Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "anataz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Nanocząstki tlenku tytanu (IV). otrzymywanie, właściwości i zastosowanie
    Titanium dioxide (IV) nanoparticles. production, properties and application
    Autorzy:
    Kosmala, Karolina
    Szymańska, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034669.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    anataz
    fotokataliza
    nanotechnologia
    nanocząstki
    tlenek tytanu
    Opis:
    Tlenek tytanu od dawna był stosowany głównie w przemyśle budowlanym i farbiarskim. Rozdrobnienie jego cząstek do skali nano, dzięki czemu uzyskał nowe, zupełnie niespotykane właściwości znacznie rozszerzyło spektrum jego zastosowań. Oprócz zastosowań typowo przemysłowych (budownictwo, przemysł tekstylny, samochodowy), nanocząstki tlenku tytanu są wykorzystywane w medycynie, farmacji, jako dodatki do żywności czy środki wybielające w stomatologii. Ze względu na szerokie wykorzystanie, a przez to trwałą obecność w środowisku (w glebie, wodzie) rodzi się pytanie o jego oddziaływanie np. z roślinami. W przeciągu kilku ostatnich lat przeprowadzono badania nad wpływem nanocząstek tlenku tytanu na rośliny. Wyniki tych badań są sprzeczne, gdyż albo wykazują jego toksyczność, albo pozytywne działanie. W związku z tym konieczne są zakrojone na szeroką skalę badania, które pozwolą odpowiedzieć na pytanie czy obecność nanocząstek tlenku tytanu w środowisku nie stwarza niebezpieczeństwa dla organizmów żywych.
    Titanium dioxide has been used in the industry for a long time. In the form of nanoparticles this compound was found to exhibit a completely new and unique properties, which significantly extended the range of its possible applications. Apart from typical industrial applications (architecture, textiles, automotive), titanium dioxide nanoparticles are used in medicine, pharmacy, dentistry and as food ingredients. Due to its broad usage and thus stable presence in the environment, a question arise if titanium dioxide nanoparticles are safe for living organisms? In recent years several experiments were conducted to find whether titanium dioxide nanoparticles may exert any influence on plants. The results obtained are rather contradictory as they indicate occurrence of both toxic and promoting effects. Thus, a large-scale experiments are needed to resolve the question whether presence of the nanoparticles in the environment is safe or not for plants, animals and humans.
    Źródło:
    Kosmos; 2016, 65, 2; 235-245
    0023-4249
    Pojawia się w:
    Kosmos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Crystal Structure And Optical Properties Of TiO2 Thin Films Prepared By Reactive RF Magnetron Sputtering
    Charakterystyka cienkich warstw TiO2 otrzymanych metodą reaktywnego rozpylania magnetronowego RF
    Autorzy:
    Goto, S.
    Adachi, Y.
    Matsuda, K.
    Nose, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/352029.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    TiO2
    rutile
    anatase
    sputtering
    XRD
    rutyl
    anataz
    rozpylanie
    dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego
    Opis:
    In sputtering deposition process of TiO2, metal Ti or sintered TiO2 target is used as deposition source. In this study, we have compared the characteristic of target materials. When TiO2 target was used, stoichiometric TiO2 films was deposited under the Ar atmosphere containing 1.0% of oxygen. The highest sputtering rate under this atmosphere was 3.9nm/min at 3.4W/cm2. But, sintered TiO2 target is fragile and cannot endure higher density of input power than 3.4W/cm2. On the other hand, Ti target needs higher oxygen concentration (8%) in sputtering gas atmosphere for obtaining rutile/anatase. Even though Ti target can be input twice power density of 7.9W/cm2, the highest deposition rate for Ti target was 1.4/nm, which was ~35% of the highest rate for TiO2 target. Then we have study out the composite target consisting of Ti plate and TiO2 chips. Using the composite target, stoichiometric TiO2 films were prepared in the rate of 9.6nm/min at 6.8 W/cm2 under the atmosphere of Ar/2.5%O2. Furthermore, we have found that the TiO2 films obtained from the composite target consisted of about 100% anatase, whereas TiO2 films obtained from other target have rutile dominant structure. The optical band gap energy of the film is determined by using the Tauc plot. The calculated band gap energies for the films deposited by Ti target and composite target were 2.95 and 3.24eV, which are equivalent to that of rutile and anatase structure, respectively.
    W procesie nanoszenia TiO2 metodą rozpylania, jako tarczy używano metalicznego Ti lub spiekanego TiO2. W pracy dokonano porównania obu materiałów. W przypadku zastosowania jako tarczy TiO2 przy nanoszeniu w atmosferze Ar zawierającym 1,0% tlenu otrzymano stechiometryczną warstwę TiO2. Największa uzyskana szybkość rozpylania w tej atmosferze wyniosła 3,9 nm/min przy gęstości mocy wejściowej 3,4 W/cm2. Jednak spiekany TiO2 jest kruchy i nie wytrzymuje gęstości mocy wejściowej powyżej 3,4 W/cm2. Z drugiej strony, przy rozpylaniu z tarczy Ti konieczne jest zwiększone stężenie tlenu (8%) w atmosferze aby otrzymać fazę rutyl/anataz. Mimo że tarcza Ti wytrzymuje gęstość mocy dwa razy wyższą niż TiO2 (7,9 W/cm2), największa uzyskana szybkość rozpylania wynosiła 1,4 nm/min, co stanowi ~35% najwyższej szybkości uzyskanej dla tarczy TiO2. Zbadano także tarczę kompozytową składające się z płyty Ti oraz wiórów TiO2. W przypadku zastosowania tarczy kompozytowej, szybkość rozpylania wyniosła 9,6 nm/min przy mocy 6,8 W/cm2 w atmosferze Ar/2,5%O2. Dodatkowo, warstwy TiO2 otrzymane z tarczy kompozytowej zawierały około 100% anatazu, podczas gdy w przypadku warstw otrzymanych z pozostałych tarcz dominowała faza rutylu. Szerokość przerwy energetycznej wyznaczono na podstawie wykresu Tauca. Obliczone wartości przerwy energetycznej wynosiły 2,95 eV dla podłoża Ti i 3,24 eV dla podłoża kompozytowego, co odpowiada wartością przerw odpowiednio dla rutylu i anatazu.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 965-967
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fotokatalizatory hybrydowe z matrycą TiO2 aktywowaną ftalocyjaninami lantanowców
    Hybrid photocatalysts with a TiO2 matrix sensitized with lanthanide phthalocyanines
    Autorzy:
    Słota, R.
    Dyrda, G.
    Galbas, M.
    Mele, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/142009.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    ftalocyjaniny
    ditlenek tytanu (anataz)
    fotooksydacja
    fotokatalizator
    phthalocyanines
    titanium dioxide (anatase)
    photooxidation
    photocatalyst
    Opis:
    Przedstawiono wyniki badań aktywności nowego typu fotokatalizatorów hybrydowych z matrycą TiO2 (anataz) impregnowaną diftalocyjaninami lantanowców (LnPc2), w procesie fotoutleniania 4-nitrofenolu w fazie wodnej. Stwierdzono, że w obecności odpowiedniego sensybilizatora ftalocyjaninowego szybkość degradacji 4-NP może zwiększyć się nawet 4-krotnie w porównaniu z czystym anatazem. Najbardziej efektywne były układy zawierające kompleksy Gd i Ho.
    Research results on the activity of novel hybrid photocatalysts with a TiO2 (anatase) matrix impregnated with lanthanide diphthalocyanines (LnPc2) in photooxidation of 4-nitrophenol in the water phase have been reported. It was found that in presence of an appropriate phthalocyanine sensitizer the degradation rate of 4-NP might have increased even four-fold, as compared to bareanatase. Systems containing complexes of Gd and Ho were the most effective ones.
    Źródło:
    Chemik; 2014, 68, 4; 385-390
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of calcination temperature on photocatalytic activity of TiO2. Photodecomposition of mono- and polyazo dyes in water
    Autorzy:
    Mozia, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779014.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    fotokataliza
    dwutlenek tytanu
    TiO2
    anataz
    wielkość krystalitów
    barwnik azowy
    photocatalysis
    titanium dioxide
    anatase
    rutile
    crystallite size
    azo dye
    Opis:
    The presented studies have focused on the influence of TiO2 properties, such as crystalline phase, crystallite size and surface area, on the effectiveness of degradation of azo dyes in water under UV irradiation. Two monoazo dyes: Acid Red 18 (AR18, C20H11N2Na3O10S3) and Acid Yellow 36 (AY36, C18H14N3NaO3S), and one polyazo dye Direct Green 99 (DG99, C44H28N12Na4O14S4) were applied as model compounds. The photocatalysts were prepared from a crude titanium dioxide obtained directly from the production line (sulfate technology) at the Chemical Factory "Police" (Poland). The crude TiO2 was calcinated in air for 1-4h at the temperatures ranging from 600 to 800°C. The BET specific surface area of TiO2 decreased gradually with increasing the calcination temperature. The crude TiO2 exhibited specific surface area of 277 m2/g. In case of the catalysts heated at 600, 700 and 800°C the BET surface area amounted to 62.3-53.3, 33.4-26.8 and 8.9-8.3 m2/g, for the calcination time of 1-4h, respectively. The crystallite size of anatase increased with increasing heat treatment temperature and ranged from 19 to 53 nm, for the temperatures of 600-800°C, respectively. The catalysts annealed at 600 and 700°C contained primarily anatase phase (94-97%), whereas the photocatalysts heated at 800°C were composed mainly of rutile (97-99%). The highest effectiveness of azo dyes degradation was obtained in case of the photocatalyst calcinated for 1h at 700°C. The photocatalyst was composed mainly of anatase (97%) with crystallite size of 27 nm. The most effectively photodegraded was AR18, having the molecular weight of 640.4 g/mol. The most difficult to degrade was AY36 exhibiting the lowest molecular weight from all the dyes used (375.4 g/mol).
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2008, 10, 3; 42-49
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies