Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "alegoria" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 70
Tytuł:
Bóg jako sprawiedliwy sędzia w symbolicznej ikonosferze biblijnej starożytności chrześcijańskiej i średniowiecza
God as a Righteous Judge in the Symbolical Biblical Iconosphere of the Christian Antiquity and Middle Ages
Autorzy:
Bardski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621893.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Biblia
Pismo święte
symbol
alegoria
interpretacja
tradycja
Garnier z Langres
sąd
sędzia
Bible
Scripture
allegory
interpretation
tradition
Garnier of Langres
judgment
judge
Opis:
The article presents and analyzes several symbolical-allegorical interpretations of biblical literary motives present in the work of Garnier of Langres Allegoriae totius Scripturae. They are gathered in the following groups: 1. The Body of God; 2. Instruments in the hands of God; 3. Weapons of God; 4. Cosmical-atmospherical symbolism; 5. Symbolism of the elements.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 26; 143-157
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty jako żywioły natury w symbolicznych interpretacjach Starego Testamentu w tradycji łacińskiej
The Holy Spirit as Elements of Nature in Symbolic Interpretations of the Old Testament in the Latin Tradition
Autorzy:
Bardski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044104.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pismo Święte
Duch Święty
symbol
alegoria
wiatr
woda
ogień
Holy Bible
Holy Spirit
allegory
wind
water
fire
Opis:
Artykuł stanowi owoc badań nad patrystyczną i średniowieczną symboliką Ducha Świętego, na podstawie tekstów Starego Testamentu, wyrażoną przy pomocy obrazów sił natury, takich jak wiatr, woda i ogień. Zostały przedstawione i omówione najważniejsze interpretacje należące do tradycji Kościoła łacińskiego.
The article is the fruit of research on the patristic and medieval symbolism of the Holy Spirit, based on the texts of the Old Testament, as expressed through the help of images of elements of nature, such as wind, water and fire. The most important of such interpretations belonging to the traditions of the Latin Church are presented and discussed.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 185-199
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutical Introduction to Allegoriae in universam Sacram Scripturam by Pseudo-Garnier of Langres: Critical Edition, Polish and English Translations
Wstęp hermeneutyczny do Allegoriae in universam Sacram Scripturam Pseudo-Garniera z Langres. Edycja krytyczna oraz polski i angielski przekład
Autorzy:
Bardski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992986.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Bible
medieval interpretation
Garnier of Langres
allegory
biblical
hermeneutics
Biblia
interpretacja średniowieczna
Garnier z Langres
alegoria
hermeneutyka biblijna
Opis:
The article contains acritical edition with Polish and English translations of the hermeneutic introduction into the medieval glossary of the biblical symbols Allegoriae in universam Sacram Scripturam by Pseudo-Garnier of Langres. A discussion on the assumed symbolic-allegorical interpretation of the Bible that emerge from the text preceded the critical edition and translations.
Artykuł zawiera edycję krytyczną wraz z polskim i angielskim tłumaczeniem wstępu hermeneutycznego do średniowiecznego glosariusza symboli biblijnych Allegoriae in universam Sacram Scripturam Pseudo-Garniera z Langres. Edycja i tłumaczenia zostały poprzedzone omówieniem założeń symboliczno-alegorycznej interpretacji Biblii, jakie wyłaniają się z publikowanego tekstu.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 23-44
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nowych wcieleniach alegorii – psychomachia w psychoanalizie i współczesnej literaturze (wokół powieści Slobodana Novaka „Izgubljeni zavičaj”)
On new incarnations of allegory – psychomachia in psychoanalysis and contemporary literature (based on the novel “Lost Homeland” by Slobodan Novak)
Autorzy:
Boguska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012661.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
alegoria
topos
melancholia
Slobodan Novak
współczesna literatura chorwacka
allegory
melancholy
contemporary Croatian literature
Opis:
The article is an attempt to demonstrate innovativeness and usefulness of the theory of allegory proposed by Dorothy L. Sayers, the author of The Writing and Reading of Allegory. Sayers identifies allegory as a literary genre, presents it as a ‘being’ mentally close to psychomachia, and tries to use the idea of “soul-battle” in the field of analytic psychology. Her conception seems to be fertile when interpreting Lost Homeland by Slobodan Novak.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 187-196
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The intermediality of the avant-garde or the avant-garde of intermediality? Is the avant-garde intermedial?
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593792.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Dick Higgins
avant-garde
intermedium
intermediality
objectification of art
Peter Bürger
allegory
collage/montage
awangarda
intermedialność
uprzedmiotowienie sztuki
alegoria
kolaż/montaż
Opis:
The article is an attempt to answer the question “Is the avant-garde intermedial?” Intermediality is not a new concept in the field of art and media theory; it has a long history, going back to 1965, when Dick Higgins published his essay Intermedia. The artist then tried to put his ideas into words as an intermedial manifesto of the avant-garde. This paper characterizes its assumptions, defines the notion of “intermedium”, and determines the basis of intermedial strategies. In the subsequent section of the paper the author starts a discussion about media theory and mediality in avant-garde art, looking at intermedial relationships in many artworks, and drawing attention to the objectification of art, which has led to the development of intermedial ready-mades and poème-objets. An important aspect of the intermedial activity of the avant-garde artists seems to be also the tension between the opposing poles of “gesture aesthetics” and “discourse strategy”. In the subsequent sections of his discussion of intermedial practices of the avant-garde artists, the author refers to the allegorical strategy described in Peter Bürger’s Theory of the Avant-Garde, whose aim is to work out the notion of a non-organic avant-garde work. It is characterized by montage, which can be compared to the process of integrating heterogeneous elements into a “new” whole, similar to the intermedium, which is a combination of different media. In this context montage may be understood as an intermedial process. The answer to the question “is the avant-garde intermedial?” is not obvious. The intermedial theories presented here seem to be anachronistic or even erroneous, because nobody understands intermediality currently like the avant-garde in the 1960s.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie „czy awangarda jest intermedialna?” Intermedialność nie jest pojęciem nowym na gruncie teorii sztuki i mediów, gdyż ma ono długą historię, która sięga 1965 roku, kiedy Dick Higgins opublikował esej Intermedia. Artysta wyraził wtedy swoją myśl jako intermedialny program awangardowy. Artykuł charakteryzuje główne jego założenia, dokonuje zdefiniowania pojęcia „intermedium”, określa podstawowe strategie intermedialne. W dalszej części tego tekstu podejmuję dyskusję na temat teorii mediów i medialności w sztuce awangardowej jako problemu intermedialnego, poszukuję relacji intermedialnych w poszczególnych dziełach sztuki i zwracam uwagę na uprzedmiotowienie sztuki, które doprowadziło do powstania intermedialnych ready-mades i poème-objets. Ważnym aspektem intermedialnej działalności artystów awangardowych wydaje się również zawieszenie pomiędzy dwoma opozycyjnymi biegunami: „estetyką gestu” i „strategią dyskursu”. W kolejnych etapach omawiania intermedialnych praktyk artystów awangardowych odnoszę się do strategii alegorii opisanej w Teorii awangardy Petera Bürgera, której celem jest wypracowanie pojęcia nieorganicznego/awangardowego dzieła sztuki. Jego wyznacznikiem jest montaż, który można porównać do procesu scalania heterogenicznych elementów w „nową” całość, podobnie jako mediów w jedno intermedium. W tym kontekście montaż można rozumieć jako proces intermedialny. Odpowiedź na pytanie „czy awangarda jest intermedialna?” nie jest jednoznaczna. Przedstawione teorie intermedialne wydają się anachroniczne, albo wręcz błędne, ponieważ nikt obecnie nie rozumie intermedialności tak jak awangarda w latach 60.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 221-242
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasper Twardowski: między spojrzeniem a językiem
Kasper Twardowski. Between the Look and the Language
Autorzy:
Czechowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954676.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
alegoria
emblemat
intertekstualność
korespondencja sztuk
perswazja wizualna
allegory
emblem
inter-textual character
correspondence of arts
visual persuasion
Opis:
Twardowski's allegorical poems imitate the structure of emblems; sometimes they seem to be completely like a verbal response to an image. The poet does not use abstraction, he does not compose the world of his works of the speculative matter of notions and names – he will always translate them into a visible, concrete thing. His language is exactly the language of translation; often it is relatively simple: he names what the eye can see, he makes the allegorical picture move by the dynamics of verbal presentation: the description of the action, accumulation of the presented details. Twardowski's poems, if their connections are shown (as can be seen e.g. in the contemporary edition of Łódź młodzi?) with emblems, extraordinary popular and dynamically spreading at the beginning of the 17th century, reveal important networks of relations that connect them to exactly this domain of art., they reveal their own representational dimension. Verbal references to the sight that are really numerous in the works of the author of Pochodnia project a certain type of recipient: they stress visibility, they underline the fact that the text with which we are dealing imitates the image. Twardowski does re-coding of three kinds. The first level of such a translation from image to language is a plain description of the picture; an iconographic description. The second level is adding a plot to the icon; rendering the virtual character of the presentation in writing, which is the amplification strategy. And finally, the third level would be separating the poetic image from the visual imagination and moving the very visibility into the language. The verbal construction of the metaphor – that is the third level. A highly relational character of this poetry, and particularly the mutual penetration of the work and allegorical images taking place in the space of Twardowski's texts (especially when the poems are not collections of emblems) are the cause why in the research procedure the intertextual approach seems to be the best one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 1; 103-126
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O alegorii jako warunku arcydzielności epickiej
Allegory as a condition of epic excellence
Autorzy:
Czechowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012733.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
alegoria
poezja epicka
interpretacja alegoryczna
allegory
epic poetry
allegorical interpretation
Opis:
This article concerns the potential of figurative meaning in heroic poems as well as the links between epic mimesis and allegorical interpretation. It also deals with an early modern idea of a literary masterpiece and its standards. As an outstanding work, a poem should be attractive for both trained and less advanced readers, those who are capable to grasp intellectually each level of the text, and those who simply want to enjoy poetry as a source of pleasure and otium. The analysis of Alegoria del poema by Torquato Tasso and De perfecta poesi by Maciej Kazimierz Sarbiewski proves that in the early modern period the idea of figurative meaning of epic poems was still widely recognized. This multidimensional semantic structure, conceptualized by writers and critics, combines both didactic and the ‘pleasure-giving’ aspect of a poem as well as makes the epic plot a vivid actualization of moral beauty, and thus influences a reader in a long-lasting way typical of poetry and art. An allegorical interpretation, built over a structure of a heroic fable, unites the sensual beauty of things with an intellectual experience of the great order of the world. It also adds universal qualities to the mimesis of a poem and opens it up to a cognitive and ethical perspective. The process of intense reading, although described in academic terms in Renaissance and Baroque literary criticism, is initiated in a reader’s mind, as (s)he gets exposed to poetic beauty by the very nature of poesis perfecta.    
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2017, 7(10); 175-188
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księga proroka Zachariasza w egzegezie Dydyma Aleksandryjskiego i św. Hieronima
The Book of prophet Zechariah in the exegesis of saint Jerome and Didymus of Alexandria
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613299.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dydym Aleksandryjski
Hieronim
egzegeza
prorok Zachariasz
alegoria
komentarz biblijny
Didymus the Blind
saint Jerome
exegesis
the prophet Zechariah
allegory
Bible commentary
Opis:
The subject of analysis are two biblical commentaries to the Book of the prophet Zechariah. First commentary is written by Didymus of Alexandria. The second is the fruit of saint Jerome’s thought, prince of exegetes. Analysis of these two comments leads us to the conclusion of a very high resemblance of these works. Numerous fragments of a saint Jerome’s comment are convergent with those written by Didymus or are complementary to his interpretation. We get the impression, that Didymus determines the way, after which Jerome goes. Honestly speaking, despite some borrowings from Didymus, Jerome maintains a certain independence even in appreciation of literal interpretation of Scripture. Moreover, in many places he uses philological explanations or just supplements Didymus. We cannot forget, that Jerome asked Dydimus to write this commentary to the Zechariah prophet, and probably that’s why he allowed himself to use it, as he wished to.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 85-100
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powieść historyczna pod czujnym okiem cenzora – analiza tekstów
The historic novel under the vigilance of the censor – analysis of texts
Autorzy:
Deleixhe, Thibault
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968798.pdf
Data publikacji:
2015-12-24
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
censorship
historical novel
social realism
Brezhnevian stagnation
Władysław Terlecki
Jacek Bocheński
literary strategies
cenzura
domniemanie winy
strategie literackie
alegoria
język ezopowy
rola artysty
komunizm
powieść historyczna
Bocheński
Haraszti
Polska
lata 70
Opis:
This article focuses on the relation that Jacek Bochenski’s historical novel entitled The poet Naso published in 1969 presents towards the concept of censorship. In the article the author aims at proving that the understanding of censorship by Bochenski is similar to the observations of the Hungarian essayist Mikos Haraszti. Tracking the allegoric references scattered through the novel, the author of the article reconstructs Bochenski’s reflection about this internalized censorship and checks its convergence with Haraszti’s remarks. From this exercise emerges a definition of the role of the artist that seems to be inherited from the romantic period: an artist as a person that subordinates himself unconditionally to art, and not to the temporal power. The author of the article then interrogates the respect which Bochenski has been showing to his definition in his literary work. It appears that the writer has been prone to make bigger concessions in order to soften the reception of his book by the censors than he advises his writing colleagues. However, the literary strategies deployed by Bochenski operate on two levels: creating an overall ambiguity about the guilt of its main protagonist, they tend to soften its reception by the censorship; while at the same time, rendering this overall atmosphere of ambiguity, they give a literary form to the spectral character of the guilt of the artist, who – as in Ovidius’ case – is permanently accountable for what he has not yet done in the building of communism.
Artykuł poświęcony jest powieści historycznej Jacka Bocheńskiego pt. Nazo poeta z roku 1969 i jego rozumieniu pojęcia cenzury uwewnętrznionej. Autor artkułu udowadnia, że ujęcie problemu cenzury przez Bocheńskiego jest zbliżone do konstatacji węgierskiego eseisty Miklósa Harasztiego. Tropiąc alegoryczne odniesienia do cenzury rozproszone w tej powieści, autor artykułu odtwarza refleksję Bocheńskiego i sprawdza jej zbieżność z uwagami Harasztiego. Z rekonstrukcji wyłania się, zapożyczona z okresu romantyzmu, definicja artysty jako osoby bezwarunkowo podporządkowanej sztuce, a nie władzy. Autor artykułu testuje czy Bocheński pozostaje wierny tej definicji we własnej twórczości i uwypukla skłonność pisarza do ustępstw mających na celu złagodzenie odbioru jego dzieła przez cenzurę. Są to ustępstwa większe od tych, które zdaje się zalecać swoim kolegom po fachu. Strategie literackie, które stosuje Bocheński, działają jednak na dwóch płaszczyznach. Tworząc niejednoznaczność winy głównego bohatera powieści, łagodzą jej odbiór przez cenzurę, a jednocześnie – kreując tę niejednoznaczność – pozwalają na literackie przedstawienie widmowego charakteru winy artysty, który jest zawsze odpowiedzialny – tak jak Owidiusz – za to, czego jeszcze nie zrobił. W tym wypadku czego nie zrobił dla budowy komunizmu.
Źródło:
Adeptus; 2015, 6; 11-25
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personifikacja a cud w polskiej teorii epopei lat porozbiorowych
Personification Versus Miracle in the Polish Post-Partition Theory of Epic
Autorzy:
Dybizbański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407696.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
epos
personifikacja
cudowność
klasycyzm
romantyzm
religia
mitologia
alegoria
personification
epic
miraculousness
classicism
Romanticism
religion
mythology
allegory
Opis:
Zanim romantyzm – pod piórem Antoniego Malczewskiego – powiązał antropomorfizowane abstrakcje z ich „podmiotami genetycznymi”, czyli przeżywającymi postaciami, dzięki użyciu mowy pozornie zależnej, byt pojęć abstrakcyjnych w obrębie epickiej „machiny cudownej” organizowała personifikacja. Z założenia „machina cudowna” miała odpowiadać historycznie zmiennej wizji świata. Jednak w poematach z przełomu XVIII i XIX w. występują postaci mitologiczne obok chrześcijańskich istot nadprzyrodzonych oraz wyposażanych w cechy ludzkie zjawisk natury i abstrakcyjnych pojęć, a religijna cudowność sąsiaduje z fantastyką naukową. Zgłaszane przez teoretyków eposu w pierwszych dziesięcioleciach XIX w. propozycje modernizacji „machiny cudownej” – zmierzające do ocalenia jej wiarygodności – rozciągały się od postulatu rezygnacji z pokazywania transcendencji po rozpoznanie potrzeby stworzenia wspólnoty nowego metafizycznego porządku, bliskie zrodzonej w niemieckim romantyzmie teorii nowej mitologii, budowanej za pomocą środków poetyckich.
In Romanticism, the employment of abstract concepts within an epic ‘miracle machine’ was arranged by means of personification. This was the case until Antoni Malczewski, a Polish Romantic poet, introduced free indirect speech which facilitated linking anthropomorphized abstractions with their ‘genetic subjects,’ i.e. experiencing characters. The ‘miracle machine,’ by definition, was intended to be a response to a changeable vision of the world determined by history. Yet, what can be observed in poems of the late eighteen and early nineteenth century is, though with varying intensity, the presence of mythological characters along with Christian supernatural creatures, natural phenomena as well as abstract notions attributed with human traits, and all this against religious miraculousness that blends with science fiction. In the early nineteenth century, theoreticians of epic put forward some proposals to improve the ‘miracle machine’ with a view to preserving its credibility. The proposals, similar to the theory of new mythology that originated in German Romanticism, ranged from the postulate to abandon the idea of picturing transcendence to the postulate articulating the necessity to create a community that approved of new metaphysical order built and developed by means of poetic devices.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 129-144
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podawanie akcji i traktowanie czasu w Quidamie
Action Arrangement and Time Treatment in Quidam
Autorzy:
Fieguth, Rolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807326.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
epika wierszowana
struktury narracyjne
traktowanie czasu epickiego
typologia i alegoria
versified epics
narrative structures
treatment of epical time
typology and allegory
Opis:
Artykuł jest preprintem jednego z rozdziałów książki autora na temat Quidama Cypriana Norwida (1863). Quidam to wierszowany utwór narracyjny (poemat), którego akcja jest umiejscowiona w Rzymie cesarza Hadriana w czasie żydowskiego powstania Bar-Kochby (132-135 n.e.). Akcja ta, podawana w sposób niekonwencjonalny, wyposażona została w cechy alegoryczne i typologiczne, ciągle wskazując też pośrednio a dobitnie na XIX-wieczną Europę i Polskę. Są tam czytelne aluzje do europejskich struktur państwa policyjnego, wieloetnicznych społeczeństw masowych, kryzysów religijnych, powstań, konfliktów wojennych, despotów jowialnych i neurotycznych. Rzym II wieku, a z nim XIX-wieczna Europa i Polska są charakteryzowane jako zagrożone przez głęboko ukryty kryzys na wszystkich szczeblach społeczeństwa, który konkretnie przejawia się też w zakresie intymnego życia prywatnego. Poeta sprowadza ten kryzys do sekretnego metafizycznego zwrotu w historii świata, który dokonuje się stopniowo od momentu zejścia Chrystusa na ziemię, nie dobiegając końca w XIX wieku. Tematowi kryzysu odpowiada w poemacie kryzysowy i krytyczny stan środków i sposobów literackiej prezentacji świata w kryzysie. W artykule analizowane jest niezwykłe opracowanie w Quidamie czasu i materiału narracyjnego. Utwór zawiera elementy na kilka różnych nowel albo na większą powieść historyczną, albo też na paraboliczną epopeję chrześcijańską i humanistyczną. Zarysowują się w tym materiale różne wątki zdarzeniowe, ale wątki te są rozkawałkowane, ich zaś fragmenty są dziwnie z sobą przemieszane. Nie dziwi wówczas, że także chronologia poematu wykazuje cechy uszkodzenia: w obliczu bezczasowej wieczności Boga i Jego planu zbawienia ludzkości ludzki historyczny czas zarówno II, jak i XIX wieku musi mieć kształt ułomny. Znika w ten sposób wszelka konwencjonalna hierarchia narracyjna, a w zamian wyłaniają się paradoksalne paralele i kontrasty między osobami, sytuacjami i epokami. Nic i nikt nie jest tu raz na zawsze wtórny czy nieważny. W końcu wszyscy ludzie poematu, nie tylko syn Aleksandra z Epiru, centralna postać poematu, okazują się w różnym stopniu nieświadomymi nosicielami prawdy Chrystusowej. Fakt ten jednak ani ich zbytnio nie uszlachetnia, ani nie uszczęśliwia.
The article is a preprint of a chapter of the book of the author on Cyprian Norwid’s Quidam (1863). Quidam is a narrative rhyming verse (poem), whose action is located in the Rome of the Emperor Hadrian, during the Jewish revolt of Bar-Kochba (132-135 AD). This action, presented in an unconventional way, is equipped with allegorical and typological features, still pointing indirectly, but clearly, on the nineteenth-century Europe and Poland. It contains clear allusions to the European structures of the police state, multi-ethnic mass societies, religious crises, uprisings, military conflicts, jovial and neurotic despots. The Rome of the second century, and along with it, the nineteenth-century Europe and Poland are characterized as endangered by a deeply hidden crisis at all levels of society, which manifests itself concretely also in intimate private life. The poet brings the crisis to a secret metaphysical turn in the history of the world, which takes place gradually since the descent of Christ on earth, but not ends in the nineteenth century. To the topic of the crisis in the poem corresponds the critical state of means and methods for the literary presentation of the world in crisis. The article analyzes the remarkable development of time and narrative material in Quidam. The poem contains elements adequate for several different short stories or a larger historical novel, or a Christian and humanistic parabolic epic. Different event topics are presented in this material, but these topics are split up, and their pieces are strangely intermingled with each other. Therefore, it is not surprising that the chronology of the poem has the characteristics of damage: in the face of the timeless eternity of God and His plan of salvation for mankind, human historic time must be defective for both the second and the nineteenth century. In this way, any conventional narrative hierarchy disappears, and instead, paradoxical parallels and contrasts between individuals, situations and eras emerge. Nothing and no one is here forever secondary or unimportant. Ultimately, not just the son of Alexander of Epirus, the central figure of the poem, but all men of the poem appear to be in varying degrees unconscious carriers of the truth of Christ. However, this fact does not ennoble them too, nor make them happy.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 89-109
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Obumarłe doświadczenie”. Alegoria, melancholia i fantazmaty libidalne, czyli o kondycji artysty na przykładzie twórczości Charlesa Baudelairea i Kazimierza Przerwy-Tetmajera
"Deceased experience". Allegory, melancholy and libidinal phantasms, or the condition of the artist on the example of the poetry of Charles Baudelaire and Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Autorzy:
Flis-Czerniak, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012655.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
alegoria
melancholia
sztuka
artysta
modernizm
allegory
melancholy
art
artist
Modernism
Opis:
Starting from the diagnosis of Walter Benjamin, who first noticed the relationship between allegory and melancholy, contributing significantly to the rehabilitation of this semantic figure, the author of the article draws attention to the imaginary configuration linked to artist’s problems present in the poetry of Charles Baudelaire and Kazimierz Przerwa-Tetmajer. An important part of the configuration is a female statue which is the object of amorous longing of a suffering man. This situation, subjected to allegorical figuration, is the transposition of the complicated relationship artist - art. In the works of both authors, the condition of the artist has been associated with a particular form of solitude, meaning a failure, an injury by the blade of infinity. The perfect shape of the stone statue embodies the idea of absolute beauty. As it is not subject to the process of physical decay, it reflects the metaphysical mystery of eternity, but at the same time it emphasises the mortal nature of human existence and reminds of the inability to achieve the ideal. In this way, it reveals the dual nature of the experience of art which consists of contradictory categories: eternity and impermanence, perfection and earthly failure, blissful pleasure and painful fear, smiles and tears, life and death.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 127-144
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Iconology: Dorota Masłowska’s allegorical videoclips
Nowa ikonologia. Alegoryczność wideoklipów Doroty Masłowskiej
Autorzy:
Folta-Rusin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087504.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish contemporary art video
video clip
satire
specificity and generality
imagery
allegory
Dorota Masłowska (b. 1983)
alegoria
obrazy symboliczne
obrazy alegoryczne
wideoklip
obrazy syntetyczne
emblematy
Opis:
This article contains analyses of the allegorical imagery in four video clips from Dorota Masłowska’s 2014 album Społeczeństwo jest niemiłe [Society is not nice], i.e. Żona piłkarza [Footballer’s wife], Ryszard [Richard], Prezydent [President] and Tęcza [Rainbow]. Each of them refers to an actual event, situation and character, described by means of stereotype word labels. The characters typify both the behaviour associated with certain social groups as well as some more persistent traits attributed to the Polish nation and Poland in general. The article examines the strategies and devices (parody, pastiche, irony, allusion) used by Dorota Masłowska to embed the intense specificity of her video stories in more general, allegorical narratives.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 3; 413-438
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae – świadek liturgii galijskiej. Tłumaczenie z komentarzem.
Expositio Antiquae Liturgiae Gallicanae as a Witness of the Gallican Liturgy. A Translation with Commentary
Autorzy:
Frontczak, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
expositio missae
expositio baptismi
VIII wiek
alegoria
liturgia galijska
Galia
alegory
8th century
gallican liturgy
Gaul
Opis:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae to anonimowe pismo pochodzące prawdopodobnie z VIII wieku, z terenów Galii. Składa się z dwóch odrębnych części zwanych „listami” i każda z nich jest cennym źródłem dla badania liturgii galijskiej przed wprowadzeniem do królestwa Karolingów porządku rzymskiego. Ponadto pismo może wskazywać na kierunki z których może pochodzić liturgia galijskiej, ponieważ anonimowy autor z jednej stron dobrze zna charakterystyczne cechy liturgii hiszpańskiej tego czasu, ale z drugiej – wykorzystywane przez niego alegoryczne interpretacje bazują na interpretacjach autorów ze Wschodu (Germana z Konstantynopola czy Teodora z Mopsuestii). Autorka przede wszystkim chce udostępnić to cenne źródło poznania liturgii polskiemu czytelnikowi w języku polskim, ale też wyjaśnić pewne sporne do dziś kwestie, które mogą pojawić się w czasie lektury tekstu.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 227-244
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezwykły użytek z życia i poezji. O Wisławie Szymborskiej
The unusual use of life and poetry. On Wisława Szymborska
Autorzy:
Galaverni, Roberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391663.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Montale
Szymborska
poetry
existence
discourse
paradox
allegory
irony
poezja
egzystencja
dyskurs
paradoks
alegoria
ironia
Opis:
This article is of a comparative nature and attempts to contrast the poetic output of two Nobel prize-winners, i.e. Eugenio Montale and Wisława Szymborska. The author uncovers numerous similarities especially between Montale’s late works and Szymborska’s poetry. This is particularly visible on two planes, i.e. existential reflection and language, as well as poetic means. The Italian poet and Polish poetess focus on the individual presented as being under pressure from the modern world’s vast, impersonal forces, e.g. history, progress etc. They treat the traditional poetic means of expression with mistrust and instead favour the kind of language that is as clear as possible, subject to philosophical reflection, and infused with irony, allegory and paradox.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 255-267
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 70

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies