Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "aldehyde" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Kinetics and specificity of guinea pig liver aldehyde oxidase and bovine milk xanthine oxidase towards substituted benzaldehydes.
    Autorzy:
    Panoutsopoulos, Georgios
    Beedham, Christine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041542.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    xanthine oxidase
    dopamine
    benzaldehydes
    aldehyde oxidase
    protocatechuic aldehyde
    isovanillin
    Opis:
    Molybdenum-containing enzymes, aldehyde oxidase and xanthine oxidase, are important in the oxidation of N-heterocyclic xenobiotics. However, the role of these enzymes in the oxidation of drug-derived aldehydes has not been established. The present investigation describes the interaction of eleven structurally related benzaldehydes with guinea pig liver aldehyde oxidase and bovine milk xanthine oxidase, since they have similar substrate specificity to human molybdenum hydroxylases. The compounds under test included mono-hydroxy and mono-methoxy benzaldehydes as well as 3,4-dihydroxy-, 3-hydroxy-4-methoxy-, 4-hydroxy-3-methoxy-, and 3,4-dimethoxy-benzaldehydes. In addition, various amines and catechols were tested with the molybdenum hydroxylases as inhibitors of benzaldehyde oxidation. The kinetic constants have shown that hydroxy-, and methoxy-benzaldehydes are excellent substrates for aldehyde oxidase (Km values 5×10-6 M to 1×10-5 M) with lower affinities for xanthine oxidase (Km values around 10-4 M). Therefore, aldehyde oxidase activity may be a significant factor in the oxidation of the aromatic aldehydes generated from amines and alkyl benzenes during drug metabolism. Compounds with a 3-methoxy group showed relatively high Vmax values with aldehyde oxidase, whereas the presence of a 3-hydroxy group resulted in minimal Vmax values or no reaction. In addition, amines acted as weak inhibitors, whereas catechols had a more pronounced inhibitory effect on the aldehyde oxidase activity. It is therefore possible that aldehyde oxidase may be critical in the oxidation of the analogous phenylacetaldehydes derived from dopamine and noradrenaline.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 3; 649-663
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Is aldehyde dehydrogenase inhibited by sulfur compounds? In vitro and in vivo studies
    Autorzy:
    Iciek, Małgorzata
    Górny, Magdalena
    Bilska-Wilkosz, Anna
    Kowalczyk-Pachel, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038534.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    aldehyde dehydrogenase
    reactive sulfur species
    sulfane sulfur
    Opis:
    Aldehyde dehydrogenase (ALDH) catalyzes the critical step of ethanol metabolism, i.e. transformation of toxic acetaldehyde to acetic acid. It is a redox sensitive protein with the key Cys in its active site. Recently, it has been documented that activity of some proteins can be modified by sulfur-containing molecules called reactive sulfur species leading to the formation of hydro- persulfides. The aim of the present study was to examine whether ALDH activity can be modified in this way. Studies were performed in vitro using yeast ALDH and various reactive sulfur species, including Na2S, GSSH, K2Sx, Na2S2O3, and garlic-derived allyl sulfides. The effect of garlic-derived trisulfide on ALDH activity was also studied in vivo in the rat liver. The obtained results clearly demonstrated that ALDH could be regulated by sulfur species which inhibited its enzymatic activity. The results also suggested that not H2S but polysulfides or hydropersulfides were the oxidizing species responsible for this modification. This process was easily reversible by reducing agents. After the treatment with polysulfides or hydropersulfides the level of protein-bound sulfur increased, while the activity of the enzyme dramatically decreased. Moreover, the study demonstrated that ALDH activity was inhibited in vivo in the rat liver after garlic-derived trisulfide administration. This is the first study reporting the regulation of ALDH activity by sulfane sulfur species and the results suggest that it leads to the inhibition of the enzyme.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 1; 125-132
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synthesis and biological activity of some various aldehyde and 1,2,3-triazole containing heterocyclic compounds
    Autorzy:
    Narigara, Rajesh
    Joshi, Deepkumar
    Bhola, Yogesh
    Jani, Gaurang
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070887.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    Azides
    Hydrazones
    aldehyde
    anti-fungal
    antibacterial
    triazoles
    Opis:
    As heterocyclic compounds show good biological activity, we have synthesized nitrogen containing compounds among them 6b, 6d, 8a and 8b have shown very good antimicrobial activity with remarkable inhibition zones N'-(anthracen-9-ylmethylene)-5-methyl-1-phenyl-1H-1,2,3-triazole-4 carbohydrazide and N'-(3-(benzyloxy)benzylidene)-5-methyl-1-phenyl-1H-1,2,3-triazole-4-carbohydrazide (6a-d, 8a-d) was synthesized from various aldehyde and 5-methyl-1-phenyl-1H-1,2,3-triazole-4-carbohydrazide by condensation in acidic media. All intermediates and final compounds were confirmed by 1H-NMR, 13C-NMR, Mass Spectroscopy methods and IR analysis.
    Źródło:
    World Scientific News; 2019, 123; 246-257
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The activity of class I, II, III and IV alcohol dehydrogenase isoenzymes and aldehyde dehydrogenase in the sera of bladder cancer patients
    Autorzy:
    Orywal, Karolina
    Jelski, Wojciech
    Werel, Tadeusz
    Szmitkowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038688.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    alcohol dehydrogenase isoenzymes
    aldehyde dehydrogenase
    bladder cancer
    Opis:
    Objectives. Studies on alcohol dehydrogenase (ADH) and aldehyde dehydrogenase (ALDH) activity in the sera of patients with malignant neoplasms show that cancer cells in many organs may release ADH isoenzymes into the blood. The aim of this study was to investigate the differences in the activity of ADH isoenzymes and ALDH in the sera of patients with bladder cancer (BCa), and with different grades of the disease. Material and Methods. Blood samples were taken from 39 patients with BCa (15 patients with low-grade and 24 with high-grade BCa) and from 60 healthy subjects. Class III and IV of ADH and total ADH activity were measured using the photometric method, while class I and II ADH and ALDH activity using the fluorometric method with class-specific fluorogenic substrates. Results. The activity of the class I ADH isoenzyme and total ADH was significantly higher in the sera of BCa patients as compared to control group. Analysis of ALDH activity did not show statistically significant differences between the tested groups. Significantly higher total activity of ADH in comparison to control was found in both, low-grade and high-grade BCa group. The activity of ADH class I was also significantly higher in high-grade BCa group when compared to low-grade patients and controls. Conclusion. The increase of total ADH activity in the sera of BCa patients seems to be caused by isoenzymes released from cancerous cells. The higher activity of ADH I probably resulted from metastatic tumors as significant increase was detected only in the sera of high-grade bladder cancer patients.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 1; 81-84
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontrowersje związane z powstawaniem chloralu w wodzie dezynfekowanej chlorem
    Controversies about the appearance of chloral hydrate in drinking water disinfected with chlorine
    Autorzy:
    Dąbrowska, A.
    Nawrocki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237802.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    chlor
    chloral
    trihalometany
    aldehydy
    chlorine
    chloral hydrate
    trihalomethanes
    aldehyde
    Opis:
    Wśród produktów ubocznych dezynfekcji wody chlorem, obok dobrze rozpoznanych trihalometanów (THM) i kwasów halooctowych (HAA), pojawiać się może także chloral (trichloroacetaldehyd - CH). Powstaje on w wyniku reakcji chloru z substancjami organicznymi naturalnie obecnymi w wodzie (NOM). Zgodnie z wytycznymi WHO, obecność chloralu (CH) w wodach przeznaczonych do spożycia powinna być kontrolowana i nie przekraczać 10 mg/m3. W pracy omówiono wpływ procesów oczyszczania wody na powstawanie chloralu. Wody pochodzenia naturalnego chlorowano różnymi dawkami chloru i stwierdzono wyraźną korelację pomiędzy ilością powstającego chloralu a dawką chloru i czasem jego kontaktu substancjami organicznymi zawartymi w wodzie. Tworzenie się chloralu zachodziło tak długo, jak długo chlor był obecny w wodzie. Produktywność CH nie zależała głównie od ilości ogólnego węgla organicznego (OWO), ale od rodzaju substancji organicznych. Wyższą zawartość CH zaobserwowano w warunkach zasadowych przy pH>7. Zaobserwowano również wysoką korelację (R2>0,9) pomiędzy zawartością chloralu i chloroformu w chlorowanej wodzie. Wykazano, że proces wstępnego ozonowania wyraźnie zwiększył zawartość CH w wodzie, a proces biofiltracji nie usuwał całkowicie prekursorów CH. Wydajność procesu biofiltracji była silnie związana z czasem kontaktu wody ze złożem. Zastosowana w pracy analityka chloralu, z ekstrakcją eterem metylowo-tert-butylowym (MTBE) i rozdziałem na chromatografie gazowym z selektywnym detektorem wychwytu elektronów (GC/ECD), pozwoliła osiągnąć próg detekcji na poziomie 0,05 mg/m3.
    Besides trihalomethanes (THM) and haloacetic acids (HAA), chloral hydrate (CH) is another prevalent disinfection by-product (DBP) in drinking water, formed as a result of the reaction between chlorine and natural organic matter (NOM). According to WHO guidelines, the presence of CH in drinking water should be monitored, and CH concentrations must not exceed 10 mg/m3. The present study addresses the problem of how water treatment processes induce CH formation. Natural waters were chlorinated with different chlorine doses, and an undisputed correlation was observed between the quantity of the CH formed, the chlorine dose applied and the time of contact with the organic substances that were present in the water being treated. The formation of CH continued as long as chlorine was available in the water. The quantity of the total organic carbon (TOC) was not the main contributory factor in the productivity of CH; there was another major contributing factor: the nature of the organic matter. An increased content of CH was observed under alkaline conditions (pH>7). A high correlation (R2>0.9) was found to occur between the content of chloral hydrate and that of chloroform in the water subjected to chlorination. It was demonstrated that the pre-ozonation process brought about a notable increase in the CH content and that the biofiltration process failed to provide a complete removal of the CH precursors. The efficiency of the biofiltration process was strongly influenced by the time of water-biofilter contact. The methods used for the analysis of CH (extraction with methyl-tert-butyl ether (MTBE) and separation by a gas chromatograph with a selective electron capture detector (GC/ECD)) made it possible to attain the detection limit of 0.05 mg/m3.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 35-40
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enzymatic oxidation of phthalazine with guinea pig liver aldehyde oxidase and liver slices: inhibition by isovanillin
    Autorzy:
    Panoutsopoulos, Georgios
    Beedham, Christine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041506.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    xanthine oxidase
    phthalazine
    aldehyde oxidase
    liver slices
    disulfiram
    isovanillin
    allopurinol
    Opis:
    The enzymes aldehyde oxidase and xanthine oxidase catalyze the oxidation of a wide range of N-heterocycles and aldehydes. These enzymes are widely known for their role in the metabolism of N-heterocyclic xenobiotics where they provide a protective barrier by aiding in the detoxification of ingested nitrogen-containing heterocycles. Isovanillin has been shown to inhibit the metabolism of aromatic aldehydes by aldehyde oxidase, but its inhibition towards the heterocyclic compounds has not been studied. The present investigation examines the oxidation of phthalazine in the absence and in the presence of the inhibitor isovanillin by partially purified aldehyde oxidase from guinea pig liver. In addition, the interaction of phthalazine with freshly prepared guinea pig liver slices, both in the absence and presence of specific inhibitors of several liver oxidizing enzymes, was investigated. Aldehyde oxidase rapidly converted phthalazine into 1-phthalazinone, which was completely inhibited in the presence of isovanillin (a specific inhibitor of aldehyde oxidase). In freshly prepared liver slices, phthalazine was also rapidly converted to 1-phthalazinone. The formation of 1-phthalazinone was completely inhibited by isovanillin, whereas disulfiram (a specific inhibitor of aldehyde dehydrogenase) only inhibited 1-phthalazinone formation by 24% and allopurinol (a specific inhibitor of xanthine oxidase) had little effect. Therefore, isovanillin has been proved as an inhibitor of the metabolism of heterocyclic substrates, such as phthalazine, by guinea pig liver aldehyde oxidase, since it had not been tested before. Thus it would appear from the inhibitor results that aldehyde oxidase is the predominant enzyme in the oxidation of phthalazine to 1-phthalazinone in freshly prepared guinea pig liver slices, whereas xanthine oxidase only contributes to a small extent and aldehyde dehydrogenase does not take any part.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 4; 943-951
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Salivary aldehyde dehydrogenase - temporal and population variability, correlations with drinking and smoking habits and activity towards aldehydes contained in food
    Autorzy:
    Giebułtowicz, Joanna
    Dziadek, Marta
    Wroczyński, Piotr
    Woźnicka, Katarzyna
    Wojno, Barbara
    Pietrzak, Monika
    Wierzchowski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040385.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    superoxide dismutase
    fluorescence
    aldehyde dehydrogenase
    aldehydes
    nutrition safety
    saliva
    salivary peroxidase
    Opis:
    Fluorimetric method based on oxidation of the fluorogenic 6-methoxy-2-naphthaldehyde was applied to evaluate temporal and population variability of the specific activity of salivary aldehyde dehydrogenase (ALDH) and the degree of its inactivation in healthy human population. Analyzed was also its dependence on drinking and smoking habits, coffee consumption, and its sensitivity to N-acetylcysteine. Both the specific activity of salivary ALDH and the degree of its inactivation were highly variable during the day, with the highest activities recorded in the morning hours. The activities were also highly variable both intra- and interpersonally, and negatively correlated with age, and this correlation was stronger for the subgroup of volunteers declaring abstinence from alcohol and tobacco. Moderately positive correlations of salivary ALDH specific activity with alcohol consumption and tobacco smoking were also recorded (rs ~0.27; p=0.004 and rs =0.30; p=0.001, respectively). Moderate coffee consumption correlated positively with the inactivation of salivary ALDH, particularly in the subgroup of non-drinking and non-smoking volunteers. It was found that mechanical stimulation of the saliva flow increases the specific activity of salivary ALDH. The specific activity of the salivary ALDH was strongly and positively correlated with that of superoxide dismutase, and somewhat less with salivary peroxidase. The antioxidant-containing drug N-acetylcysteine increased activity of salivary ALDH presumably by preventing its inactivation in the oral cavity. Some food-related aldehydes, mainly cinnamic aldehyde and anisaldehyde, were excellent substrates of the salivary ALDH3A1 enzyme, while alkenals, particularly those with short chain, were characterized by lower affinity towards this enzyme but high catalytic constants. The protective role of salivary ALDH against aldehydes in food and those found in the cigarette smoke is discussed, as well as its participation in diminishing the effects of alcohol- and smoking-related oxidative stress.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 3; 361-368
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biochemical characteristics of AtFAR2, a fatty acid reductase from Arabidopsis thaliana that reduces fatty acyl-CoA and -ACP substrates into fatty alcohols
    Autorzy:
    Doan, Thuy
    Carlsson, Anders
    Stymne, Sten
    Hofvander, Per
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    Arabidopsis thaliana
    chloroplast
    fatty acyl-CoA/ACP reductase
    fatty alcohol
    fatty aldehyde
    Opis:
    Fatty alcohols and derivatives are important for proper deposition of a functional pollen wall. Mutations in specific genes encoding fatty acid reductases (FAR) responsible for fatty alcohol production cause abnormal development of pollen. A disrupted AtFAR2 (MS2) gene in Arabidopsis thaliana results in pollen developing an abnormal exine layer and a reduced fertility phenotype. AtFAR2 has been shown to be targeted to chloroplasts and in a purified form to be specific for acyl-ACP substrates. Here, we present data on the in vitro and in planta characterizations of AtFAR2 from A. thaliana and show that this enzyme has the ability to use both, C16:0-ACP and C16:0-CoA, as substrates to produce C16:0-alcohol. Our results further show that AtFAR2 is highly similar in properties and substrate specificity to AtFAR6 for which in vitro data has been published, and which is also a chloroplast localized enzyme. This suggests that although AtFAR2 is the major enzyme responsible for exine layer functionality, AtFAR6 might provide functional redundancy to AtFAR2.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2016, 63, 3; 565-570
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyanopyrans: Synthesis and antimicrobial screening
    Autorzy:
    Baluja, Shipra
    Moteriya, Pooja
    Chanda, Sumitra
    Nandha, Kajal
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192682.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    N-dimethylformamide
    pyrazolo aldehyde
    cyanopyran
    antimicrobial activity
    agar-well diffusion method
    N
    Opis:
    A series of cyanopyran derivatives have been synthesized and their structures were confirmed by IR, 1H NMR and mass spectral data. All these synthesized compounds were tested in vitro for their antimicrobial potential by agar-well diffusion method against Gram positive, Gram negative strains of bacteria as well as fungal strains in N,N-dimethylformamide and dimethyl sulfoxide.
    Źródło:
    World Scientific News; 2016, 46; 36-51
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    n-Heksanal
    n-Hexanal
    Autorzy:
    Miranowicz-Dzierżawska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138474.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    n-heksanal
    1-heksanal
    aldehyd kapronowy
    wartości normatywne
    NDS
    n-hexanal
    1-hexanal
    caproic aldehyde
    capronaldehyde
    exposure limits
    MAC
    rritation
    Opis:
    n-Heksanal jest bezbarwną cieczą o silnym i charakterystycznym zapachu przypominającym zapach owoców lub świeżej trawy. Narażenie zawodowe na n-heksanal występuje: w przemyśle gumowym, przy produkcji barwników, syntetycznych żywic, insektycydów oraz w przetwórstwie tworzyw sztucznych. n-Heksanal w organizmie człowieka i zwierząt może być związkiem zarówno egzogennym, jak i endogennym, gdyż powstaje jako jeden z produktów peroksydacji lipidów (ω-6-niena-syconych kwasów tłuszczowych). Jako związek egzogenny jest również pobierany z wodą do picia i z pożywieniem (znaleziono go w: mięsie, rybach, mleku, nasionach soi i innych produktach spożywczych). n-Heksanal w warunkach zawodowych wchłania się do organizmu przez drogi oddechowe i skórę. Jest związkiem działającym drażniąco na błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Wyznaczona w doświadczeniu na myszach Swiss-Webster wartość RD50 n-heksanalu wyniosła 4290 mg/m3. Związek o stężeniu 1000 mg/l podawany zwierzętom doświadczalnym z wodą do picia powodował zmiany histopatologiczne w wątrobie i nerkach. Biorąc pod uwagę wartość LD50 dla szczura przy podaniu dożołądkowym, którą wyznaczono na poziomie 4890 mg/kg m.c., n-heksanal nie jest zaliczany do substancji niebezpiecznych. n-Heksanal nie wykazywał działania mutagennego w testach z Salmonella typhimurium i Escherichia coli. Nie stwierdzono też działania rakotwórczego n-heksanalu. Podstawą proponowanej wartości NDS n-heksanalu jest działanie drażniące związku. Wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) na poziomie 40 mg/m3 została zaproponowana jako 0,01 RD50 wyznaczonej w doświadczeniu na myszach Swiss-Webster. Ponieważ opisywano przypadki podrażnienia błon śluzowych oczu u człowieka po krótkotrwałym narażeniu na n-heksa-nal o stężeniu 100 mg/m3 za wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) n-heksanalu zaproponowano przyjęcie stężenia 80 mg/m3. Proponuje się także oznakowanie normatywu literą „I” – substancja o działaniu drażniącym. Nie znaleziono podstaw do ustalenia wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) n-heksanalu.
    n-Hexanal (CAS No 66-25-1) is a liquid with a characteristic odour. This substance is used in rubber industry, pigment manufacturing, synthetic resins, insecticides and plastics processing. n-Hexanal is absorbed through the skin but inhalation is the main way of occupational exposure to n-hexanal. n-Hexanal is irritating to the eyes, skin and upper respiratory tract. In animals n-hexanal is characterized by low acute toxicity: the LD50 value is 4890 mg/kg body weight for rats orally exposed. n-Hexanal did not display mutagenic effects in Salmonella typhimurium and Escherichia coli. There was no evidence of carcinogenic, fetotoxic and teratogenic effects. The recommended 8-hour TWA was 40 mg/m3 as a 0.01 RD50 obtained in an experiment on Swiss-Webster mice and the MAC-STEL of 80 mg/m3 were recommended to prevent exposure to irritating levels. Notation “I” is recommended. There are no data supporting a BEI value.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2009, 2 (60); 79-91
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tiuram – pyły
    Thiram
    Autorzy:
    Struciński, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138324.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    tiuram
    disulfid tetrametylotiuramu
    narażenie zawodowe
    alergia skóry
    inhibicja dehydrogenazy aldehydowej
    najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
    thiram
    tetramethylthiuram disulfide
    occupational exposure
    allergic contact dermatitis
    aldehyde dehydrogenase inhibition
    maximum allowable concentration (occupational exposure limit)
    Opis:
    Tiuram (disulfid tetrametylotiuramu) jest związkiem chemicznym należącym do grupy ditiokarbaminianów występującym w postaci bezbarwnego lub żółtawego proszku. Jest stosowany przede wszystkim w przemyśle chemicznym jako tzw. przyspieszacz wukanizacji przy produkcji gumy oraz w rolnictwie jako składnik preparatów grzybobójczych (fungicydów). Ma on również wiele innych zastosowań, m.in. jako: składnik antyseptycz-nych mydeł i aerozoli, środek przeciwświerzbowy, dodatek do farb i lakierów oraz aktywator w produkcji tworzyw sztucznych czy chemosterylant w opatrunkach i plastikowych urządzeniach medycznych. Z dostępnych danych wynika, że tiuram nie jest produkowany w Polsce, niemniej jednak jest on wykorzystywany w krajowym przemyśle chemicznym (głównie gumowym) oraz jako składnik formułowanych w kraju chemicznych środków ochrony roślin. W dostępnym piśmiennictwie doniesienia na temat toksycznego działania tiuramu u ludzi są bardzo nieliczne, nie ma też danych umożliwiających ustalenie zależności dawka-efekt u osób narażonych zawodowo. Obserwowane skutki narażenia ostrego obejmują: bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia rytmu serca, podrażnienie górnych dróg oddechowych i oczu, a podczas narażenia przewlekłego dochodzą też objawy neurologiczne. Czę-to w następstwie zatrucia pojawiają się objawy zapalenia skóry, pokrzywka i wypryski skórne. W badaniach dodatkowych stwierdza się uszkodzenie wątroby. Tiuram jako metylowy analog disulfiramu blokuje metabolizm alkoholu etylowego, prowadząc do powstania objawów, tzw. „szoku disulfiramowego”. W ostatnich latach coraz więcej uwagi przywiązuje się do wywoływania przez tiuram alergii skóry oraz oczu na skutek narażenia inhalacyjne-go, a także kontaktu z przedmiotami wykonanymi z tworzyw zawierających tiuram (np. rękawiczki lateksowe). Tiuram jest związkiem wykazującym stosunkowo niewielką toksyczność ostrą, niezależnie od drogi podania. Wartości LD50 przy podaniu per os dla szczurów i myszy sięgają nawet 4000 mg/kg m.c. Koty i owce są znacz-nie bardziej wrażliwe na toksyczne działanie pojedynczych dawek tiuramu niż gryzonie; wartość medialnej dawki śmiertelnej wynosi około 200 mg/kg m.c. W przypadku narażenia dermalnego, wartości LD50 na ogół przekraczają 2000 mg/kg m.c. Ogromna większość dostępnych danych z badań toksyczności przewlekłej tiuramu pochodzi z eksperymentów paszowych. Wśród obserwowanych skutków dominowały objawy neurologiczne, zmniejszenie tempa przyrostu masy ciała, zmiany parametrów hematologicznych, uszkodzenie oraz zmiany morfologiczne nerek, wątroby i innych narządów. Wartości NOAEL wyznaczone w długoterminowych badaniach na różnych gatunkach zwierząt wynoszą 0,4 ÷ 5 mg/kg m.c. W badaniach in vitro tiuram wykazuje umiarkowane działanie mutagenne zarówno bez udziału aktywacji meta-bolicznej, jak i z jej udziałem. Wyniki genotoksyczności w modelach doświadczalnych in vivo przyniosły wyni-ki ujemne. Tiuram w badaniach na zwierzętach nie wykazuje działania rakotwórczego. Zwiększenie się częstości występowania nowotworów jamy nosowej u szczurów stwierdzono jedynie przy łącznym narażeniu na tiuram i azotan (III) sodu, co było związane z powstaniem w organizmie zwierząt rakotwórczej N-nitrozodimetylo-aminy. Tiuram został zaklasyfikowany przez ekspertów IARC do grupy 3. Udowodnione działanie embriotok-syczne i teratogenne ujawniało się po podaniu dużych, toksycznych dla matek dawek. Wykazano też, że tiuram niekorzystnie wpływa na rozrodczość zwierząt doświadczalnych, oddziałując na proces spermatogenezy u sam-ców, a także zaburzając cykl rujowy u samic. Tiuram łatwo wchłania się do organizmu przez układ oddechowy i pokarmowy. Ulega on szybkiemu metaboli-zmowi i jest wydalany głównie z wydychanym powietrzem i z moczem. Wśród jego metabolitów są m.in. disiarczek węgla i kwas dimetylotiokarbaminianowy (lub jego aniony), które są współodpowiedzialne za obserwowa-ne skutki toksycznego działania tiuramu. Mechanizm toksycznego działania tiuramu jest wielokierunkowy. Wynika on m.in. z jego zdolności do chelatowania metali i związanych z tym zdolności do hamowania aktywności enzymów (m.in. β-hydroksylazy dopaminy). Jest on również odpowiedzialny za zaburzanie metabolizmu wę-glowodanów i alkoholi (inhibicja dehydrogenazy aldehydowej) oraz gospodarki wapniowej organizmu. Działa również hepatotoksycznie, niszcząc struktury błon komórkowych hepatocytów oraz wpływa na aktywność różnych form molekularnych cytochromu P-450. Proponowaną wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) tiuramu równą 0,5 mg/m3 wyliczono na podstawie wyników dwóch eksperymentów paszowych przeprowadzonych na psach rasy beagle. Uzyskane w tych doświadczeniach wartości NOAEL uśredniono, a następnie przeliczono na równoważne dla człowieka stężenie tego związku w powietrzu i podzielono przez sumaryczny współczynnik niepewności. Wartość ta jest równa dotychczas obowiązującemu w Polsce normatywowi higienicznemu. Ze względu na brak działania draż-niącego tiuramu, proponowanie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) nie znaj-duje uzasadnienia. Biorąc pod uwagę właściwości tiuramu, proponuje się utrzymanie dotychczasowego oznakowania substancji w wykazie NDS literami: „A“ – substancja o działaniu uczulającym, „Ft” – substancja działająca toksycznie na płód oraz „I“ – substancja o działaniu drażniącym.
    Thiram (tetramethylthiuram disulfide) is a dithiocarbamate compound widely used as an agricultural fungicide, accelerator in the rubber industry, seed disinfectant, a lubricating oil additive, animal repellent, and ingredient of medicated soaps and antiseptic sprays. Currently the compound is not manufactured in Poland, but it is used in the chemical industry and in agriculture. Thiram has a low toxicity to humans and laboratory animals – studies have reported oral LD50 for rodents as high as 4000 mg/kg b.w., but for cats and sheep only 200 mg/kg b.w. Dermal LD50 values usually exceed 2000 mg/kg b.w. The following manifestations were reported in humans exposed to thiram: skin irritation with erythema and urticaria, conjunctivitis, mucous membrane irritation, upper respiratory tract irritation, ocular irritation, coughing, headache and fatigue. Chronic exposure to thiram may lead to liver and neurological dysfunction and anaemia. It is worth noting that thiram is a potent inhibitor of aldehyde dehydrogenase and, thus, induces alcohol intolerance like Antabuse (disulfiram). Recently, the debate has intensified because of the growing number of allergic contact dermatitis cases caused by thiram present in products like latex gloves. Most assays have shown that thiram does not elicit genotoxic and carcinogenic action. It has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) into group 3. Only high, maternally toxic doses cause embryotoxic and teratogenic activity of thiram. The substance impairs laboratory animals’ fertility by disrupting the hormonal control of ovulation and affecting the spermatogenesis. Thiram is easily absorbed by respiratory and gastrointestinal tracts, distributed in all organs and rapidly eliminated from the body. The recommended maximum exposure limit (MAC) for thiram of 0.5 mg/m3 is based on two NOAEL values (0.4 and 0.04 mg/m3) derived from chronic feeding studies in beagles and relevant uncertainty factors. No STEL and BEI values have been proposed. The substance has “I” (irritant), “A” (sensitizer) and “Ft” (fetotoxic) notations.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 145-180
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sex propheromone of the pine tree lappet moth Dendrolimus pini and its use in attractant-based monitoring system
    Autorzy:
    Grodner, J.
    Zander, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/55011.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
    Tematy:
    cross-coupling reaction
    stereoselective reduction
    acetal
    aldehyde
    attractant
    Lepidoptera
    Lasiocampidae
    Pinus sylvestris
    field experiment
    Scotch pine
    sex pheromone
    pine tree
    lappet moth
    Dendrolimus pini
    attractant-based monitoring system
    needle
    forest
    Polska
    monitoring
    insecticide
    plant protection
    Opis:
    The study presents a new strategy of synthesis of the pine-tree lappet moth sex pheromone via hydrolysis of the (5Z,7E)-1,1-diethoxy-5,7-dodecadiene (propheromone) and their using in biological tests with pheromone traps. The field trials showed that a sticky delta traps with propheromone at dose of 2.4 mg was the most suitable for monitoring of the population of the pine tree lappet moth.
    Źródło:
    Pestycydy; 2010, 1-4
    0208-8703
    Pojawia się w:
    Pestycydy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SAFETY OF LABOUR IN SPIRIT PRODUCTION
    BEZPIECZNA EKSPLOATACJA PRODUKCJI WYROBÓW ALKOHOLOWYCH
    БЕЗОПАСНОЕ ПРОИЗВОДСТВО АЛКОГОЛЬНЫХ ПРОДУКТОВ
    Autorzy:
    Zochshuk, Vitaliy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/576876.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
    Tematy:
    ethyl alcohol, BROKD, BRUBAK-1, BRUBAK-2, Shpaniv spirit plant, vapours of ethanol, ethanol water, a vapours of aldehyde, nitrogen dioxide, carbon dioxide
    alkohol etylowy, BROKD, BRUBAK-1, BRUBAK-2, gorzelnia Shpanovsky, pary etanolu, etanol i woda, opary aldehydu, dwutlenek azotu, dwutlenek węgla
    этиловый спирт, БРУКД, БРУВАК-1, БРУВАК-2, Шпановский спиртзавод, пары этилового спирта, этанол вода, пары альдегида, диоксид азота, углекислый газ
    Opis:
    W tym artykule przedstawione zostały ogólne zasady produkcji alkoholu etylowego. Opisano potencjalne niebezpieczne zagrożenia tej produkcji. Omawiany schemat technologiczny produkcyji alkoholu etylowego przedstawiono na przykładzie gorzelni Shpanovsky. Wskazano na szczególne zagrożenia i szkodliwe czynniki produkcji. Wyjaśniono wpływ zagrożeń chemicznych na organizm człowieka. Przedstawiono środki ochrony osobistej oraz poprawy procesów głównego wyposażenia technologicznego w oparciu o analizę zdarzających się wypadków w pracy. Podano zalecenia dotyczące użytkowania urządzeń technologicznych.
    In this article general principles of the manufacturing of alcohol are presented. Existed dangerous hazards are described. The considered technological scheme of production of alcohol on the example of Shpaniv alcohol plant are offered. It is described specific threat and harmful production factors. It is stressed the impact of chemical hazards on the human body. Proposed personal protective equipment based on potential accidents in the process of operation and repair of the main technological equipment. Developed recommendations on use of technological equipment.
    В данной статье рассмотрено общие принципы изготовления спирта. Наведены опасные общие опасные факторы. Рассмотрено технологическая схема производства спирта на примере Шпановского завода. Описаны конкретные опасные и вредные производственные факторы. Описано влияние химических вредных факторов на организм человека. Предложены индивидуальные средства защиты на основе возможных аварийных ситуаций в процессе эксплуатации и ремонта основного технологического оборудования. Разработаны рекомендации по эксплуатации технологического оборудования.
    Źródło:
    International Journal of New Economics and Social Sciences; 2016, 4(2); 154-161
    2450-2146
    2451-1064
    Pojawia się w:
    International Journal of New Economics and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies