Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "aktywne uczestnictwo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Uczenie się przez całe życie i aktywne uczestnictwo. Pedagogiczna zmiana w pracy i polityce społecznej
Autorzy:
Krogh, Hansen, Helle
Mariangeles, Molpeceres,
Jaap, Rothuizen, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893687.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
osoby starsze
mentoring
nauka przez działanie
nauka przez całe życie
aktywne uczestnictwo
Opis:
Artykuł ten jest inspirowany projektem, sfinansowanym przez Unię Europejską, skupiającym się na międzypokoleniowym mentoringu: „HEAR ME” , który został przeprowadzony w latach 2009–2011 w pięciu europejskich krajach. Poczynając od demograficznych wyzwań, które dotyczą wszystkich rozwiniętych krajów europejskich, autorzy opisują postawy oraz możliwości zaangażowania starszych ludzi w charytatywną pracę społeczną jako mentorów dla młodych ludzi. Wyzwanie związane ze starzejącymi się społeczeństwami często określa się mianem „ciężaru, jaki stwarzają starzejący się ludzie” i postrzega przede wszystkim jako problem natury ekonomicznej. Jednakże temat ten nie ogranicza się do kategorii ekonomicznych, jest to także wyzwanie społeczne i kulturowe. Natomiast jednostronne skupianie się na aspektach ekonomicznych może spowodować rozpad spójności społecznej i zmniejszenie dobrobytu wielu ludzi. Projekt „HEAR ME” skupia się na rozwoju strategii służących uczeniu się przez całe życie oraz na rozwoju nowych ról, które mogą przyjąć starsi ludzie, wykorzystując swoje kompetencje, sieci kontaktów oraz zakładaną chęć „generatywności”. Nauka przez działanie wydaje się odpowiednią koncepcją uczenia w kontekście utrzymania zaangażowania seniorów w działalność na rzecz społeczności. Autorzy wskazują na aktywne uczestnictwo oraz na uczenie się przez całe życie jako część odpowiedzi na demograficzne wyzwania i proponują rozwiązanie, które można nazwać pedagogiczną zmianą w pracy i polityce społecznej.
Źródło:
Praca Socjalna; 2018, 33(5); 45-67
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea aktywnego uczestnictwa w myśli i praktyce pedagogicznej Marii Dudzikowej
The Concept of Active Participation in the Thought and Practice of Maria Dudzikowa
Autorzy:
Nawrocki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149279.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
aktywne uczestnictwo
Maria Dudzikowa
kultura edukacji
kultura szkoły
active participation
culture of education
school culture
Opis:
Celem tekstu jest analiza pojęcia aktywnego uczestnictwa, które jest jedną z podstawowych kategorii obecnych w myśli i praktyce pedagogicznej Marii Dudzikowej. Twierdzę, że aktywne uczestnictwo jest z jednej strony wstępnym warunkiem zaistnienia wielu procesów kulturotwórczych i osobowotwórczych, z drugiej zaś klamrą, która obejmuje te zjawiska. Pojęcie aktywnego uczestnictwa otworzyło pole dyskursywne, kulturowe, na którym Dudzikowa znajdowała kolejne kategorie, dające szansę na realizację wersji człowieczeństwa, która zawsze była fundamentem jej myślenia.
The aim of the text is to analyze the concept of active participation, which is one of the basic category present in the thought and practice of Maria Dudzikowa. I argue that active participation is, on the one hand, a prerequisite for the emergence of many culture-forming and personality-creative processes, and on the other, a clasp that covers these phenomena. The concept of active participation has opened a discursive, cultural field on which Dudzikowa found successive categories, giving the opportunity to realize a version of humanity, which was always the foundation of her thinking.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2018, 2(10); 36-45
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii a postawy duchowe kapłana i wiernych
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143082.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Spirit
Eucharist
active participation
spiritual discernment
attitudes
Duch Święty
Eucharystia
aktywne uczestnictwo
rozeznanie duchowe
postawy
Opis:
Posoborowa odnowa liturgiczna coraz bardziej podkreśla obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii i przez to uzupełnia wielowiekowe braki w teologii Eucharystii i w jej celebracji. Artykuł ukazuje najpierw brak wyraźnych odniesień do Ducha Świętego w przedsoborowej liturgii i w encyklice Mediator Dei Piusa XII (1947). Doceniając odnowę liturgiczną, rozpatruje Konstytucję Sacrosanctum Concilium i wskazuje na pneumatologiczne granice owej konstytucji. W zasadniczej części autor dokonuje rozeznania natury działania Ducha Świętego w poszczególnych częściach Eucharystii, podejmując zarazem moralne i duchowe rozeznanie postaw kapłana i wiernych, jakiego domaga się udział w Eucharystii przeżywany w Duchu Świętym.
The post-synodic liturgical renewal increasingly emphasizes the presence and work of the Holy Spirit in the Eucharist and thus supplements the centuries-old deficiencies in the theology of the Eucharist and its celebration. This article first shows the lack of explicit references to the Holy Spirit in the pre-synodic liturgy and in the encyclical Mediator Dei Pius XII (1947). Appreciating liturgical renewal and the Constitution, Sacrosanctum Concilium points to the pneumatological boundaries of the Constitution. In the main part, the author discerns the nature of the Holy Spirit’s work in individual parts of the Eucharist, at the same time undertaking the moral and spiritual discernment of the attitudes of the priest and the faithful, which is required by participation in the Eucharist lived in the Holy Spirit.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 165-184
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia communio według kard. Josepha Ratzingera (Benedykta XVI) i pytanie o urzędy/posługi w polskim duszpasterstwie parafialnym
The Communio Theology according to Card. Joseph Ratzinger (Benedict XVI) and the Question of Offices/Ministries in Polish Churches
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040492.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kard. Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
communio
eklezjologia communio
Kościół
urzędy
posługi
aktywne uczestnictwo (participatio actuosa)
kapłaństwo powszechne
Joseph Ratzinger
Benedict XVI
communio-ecclesiology
Church
offices
ministres
active participation (participatio actuosa)
common priesthood
Opis:
Kardynał Joseph Ratzinger, rozwijając tzw. tzw. communio-eklezjologię (Communio-Ekklesiologie), wskazywał, że „Kościół nie powinien mówić głównie o sobie, lecz o Bogu”. Mając w perspektywie to założenie metodologiczne, będziemy chcieli w niniejszym artykule wydobyć z licznych pism kard. Josepha Ratzingera, obecnie papieża-seniora Benedykta XVI, istotę jego nauczania o Kościele jako communio oraz zobaczyć, jakie znaczenie ma ten obraz Kościoła dla duszpasterskiej praxis, szczególnie w kontekście posług i uczestnictwa świeckich w liturgii, zwłaszcza w polskiej rzeczywistości duszpasterskiej. Pierwsza część artykułu ukazuje fundamenty nauczania Ratzingera o Kościele rozumianym jako communio. W drugim punkcie możemy zobaczyć, poprzez jakie zadania/posługi świeccy uczestniczą w jednym kapłaństwie Chrystusa, aby w punkcie trzecim została ukazana Ratzingerowska krytyka praktycystycznego rozumienia aktywnego uczestnictwa (participatio actuosa) świeckich w liturgii. W ostatnim punkcie zostały wydobyte wnioski dla kształtowania i rozumienia posług w konkretnym duszpasterstwie parafialnym, gdzie istotne są słowa zapisane przez samego Ratzingera: „Należyte wychowanie do liturgii powinno polegać nie na uczeniu się czynności zewnętrznych i ćwiczeniu się do nich, lecz na włączaniu się w konstytutywną dla liturgii istotę actio, czyli w przemieniającą moc Boga, która przez pośrednictwo akcji liturgicznej pragnie przemieniać nas samych i świat”. Tam, gdzie praktycyzm staje się ważniejszy od teologii, tam Kościół rozumiany jako wspólnota zbawienia staje się co najwyżej instytucją z bogatą ofertą usług religijnych.
Developing the so-called communio-ecclesiology (Communio-Ekklesiologie), Cardinal Joseph Ratzinger pointed out that “the Church should not speak mainly about itself, but about God.” Bearing in mind this methodological assumption, the author of this article is going to analyse numerous writings by Card. Joseph Ratzinger—at present Pope Emeritus Benedict XVI, in order to present the essence of his teaching about the Church as communio and to see what such image of the Church means to the priests’ praxis, especially in terms of the laity’s ministry and participation in the liturgy in the Polish pastoral reality. The first part of the article presents Ratzinger’s fundamental teachings about the Church understood as communio. In the second part, one can find out about the tasks/ministries through which lay people may participate in Christ’s only priesthood. Ratzinger’s criticism on perceiving the laity’s active participation (participatio actuosa) in the liturgy as having only a practical dimension is presented in the third part of the article. The last part includes conclusions for shaping and understanding ministries in particular churches, supported by the words written by Ratzinger himself: “Proper education for liturgy should not consist in learning and practising external acts, but in joining the essence of action, i.e. the transforming power of God, which is constitutive for the liturgy and, through liturgical action, wants to transform us and the surrounding world.” Where practical issues become more important than theology, the Church viewed as the community of salvation becomes, at the most, an institution offering a rich variety of religious services.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 131-143
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Come si deve partecipare alla Santa Messa per adempiere il precetto festivo?
How One Must Participate in Holy Mass to Fulfill the Festive Precept?
Jak należy uczestniczyć we Mszy świętej, aby wypełnić obowiązek niedzielny i świąteczny?
Autorzy:
Kaniecki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1998646.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
partecipazione alla Messa
di ascoltare la Messa
il precetto festivo
mezzi di comunicazione sociale
partecipazione attiva
participation in the Mass
listening to the Mass
the festive precept
means of social communication
active participation
uczestnictwo we Mszy
wysłuchanie Mszy
obowiązek niedzielny
środki społecznego przekazu
aktywne uczestnictwo
Opis:
Artykuł dokonuje pogłębionej analizy niektórych kwestii dotyczących właściwego uczestnictwa we Mszy św., opierając się na tradycji kanonicznej i aktualnym ustawodawstwie, na które składają się uchwały soborowe, papieskie, różnych dykasterii i komisji Stolicy Apostolskiej, a także opinie ekspertów w dziedzinie prawa kanonicznego i teologii moralnej. Pierwszy rozdział opisuje niektóre zachowania, które, zgodnie z tradycją kanoniczną, mogą wpłynąć na niewypełnienie obowiązku wysłuchania Mszy św. (por. kan. 1248 KPK/17), oraz okoliczności, które, pomimo iż utrudniają jej wysłuchanie, to jednak nie przeszkadzają w wypełnieniu zobowiązania. W tej części została wyjaśniona również rola intelektu, świadomości i woli w kontekście obowiązku niedzielnego, oraz podano znaczenie obecności fizycznej, moralnej i duchowej. Ponadto, pochylono się nad problemem dotyczącym możliwości wypełnienia zobowiązania za pośrednictwem środków społecznego przekazu. Drugi rozdział analizuje aktualne ustawodawstwo począwszy od Soboru Watykańskiego II, który słowo „być obecnym”, używane dotychczas, zastąpił słowem „uczestniczyć”, co miało akcentować aktywny i czynny udział we Mszy św. Słowo „uczestniczyć” znalazło się później w obowiązującym Kodeksie w kan. 1247. Pojęcie to nie wymaga jednak uczestnictwa całkowicie pełnego, bowiem wystarczy już sama świadoma i dobrowolna obecność na Mszy św., aby wypełnić obowiązek niedzielny. Kościół bardzo zaleca wiernym doskonalsze (perfectior participatio) uczestnictwo, czyli przyjmowanie Komunii św. podczas celebracji eucharystycznych.
The article presents in-depth analysis of certain questions regarding the appropriate participation in the Holy Mass, based on canonical tradition and current legislation, which contain the documents of the Holy See, the popes, the various dicasteries and commissions of the Apostolic See, as well as the opinions of the experts in canon law and moral theology. The first chapter describes some attitudes that, according to canonical tradition, can influence the non-fulfilment of the precept of listening to the Mass (cf. can. 1248 CIC/17). It also describes the circumstances that, although they make it difficult to listen to the Mass, do not prevent the satisfaction of the obligation. In this part the role of intellect, awareness and will in relation to the fulfilment of the festive precept was explained and the definitions of physical, moral and spiritual presence were given. Furthermore, the problem of the possibility of fulfilling the obligation by means of social communication has been addressed. The second chapter analyses the current legislation, beginning with the Second Vatican Council, which replaced the expression “is present”, which had been used up to that time, with the expression “participate”, which intends to underline the full and active participation in the Mass. However, in the 1983 Code of Canon Law  the expression “to participate” was accepted in can. 1247, this expression does not require a totally full and active participation, because being present itself, consciously and voluntarily is sufficient to fulfil the festive precept. Nevertheless, the Church strongly recommends that participation which is called more perfect (perfectior participatio), that is, the Mass connected with Holy Communion.
L’articolo fa un’analisi profonda di alcune questioni riguardanti una corretta partecipazione alla Messa, basandosi sulla tradizione canonica e sulla normativa vigente, che contengono i documenti della Santa Sede, dei papi, dei diversi dicasteri e delle commissioni della Sede Apostolica, ed anche le opinioni dei esperti in diritto canonico e in teologia morale. Il primo capitolo descrive alcuni atteggiamenti che, secondo la tradizione canonica, possono influire sul non adempimento del precetto di ascoltare la Messa (cf. can. 1248 CIC/17), ed anche descrive le circostanze che, sebbene rendano difficile ascoltare la Messa, non impediscono alla soddisfazione dell’obbligo. In questa parte è stato spiegato il ruolo dell’intelletto, della consapevolezza e della volontà in relazione al soddisfacimento del precetto festivo e sono state date le definizioni della presenza fisica, morale e spirituale. Inoltre, è stato affrontato il problema della possibilità dell’adempimento dell’obbligo attraverso i mezzi di comunicazione sociale. Il secondo capitolo fa un’analisi della normativa vigente, iniziando dal Concilio Vaticano II, che ha sostituito l’espressione “è presente”, la quale era stata usata fino a quel tempo, con l’espressione “partecipare”, che intende sottolineare la partecipazione piena e attiva alla Messa. L’espressione “partecipare” successivamente è stata accolta nel can. 1247 del Codice vigente. Tuttavia, questa espressione non esige una partecipazione to¬talmente piena ed attiva, perché basta già la presenza stessa, consapevole e volontaria per adempiere il precetto festivo. La Chiesa però raccomanda molto quella partecipazione che viene chiamata più perfetta (perfectior participatio), cioè la Messa connessa con la Santa Comunione.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 139-148
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język dziecka: „zabawka poetycka”
The child’s language: „a poetic toy”
Autorzy:
Dato, Daniela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646471.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Libron
Tematy:
język
słowa
dzieciństwo
komunikacja
aktywne obywatelstwo
uczestnictwo
participation
Opis:
A word (a language) is, since the early years of life, a tool of active and participative citizenship, understood as the ability to give a word and meaning to the world.The article analyzes works of Freire, Don Milani, Rodari, who in various ways emphasize that mastering a language is also social competence. Reasuming, words are for a child „a poetic toy” through he or she speaks, plays, thinks, communicates, relates himself or herself, imagines and creates.
Słowo (język) już od pierwszych lat życia człowieka jest narzędziem aktywnego uczestnictwa obywatelskiego, pojmowanym jako możliwość dawania słowa i nadawania znaczenia światu. W artykule zostaje podjęte studium dzieł Freirego, Don Milaniego, Rodariego, autorów, którzy na różne sposoby podkreślają, iż opanowanie języka jest również kompetencją społeczną. Słowa są dla dziecka „zabawką poetycką” do mówienia, do bawienia się, do myślenia, komunikowania, relacjonowania się, wyobrażania, tworzenia.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2013, 1, 2
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język dziecka: „zabawka poetycka”
The child’s language: „a poetic toy”
Autorzy:
Dato, Daniela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646490.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Libron
Tematy:
język
słowa
dzieciństwo
komunikacja
aktywne obywatelstwo
uczestnictwo
participation
Opis:
A word (a language) is, since the early years of life, a tool of active and participative citizenship, understood as the ability to give a word and meaning to the world.The article analyzes works of Freire, Don Milani, Rodari, who in various ways emphasize that mastering a language is also social competence. Reasuming, words are for a child „a poetic toy” through he or she speaks, plays, thinks, communicates, relates himself or herself, imagines and creates.
Słowo (język) już od pierwszych lat życia człowieka jest narzędziem aktywnego uczestnictwa obywatelskiego, pojmowanym jako możliwość dawania słowa i nadawania znaczenia światu. W artykule zostaje podjęte studium dzieł Freirego, Don Milaniego, Rodariego, autorów, którzy na różne sposoby podkreślają, iż opanowanie języka jest również kompetencją społeczną. Słowa są dla dziecka „zabawką poetycką” do mówienia, do bawienia się, do myślenia, komunikowania, relacjonowania się, wyobrażania, tworzenia.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2014, 1, 2
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczenie się przez całe życie jako element uczestnictwa społecznego osób starszych i ich aktywnego starzenia się
Lifelong Education as Part of Social Participation and Active Aging of Senior Citizens
Autorzy:
Adamczyk, Monika Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33714901.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
active ageing
education in old age
quality of life
old people
old age
social participation
aktywne starzenie się
edukacja w starości
jakość życia
ludzie starzy
starość
uczestnictwo społeczne
Opis:
Artykuł traktuje o znaczeniu edukacji ustawicznej w procesie aktywnego i pomyślnego starzenia się. Edukacja w okresie późnej dorosłości jest ważnym zagadnieniem, szczególnie w obliczu starzenia się społeczeństwa i zmian zachodzących we wszystkich sferach funkcjonowania człowieka. Pozwala ona na wszechstronny rozwój, zapewnia orientację w ciągle zmieniającej się rzeczywistości społecznej i stwarza możliwość poprawy jakości życia w różnych jego obszarach. Przez proces uczenia się osoba starsza współtworzy warunki do poprawy swojego życia i staje się świadomym uczestnikiem życia społecznego. Edukacja umożliwia seniorom funkcjonowanie w przestrzeni życia społecznego na takich samych zasadach jak młodsze grupy wiekowe, a tym samym przeciwdziała marginalizacji.
This article addresses the importance of lifelong education in the process of active and successful ageing. Education in late adulthood is an important issue especially in context of ageing society and changes taking place in all spheres of human functioning. Lifelong education enables all-round development, provides orientation in the ever-changing social reality and creates opportunities to improve the quality of life in various areas. Through the learning process, the older person co-creates the conditions for improving his or her life and becomes a conscious participant of social life. Lifelong education, among other things, enables seniors to function in the space of social life on an equal footing compared with younger age groups, which counteracts social marginalisation of older age groups.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2022, 65, 3; 67-86
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies