United States, Great Britain and Ukraine. The Memorandum of Budapest turned out to be a meaningless piece of paper. Russia has never given up the loss of Crimea, granted to Ukraine in 1954 by the then Soviet leader, Nikita Khrushchev. In the days of the Soviet Union, it did not really matter. After the collapse of the USSR, Russia’s main objective was to get back the Crimea. The opportunity arose in 2014. The President of the Russian Federation, Vladimir Putin, took advantage of the internal chaos in Ukraine in order to annex the Crimea, by the hands of its Russian residents. He justified the annexation by the need to defend its citizens, whether justified or not. This was unscrupulously exploited by Putin. While the democratic world condemned the annexation, it did not make much of an impression on Russia. Ever since the collapse of the USSR, Russia has been trying to maintain its dominant position in the post-Soviet area by treating it as the exclusive area of its influence. It treats the Commonwealth of Independent States as an exclusive area of its influence and uses every opportunity to expand its influence or enlarge the area. Crimea has become one of the stages for execution of this policy. The possession of Crimea by Russia, sunlit pearl of the Black Sea, is especially invaluable due to military aspects, political aspects and tourist attractions. Due to the strategic location of the Crimean peninsula on the Black Sea, and especially the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol, Russia can exercise control over its area, keep political influence in the region, have an effect on countries lying in its reservoir and checkmate Turkey, a member of NATO. The Black Sea Fleet is a means of ensuring Russia’s military security in the south. Crimea and Russia were inextricably bound and are still bound by two elements: the base of the Black Sea Fleet in Sevastopol and the Russians living in the peninsula. The majority of Crimean inhabitants are Russians, who comprise over 58% of the population. Subsequently, there are Ukrainians (24%) and Crimean Tatars (12%). Russians predominate in Sevastopol: they make up 71.6% of the city’s population and only 22.4% of Ukrainians live in the city. President Putin spoke about historical justice related to regaining former Russian territories and referred to the old rhetoric of the Muscovite rulers who gathered Russian lands. However, the Crimea has never been a part of Rus’. In turn, the Ministry of Foreign Affairs of the Russian Federation went further with the falsification of history and called Crimea the eternal part of Russia, even though it was annexed to Russia in 1783. The Crimean peninsula had nothing in common with Russia prior to annexation by Empress Catherine 231 years ago. From 1443, it became part of the independent Crimean Khanate, which was then dependent on Turkey. The Khanate had fought with Muscovy for takeover of Great Horde territories for several centuries. Ultimately, the Khanate was defeated by Russia but it constituted a great threat to the Russian state. Tsar Peter the Great unsuccessfully tried to gain access to the Black Sea. Eventually, this it was achieved by Empress Catherine II, who conquered and annexed Crimea to Russia. It was subjected to Russian colonisation and russification and, over time, it lost its unique Tatar character. The Crimean tourist attractions played an important role for Russia. In the beginning, it became a tourist resort for the Tsar’s court, the aristocracy, the Communist top brass, and then Soviet society. It has become a synonym for luxury holidays under palm trees, in full sun, although on a rocky beach at the foot of high mountains that pressed-up in the blue, warm water. One of the main branches of the Crimean economy is tourism - not only typical leisure and recreational tourism, but also medicinal tourism (with numerous sanatoriums and spas). President Putin hopes that Crimea will attract large numbers of tourists from all over the world soon.
Źródło:
Zeszyty Naukowe AON; 2015, 3(100); 55-87
0867-2245
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe AON
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Problematik der Geschichte der abgetrennten Grenzgebiete, besonders des sogenannten Sudetenlandes in den Jahren 1938-1945
Autorzy:
Macek, Jaroslav.
Powiązania:
Der Weg in die Katastrophe: deutsch-tschechoslowakische Beziehungen 1938-1947 / hrsg. von Detlef Brandes und Václav Kural Essen, 1994 S. 57-75
Współwytwórcy:
Brandes Detlef. Redakcja
Kural, Václav. Redakcja
Tematy:
Aneksja Czechosłowacji (1938-1939)
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zum tschechisch-deutschen Verhältnis in der tschechischen Politik 1938-1945
Autorzy:
Kural, Václav.
Powiązania:
Der Weg in die Katastrophe: deutsch-tschechoslowakische Beziehungen 1938-1947 / hrsg. von Detlef Brandes und Václav Kural Essen, 1994 S. 93-118
Współwytwórcy:
Brandes Detlef. Redakcja
Kural, Václav. Redakcja
Tematy:
Aneksja Czechosłowacji (1938-1939)
Opis:
Czechosłowacja a Niemcy 1938-1945.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Żołnierze narodowości polskiej w podboju i okupacji Bośni i Hercegowiny przez Austro-Węgry (1878-1914)
Autorzy:
Baczkowski, Michał (1969- ).
Powiązania:
Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Jagielloński. Prace Historyczne 2000, z. 127, s. 107-120
Data publikacji:
2000
Tematy:
Aneksja 1908 r. Bośni i Hercegowiny udział Polaków
Okupacja Bośnia i Hercegowina 1878-1908 r. udział Polaków
Opis:
Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zmierzch Vickersów
Autorzy:
Korbal, Jędrzej.
Powiązania:
Technika Wojskowa Historia 2020, nr specjalny 3, s. 62-67
Data publikacji:
2020
Tematy:
Wojsko Polskie (1918-1939)
Czołgi lekkie
Vickers Mark E (czołg)
Aneksja Zaolzia (1938)
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł przedstawia dzieje czołgów Vickers Mk E. Na początku 1938 roku znalazły się na wyposażeniu 2 Batalionu Pancernego z Żurawicy i wzięły udział w manewrach wołyńskich. Po ich zakończeniu, wraz z 10 Brygadą Kawalerii, wzięły udział w działaniach na Zaolziu. Autor artykułu akcentuje trwającą w tych latach dyskusję nad przyszłością Vickersów w Wojsku Polskim.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Za kulisami Anschlussu Austrii
Autorzy:
Wolski, Andrzej.
Powiązania:
Polsce Wierni 2021, nr 3, s. 8-9
Data publikacji:
2021
Tematy:
Goebbels, Joseph (1897-1945)
Hitler, Adolf (1889-1945)
Schuschnigg, Kurt (1897-1977)
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Aneksja Austrii (1938)
Politycy
Ministrowie
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
12 marca 1938 roku Niemcy dokonały aneksji Austrii. Autor artykułu szczegółowo omawia okoliczności, które poprzedziły inkorporację. Przytacza wyjątki ze wspomnień Josepha Goebbelsa, ministra propagandy III Rzeszy, Nicolasa von Belowa, adiutanta Adolfa Hitlera, Friedricha Reinera, posła do Reichstagu i gauleitera Karyntii. Zamieszcza również fragmenty pamiętników kanclerza Austrii, Kurta von Schuschnigga. Referendum z 10 kwietnia 1938 r. zalegalizowało anschluss Austrii do III Rzeszy. Za przyłączeniem głosowało ponad 99 % mieszkańców Austrii i Niemiec.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Za kulisami „akcji zaolziańskiej” – finansowo-organizacyjne kłopoty DOK V Kraków w przededniu wybuchu wojny
Behind the Scenes of the “Zaolzie Operation”: Financial and Organizational Problems of Corps District Command No. V Cracow on the Eve of the Outbreak of War
Autorzy:
Latkowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411110.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Dowództwo Okręgu Korpusu V Kraków
Zaolzie
aneksja
wojsko
II RP
bezpieczeństwo
Corps District Command No. V Cracow
anexation
the Second Polish Republic
safety
Opis:
Ostatnie lata przed wojną w 1939 r. upływały na dozbrajaniu armii, budowaniu umocnień i kontynuowaniu polityki równowagi, w której jednak nie było miejsca dla Czechosłowacji, traktowanej jako przejściowy twór. Kontrowersyjne decyzje Józefa Becka o włączeniu Zaolzia do Polski zostały wykorzystane propagandowo i spotkały się z aplauzem społeczeństwa, jednak na arenie międzynarodowej mocno je skrytykowano, pełnego poparcia nie znalazły również wśród niektórych wojskowych. Wydarzenia z 1938 r. stanowiły wstęp do II wojny światowej i chociaż pierwszoplanowa w stosunkach polsko-czechosłowackich tego okresu była dyplomacja, a aspekt wojskowy w rzeczywistości odegrał drugorzędną rolę, to jednak była to, obok wydarzeń z maja 1926 r., największa operacja wojskowa w warunkach pokojowych. Chociaż operacja ta została przeprowadzona bez chociażby częściowej mobilizacji i przy jak najmniejszych kosztach, to jej skutki były poważnie odczuwalne na terenie, na którym ją przeprowadzono.
The last years before the war in 1939 were spent on rearming the army, building fortifications and continuing the balance policy, in which, however, there was no place for Czechoslovakia, treated as a temporary entity. The controversial decisions of Józef Beck to incorporate Zaolzie into Poland were used for propaganda purposes and met with applause from the public, but they were strongly criticized in the international arena, and they did not find full support among some of the military. The events of 1938 were an introduction to World War II, and although diplomacy was the most important in Polish-Czechoslovak relations of that period, and the military aspect actually played a secondary role, nevertheless – besides the events of May 1926 – it was the largest military operation in peacetime conditions. Although this operation was carried out without even partial mobilization and at the lowest possible cost, its effects were severely felt in the area where it was played.
Źródło:
Historia i Polityka; 2023, 43 (50); 95-115
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yezhov’s infiltration model and the Russian Federation’s seizure of Crimea
Model infiltracji Jeżowa a zajęcie Krymu przez Federację Rosyjską
Autorzy:
Świerczek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232882.pdf
Data publikacji:
2024-04-26
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
annexation of Crimea
FSB
SBU
corruption as a factor of betrayal
offensive counterintelligence
aneksja Krymu
korupcja jako czynnik zdrady
kontrwywiad ofensywny
Opis:
The author analysed the scale of betrayal among the officers and officials of the Ukrainian state during the annexation of Crimea by the Russian Federation in 2014. The main research problem was an attempt to explain the anomaly in the activities of the special services in the form of recruiting 1,400 officers of the Ukrainian SBU to the Russian FSB. In an attempt to explain this phenomenon in the practice of secret services, the author used the theory of offensive intelligence and counter-intelligence created and developed in the USSR from the early 1920s, as well as the findings of cognitive psychology regarding the phenomenon of projection as the main mechanism for explaining the behavior of other people. Thanks to the synthesis of psychology and the analysis of the theoretical achievements of the Soviet secret services, the author put forward a hypothesis about the mass recruitment of the SBU officers in the Crimea long before the annexation. According to the author, the main mechanisms of mass recruitment of agents in order to control the opponent’s organisation were broadly understood corruption and cronyism characteristic to the post-Soviet area.
Autor dokonał analizy skali zdrady wśród funkcjonariuszy i urzędników państwa ukraińskiego podczas aneksji Krymu przez Federację Rosyjską w 2014 r. Głównym problemem badawczym była próba wyjaśnienia anomalii w działalności służb specjalnych w postaci przyjęcia do rosyjskiej Federalnej Służby Bezpieczeństwa 1400 funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Próbując wyjaśnić ten ewenement w działalności służb specjalnych, autor posłużył się teorią wywiadu i kontrwywiadu ofensywnego rozwijaną w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich od początku lat 20. XX w. oraz ustaleniami psychologii poznawczej dotyczącymi projekcji jako głównego mechanizmu tłumaczenia przez ludzi zachowań innych osób. Na podstawie analizy dorobku teoretycznego sowieckich służb i ustaleń psychologii autor wysunął hipotezę o masowym werbunku przez Rosjan funkcjonariuszy SBU na Krymie na długo przed aneksją. Zdaniem autora głównymi mechanizmami pozyskiwania agentury w celu opanowania organizacji przeciwnika były szeroko rozumiana korupcja oraz kumoterstwo, które to zjawiska są charakterystyczne dla obszaru postsowieckiego.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2024, 30; 385-411
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojny Putina : Czeczenia, Gruzja, Ukraina 2014
Putin's wars : the rise of Russia's new imperialism
Autorzy:
Herpen, Marcel H. van (1945- ).
Współwytwórcy:
Witkowska, Magda. Tłumaczenie
Szajkowska, Julia. Tłumaczenie
Prószyński Media. pbl
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Warszawa : Prószyński Media
Tematy:
Konflikt gruzińsko-rosyjski (2008)
I wojna czeczeńska (1994-1996)
Aneksja Krymu (2014)
Polityka
Polityka zagraniczna
Opis:
U dołu s. tyt. i okł. dawna nazwa wydaw.: Prószyński i S-ka.
Tyt. oryg.: Putin's wars : the rise of Russia's new imperialism.
Bibliogr. s. 378-391. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Wojna wpisana w krajobraz
Autorzy:
Zieliński, Michał (wojskowość).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2022, nr 3, s. 21-23
Data publikacji:
2022
Tematy:
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Konflikt międzynarodowy
Wojna rosyjsko-ukraińska (2014- )
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Aneksja Krymu (2014)
Ukraińcy
Żołnierze
Postawy
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Rosyjska agresja na Ukrainę w lutym 2022 roku wzbudziła przerażenie w Europie, przyzwyczajonej już do konfliktu, który rozpoczął się w 2014 roku od aneksji Krymu. Autor artykułu relacjonuje swoje wyjazdy do Donbasu. Przedstawia stosunek mieszkańców wschodniej Ukrainy do wojny.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies