Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ancient literature" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
„Plemię żmijowe” i psie wymiociny, czyli o funkcji antycznej inwektywy
„Brood of Vipers” and Vomit of Dog. The Role of Invective in Antiquity
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578681.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ancient literature
invective
rhetoric
literatura starożytna
inwektywa
retoryka
Opis:
In the ancient literature (Greek, Roman, Jewish and Christian) we can easily find expressions full of irony and insults. In this article the author tries to present the role of invective in antiquity. As it results, it was necessary to use invective in polemical works, because expressions full of irony and insults were nothing else as rhetorical moods.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2014, 18; 51-59
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aἰώνιος w literaturze helleńskiej: od Platona do Pseudo-Timajosa
The αἰώνιος in Hellenic Literature: From Plato to Pseudo-Timaeus
Autorzy:
Osek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044314.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
αἰώνιος
semantyka
literatura helleńska
okres klasyczny (510-323 p.n.e.)
okres hellenistyczny (323-31 p.n.e.)
semantics
ancient Greek literature
Classical period (510-323 BCE)
Hellenistic period (323-31 BCE)
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza semantyczna greckiego wyrazu αἰώνιος w literaturze helleńskiej od jej początków do czasów powstawania Nowego Testamentu. Po raz pierwszy termin αἰώνιος wystąpił w Państwie Platona, zaś po Platonie był używany przez helleńskich filozofów, poetów i historyków. Cześć pierwsza artykułu przedstawia etymologię αἰώνιος, część druga – analizę semantyczną tego wyrazu w dialogach Platona, część trzecia – jego znaczenie w filozofii po Platonie, część czwarta – w poezji hellenistycznej, część piąta – w historiografii hellenistycznej. Część szósta zawiera przegląd haseł leksykonów bizantyńskich, w których wystąpił wyraz αἰώνιος. Analiza semantyczna użycia αἰώνιος w literaturze helleńskiej (IV wiek p.n.e. – I wiek n.e.) prowadzi do wniosku, że termin ten w żadnym kontekście nie oznacza czegoś, co jest naprawdę wieczne, tj. bez początku i końca, lecz coś innego: długowieczne, długotrwałe, wiecznotrwałe, nieustanne, niekończące się, nieprzerwane, wieczyste, niezniszczalne, niezmienne. Na 60 wystąpień zaledwie osiem odnosi się do eschatologicznych kar w Hadesie, zaś trzy kolejne dotyczą eschatologicznych nagród. W żadnym z nich nie chodzi o kary czy nagrody, które byłyby faktycznie bez końca, lecz raczej o takie, które będą długotrwałe.
A subject of this article is the semantic analysis of the Greek word αἰώνιος in Hellenic literature from its beginning to the composition of the New Testament. For the first time, the word αἰώνιος occurred in Plato’s Republic, and after Plato the term was re-used by the ancient Greek philosophers, poets, and historians. Part one of the paper shows the etymology of the αἰώνιος, part two discusses the semantics of the word in Plato’s dialogues, part three – its meaning in the post-Platonic philosophy, part four – in the Hellenistic poetry, part five – in the Hellenistic historiography. Part six contains an overview of entries in the Byzantine lexicons that refer to αἰώνιος. The semantic analysis of the αἰώνιος usus in the ancient Greek literature (4th c. BCE – 1st c. CE) leads to the conclusion that the term in any given context does not denote what is really eternal, i.e. without beginning or end, but something else: longeval, long-lasting, perennial, perpetual, endless, unceasing, imperishable, immutable. Among 60 occurrences only eight refer to eschatological punishments in Hades and three different concern eschatological rewards. None of them is about punishments or rewards that would be actually endless, but rather the long-lasting ones.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 36; 373-407
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje Hannibala – literatura antyczna a malarskie wyobrażenia
The history of Hannibal – ancient literature versus artistic representation
Autorzy:
Wolny, Miron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065918.pdf
Data publikacji:
2020-07-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hannibal
ancient literature
paintings
determination
Carthage
Opis:
The author of the article attempts to confront reports concerning the history of Hannibal found in classical literature with selected painterly representations created in later times, i.e. between the late Middle Ages/early Renaissance and he end of the 20th century. This extensive issue, making up a part of a board range of problems classified as the reception of antiquity, requires making references to specific motifs from Hannibal’s history. The author of the text focuses on an analysis of six motifs: an oath sworn by Hannibal upon the Carthaginian gods in his childhood, the dramatic march across the Alps, the exposed motif of an elephant, the personal drama of the Carthaginian commander who finds the severed head of his younger brother, Hasdrubal, the dramatic battle of Zama and finally, the scene of Hannibal’s suicide. As a result of the analyses, the author concludes that painting was inspired by antiquity in a non-obvious manner, as it looked for moral examples based on faithfulness to a given word and religious oath. In those cases, Hannibal’s determination and indomitableness provided the chief inspiration.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2019, 20; 27-54
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemie dalekie i bliskie: mór pod piramidami i w wiejskiej chacie w XVI wieku – Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Peregrynacyja do Ziemi Świętej… i Victoria deorum Sebastiana Fabiana Klonowica – konwencje opisu na tle literatury klasycznej
Autorzy:
Kuran, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029735.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
plague in literature
Sebastian Fabian Klonowic
Mikołaj Krzysztof Radziwiłł
literary conventions
ancient literature
dżuma w literaturze
konwencje literackie
literatura antyczna
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie swoistości spojrzenia na temat przebiegu epidemii podjęty w dwu dziełach staropolskich Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Peregrynacyi do Ziemi Świętej… i Victoria deorum  Sebastiana Fabiana Klonowica na tle opisów Tukidydesa, Lukrecjusza, Owidiusza i Boccacia. Jako kontekst przywołane zostały relacje Homera i Wergiliusza. Elementy składające się na konwencję to np.: opis objawów, próby leczenia, bezsilność medyków, masowa śmierć ludności, konsekwencje rozwarstwienia społecznego w czasie zarazy, wzmożenie kultu religijnego lub ucieczka w hedonistyczne użycie życia, rozluźnienie zasad moralnych, migracje ludności, upadek rodów, zanik szacunku dla zwłok i zbiorowe pochówki. Radziwiłł opisuje z odległej perspektywy kilkuletnią dynamikę rozwoju epidemii w znacznej mierze pomijając konwencje, Klonowic koncentruje się na jej przebiegu wśród warstw uboższych, częściowo tylko podejmując znane wątki. Nawiązując do tradycji literackiej wprowadza nowe.
The aim of the article is to present outlook specificity to the topic of epidemics process described in two works Mikołaj Krzysztof Radziwiłł’s Peregrination to the Holy Land and Victoria deorum of Sebastian Fabian Klonowic on the background of Thucydides, Lucretius, Ovid and Boccacio. As the contexts are summoned relations of Homer and Virgil. Elements creating convention are following: description of symptoms, treatment attempts, medics’ hopelessness, mass death of population, consequences of social stratification during the plague, an increase of religious worship or escape into hedonistic use of life, loosening moral principles, population migrations, families’ fall, lack of respect for bodies and mass burials. Radziwiłł describes, from a distant perspective, a several-year dynamics of the epidemic’s development largely omitting conventions, Klonowic focuses on its process among the poorer classes, only partially taking up well known plots. Referring to literary tradition, he introduces new ones.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 128-152
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczno-antropologiczne aspekty aborcji w świetle wybranych dzieł antycznej literatury Grecji i Rzymu
Ethical and anthropological aspects of abortion in the light of the classical literature of Greece and Rome
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495160.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Abortion
Antiquity
ancient Greece
ancient Rome
Greek literature
Latin literature
Opis:
The article presents the view of the ancient Greeks and Romans on abortion from the ethical and anthropological point of view. The author analyses selected literary works of ancient Greek and Roman authors. The analysis leads to several conclusions. In ancient Greece and Rome children were considered a divine blessing and a treasure, while sterility was regarded as a misfortune and a divine punishment, but the killing of children in their mothers’ wombs was practiced, and even born children were put to death for eugenic reasons. This view was represented by Plato and Aristotle, despite their notion that the fetus was animated as early as the mother’s womb. The Stoics who claimed that the fetus was merely a part of the mother did not see any problem with abortion at every stage of pregnancy. Thus, abortion was practiced, but it also drew condemnation from society. It was perceived as a crime deserving of divine and human punishment, as testified by the works of Aeschylus, Cicero, Ovid, and Juvenal.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 33; 251-262
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Greek Culture and Language in the History of Central and Eastern Europe (Germany, Poland, Silesia). Woman in Greek Poetry Written by Silesians in the 17th Century
Autorzy:
Gaj, Beata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440938.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
ancient Greek
history of Central and Eastern Europe
Silesian literature in Greek
women’s history at the beginning of modernity
Opis:
The main idea of the paper is the rarely investigated holistic issue of the literary, historical and cultural influence of ancient Greece on the nations of Central and Eastern Europe from the beginnings of their statehood up until modern times. Special attention is paid to three crucial centuries: 15th, 16th and 17th when Greek was taught in Central Europe; works of this era created in this language by the Germans, the Polish and the Silesians have survived up to the present day as old prints in special collections of many libraries. However, so far not much attention has been paid to them, while some of these works, written especially in Silesia, constitute interesting examples of occasional literature, different from the more common literature found in that region of Europe, New-Latin literature. Special emphasis shall be put particularly on works by Ursinus Velius, who also willingly brought up women’s issues, using Greek language to create and pass on to posterity the ideal of Silesian woman having Venus’s beauty, the goddess of persuasion Peitho – Πείθω’s pro-nunciation, Calliope’s maturity, Themis’s mind and Minerva’s palms. The Silesian humanists published their works in Latin more often than in Polish and German, and it should be taken into consideration that the fluency and literary knowledge of Greek at that time in Europe was, using Polish historian Henryk Barycz's comparison, as prestigious as the study of nuclear physics was in the middle of the 20th century. The presented paper also addresses the historical contacts and re-lations between Greece and the aforementioned part of Europe in modern times, especially after World War II, when a number of Greek people settled in Poland, including Silesia.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 57-66
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hecataeus of Abdera's 'On the Hyperboreans': History of Research (1848-2005) and an Attempt at Interpretation
Autorzy:
Winiarczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702669.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
HECATAEUS OF ABDERA; GREEK LITERATURE; ANCIENT NOVEL
Opis:
The article contains an analysis of the preserved fragments of Hecataeus of Abdera's work 'On the Hyperboreans' and a Polish translation of the most important ones. It seems that Hecataeus did not intend to depict an ideal of the pious and virtuous life in order to edify the reader. 'On the Hyperboreans' was not a utopia in the strict sense of the term. It was meant to be an entertaining novel describing a journey to a miraculous country. The writer probably did not imitate Pytheas of Massilia's work 'On the Ocean'. One should reject the hypothesis that Hecataeus' Hyperboreans were modeled on the Egyptians.
Źródło:
Meander; 2006, 61, 1-2; 29-55
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How to Glow and Stay Fresh: Some Advice on Deodorants Penned by Aetius of Amida
Autorzy:
Kokoszko, Maciej
Rzeźnicka, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234041.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
History of medical literature
history of medicine
history of cosmetology
ancient/ Byzantine cosmetics
antiperspirants
deodorants
aromatics
Aetius of Amida
Criton of Heraclea
Opis:
As far as women’s wellbeing is concerned, ancient and Byzantine physicians took great care not only of their patients’ health sensu stricto but also of their appearance. A testimony of the approach is given, for instance, by Aetius of Amida’s (6th cent. AD) Libri medicinales, where he devotes much attention to cosmetics, including a group of deodorising antiperspirants called καταπάσματα. In our study we analyse one prescription, taken by Aetius from Criton of Heraclea’s (1st/2nd cent. AD) treatise, trying to prove that it is very informative of medical (especially pharmaceutical) theory as well as practice in the social context of the 6th century AD. In order to achieve our goal, first, we analyse ancient and Byzantine materia medica, scrutinizing the medical properties ascribed to each component of the cosmetic in the light of the theory in force between the 1st and the 6th centuries AD. Next, we determine the method of preparation of the antiperspirant, its form, the mode and place of its application. Finally, we proceed to assess its market value as a marker exposing the group of the cosmetic’s addressees. As a result, we conclude that the recipe was competently worked out on the basis of a theory commonly accepted by medical authorities, and that the preparation was designed for women (but also for men) of a high social status.
Źródło:
Studia Ceranea; 2023, 13; 477-490
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea pokornego uniżenia w antycznej myśli greckiej
The idea of the humble lowliness in the ancient Greek thought
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613477.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
cnota
idea umiaru
postawa słusznej dumy
pokora
pycha
literatura starożytnej Grecji
Solon
Herodot
Platon
Arystoteles
Teofrast
Plutarch
virtue
idea of moderation
attitude of just pride
humility
pride
ancient Greek literature
Plato
Aristotle
Theophrastus
Opis:
Even though the ancient Greeks did not recognize humility as a virtue, in the later Christian sense, their literature (Solon, Hesiod, Herodotus, Euripides) and philosophy (Plato, Aristotle, Theophrastus, stoics, Plutarch, Plotinus) contains some elements of the idea of the humble lowliness. Pride – considered as the greatest vice – was not contrasted with humility, but with the attitude of just pride arising from a based on the principle of moderation sense of finding oneself sufficient and confident in one’s own capabilities. This virtue – which can be defined as a sense of self-worth – was reserved for those capable of ethical courage, the morally strong. The attitude that Christianity considered as the virtue of humility was associated in antiquity with modesty, which was the equivalent of a just pride, referring to the weak people, unfit to accomplish great deeds, or with shyness, fear or cowardice.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 60; 405-415
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interest in India and Hindu Texts in Russian Literature from the End of the 17th Century to the Middle Decades of the 20th century
Zainteresowanie Indiami i starożytnymi tekstami indyjskimi w literaturze rosyjskiej od końca XVIII do połowy XX wieku
Интерес к Индии и древнеиндийским текстам в русской литературе конца XVIII - середины XX века
Autorzy:
Liashchevskyi, Yevhen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085263.pdf
Data publikacji:
2022-03-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
древнеиндийская литература
веданта
русская литература XVIII-XX века
Indie
starożytna literatura indyjska
historia literatury
przekłady literatury indyjskiej
Srebrny Wiek
teksty hinduistyczne
переводная литература
India
ancient Indian literature
literary history
translations of Indian literature
Silver Age
Hindu texts
Opis:
The article examines the reasons for the emergence of interest in ancient Indian religious and philosophical texts in the Russian cultural sphere, as well as the ways in which Indian texts entered Russian literature. The aim of this article is to show how the first Russian translations of the most influential ancient Indian works, such as Bhagavadgita or Shakuntala, caused the appearance of a large number of works in Russian literature that in one way or another refer to ancient Indian texts. The article also shows how Russian writers referred to ancient Indian texts in their works, using examples of particular writings.
В статье рассматриваются причины возникновения интереса к древнеиндийским религиозно-философским текстам в русской культурной сфере, а также пути проникновения индийских текстов в русскую литературу. Рассматриваемый в статье период охватывает анализ произведений русской художественной литературы, появившихся во временных рамках конец XVIII века- середина XX века. Актуальность исследования заключается в том, что, учитывая современную тенденцию литературоведения к расширению сферы деятельности и синтезу с другими научными дисциплинами, данное исследование носит ярко выраженный междисциплинарный характер, привлекая для анализа категории культурной антропологии и индологии. Методологически в данной работе были применены методы сравнительного и сравнительно-исторического анализа, формальный метод, а также постструктуралистские методы интерпретации художественного текста, основным из которых является метод интертекстуального анализа.
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie przyczyn pojawienia się zainteresowania starożytnymi indyjskimi tekstami religijnymi i filozoficznymi w rosyjskim kręgu kulturowym, a także sposobów, w jakie teksty indyjskie weszły do literatury rosyjskiej. Artykuł ma na celu również pokazanie, w jaki sposób pierwsze rosyjskie tłumaczenia najbardziej wpływowych starożytnych dzieł indyjskich, takich jak Bhagavadgita i Shakuntala, spowodowały pojawienie się w literaturze rosyjskiej dużej liczby utworów, które w różny sposób nawiązują do starożytnych tekstów indyjskich. Artykuł pokazuje również na przykładach poszczególnych dzieł, jak rosyjscy pisarze nawiązywali w swoich utworach do starożytnych tekstów indyjskich.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 1(177); 215-222
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katechizm Martynasa Mažvydasa – o narodzinach litewskiego słowa drukowanego
Catechism of Martynas Mažvydas – The Beginning of Lithuanian Print Culture
Autorzy:
Niemojewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437030.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Martynas Mažvydas
katechizm
najstarsze piśmiennictwo litewskie
pierwsza książka drukowana
reformacja
Prusy
catechism
ancient written literature in Lithuania
first printed book in Lithuanian language
Reformation
Prussia
Opis:
Piśmiennictwo litewskie do połowy XVI wieku nie powstawało w języku litewskim. Wynikało to ze specyfiki rozwoju młodego państwa litewskiego. Wielkie Księstwo Litewskie, bo pod taką nazwą przeszedł do historii byt polityczny uformowany przez Mendoga w XIII stuleciu i utrwalony przez Gedymina w wieku kolejnym, skutecznie broniło swego stanu posiadania, ekspansywnie poszerzało swoje terytorium i zdobywało coraz silniejszą pozycję na politycznej mapie Europy, równocześnie jednak przejmowało od swoich przeciwników, partnerów politycznych i ludów podbitych nieobecne tu wcześniej, a wyrosłe na gruncie cywilizacji chrześcijańskiej wzory kultury i modele piśmienności wraz z językami, w których modele te funkcjonowały wcześniej. Potrzeba tworzenia piśmiennictwa w języku rodzimym pojawiła się dopiero wtedy, gdy kultura litewska znalazła się w kręgu oddziaływania czynników, które odmieniły oblicze Europy: druku, humanizmu i reformacji. Z tego impulsu zrodziła się pierwsza litewska książka drukowana, luterański katechizm Martynasa Mažvydasa, wydany w Królewcu w 1547 roku. Publikacja ta była nie tylko emanacją postaw ideowych i działań pierwszego pokolenia humanistów litewskich, zafascynowanych myślą protestancką. Otwierała także długotrwałą intelektualną batalię między litewskim katolicyzmem i protestantyzmem, podniosła rangę języka litewskiego i dała podstawy do unormowania jego wersji literackiej, a wreszcie wyznaczała początek doniosłej obecności Litwy Pruskiej w procesie kształtowania się litewskiej kultury i tożsamości narodowej.
Literature of the Grand Duchy of Lithuania from its beginnings until the middle of the XVI century was not created in Lithuanian, but in other languages: Latin, Slavonic Office, German and Polish. When they began to form a powerful state, Lithuanians did not have their own written language. In its associations with neighboring countries, Lithuania received their written languages and patterns of scribal culture. A substantial turnabout in the evolution of Lithuanian writing occurred in relation to the factors, which spread throughout Europe and redefined its cultural and social shape: humanism, Reformation and printing. One of the forerunners of the changes was Martynas Mažvydas, student of Königsberg University, Protestant clergyman and a man of the Renaissance. He prepared the fi rst Lithuanian book, titled The Simple Words of the Catechism (in original: Catechismusa prasty Szadei) and published in Königsberg in 1547. The Catechism, surpassing the framework of religious literary genre, proved and predicted essential processes in the history of Lithuanian culture. It marked the start of struggle for primacy between the Catholicism and Protestantism. It also linked the Lithuania Proper with Lithuania Minor (later Prussia‘s Lithuania), the region of great significance for development of Lithuanian literature. However, most of all, the work of Mažvydas contributed to rising the status of Lithuanian language.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2018, 3; 71-100
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolejny tom studiów nad Sokratesem
Another Volume of Socratic Studies
Autorzy:
Pentassuglio, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633422.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Livio Rossetti
Alessandro Stavru
Socratica 2008
Studies in Ancient Socratic Literature
Socrates
Opis:
[L. Rossetti, A. Stavru (eds.), Socratica 2008. Studies in Ancient Socratic Literature, Bari 2010]
L. Rossetti, A. Stavru (eds.), Socratica 2008. Studies in Ancient Socratic Literature, Bari 2010
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2010, 1, 1; 163-168
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora i piękno w Iliadzie Homera
Metaphor and beauty in the Illiad
Autorzy:
Grzybowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480784.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
czasy antyczne
hellenizm
Homer
Iliada
literatura grecka
ancient history
Hellenism
Illiad
Greek literature
Opis:
Iliada Homera jest wielowarstwową opowieścią o heroicznej przeszłości achajskiej arystokracji. Choć skażeni winą, ate, choć zaangażowani w niesprawiedliwą, łupieżczą wojnę, bohaterowie achajskiej historii dosięgają wzoru cnoty, arete – męstwa połączonego z mądrością. Wina zarówno Achajów – Achillesa i Agamemnona, jak i Trojan – Parysa i Hektora, przesłania oraz odbiera im część chwały, jaka winna wypływać z mądrego męstwa połączonego z szacunkiem dla zwyciężonych. Wina zrodzona z pokusy, której nie mogą się oprzeć jako śmiertelni, paradoksalnie obarcza ich odpowiedzialnością za zło, nad którym nie panują. Jednak spadająca na nich kara staje się ekspiacją i aktem odzyskania heroicznej cnoty. Znaczenia te zawarte są w przenośniach zastosowanych przez Homera, a także w złożonej strukturze Iliady. Zarówno homeryckie metafory, jak i przedstawianie postaci oraz narracja budują kompozycję znaczeń i harmonii, która w sposób naturalny poddaje się wytłumaczeniu za pomocą scholastycznych pojęć proportio, integritas i claritas, trzech podstawowych cech piękna. Tak pojęta kompozycja Iliady stanowi ważny krok w tworzeniu antycznej tradycji wyznaczonej przez kalokagathię, poszukiwanie prawdziwego piękna i dobra.
The Illiad, traditionally attributed to Homer, is a multilayered story about the heroic past of the Achaean aristocracy. Though engaged in an unjust war and plunder, thus contaminated by guilt, ate, the Achaeans strive for the very model of virtue, arete – courage and wisdom paired with respect shown towards the defeted enemy. The glory of arete is compromised on both sides of the conflict, the Acheans (Achilles and Agamemnon) and the Trojans (Paris and Hector). Their guilt, born of temptation which they – as mortals – cannot resist, paradoxically makes them responsible for the evil they have no power to contain. Their punishment thus becomes their atonement for their wrongdoing and their chance to redeem their discredited heroism and virtue. All these ideas are conveyed by the metaphors employed by Homer throughout his complex masterpiece. His way of presenting the protagonists and narrating their stories creates a brilliant composition of meanings and harmony, which the European scholastics many centuries later described as the constituent elements of beauty: proportio, integritas and claritas. The Illiad marks an enormously important stage in the development of the ancient search of the true goodness and beauty, kalokagathia (Ancient Greek: nobility, goodness, from kalos: beautiful, kai: and, agathos: good).
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 309-324
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mneme w greckich źródłach literackich epoki przedsokratyków. Część I: literatura archaiczna i przedsokratycy
Mneme in Greek Literary Sources of the Presocratic Era. Part I: Archaic and Presocratic Literature
Autorzy:
Narecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806921.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mneme; termin „pamięć”; etymologia; semantyka; starożytna literatura grecka; okres archaiczny (przedklasyczny) (Hezjod, Bias, Ezop); poezja liryczna (Teognis, Simonides, Ion); przedsokratycy (Heraklit, Anaksagoras, Epicharm, Demokryt)
mneme; the term of “memory”; etymology; semantics; ancient Greek literature; archaic (preclassical) period (Hesiod, Bias, Aesop); lyric poetry (Theognis, Simonides, Ion); Presocratics (Heraclitus, Anaxagoras, Epicharmus, Democritus)
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie (w porządku chronologicznym) występowania i jednocześnie zbadanie zakresu semantycznego pojęcia mneme (μνήμη) w zachowanej literaturze greckiej epoki przedsokratyków (VIII-V w. przed Chr.). Rzeczownik mneme należy do tzw. nomina actionis, oznacza bowiem z jednej strony czynność (1) „pamiętania” należącą do sfery psychologicznej, jak i (2) „pamięć”, tj. samą ‘zdolność’ czy ‘władzę umysłową’, za pomocą której osoba dokonuje aktu zapamiętywania. Analizie filologicznej, uwzględniającej zachowany kontekst, poddano 11 miejsc użycia mneme w tekstach 10 autorów. Jej wynik pokazuje wyraźnie, iż konstytuujący mneme rdzeń *mnā- nadaje temu pojęciu szerokie pole semantyczne, o wiele bardziej pojemne niż we współczesnym polskim terminie „pamięć”, ujawnia bowiem takie sensy, których nie zarejestrowały jeszcze całościowe słowniki języka greckiego, zwłaszcza dwa największe słowniki: Greek-English Lexicon (Liddell, Scott, Jones) oraz The Brill Dictionary of Ancient Greek (Montanari), a także leksykony do twórczości poszczególnych pisarzy. Ustalone przez nas znaczenia można uporządkować następująco: (1) intelektualna „władza, zdolność zapamiętywania” (u Simonidesa, Eleg. 14; takie znaczenie mneme pojawia się po raz pierwszy w historii tego terminu); (2) „pamięć o kimś lub o czymś” (Hezjod, B 8 D.-K.; Teognis, Elegiae I, 798; Heraklit, B 126a D.-K.); (3) „podziw, szacunek, uznanie, sława” (Hezjod, B 8 D.-K.; Bias, 10 [73a] Die Sieben Weisen, D.-K.; Epicharm, B 6 D.-K. / 254 Kaibel) – to nowe znaczenia semantyczne mneme, nieobecne w słownikach języka greckiego, podobnie jak kolejne: (4) „świadomość” (u Ezopa, Proverbium 111), (5) „wiedza” (u Anaksagorasa, B 21b D.-K.), (6) „myśl” (u Iona, Jacoby F 3b, 392, F fragment 1; u Demokryta, B 191 D.-K.), (7) „czas” (u Demokryta, B 191 D.-K.) i (8) „troska, dbałość” (u Teognisa, Elegiae I, 1114). Pojęciu mneme, niemal u progu jego rozwoju, zostają zatem nadane nieznane i nieodnotowane w czasach nowożytnych znaczenia, które w kolejnych okresach historii kultury greckiej znalazły szerokie zastosowanie zarówno w języku codziennym, jak również w literaturze i filozofii, zwłaszcza w myśli Platona i w pismach jego najwybitniejszego ucznia Arystotelesa.
The aim of the article is to trace, in chronological order, the occurrence and the semantic scope of the term mneme (μνήμη) in the preserved Greek literature of the Presocratic period (8th-5th century BC). The noun mneme is an example of the so-called nomina actionis for it designates the activity of „remembering,” i.e. it belongs to the psychological sphere, on the one hand; and „memory”, i.e. the ability or mental power itself by means of which one performs the act of remembering, on the other. Taking into account the preserved context, philological analysis includes 11 instances of using the word mneme in the texts of 10 different authors. The results show that the root *mnā- constituting the word mneme allows for a wide scope of the term – much wider than the contemporary Polish term “pamięć” (memory). The root reveals meanings not recorded by the complete Greek dictionaries, including the largest ones: Greek-English Lexicon (Liddell, Scott, Jones) and The Brill Dictionary of Ancient Greek (Montanari), as well as the lexicons of individual writers’ works. The meanings deciphered here can be classified in the following order: (1) intellectual “power or ability to remember” (Simonides, Eleg. 14) – such meaning of mneme appears for the first time in the history of the term; (2) “memory/recollection of somebody or something” (Hesiod, B 8 D.-K.; Theognis, Elegiae I, 798; Heraclitus, B 126a D.-K); (3) “admiration, respect, recognition, fame” (Hesiod, B 8 D.-K.; Bias, 10 [73a] Die Sieben Weisen, D.-K.; Epicharmus, B 6 D.-K. / 254 Kaibel) – these are the new semantic meanings of mneme, absent from Greek dictionaries, similarly to the subsequent meanings: (4) “awareness” (Aesop, Proverbium 111); (5) “knowledge” (Anaxagoras, B 21b D.-K.); (6) “thought” (Ion, Jacoby F 3b, 392, F fragment 1; Democritus, B 191 D.-K.); (7) “time” (Democritus, B 191 D.-K.) and (8) “care” (Theognis, Elegiae I, 1114). Thus already at the beginning of its development, the term of mneme was assigned meanings which have remained unknown and unrecognised in modern times. These meanings were widely used both in everyday language and in literature and philosophy of the subsequent periods of Greek culture, especially in Plato’s thought and in the writings of his most distinguished student, Aristotle.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 207-231
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mosella Decimusa Magnusa Auzoniusza jako hodoeporikon
Mosella by Decimus Magnus Ausonius as a Hodoeporicon
Autorzy:
Kołtunowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119703.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Auzoniusz
Mozela
iter/hodoeporikon
gatunek
literatura późnoantyczna
Ausonius
Mosella
genre
late ancient literature
Opis:
The presented article is a summary of the M.A. thesis entitled: Mosella by Decimus Magnus Ausonius as a hodoeporicon. The main assumption of the work is an attempt to establish the meaning of the term hodoeporicon/iter and to find its features in Ausonius’ Mosella. Difficulties in doing a research on this subject are caused by a scarce number of studies concerning this issue. In the article, the definition of hodoeporicon is based on three principal works written by J.C. Scaliger, J. Schnayder and R. Krzywy. A piece of literary work might be called hodoeporicon/ iter, if it is a sort of a report from a journey created in a form of a poem or a work of prose. It should give the names of the visited places, contain information about them, e.g. topography, hydrography, wildlife, a description of the inhabitants, their customs, religion and habits, and also architecture of the regions. Another elements of iter are the mythology and digressions placed by the author in order to display his education. The deeper analysis of some parts of the Mosella seems to demonstrate mainly the features of the iter presented above.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 119-132
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies