Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "allomorphy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Allein auf weiter Flur? Die indogermanische Pronominalflexion im typologischen Vergleich
Autorzy:
Brosch, Cyril
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634456.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
typology, Indo-European, pronominal inflection, allomorphy
Opis:
The article gives an outline of the inflectional peculiarities of Proto-Indo-European and its daughter languages, comparing it with unrelated languages, which show hardly any parallels to its pronominal inflection. The latter, constituting a functionally unmotivated divergence from the nominal paradigms, is presented as a probably recent development, which on the other side later leads to a levelling of nominal and pronominal endings in many Indo-European languages, although in some of them inflectional differences may persist until the present day. It is argued that the fusional morphosyntax of Indo- European faciliates linguistic changes of that kind.
Źródło:
Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis; 2013, 130, 2
2083-4624
Pojawia się w:
Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards phrasal attachment of European Portuguese proclitics. A corpus-based inquiry into diachronic phonology-syntax interface
Autorzy:
Nkollo, Mikołaj
Malczewska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567976.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
European Portuguese
allomorphy
interpolation
clitics
negation
corpus
portugalski europejski
allomorfia
interpolacja
zaimki atoniczne
negacja
korpus
Opis:
.
Ku nieafiksalnym związkom proklityka-czasownik w europejskiej odmianie języka portugalskiego. Badanie korpusowe nad zmianą w składni wywołaną czynnikami fonologicznymiArtykuł przybliża powody, dla których portugalskie (europejskie) zaimki atoniczne w pozycji prewerbalnej, dawniej stanowiące część innych wyrażeń, stały się wyrażeniami prozodycznie wprawdzie niesamodzielnymi, lecz składniowo samodzielnymi. Materiał empiryczny pochodzi z utworzonego przez autorów korpusu, opartego na tekstach z XVII, XVIII i XIX wieku, wydobytych z portugalskiej Narodowej Biblioteki Cyfrowej. Ważną rolę w ewolucji klityk odegrał model linearny zwany ‘interpolacją’, czyli brak styczności między przedczasownikową klityką a formą czasownika. Elementem, który jako jedyny mógł je rozdzielić w analizowanym czasie był wykładnik negacji não ‘nie’. Jego lokalizacja po zaimku eliminowała możliwość zmian alomorficznych, jakim ulegały w zwykłej proklizie zaimki 3 os. dopełnienia bliższego. To te właśnie zaimki były najczęściej oddzielone od formy czasownikowej przez não. Zmiana wyeliminowała bardzo trudne w przetwarzaniu mowy sekwencje sylab powstałych wskutek sąsiedztwa não-zaimek 3 os. (stąd popularność sekwencji o odwrotnym szyku: zaimek-não). Ponadto dowiedzione zostało istnienie tzw. samoistnej (nie wymuszonej) interpolacji. Analiza materiału językowego wskazuje, że była ona możliwa w kontekstach pozostawiających użytkownikom swobodę wyboru lokalizacji zaimka (przed bądź po czasowniku), a w których w obecnym portugalskim europejskim obowiązkowa stała się pozycja poczasownikowa.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2019, 16
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies