Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "an offense" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Changes in the model of penal liability of collective entities in the Polish legal system – a real breakthrough or a manifestation of opportunism?
    Autorzy:
    Błaszczyk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48899533.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    collective entities
    legal system
    penal liability
    prohibited act
    an offense
    Opis:
    The model of liability of collective entities for acts prohibited under penalty, introduced into the Polish legal system by the Act of 28 October 2002 (consolidated text, Journal of Laws of 2020, item 358, as amended), which entered into force on 28 November 2003, was criticized from the beginning. Time has shown that the scepticism of the representatives of the legal commentary regarding the solutions adopted at that time was fully justified. After nearly 20 years of this act being in force – systemically important yet playing a marginal role in practice – the time has come for radical changes in the model of penal liability of collective entities. The model of the so-called consequential liability of a collective entity, which depends on a preliminary ruling, i.e. on prior confirmation by a final judgment that an offense or a fiscal offense has been committed by a specific natural person, is replaced by direct liability. This was reflected in the changes introduced to the Act of 2002, which entered into force on 1 September 2022. An analysis of these changes will be used to assess the new model of criminal liability of collective entities for acts prohibited as offenses against the environment, in the normative and practical aspect.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2023, 100; 44-58
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepis art. 240 § 1 Kodeksu karnego a tajemnica obrończa, adwokacka, radcowska i tajemnica spowiedzi
    The provision of Article 240 § 1 of the Criminal Code and the secrecy of defense, lawyers, legal advisers and confession secrecy
    Autorzy:
    Burdziak, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171604.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
    Tematy:
    tajemnica obrończa
    tajemnica adwokacka
    tajemnica radcowska
    tajemnica spowiedzi
    zawiadomienie o przestępstwie
    defense secrecy
    lawyer secrecy
    legal counsel secrecy
    confession secrecy
    notification of an offense
    Opis:
    W pracy podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, w jakim stosunku względem siebie pozostają tajemnica obrończa/adwokacka/radcowska/spowiedzi i obowiązek zawiadomienia o przestępstwie, ściślej: w jakim stosunku względem siebie pozostają normy prawne wysłowione w art. 178 Kodeksu postępowania karnego (oraz innych przepisach) i w art. 240 § 1 Kodeksu karnego. Metodą badawczą wykorzystaną w pracy jest metoda dogmatycznoprawna. W wyniku przeprowadzonych rozważań ustalono, że: 1) obrońca / adwokat / radca prawny / duchowny, nie zawiadamiając niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw o fakcie popełnienia jednego z czynów zabronionych wymienionych w art. 240 § 1 k.k., nie przekracza żadnej prawnokarnej normy sankcjonowanej (zwłaszcza tej wymienionej w art. 240 § 1 k.k.), a to z uwagi na to, iż nie narusza reguł postępowania także wobec dobra prawnego w postaci prawidłowego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości; 2) przepisy art. 178 k.p.k., art. 6 ust. 1–3 ustawy – Prawo o adwokaturze, art. 3 ust. 3–5 ustawy o radcach prawnych, art. 86 § 1 k.p.k., art. 180 § 2 k.p.k. nie stanowią przepisów modyfikujących zakres zastosowania bądź normowania normy sankcjonowanej wysłowionej w art. 240 § 1 k.k. (tym bardziej zaś nie stanowią okoliczności uniemożliwiających przyjęcie bezprawności ludzkiego zachowania się, czyli kontratypów; niemożliwe jest również skorzystanie w ich kontekście z reguły lex specialis derogat legi generali). Potwierdzają one wyłącznie wysoką rangę i społeczną akceptację tajemnicy obrończej, adwokackiej, radcowskiej i tajemnicy spowiedzi.
    The study attempts to answer the question of what the relationship with each other is the secrecy of defense / lawyer / legal counsel / confession and the obligation to notify about the crime, and more precisely: in what relation to each other the legal norms set out in Article 178 of the Code of Criminal Procedure (and other provisions) and in Article 240 § 1 of the CC. The research method used in the work is the dogmatic and legal method. As a result of the considerations, it was found that: 1) a defender / advocate / legal counsel / clergyman, without immediately notifying the body appointed to prosecute crimes of the fact of committing one of the prohibited acts listed in Article 240 § 1 of the CC, does not exceed any sanctioned law norm (especially the one mentioned in Article 240 § 1 of the CC), due to the fact that it does not violate the rules of conduct also with regard to the legal interest in the form of the proper functioning of the judiciary; 2) the provisions of Article 178 of the Code of Criminal Procedure, Article 6 sec. 1-3 of the Act - Law on the Bar, Article 3 sec. 3-5 of the Act on Legal Advisers, Article 86 § 1 of the CCP, Article 180 § 2 of the CCP do not constitute provisions modifying the scope of application or standardization of the sanctioned norm set out in Article 240 § 1 of the CC (all the more so, they do not constitute circumstances that make it impossible to accept the unlawfulness of human behavior, i.e. counter-types; it is also impossible to use in their context the lex specialis derogat legi generali rule). They only confirm the high rank and social acceptance of the defense, lawyer, legal adviser secrets and confession secrets.
    Źródło:
    Prawo w Działaniu; 2022, 51; 63-78
    2084-1906
    2657-4691
    Pojawia się w:
    Prawo w Działaniu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penalizacja zjawisk stalkingu, cyberstalkingu i mowy nienawiści – próba oceny przyjętych rozwiązań prawnych na płaszczyźnie prawnokarnej
    Criminalization phenomena of stalking, cyberstalking and hate speech ‑ an attempt to assess the adopted legal solutions at the level of criminal law
    Autorzy:
    Gorazdowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956681.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    przestępczość
    stalking
    cyberstalking
    mowa nienawiści
    hejt
    nękanie
    ksenofobia
    kodeks karny
    czyn zabroniony
    odpowiedzialność karna
    penalizacja
    crime
    hate speech
    harassment
    xenophobia
    Penal Code
    an offense
    criminal liability
    penalization
    Opis:
    The article presents the problem of stalking and cyberstalking and offenses arising from hate speech and attempted evaluation of the acquired legislation criminalizing these phenomena. In the modern world stalking, cyberstalking, and hate speech are considered behaviors thaat constitute a serious violation of human rights including the right to liberty, privacy and dignity. Especially hate crime (hate crimes) are a serious problem for the development of society. Feeling of indulgence society can not tolerate behavior marked by tormented victims, their persecution on the Internet or the real world. We can not be indifferent to the promotion of racial, ethnic, religious hatred. General spread of intolerance towards other people undermines the idea of democracy, security and pluralism. Also, law enforcement agencies can not remain passive in relation to such offenses as violence and threat unlawfuly motivated by prejudice (art. 119 of the Penal Code), stalking (art. 190 a of the Penal Code), promotion of fascism and totalitarianism (art. 256 of the Penal Code), racism ( art. 257 of the Penal Code), insult of religious feelings (art. 196 of the Penal Code), defamation (art. 212 of the Penal Code) and insult (art. 216 of the Penal Code), although much depends on the attitudes of victims.
    Źródło:
    Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2017, 3; 121-149
    2543-6961
    Pojawia się w:
    Studia Administracji i Bezpieczeństwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    POJĘCIE DYSCYPLINY SŁUŻBOWEJ I PRZEWINIENIA DYSCYPLINARNEGO
    Autorzy:
    Antoni, Olak,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891476.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-21
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    accountability
    disciplinary offense
    an officer of a public responsibility
    Opis:
    Analyzing the statistics of disciplinary offenses have to say that the introduction of significant changes in the legislation has a very beneficial effect on the behavior of the police officers as well as the socio-economic situation in our country contributed to the reduction of behavioral and disciplinary offenses of which is the formation of a uniformed police. The legislature clearly, as well as first and foremost a very crude manner established rules of disciplinary responsibility of police officers. You should know, however, that there are few professions that are so widely extended to disciplinary action (including off-duty) and a code of professional ethics. The mere fact that the police is the formation of serving the society and above all also designed to protect the safety of people and to maintain public order and safety as well as it has for society prevent the onerous power to impose administrative measures, i believe that being a cop is a special honor for the officer, and society such a person should be the object of respect. However, at this point we have to say that our Polish society for various reasons, do not chump to officers too much respect, it is often the target of attacks hooligan and the butt of jokes. Police officers except that they are public officials who bear a special responsibility by virtue of their functions, they are mostly „ordinary people’’.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2014, 16; 305-326
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nałożenie mandatu przez organ państwa obcego na polską osobę fizyczną za wykroczenie polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2022 r., C-150/21
    Autorzy:
    Piotrowska, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062612.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    pojęcie orzeczenia
    sąd właściwy także w sprawach karnych
    kara o charakterze pieniężnym
    mandat za wykroczenie popełnione za granicą
    decyzja ramowa w sprawie stosowania zasady wzajemnego uznawania do kar o charakterze pieniężnym
    the concept of adjudication
    court also having jurisdiction in criminal cases
    punishment of a pecuniary
    nature mandate for an offense committed abroad
    framework decision on the application of the principle of mutual recognition to financial penalties
    Opis:
    Glosa dotyczy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-150/21, w którym Trybunał zajął się rozwiązaniem problemu dogmatyczno-prawnego opartego na analizie wykładni pojęcia „orzeczenia” w rozumieniu art. 1 lit. a) ppkt (ii) decyzji ramowej Rady 2005/214/WSiSW oraz pojęcia „sądu właściwego także w sprawach karnych”. Autorka podzieliła stanowisko Trybunału, który rozstrzygnął wątpliwości interpretacyjne Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi stwierdzając, że prawomocne orzeczenie nakładające karę pieniężną wydane przez organ innego państwa członkowskiego w stosunku do osoby fizycznej, która popełniła wykroczenie polegające na przekroczeniu dozwolonej prędkości w innym państwie członkowskim – należy uznać za orzeczenie od którego przysługuje odwołanie do „sądu właściwego także w sprawach karnych”.
    The gloss deals with the judgment of the Court of Justice of the European Union C-150/21, in which the Court addressed the solution of a dogmatic-legal problem based on an analysis of the interpretation of the concept of „judgment” within the meaning of Article 1(a)(ii) of Council Framework Decision 2005/214/JHA and the concept of „court having jurisdiction also in criminal matters”. The author shared the position of the Court, which resolved the interpretative doubts of the District Court for Lodz-Centre in Lodz, stating that a final decision imposing a fine issued by an authority of another Member State against an individual who committed a speeding offence in another Member State – should be considered a decision against which an appeal to a „court having jurisdiction also in criminal matters” is possible.
    Źródło:
    Veritas Iuris; 2023, 6, 2; 113-121
    2657-8190
    Pojawia się w:
    Veritas Iuris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies