Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "an appeal" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 czerwca 2020 r., sygn. I OSK 2233/19
Note to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 15 June 2020, Ref. I OSK 2233/19
Autorzy:
Gacek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143092.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
administrative decision
service of an administrative decision
period for filing an appeal
an application to reconsider the matter
a statement on waiving the right of appeal
Opis:
The judgment commented on here concerned the issue connected with the period for filing an appeal. The view was shared that the period for lodging an appeal begins on the day on which the administrative decision is served upon the party (com- municated orally to the party) and it is at this moment that the period commences, although the day on which an administrative decision is served is not counted when calculating this time limit. Therefore, on the very day on which an adminis- trative decision is served, the party may submit an appeal against it, an application to reconsider the matter or waive the right of appeal. An appeal, an application    to reconsider the matter or a statement on waiving the right of appeal are legally effective, because they are submitted during period for the filing an appeal. not content of Art. 57 (1) of The Code of Administrative Proceedings, which regulates the way of calculating the time limit in days. Given the content of this provision, it cannot be assumed that the period for lodging an appeal commences on the day following the one on which the administrative decision is served.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2022, 1 (37); 185-197
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w przedmiocie wytknięcia właściwemu sądowi oczywistej obrazy przepisów. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 2019 r. (II KO 56/19, OSNKW 2019, nr 10, poz. 58)
Proceedings with Respect to Reproach for a Flagrant Violation of the Law by a Competent Court: Commentary on the Decision of the Supreme Court of 28 August 2019 (II KO 56/19, OSNKW 2019, no. 10, item 58)
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095982.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
decision on an appeal
time limit
reproach for a flagrant violation of the law by a competent court
reproaching for a violation
an appeal
środek odwoławczy
cezura czasowa
wytknięcie właściwemu sądowi oczywistej obrazy przepisów
wytknięcie uchybienia
odwołanie
Opis:
W analizowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy wyraził pogląd, iż odwołanie od postanowienia wytykającego właściwemu sądowi stwierdzoną przy rozpoznawaniu sprawy karnej oczywistą obrazę przepisów (art. 40 § 2a i 2b ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych) podlega rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy w Izbie Karnej przy zastosowaniu regulacji prawnych Kodeksu postępowania karnego o zażaleniu. Rozpoczęcie procedury określonej w art. 40 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych objęte jest cezurą czasową, wyznaczoną datą orzekania w przedmiocie środka odwoławczego, a jej zakończenie powinno nastąpić niezwłocznie po wpłynięciu wyjaśnień lub upływie terminu do ich złożenia przez wydanie postanowienia w przedmiocie wytknięcia uchybienia. Sąd odwoławczy wydaje orzeczenie zarówno wtedy, gdy dochodzi do wytknięcia uchybienia, jak i wówczas, gdy z tego rezygnuje. W glosie zaaprobowano powyższe tezy, rozwijając argumentację na ich poparcie. Skrytykowano natomiast pogląd przeciwny, opierający się na twierdzeniu, że zainicjowanie procedury wytknięcia uchybienia dopuszczalne jest także po wydaniu orzeczenia kończącego sprawę. Dokonując systemowej analizy problematyki wytyku jurysdykcyjnego, zgłoszono postulat ujednolicenia art. 97 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym z art. 40 § 2a ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych i wprowadzenia – w ramach instancji poziomej – odwołania od orzeczenia Sądu Najwyższego.
In the commented judgement, the Supreme Court stated that an appeal against a decision reproaching a competent court for flagrant violation of the law while hearing a criminal case (Article 40 § 2a and 2b of the Law on the common court system) is heard by the Supreme Court in the Criminal Chamber in accordance with the provisions of the Code of Criminal Procedure on appeals. Commencement of the procedure laid down in Article 40 § 1 of the Law on the Common Court System is subject to the time limit set on the date of rendering a decision on an appeal, and its termination should take place immediately after the receipt of explanations or the expiry of the deadline for submitting them, in either case by issuing a decision on reproaching for a violation. The appellate court should issue its decision both when it finds the violation took place and when it resigns to do so. This commentary approves such an attitude, developing arguments to support it. On the other hand, the opposite view was criticized, based on the claim that initiation of the procedure for reproach for violation is also admissible after the final ruling has been issued. Having analysed the issue of reproach for violation of the law from the systemic point of view, the author postulates to unify Article 97 § 1 of the Act on the Supreme Court with Article 40 § 2a of the Law on the Common Court System and to introduce an appeal against a ruling of the Supreme Court heard within so called horizontal instance.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 643-654
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie odwoławcze w procesie karnym na gruncie nowelizacji z dnia 19 lipca 2019 r. – zagadnienia wybrane
Appeal proceedings in criminal cases on the basis of the amendment of 19 July 2019 – selected issues
Autorzy:
Łukowiak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368764.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie odwoławcze
podstawy odwoławcze
zażalenie na uzasadnienie
reguły ne peius
proces karny
appeal proceedings
grounds for an appeal
interlocutory appeal against a statement of reasons
ne peius rules
criminal proceedings
Opis:
19 lipca 2019 r. uchwalono nowelizację Kodeksu postępowania karnego, która w znaczący sposób przebudowała dotychczasowy kształt postępowania odwoławczego w sprawach karnych. Celem tej pracy jest analiza niektórych z wprowadzonych tą nowelizacją zmian. Szczegółowe rozważania dotyczą modyfikacji w zakresie zarzutów możliwych do podniesienia w treści środka odwoławczego, problematyki zaskarżania uzasadnień, a także zmian w zakresie podstaw oddalenia wniosku dowodowego oraz redukcji części reguł ne peius.
On 19 July 2019, an amendment to the Polish Code of Criminal Procedure was passed, which significantly changed the current form of appeal proceedings in criminal cases. The aim of this work is to analyse some of the changes introduced by this amendment. The detailed considerations relate to changes of the objections that can be raised in the content of the appeal measure, the issue of appealing against a statement of reasons, as well as changes in the grounds for dismissal of an evidentiary motion and the reduction of part of the ne peius rules.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 439-459
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2017 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359711.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
abolicja
postanowienie
postępowanie dyscyplinarne
radca prawny
Sąd Najwyższy
skarga na wyrok sądu odwoławczego
uchwała
ułaskawienie
właściwość sądu
zagadnienie prawne
zażalenie
abolition
ruling
disciplinary proceedings
attorney-at-law
Supreme Court
complaint about an appeal court’s judgment
resolution
pardon
court competence
prejudicial issue
complaint
Opis:
The article presents resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber adopted as a result of deciding prejudicial issues requiring fundamental interpretation of statutes, raising doubts concerning the interpretation of the provisions which are grounds for a judgment issued or which raised discrepancies in their interpretation. These concern: admissibility of a complaint about a court’s ruling on lack of competence (Article 35 § 3 CPC); the requirements for appeal courts for asking the Supreme Court prejudicial questions concerning issues that need fundamental interpretation of a statute (Article 441 § 1 CPC); the scope of the power of pardon (Article 139 Constitution of the Republic of Poland and Article 560 CPC) and the scope of application of the Criminal Procedure Code in disciplinary proceedings against attorneys-at-law (Article 741 para. 1 Act on attorneys-at-law). Assessing the opinions expressed in those judgments, the author reviews statements made on those issues in the legal doctrine and judicature and adds his own thoughts to the quoted arguments.
Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjęte w wyniku przedstawienia do rozstrzygnięcia zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy, budzących wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia lub które wywołały rozbieżności w ich wykładni. Dotyczyły one: dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu stwierdzające niewłaściwość (art. 35 § 3 k.p.k.); przesłanek występowania do Sądu Najwyższego przez sądy odwoławcze o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.); zakresu prawa łaski (art. 139 Konstytucji RP i 560 k.p.k.) i zakresu stosowania kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych (art. 741 pkt 1 ustawy o radcach prawnych). Autor, oceniając wyrażone w tych orzeczeniach poglądy, dokonał przeglądu wypowiedzi na te tematy w doktrynie i judykaturze, a przytoczoną argumentację wzbogacił własnymi przemyśleniami.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 78-96
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kwestii legalnej definicji granic karnoprocesowego środka odwoławczego
The question of a legal definition of the limits of an appellate measure in criminal proceedings
Autorzy:
Sychta, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693606.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
appellate measure
limit
elements
scope of appellate control
list of controlled elements of an appeal
review of a decision
control beyond the limits of on appellate measure
legal definition
karnoprocesowy środek odwoławczy
granica
elementy
zakres zaskarżenia
kierunek środka odwoławczego
lista kontrolowanych elementów skargi odwoławczej
kontrola orzeczenia w systemie apelacyjno-kasacyjnym
kontrola poza granicami skargi
definicja legalna
Opis:
The limits of an appellate measure constitute a fundamental factor influencing the examination of a matter in models with a reduced scope of appellate control. The quantity and type of its constituents are interpreted in a highly diverse manner. Article 433 § 2 of the Code of Criminal Procedure (k.p.k.) appears to be a solution to the question of ambiguity of the said disputable notion. The elements contained therein that are subject to obligatory control in the appellate instance are treated as a definition of the limits of an appellate measure. As per Article 433 § 2 of k.p.k., the controlled elements comprise accusations and appellate motions, but the enumeration lacks an unquestionable constituent of the limits, which is the scope of appeal. A list of controlled elements is only a fragmentary list of designations of the limits of an appellate measures. Article 433 § 2 of k.p.k. does not eliminate the question of ambiguity of the disputable notion.  Likewise, the list of controlled elements does not include expressions typical for a legal definition. The legal provisions that have been in effect since 1 July 2015 do not include the disputable notion. It has been replaced by a criterion indicating the questioned extract of the judgment and default of the governing body.
W modelach o zawężonym zakresie kontroli odwoławczej podstawowy czynnik wpływający na zakres rozpoznania sprawy stanowią granice środka odwoławczego. Ilość i rodzaj tworzących je elementów postrzegane są w sposób bardzo zróżnicowany. Rozwiązaniem kwestii wieloznaczności spornego pojęcia wydaje się art. 433 § 2 k.p.k. Zawartą w nim listę elementów podlegających obligatoryjnej kontroli w instancji odwoławczej traktuje się bowiem jako definicję granic środka odwoławczego zawierającą wyliczenie desygnatów tej nazwy. Zgodnie z treścią art. 433 § 2 k.p.k. elementami kontrolowanymi są jedynie zarzuty i wnioski odwoławcze, w wyliczeniu zabrakło natomiast niekwestionowanego składnika granic, jakim jest zakres zaskarżenia. Desygnaty elementów kontrolowanych nie tworzą więc pełnego zakresu nazwy definiowanej. Tym samym lista elementów kontrolowanych nie eliminuje wieloznaczności spornego pojęcia. Wyliczenie elementów kontrolowanych w instancji odwoławczej nie zawiera również zwrotów typowych dla definicji legalnej. W przepisach obowiązujących od 1 lipca 2015 r. zrezygnowano z posługiwania się spornym pojęciem, zastępując je kryterium wskazującym na kwestionowany fragment orzeczenia i uchybienia popełnione przez decydenta.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 4; 161-172
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena uszczerbku doznanego wskutek przekroczenia granic umownego zezwolenia na reklamowe wykorzystanie wizerunku
Assessment of the damage suffered as a result of an infringement of the agreed scope of the use of an image in advertising purposes
Autorzy:
Grzeszak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693614.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Judgment of the Warsaw Court of Appeal of 27 July 2014
VI ACa1657/13
image
right to an image
right to an economic use of an image
use of an image for advertising purposes
unjust enrichment
damage
compensation
infringement of a right to an image
wyrok SA w Warszawie z 27.07.2014
sprawa Gortata
wizerunek
prawo do wizerunku
prawo do gospodarczego wykorzystania wizerunku
reklamowe wykorzystanie wizerunku
bezpodstawne wzbogacenie
wydanie uzyskanych korzyści
zubożenie uprawnionego
Opis:
This article presents the evolution of the Polish case law concerning protection of an image in the event of a breach of contract regarding the time and place of the use of an image. So far, courts in Poland have only awarded compensation for the personal injury. Recently, the Warsaw Court of Appeal (29.07.2014, VI ACa 1657/13) awarded damages in the amount corresponding to remuneration owed for an unconsented use (lucrum cessans) of an image. The most important statement of the Court concerns the qualification of this payable sum being due for an enrichment at the expense of the depleted. This means that the Court recognised a possibility of unjust enrichment at the expense of a person entitled to the right of an image being a subject of a personal right. The article deals with consequences of this recent judgment for the perception ofthis right as a personal right with economic value, but not as a property right. It is suggested that the right to use an image in advertising should be treated as a publicity right (property right).
Artykuł omawia skutki reklamowego wykorzystania wizerunku poza granicami umownego zezwolenia. Na tle wcześniejszego orzecznictwa przedstawiony został przełomowy wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 29 lipca 2014 r. (VI ACa 1657/13) i jego skutki dla ochrony dóbr osobistych w Polsce. Po raz pierwszy w Polsce sąd zasądził wynagrodzenie za bezprawne wykorzystanie zamiast zwykle zasądzanego zadośćuczynienia. Sąd Apelacyjny nazwał to wynagrodzenie korzyściami (zaoszczędzonym wynagrodzeniem) uzyskanymi kosztem zubożonego. Autorka zwraca uwagę, że hipotetyczne wynagrodzenie, obliczone jako lucrum cessans, różnić się może od wysokości wynagrodzenia odpowiadającego rynkowej wartości korzystania z danego wizerunku. Przyznawanie takiego wynagrodzenia jako wydania uzyskanych korzyści będzie możliwe tylko w odniesieniu do naruszeń niektórych dóbr osobistych. Autorka omawia ponadto skutki wykorzystania w reklamie innych niż umówiono wizerunków kontrahenta, w powiązaniu z dwoma rozumieniami wizerunku (w art. 23 k.c. i art. 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 47-60
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane pojęcia z etyki społecznej służące budowaniu wspólnoty
Selected concepts of Social Ethics to Developing the community
Autorzy:
Kaczor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626539.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
selected concepts of Social Ethics
developing the community
a comprehensive human development
a reference to a community with others
the specific axioms of a spiritual, mental or physical nature
an appeal to the public
directly to the community
the mutual relations
others on the way - from individual to community
specific human readiness
its declared value
the specific fields of epistemic values
wybrane pojęcia z etyki społeczne
budowanie wspólnoty
wszechstronny rozwój człowieka
odniesienie do wspólnoty z innymi
określone aksjomaty natury duchowej, psychicznej lub fizycznej
odwołania do ogółu
jedne wprost do społeczności
we wzajemnych relacjach
inne na drodze – od jednostki do społeczności
określona gotowość człowieka
uznana przez niego wartość
Opis:
Concepts of social ethics enable a comprehensive human development in that it is a reference to a community with others. They are also building a community in a way that indicates the specific axioms of a spiritual, mental or physical nature, which call for an appeal to the public. Some relate directly to the community that remains in the mutual relations, as they form in society. In turn others realize on the way - from individual to community, it means that they require specific human readiness to realize its declared value. Some concepts related to social ethics form the specific fields of epistemic values, characterized by an semantic reevaluation, variable conceptualization and axiologization.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 2; 132-144
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeciw od wyroku nakazowego a zakres obowiązywania zakazu reformationis in peius
Autorzy:
Łukowiak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788155.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
objection to an injunction verdict
injunction verdict
injunction verdict proceedings
simplified procedure
special procedure
measures of appeal
prohibition of reformatio in peius
settlements
consensus agreement
criminal proceedings
sprzeciw od wyroku nakazowego
wyrok nakazowy
postępowanie nakazowe
postępowanie uproszczone
postępowanie szczególne
środki zaskarżenia
zakaz reformationis in peius
porozumienia procesowe
konsensualizm
proces karny
Opis:
W doktrynie prawa karnego procesowego od przeszło 30 lat toczy się dyskusja na temat zakresu obowiązywania zakazu reformationis in peius w postępowaniu zainicjowanym wniesieniem sprzeciwu od wyroku nakazowego. Sprowadza się ona nie tylko do kwestii interpretacji przepisów wyrażających stosunek ustawodawcy do tego zagadnienia, ale dotyka również oceny zgodności poszczególnych uregulowań ustawowych z normami wyższego rzędu. Dyskusja ta odnosi się także do obszaru celowości uregulowania tej problematyki w taki czy inny sposób, wiążąc się z wyrażaniem przez poszczególnych przedstawicieli piśmiennictwa przeróżnych wniosków de lege ferenda. W niniejszej pracy zajęto się obecnym stanem nauki i orzecznictwa w odniesieniu do omawianego zagadnienia, a także zaprezentowano w tym względzie własne stanowisko.
For over 30 years there has been a discussion in criminal proceedings doctrine about the scope of the prohibition on reformatio in peius in proceedings pending as a result of bringing an objection to an injunction verdict. It boils down not only to the interpretation of regulations expressing the attitude of the legislator on this issue, but also affects the assessment of the compliance of individual regulations with constitutional and convention norms, or whether it refers to the purposefulness of regulating this issue in one way or another, entailing the expression by individual authors of various applications de lege ferenda. In this work, the author deals with the current state of science and jurisprudence in relation to this problem, and also presents his own position in this regard.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2020, 1(221); 143-162
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawy incydentalne w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa
Incidental causes in the marriage nullity process
Autorzy:
Kiwior, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151043.pdf
Data publikacji:
2022-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pojęcie sprawy incydentalnej
stwierdzenie nieważności małżeństwa
pro- cedura w sprawie incydentalnej
odrzucenie wniosku in limine
orzeczenie incydentalne
odwołanie lub zmiana orzeczenia incydentalnego
zaskarżenie orzeczenia incydentalnego
definition of the incidental cause
declaration of the nullity of marriage
procedure in an incidental cause
rejection in limine
incidental decision
revoking or changing the incidental decision
appeal against the incidental decision
Opis:
Przeprowadzone badanie dotyczące zagadnienia spraw incydentalnych w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa, uregulowane w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku oraz w instrukcji procesowej Dignitas connubii z 2005 roku, pokazuje, że jest to problematyka złożona i trudna. Odnosi się to do pojęcia sprawy incydentalnej (określenie ustawodawcy i doktryny); sposobu rozpatrywania i rozstrzygania kwestii incydentalnych, jakie pojawiają się w trakcie sprawy głównej; roli spraw incydentalnych w poszukiwaniu prawdy i w ochronie sprawiedliwości w konkretnej sprawie dotyczącej nieważności małżeństwa; sposobu podchodzenia do spraw incydentalnych ze strony sędziego i stron procesowych. Przepisy regulujące zagadnienie spraw incydentalnych w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa zmierzają do tego, aby zapewnić szybkie rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy głównej, ograniczyć niewłaściwe opóźnienia procesu przez strony procesowe, zagwarantować stronom prawo do obrony. Słuszne wyważenie tych dwóch kierunków nie jest jednak łatwe.
Abstract: The research carried out on the issue of incidental causes in the marriage nullity process, regulated in the Code of Canon Law (1983) and the procedural instruction Dignitas connubii (2005), shows that it is a complex and difficult issue. This refers to the concept of an incidental cause (the definition of the legislator and in the doctrine); the way of examining and dealing with incidental causes that arise in the course of the principal case; the role of incidental causes in seeking truth and the safeguarding of justice in a specific case concerning the nullity of marriage; the way the judge and litigants handle incidental causes. The provisions regulating the issue of incidental causes in the declaration of the nullity of marriage aim to ensure quick examination and resolution of the principal case, reducing delays in the trial caused by the litigants, and safeguarding the right to defence of the parties. Appropriate balancing of these two directions is not an easy task.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2022, 33, 2; 91-114
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies