Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "alergia kontaktowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Izotiazolinony jako przyczyna epidemii alergii kontaktowej XX i XXI wieku
Isothiazolinones as causal factors of contact allergy epidemics in the 20th and 21st centuries
Autorzy:
Chomiczewska-Skóra, Dorota
Kręcisz, Beata
Kieć-Świerczyńska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166223.pdf
Data publikacji:
2014-11-17
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
izotiazolinony
chlorometyloizotiazolinon
metyloizotiazolinon
alergia kontaktowa
epidemia
isothiazolinones
chloromethylisothiazolinone
methylisothiazolinone
contact allergy
epidemic
Opis:
Chlorometyloizotiazolinon (chloromethylisothiazolinone – MCI) i metyloizotiazolinon (methylisothiazolinone – MI) od końca lat 70. XX w. do 2014 r. stanowiły konserwanty powszechnie stosowane w kosmetykach, artykułach chemii gospodarczej i produktach przemysłowych. Pierwsze przypadki alergii kontaktowej na mieszaninę MCI/MI odnotowano w latach 1980–1982 w Szwecji, a następnie w wielu ośrodkach europejskich obserwowano istotny wzrost częstości uczuleń na te związki. Został on zahamowany dzięki wprowadzeniu w Europie i niektórych krajach pozaeuropejskich regulacji prawnych dotyczących dopuszczalnego stężenia MCI i MI w produktach konsumenckich i przemysłowych. Zezwolenie od 2000 r. na stosowanie bez limitu samego MI w produktach przemysłowych i od 2005 w kosmetykach w stężeniu do 100 ppm spowodowało w ostatnich latach znaczący wzrost liczby uczulonych na ten związek. Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry związane z MI występuje zarówno u dorosłych, jak i dzieci, charakteryzuje się często ciężkim przebiegiem, a do wywołania objawów nierzadko dochodzi na drodze powietrznopochodnej. Do najistotniejszych źródeł uczulenia na MI należą kosmetyki i farby. W odpowiedzi na narastający problem epidemii alergii kontaktowej na izotiazolinony opracowano rekomendacje sugerujące zakaz stosowania MI w kosmetykach typu „leave-on” oraz uznanie za dopuszczalne stężenia 15 ppm w produktach kosmetycznych „rinse-off”. Zalecenia te prawdopodobnie zostaną wprowadzone w życie w 2014 r. Med. Pr. 2014;65(4):543–554
Chloromethylisothiazolinone (MCI) and methylisothiazolinone (MI) have been widely used as preservatives in cosmetics, household products and industrial products since the late 1970s. First cases of contact allergy to the MCI/MI combination were noted in 1980–1982 in Sweden. Then, a significant increase in the frequency of sensitization to these compounds was observed in many European centers. The increase has been stopped by the introduction of legislation on their maximum concentrations in consumer and industrial products in Europe and in some non-European countries. But approval of the use of MI alone without limits in industrial products (from 2000) and at a maximum concentration of 100 ppm in cosmetics (from 2005) resulted in an unprecedented increase in the number of individuals sensitized to this compound. Allergic contact dermatitis due to MI occurs in both adults and children. It is often manifested by severe symptoms, which may be also induced by airborne exposure. The most important sources of sensitization include cosmetic products and paints. To counteract the increasing problem of contact allergy epidemic to MI, the recommendations have been developed, suggesting the ban on the use of MI in “leave-on” cosmetics and maximum concentration of 15 ppm in “rinse-off” products. These recommendations are likely to be implemented in 2014. Med Pr 2014;65(4):543–554
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 4; 543-554
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alergia na izotiazolinony w ostatnich latach
Allergy to isothiazolinones in recent years
Autorzy:
Kieć-Świerczyńska, Marta
Nowakowska-Świrta, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085643.pdf
Data publikacji:
2020-09-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
izotiazolinony
metyloizotiazolinon
alergia kontaktowa
zatrudnienie
testy płatkowe
testy punktowe
isothiazolinones
methylisothiazolinone
contact allergy
occupation
patch tests
prick tests
Opis:
WstępIzotiazolinony to środki konserwujące, które wchodzą w skład kosmetyków, artykułów chemii gospodarczej oraz wielu produktów przemysłowych. Początkowo stosowano mieszaninę metylochloroizotiazolinonu i metyloizotiazolinonu (MCI/MI – Kathon CG), a następnie – od początków XXI w. – wyłącznie metyloizotiazolinon (MI). Ze względu na znaczący wzrost liczby kontaktowego zapalenia skóry spowodowanego alergią na ten związek wycofano go z kosmetyków pozostawianych na skórze (leave-on) oraz zmniejszono stężenie w kosmetykach zmywalnych (rinse-off). Celem pracy była analiza częstości występowania alergii kontaktowej na izotiazolinony u pacjentów Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi, nasilenia wyników testów płatkowych, nadwrażliwości w zależności od stanowisk pracy oraz ocena udziału alergii natychmiastowej w powstawaniu uczulenia.Materiał i metodyU 1137 chorych (832 kobiet i 305 mężczyzn) z podejrzeniem kontaktowego zapalenia skóry, diagnozowanych w latach 2014–2018, przeprowadzono serię testów płatkowych, zawierających m.in. metylochlorotiazolinon/metyloizotiazolinon (0,01%) oraz metyloizotiazolinon (0,2%) (Chemotechnique Diagnostics, Szwecja). U 29 chorych uczulonych kontaktowo na izotiazolinony wykonano punktowe testy skórne z metyloizotiazolinonem (0,001%, 0,01%, 0,1%, 1%) (Sigma-Aldrich, Niemcy).WynikiWśród 1137 badanych alergię na izotiazolinony potwierdzono u 95 (8,3%) chorych: 71 (8,5%) kobiet i 24 (7,9%) mężczyzn. Uzyskano 150 dodatnich wyników testów płatkowych z izotiazolinonami (13,2%). Liczba dodatnich wyników tylko z metyloizotiazolinonem była wyższa (7,8%) niż z metyloizotiazolinonem pochodzącym z Kathonu CG (5,4%). U osób uczulonych tylko na metyloizotiazolinon silnie dodatnie wyniki testów płatkowych (+++) dotyczyły aż 60,7% badanych. W grupie kobiet przeważały pracownice biurowe (42,3%) i personel medyczny (18,3%), w grupie mężczyzn – zatrudnieni na stanowiskach ślusarzy, tokarzy, mechaników i podobnych (45,8%) oraz pracownicy budowlani (25,0%). Testy punktowe z metyloizotiazolinonem były ujemne, pozytywizowały się po 3–5 godz.WnioskiIzotiazolinony, zwłaszcza metyloizotiazolinon, są istotnymi czynnikami przyczynowymi uczulenia kontaktowego, w tym o pochodzeniu zawodowym. Mają silne właściwości alergizujące, w testach płatkowych dają często bardzo nasilone odczyny zapalne. Zagadnienie udziału alergii natychmiastowej w patogenezie uczulenia na izotiazolinony wymaga dalszych badań.
BackgroundIsothiazolinones are preservatives which are present in cosmetics, household chemicals and many other industrial products. Initially, a mixture of methylchloroisothiazolinone and methylisothiazolinone (MCI/MI – Kathon CG) was used, and then, from the beginning of the 21st century, only methylisothiazolinone. Due to a significant increase in the number of contact dermatitis caused by allergy to this compound, it was withdrawn from leave-on cosmetics, and its concentration in rinse-off cosmetics was reduced. The aim of the study was to analyze the incidence of contact allergy to isothiazolinones among patients in the Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, the intensification of patch test results and hypersensitivity depending on the occupation, and to assess the contribution of immediate allergy to the occurrence of that hypersensitivity.Material and MethodsIn a group of 1137 patients (832 females and 305 males) with suspected contact dermatitis, diagnosed in 2014–2018, patch tests series including methylchloroisothiazolinone/methylisothiazolinone (0.01%) and methylisothiazolinone (0.2%), produced by Chemotechnique Diagnostics, Sweden, were performed. In a group of 29 individuals with contact allergy to isothiazolinones, prick tests with methylisothiazolinone (0.001%, 0.01%, 0.1%, 1%) (Sigma-Aldrich, Germany) were conducted.ResultsOf the 1137 subjects, 95 (8.3%) were allergic to isothiazolinones, slightly more often females – 71 (8.5%) than males – 24 (7.9%). In total, 150 positive patch tests with isothiazolinones (13.2%) were obtained. The number of positive results with methylisothiazolinone alone (7.8%) was higher than the number with methylisothiazolinone from Kathon CG (5.4%). Among the subjects sensitized to methylisothiazolinone alone strongly positive patch tests (+++) concerned 60.7%. In the female group, office workers (42.3%) and medical staff (18.3%) predominated, and in the male group – locksmiths, turners, mechanics and similar ones (45.8%), and construction workers (25.0%). Prick tests with methylisothiazolinone were negative, and they became positive after 3–5 h.ConclusionsIsothiazolinones, particularly methylisothiazolinone, are significant causal factors of contact allergy, including that of occupational origin. They have strongly allergenic properties, and in patch tests they often give very severe inflammatory reactions. The issue of the role of immediate allergy in the pathogenesis of isothiazolinones sensitization requires further research.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 5; 603-611
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concomitant sensitization to glutaraldehyde and methacrylic monomers among dentists and their patients
Współistniejące uczulenie na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe u stomatologów i ich pacjentów
Autorzy:
Lyapina, Maya G.
Dencheva, Maria
Krasteva-Panova, Assya
Tzekova-Yaneva, Mariana
Deliverska, Mariela
Kisselova-Yaneva, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164298.pdf
Data publikacji:
2016-05-31
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
stomatolodzy
aldehyd glutarowy
współistniejąca alergia kontaktowa
monomery metakrylanowe
studenci stomatologii
uczniowie technikum dentystycznego
dental professionals
glutaraldehyde
concomitant contact sensitization
methacrylic monomers
students of dental medicine
students of dental technician school
Opis:
Background A multitude of methacrylic monomers is used in dentistry. Glutaraldehyde (G) is used in dental practice and consumer products as a broad-spectrum antimicrobial agent. The purpose of our study is to evaluate the frequency and the risk of concomitant sensitization to some methacrylic monomers (methyl methacrylate (MMA), triethyleneglycol dimethacrylate (TEGDMA), ethyleneglycol dimethacrylate (EGDMA), 2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3-methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane (Bis-GMA), 2-hydroxy-ethyl methacrylate (2-HEMA) and tetrahydrofurfuryl methacrylate (THFMA)) and glutaraldehyde in students of dentistry, students from the dental technician school, dental professionals and dental patients. Material and Methods A total of 262 participants were included in the study: students of dentistry, students from the dental technician school, dental professionals, and dental patients as a control group. All were patch-tested with methacrylic monomers and glutaraldehyde. The results were subject to the statistical analysis (p < 0.05). Results Among the group of dental students, the highest frequency of concomitant sensitization was to TEGDMA and G (15.5%). In the group of patients the highest frequency of concomitant sensitization was to EGDMA and G (16.4%). The frequency of concomitant sensitization among dental professionals was much lower, with the highest rate to TEGDMA and G (7.7%), too. We consider the students from the dental technician school, where the exposure to glutaraldehyde is less likely, to be the group at a lesser risk of concomitant sensitization. Conclusions Dental students and dental patients could be outlined as groups at the risk of concomitant sensitization to glutaraldehyde and methacrylic monomers. For dental professionals, we assumed an increased risk for concomitant sensitization to TEGDMA and aldehydes that are commonly used in dentistry. We consider the students from the dental technician school to be the group at a lesser risk of concomitant sensitization to glutaraldehyde and methacrylic monomers. Med Pr 2016;67(3):311–320
Wstęp W stomatologii stosuje się wiele monomerów metakrylanowych, a także aldehyd glutarowy (G), który wchodzi w skład powszechnie dostępnych wyrobów jako środek przeciwbakteryjny. Celem badania była ocena częstości i ryzyka współistniejącego uczulenia u studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego, lekarzy stomatologów i pacjentów gabinetów dentystycznych na aldehyd glutarowy i niektóre monomery metakrylanowe (metakrylan metylu (methyl methacrylate – MMA), dimetakrylan glikolu trietylenowego (triethyleneglycol dimethacrylate – TEGDMA), dimetakrylan glikolu etylenowego (ethyleneglycol dimethacrylate – EGDMA), 2,2-bis[4-(2-hydroksy-3-metakryloksypropoksy)fenylo]propan (2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3- methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane – Bis-GMA), metakrylan 2-hydroksy-etylu (2-hydroxy-ethyl methacrylate – 2-HEMA) i metakrylan tetrahydrofurfurylu (tetrahydrofurfuryl methacrylate – THFMA)). Materiał i metody Badaniem objęto 262 osoby – studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego i lekarzy stomatologów oraz pacjentów gabinetów dentystycznych jako grupę porównawczą. U wszystkich badanych wykonano testy płatkowe z monomerami metakrylanowymi i aldehydem glutarowym. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej (p < 0,05). Wyniki Najwięcej studentów stomatologii było uczulonych jednocześnie na TEGDMA i G (15,5%), natomiast najwięcej pacjentów – na EGDMA i G (16,4%). Współistniejące uczulenie u lekarzy stomatologów występowało znacznie rzadziej niż w powyższych grupach – badani najczęściej byli uczuleni jednocześnie na TEGDMA i G (7,7%). W grupie najniższego ryzyka uczulenia współistniejącego znaleźli się uczniowie technikum dentystycznego, u których narażenie na aldehyd glutarowy jest mniej prawdopodobne. Wnioski Studentów stomatologii i pacjentów gabinetów dentystycznych można uznać za grupy ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe, lekarzy stomatologów za grupę podwyższonego ryzyka uczulenia współistniejącego na TEGDMA i aldehydy powszechnie stosowane w stomatologii, natomiast uczniów technikum dentystycznego za grupę niskiego ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe. Med. Pr. 2016;67(3):311–320
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 3; 311-320
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies